-"ਬੱਸ ਜੀ ਥੋਡੀ ਮਿਹਰ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਐ-ਕਿਤੇ ਗਰੀਬ ਮਾਰ ਨਾ ਹੋਜੇ-ਬਿਚਾਰੇ ਦੀ ਪਨੀਰੀ ਅਜੇ ਛੋਟੀ ਐ..!"

-"ਬੰਦਾ ਆਪਣਾ ਪੱਕਾ ਬਰੀ-ਲੋਹੇ 'ਤੇ ਲਕੀਰ ।" ਮੇਜ 'ਤੇ ਲਕੀਰ ਮਾਰ ਕੇ ਮੁਣਸ਼ੀ ਨੇ ਬੰਦਾ 'ਬਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਠਾਣੇ ਦੀ ਕੁਰਸੀ 'ਤੇ ਉਹ ਮੁਣਸ਼ੀ ਨਹੀਂ, ਜੱਜ ਬਣਿਆ ਬੈਠਾ ਸੀ। ਨੋਟ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਜੇਬ ਵਿਚ ਪਾ ਲਏ। ਕੁਝ ਹੋਰ ਰਕਮ ਲੈ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਦਰਾਜ ਵਿਚ ਰੱਖ ਲਏ ਅਤੇ ਝੂਠੀਆਂ ਤਸੱਲੀਆਂ ਦੇ ਕੇ ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਵਿਦਾਅ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

-"ਮਸਾਂ ਰੌਣਕ ਲੱਗੀ ਐ ਬਈ।" ਪਾਸਿਓਂ ਇਕ ਸਿਪਾਹੀ ਨੇ ਕਿਹਾ।

-"ਪਤਾਸੇ ਸੁੱਖੇ ਰਾਸ ਆਗੇ..!"

-"ਖਾਸੇ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਕਤਲ ਦਾ ਕੇਸ ਆਇਐ..!"

-"ਸਰਦਾਰ ਝੜ੍ਹਿਆ ਕੁਛ..?"

-"ਮੁਣਸ਼ੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛੋ-ਉਹ ਈ ਰਿੰਡ ਪ੍ਰਧਾਨ ਐਂ..!"

-"ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਹਾਜਰ ਕਰ ਗਿਆ ਕਰਨੈਲ ਸਿਉਂ. ?" ਸਿਪਾਹੀ ਨੇ ਬੜੀ ਆਸ ਨਾਲ ਮੁਣਸ਼ੀ ਨੂੰ ਸੁਆਲ ਕੀਤਾ।

-"ਬਾਬੇ ਦਾ ਬੋਕ...! ਚਾਹੀਦੈ..?'

-"ਤਾਂ ਵੀ ਕਿੰਨ੍ਹੇ.. ?" ਕਿਸੇ ਨੇ ਪੱਕ ਕਰਨ ਲਈ ਪੁੱਛਿਆ।

-"ਬੱਸ ਸੰਤਰਾ ਸ਼ੀਸ਼ੀ ਦਾ ਕੰਮ ਸਰ ਜਾਊ..!" ਮੁਣਸ਼ੀ ਨੇ ਧਰਵਾਸ ਦੇਣ ਲਈ ਇਕਬਾਲ ਕੀਤਾ।

-"ਵੇਖਿਆ ਸਾਲਾ ਲੱਛਣ ਕਰਦਾ..!"

-"ਭੌਂਕ ਨਾ ਉਏ ਕੁੱਤਿਆ...!"

-"ਮੈਂ ਹੋਰ ਕੀਰਤਨ ਕਰਾਂ? ਨੋਟਾਂ ਦੀ ਸੱਥਰੀ ਪੜ ਕੇ ਸਾਲੇ ਨੇ ਦਰਾਜ 'ਚ ਪਾਅਲੀ..!"

-"ਕਿਹੜੇ ਥੋਡੀ ਬੁੜ੍ਹੀ ਦੀ ਪੰਜੀਰੀ ਆਲੀ ਪੀਪੀ 'ਚ ਪਾਅਲੀ ? ਲੈ ਦੇਖ ਲੈ..!" ਮੇਜ ਦਾ ਦਰਾਜ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਮੁਣਸ਼ੀ ਨੇ ਵਾਧੂ ਜਿਹੇ ਕਾਗਜ਼ ਬਾਹਰ ਸੁੱਟਣੇਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ।

ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਏ ਸਿਪਾਹੀ ਮੁਣਸ਼ੀ ਨੂੰ ਗੱਲੀਂ ਬਾਤੀਂ 'ਖੰਡ ਪਾ ਰਹੇ ਸਨ।