55

ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਜੀ

५. ੬.४੭

ੴ ਸ੍ਰੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤੇ

ਪਵਿਤ੍ਰਾਤਮਾਂ ਜੀਓ

ਆਪ ਦਾ ਪੱਤਰ ਦੋ ਜੂਨ ਦਾ ਅਜ ਪੁਜਾ। ਡਾਕਾਂ ਦੇ ਹਾਲ ਏਥੇ ਬਹੁਤ ਖ਼ਰਾਬ ਹਨ । ਡਾਕਖਾਨੇ ਵਾਲੇ ਵੰਡਣ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ। ਕਦੇ ਕੋਈ ਹਮਸਾਯਾ ਲੈ ਆਯਾ ਕਦੇ ਕੋਈ ਅਪਨਾ ਆਦਮੀ ਲੈ ਆਯਾ, ਕਦੇ ਖ਼ਤ ਤੀਏ ਚੌਥੇ ਦਿਨ ਕਦੇ ਪੰਦਰਾਂ ਵੀਹ ਦਿਨ ਬਾਦ ਮਿਲੇ । ਕਦੇ ਕੋਈ ਨਾ ਮਿਲੇ, ਗੜਬੜ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ।

ਅਜ ਆਦਮੀ ਜਾ ਕੇ ਡਾਕ ਲਿਆਯਾ ਹੈ ਤਾਂ ਆਪ ਦਾ ਪੱਤ੍ਰ ਮਿਲਿਆ ਹੈ।

ਆਪ ਦੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਚਲਾਣੇ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਪਹੁੰਚੀ ਹੈ, ਚਲਣਾ ਤਾਂ ਸਭ ਕਿਸੇ ਹੈ, ਵਾਰੀ ਬੀ ਨਹੀਂ ਅਟਕਦੀ । ਹੁਕਮ ਦੀ ਖੇਲ ਹੈ। ਪਰ ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਦਾ ਸੰਸਾਰ ਤੋਂ ਚਲ ਬਸਨਾ ਸੰਸਾਰ ਲਈ ਬੜੇ ਘਾਟੇਵੰਦੇ ਦਾ ਕੰਮ ਹੈ, ਮੇਰੀ ਸਿਆਣ ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਸੰਤ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨਾਲ ਕੋਈ ਪੰਜਾਹ ਵਰਹੇ ਤੋਂ ਘਟ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਆਪ ਜੀ ਨੇ ਪਹਿਲੇ ਪੰਥ ਸੇਵਾ ਤੇ ਫੇਰ ਸਿਮਰਣ ਵਿਚ ਜੀਵਨ ਸਫਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ । 'ਸੇਵਕ ਕੀ ਓੜਕ ਨਿਬਹੀ ਪ੍ਰੀਤ' ਵਾਲਾ ਵਾਕ ਪੂਰਨ ਹੋਇਆ ਹੈ । ਗੁਰੂ ਅਪਨੇ ਚਰਨ ਸਰਨ ਨਿਵਾਸ ਬਖ਼ਸ਼ੇ ।

ਆਪ ਨੂੰ ਵਿਛੋੜਾ ਹੈ ਪਿਤਾ ਦਾ ਤੇ ਵਿਛੋੜਾ ਹੈ ਸਤਿਸੰਗ ਦਾ, ਪਰ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਹੈ। ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਅੰਗ ਸੰਗ ਰਹੇ, ਭਾਣਾ ਮਿਠਾ ਕਰ ਲੁਆਵੇ, ਮੇਰੀ ਦਿਲੀ ਹਮਦਰਦੀ ਆਪ ਨਾਲ ਤੇ ਸਾਰੇ ਪਰਵਾਰ ਨਾਲ ਹੈ।

ਗੁਰੂ ਅੰਗ ਸੰਗ ।

ਏਥੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਹਾਲਤ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਹੋਈ । ਪਹਿਰੇ ਰਾਖੀਆਂ ਹੈਨ, ਪਰ ਮਾੜੇ ਲੋਗ ਅਜੇ ਟਲਦੇ ਨਹੀਂ । ਗੁਰੂ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਾਲ ਇਥੇ ਅਸੀਂ ਸੁਖ ਸਹਿਤ ਹਾਂ।

ਆਪ ਦੇ ਦਰਦ ਵਿਚ ਦਰਦੀ

ਵੀਰ ਸਿੰਘ

ਇਸ ਵਿਯੋਗ ਵਿਚ ਮੈਂ ਕੋਈ ਸਹਾਯਤਾ ਕਰ ਸਕਾਂ ਤਾਂ ਲਿਖਣੋਂ ਸੰਕੋਚ ਨਾ ਕਰਨਾ । ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀ ਪਤ੍ਰਿਕਾ ਪੁਜ ਤਾਂ ਗਈ ਸੀ, ਪਰ ਇਥੇ ਹਾਲਾਤ ਐਸੇ ਵਰਤਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਉਤਰ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕੇ ।