ਵਰਤ ਗਿਆ। ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ, ਉਸ ਨੇ ਰਹਿਮਤ ਦਾਸ ਦੀ ਚੰਗਿਆਈ ਨਾਲ ਢੱਕ ਲਈ ਤੇ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਤਾਂ ਅਨਜਾਣ ਹਾਂ। ਤੁਸੀਂ ਸੰਤ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਮੁਆਫ ਕਰੋ। ਸਿਫ਼ਤੀ ਨੇ ਵੀ ਇਹੀ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੂੰ ਇਹ ਗਲਤ ਕੀਤਾ ਤੇ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਤਕਲੀਫ਼ ਵਿੱਚ ਧੱਕਿਆ ਹੈ। ਜਿਸ ਨੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਵੀ ਇਹੀ ਸੀ। ਕੀ ਹੁਣ ਇਹ ਚੰਗਾ ਬੰਦਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦਾ ਤ੍ਰਿਸਕਾਰ ਕਰੇਗਾ। ਕੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਕਿ ਔਰਤ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਔਰਤ ਦਾ ਅਪਮਾਣ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਔਰਤ ਮਾਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਚੰਗਾ ਬੰਦਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਔਰਤ ਦੀ ਕੁੱਖ 'ਚੋਂ ਹੀ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੇ ਅਪਮਾਨ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਗਿਲਾਨੀ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਇਹੀ ਅਜੀਬ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਬਰੀਕ ਚਲਾਕੀਆਂ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕਰਕੇ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਕਿ ਔਰਤ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਭੇਦ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਿਆ ਹੈ। ਔਰਤ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਲਈ ਔਰਤ ਹੁਣ ਭੇਦ ਨਹੀਂ ਰਹੀ। ਔਰਤ ਦਾ ਮਨ ਹੀ ਏਦਾਂ ਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੇਲੇ ਵੀ ਬਦਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਸ ਇੰਨੀ ਗੱਲ ਸਮਝਣ ਵਾਲੀ ਹੈ।

ਇਹ ਬੋਲਣ ਬਾਅਦ ਵਿਮਲ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਗੱਲ ਦੁਬਾਰਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ : ਹੋਰ ਫਿਰ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ?

ਵਿਮਲ ਕੀਰਤੀ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਕੌੜੀ ਜਿਹੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਕਿਹਾ:

ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ.....?

 

ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਮੈਂ ਵਰਤ ਕੇ ਛੱਡੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਵਿਰਲਾਪ ਸੁਣਦਾ ਹਾਂ।

ਮਤਲਬ......?

ਮਤਲਬ ਇਹ ਕਿ ਮੇਰੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਜਿਹੜੀਆਂ ਵੀ ਔਰਤਾਂ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਬੰਦਿਆਂ ਬਾਰੇ ਤਕਰੀਬਨ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਹੀ ਹਨ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤੈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲਗਾਤਾਰ ਗੱਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਤੇ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਰੀਬਨ ਛੱਬੀ ਹੈ।