॥ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ॥

॥ ਪਰਸਨਲ ਬਲਾਗ ॥ ਵਿਮਲ ਕੀਰਤੀ॥

ਇੱਕ ਦਿਨ ਇਹ ਹੋਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਸਟੇਜ 'ਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੀ ਜੁੱਤੀ ਸਟੇਜ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਖੁੱਲ੍ਹਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਤਾਰ ਕੇ ਸਟੇਜ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਜੁੱਤੀ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਮਿੱਤਰ ਨੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਜੁੱਤੀ ਤੇ ਚਿੱਟੇ ਮੋਤੀ ਜੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਜੁੱਤੀ ਉਹ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਤੋਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ। ਉਹ ਹਰ ਸਾਲ ਜਨਵਰੀ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਆਉਂਦਾ। ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਇਹ ਚੱਲ ਰਿਹਾ। ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਹ ਤੋਹਫ਼ਾ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਕਰਾਂਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਕਦੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਲਈ ਜੁੱਤੀ ਨਾ ਖ਼ਰੀਦਣਾ।

ਇਸੇ ਹੀ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੇ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜੁੱਤੀ ਪਾਉਣ ਲਈ ਪੈਰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਇਆ ਤਾਂ ਵੇਖਿਆ ਮੇਰੀ ਜੁੱਤੀ ਕੋਲ ਇੱਕ ਗੁਲਾਬ ਦਾ ਫੁੱਲ ਪਿਆ ਸੀ; ਜੇ ਹਾਲੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਿੜਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ ਉਹ ਗੁਲਾਬ ਦੀ ਇੱਕ ਕਲੀ ਹੀ ਸੀ ਜੋ ਹਾਲੇ ਫੁੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬਣਿਆ ਜਾਂ ਕਹਿ ਲਈਏ ਅੱਧ-ਖਿੜਿਆ ਫੁੱਲ।

ਮੈਂ ਉਸ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਬੰਦ ਫੁੱਲ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਘਰ ਲੈ ਆਇਆ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਫੁੱਲ ਮੇਰੀ ਜੁੱਤੀ ਕੋਲ ਕੌਣ ਰੱਖ ਕੇ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਲਸਿਲਾ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਜਦ ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦਾ ਮੇਰੀ ਜੁੱਤੀ ਕੋਲ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਫੁੱਲ ਪਿਆ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲਿਆ ਕੇ ਘਰ ਰੱਖ ਲੈਂਦਾ। ਸ਼ਾਇਦ ਛੇ ਜਾਂ ਸੱਤ ਮਹੀਨੇ ਇਹ ਸਿਲਸਿਲਾ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਡਰਾਈਵਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਫੁੱਲ ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਰੱਖ ਕੇ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਜੋ ਵੇਖਿਆ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਰਿਸ਼ਟ