ਪੁਸ਼ਟ, ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਮੋਟੀ ਚਮਕਦੇ ਚਿਹਰੇ ਵਾਲੀ ਠੀਕ ਠਾਕ ਕੱਦ ਵਾਲੀ ਕੁੜੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਸੁਣ ਕੇ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ।
ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਫੁੱਲ ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਕਾਗਜ਼ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਵੀ ਮਿਲਿਆ। ਜੋ ਫੁੱਲ ਦੀ ਡੰਡੀ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਇੱਕ ਮੋਬਾਇਲ ਨੰਬਰ ਸੀ ਮੈਂ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਓਸ ਫੁੱਲ ਨੂੰ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ। ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਟੱਡੀ ਟੇਬਲ 'ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਜਿੱਥੇ ਪਿਛਲੇ ਛੇ ਮਹੀਨਿਆ ਤੋਂ ਮੈਂ ਫੁੱਲ ਰੱਖਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਓਸ ਨੰਬਰ ਤੇ ਕਾਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ।
ਇਸ ਤੋਂ ਅਗਲੇ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਜੁੱਤੀ ਕੋਲ ਫੁੱਲ ਮਿਲੇਗਾ। ਓਥੇ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਫੁੱਲ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਮੈਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਗਈ ਹੋਵੇਗੀ। ਕਿਉਂ ਕਿ ਮੈਂ ਕਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤੀ।
ਇਸ ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਵਕਫ਼ੇ ਬਾਅਦ ਮੈਨੂੰ ਫੇਰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਫੁੱਲ ਮਿਲਿਆ ਪਰ ਉਹ ਅੱਧਾ ਸੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਅੱਗ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਹੋਵੇ। ਇਸ ਸ਼ਾਮ ਮੈਂ ਬੇਚੈਨ ਸੀ। ਮੈਂ ਘਰ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਸੁੱਕੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਫੁੱਲ ਚੁੱਕਿਆ, ਜਿਸ ਦੀ ਡੰਡੀ ਵਿੱਚ ਕਾਗਜ਼ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਤੇ ਮੋਬਾਈਲ ਨੰਬਰ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ ਕਾਲ ਕਰਾਂ ਕਿ ਨਾ। ਫੇਰ ਉਸ ਕਾਗਜ਼ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਨੂੰ ਜੇਬ 'ਚ ਪਾਉਣ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਚਲਿਆ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਪੂਰਾ ਸਮਾਂ ਬੇਚੈਨ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਖਾਣੇ 'ਚ ਕੀ ਖਾਧਾ। ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਆਪਣੇ ਬੈੱਡ ਰੂਮ 'ਚ ਆ ਕੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਟਹਿਲਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਫੇਰ ਛੋਟੀ ਲਾਈਟ ਆਨ ਕਰਨ ਬਾਅਦ ਸੌਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਿਆ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂ ਆਈ।
ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਰੀਬ ਇੱਕ ਵਜੇ ਮੈਂ ਉਸ ਫੋਨ ਨੰਬਰ ਤੇ ਕਾਲ ਕੀਤੀ। ਪਹਿਲੀ ਬੈੱਲ ਤੇ ਹੀ ਫੋਨ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਉਧਰੋਂ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ:
ਹੈਲੋ
ਹਾਂਜੀ.....
