ਹੈ। ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਵਿਮਲ ਜੋ ਤੂੰ ਸੋਚ ਰਿਹੈਂ ਤੈਨੂੰ ਉਹ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗਾ। ਮੈਂ ਸ਼ੌਕਡ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਸੋਚਣ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਿਹੇਵ ਕਿਉਂ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਗਿਲਾਨੀ ਫੀਲ ਹੋਈ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਮੈਂ ਘਟੀਆ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਪਵਿੱਤਰ ਸਬੰਧ ਨੂੰ ਦੇਹ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਇਸ ਸਭ ਨਾਲ ਇੱਕ ਉਲਝਣ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਸਪਸ਼ੱਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ। ਏਦਾਂ ਦੀਆਂ ਸਨ ਕਿ ਇਸ਼ਕ ਜਾਂ ਮੁਹੱਬਤ ਰੱਬੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ। ਇਹ ਦੇਹਾਂ ਤੋਂ ਪਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਹ ਜਨਮ-ਜਨਮਾਂਤਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਜੇ ਕੁਝ ਵੱਡਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹੀ ਹੈ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਧਾਰਮਿਕ ਗੱਲਾਂ ਅਤੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਸਬੰਧਾਂ ਬਾਰੇ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਿਚਾਰ ਸੁਣਦਿਆਂ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕਿ ਦੇਹ ਦਾ ਸਬੰਧ ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਕਿਉਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੁਝ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ।
ਇਹ ਸਭ ਹਾਲੇ ਵਿਮਲ ਕੀਰਤੀ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਫੋਨ 'ਤੇ ਕੋਈ ਮੈਸੇਜ ਆਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਫੋਨ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਕਿਹਾ: ਮੈਨੂੰ ਜਾਣਾ ਪਵੇਗਾ, ਤੇ ਉਹ ਚਲਿਆ ਗਿਆ।
ਵਿਮਲ ਕੀਰਤੀ ਦੇ ਜਾਣ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਦੋ ਹੋਰ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ। ਸਿੰਮੂ ਨੇ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਸਿਰਫ਼ ਮੈਸੇਜ ਆਇਆ ਕਿ ਸਰ ਮੈਨੂੰ ਬੁਆਏ ਫਰੈਂਡ ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੈ। ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਸੈਂਟੀ ਹੈ ਪਰ ਵਧੀਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਫਿਲਮ ਵੇਖਣ ਜਾ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਇਸ ਸਭ ਦੇ ਬਾਅਦ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਸਮਾਂ ਸੀ। ਮੈਂ ਫੇਰ ਆਪਣੀ ਮੇਡ ਆਸ਼ਾ ਨੂੰ ਕੌਫ਼ੀ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਉਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਕੌਫ਼ੀ ਲੈ ਆਈ। ਉਸ ਦੇ ਆਉਣ ਤੱਕ ਮੈਂ ਅੱਜ ਮਿਲਣ ਆਈਆਂ ਦੋਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਕੇਸ ਸਟੱਡੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਡਾਇਵੋਰਸ ਹੋਣ ਬਾਅਦ ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸੀ ਅਤੇ ਦੂਸਰੀ ਉਹ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹਸਬੈਂਡ ਨਾਲ ਤਲਾਕ ਲੈਣ ਬਾਅਦ ਦੁਬਾਰਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਘਰ ਵਾਲੇ ਨਾਲ ਹੀ ਫੋਨ ਤੇ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ।
ਫਿਰ ਕੌਫੀ ਪੀਂਦਿਆਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਟੈਬ ਚੁੱਕੀ ਤੇ ਵਿਮਲ ਕੀਰਤੀ ਦਾ ਬਲਾਗ ਪੜ੍ਹਨ ਲੱਗਿਆ :
