• aus ton baad naattaka
• aapane hise daa mauan kavitaa
• auh aakhadee hai kavitaa
• makheean naavala
• kharrakaa naa karanaa kavitaa

samarapan

aunhaan saareean aauarataan de naan

jinhaan ne aikasakiaooz naheen labhe ki, aauarataan udaaseean te

naheen jaa sakadeean jaan aauarataan budh vaang ghar naheen chhadd

sakadeean|

sagon uh chulhechauanke vich baittheean, aapane bachiaan lee khaanaa

banaaundiaan jaan aattaa chhaanadiaan budh ho geean|

aus ne surame naal bhareean hoeean akhaan naal mere val vekhiaa, fir us de lahoo rangee lipasattik naal sane hoe patale laalasurakh bul hile te us ne kihaa

aauarat kol ik vaddapan hai par tuseen aauarat de vaddapan noo adhooraa saveekaar keetaa; tuseen saveekaar keetaa ki aauarat aadamee ton vaddee hai kiaunk aadamee us chon paidaa hundaa par aauarat daa siraf sabar hee aadamee ton vaddaa naheen hundaa us dee eego vee aadamee ton vaddee hundee hai|

vimal keeratee

eih kitaab is ton agale pej ton hee shuroo hundee hai| is daa koee mukha bandh naheen hai| koee bhoomikaa naheen, eis kitaab noo likhadiaan main ih khiaal naheen keetaa ki ih kiharree vidhaa vich likhee jaa rahee hai| mainoo lagadaa hai ki zindagee kee vaar ajiheean sathiteean vichon langhadee hai ki saareean vidhaavaan ton baahar ho jaandee hai te is vidhaa daa naam shaaeid laaeef honaa chaaheedaa| jindagee kahaanee hai ate is kahaanee vich anekaan kahaaneean han| inhaan vichon koee vee kahaanee kade vee vigarr sakadee hai| kade vee badal sakadee hai| jindagee barree achaanak jihee cheej hai| aj kise noo laattaree nikal sakadee hai| kalh use aadamee daa aikaseeddaintt vee ho sakadaa hai|

sabh achaanak hee hundaa hai| bas kujh achaanak is tarhaan de hunde han| jinhaan daa bhet achaanak de ghattan ton kujh samaan pahilaan khulh jaandaa hai|

naman

yog maarag aadamee te aauarat lee baraabar roop vich upalabadh hai| aadamee te aauarataan us te chalade rahinde han| jineean aauarataan is maarag te chaleean, auhanaan vichon bahut ghatt pahunch sakeean| kashameeree rehasamee bhagatanee sant, lalaa inhaan vilakhan aauarataan chon ik hai|

lalaa dee vilakhanataa ih hai ki pooraa janam nagan rahee| poore vishav vich iko ik sant aauarat hai, jo bazaaraan vich nagan ghunmadee see| uh vee aj ton sataatth sau saal pahilaan| jadon ki ih naamumakin see | ise lee kashameeree lok aakhade han aseen do hee naam jaanade haan, eik alaa te doosaraa lalaa|

chauadaveen sadee dee gal hai| lalaa yogeshavaree daa baalaviaah hoeaa| patee te matareee sas daa atiaachaar us noo paagalapan tak lai aaeaa| ihee takaleef aatamakhoj daa kaaran banee|

bazaar vich niravasatar ghunmadiaan, kujh lokaan ne lalaa noo kihaa ki ik aauarat daa is tarhaan ghunmanaa changaa naheen lagadaa taan us samen lalaa ne aapane pett daa maas khich ke neeche val keetaa te aapanaa nangez dtak liaa te aapanee chhaatee aapane vaalaan naal dtak lee| us samen dee bhaashaa vich pett de maas noo lalaa kihaa jaandaa see | is tarhaan uh padamaavatee ton lalaa ban gee|

lalaa dee baanee, lalaavaakh naan de granth vich upalabadh miladee hai|

main is aauarat de pairaan te sir dharadaa haan|

vimal keeratee samaan savere tin vaje|

main drashattaa haan| drasttaa tuseen samajh ge hovonge| dekhan vaalaa| is duneea vich jine vee aadamee te aauarataan han| unhaan kol ik drasttaa mauajood hai| jadon koee bilakul ikalaa hundaa hai| udon vee uh ikalaa naheen hundaa| us de ikaant noo koee dekhadaa hai| us ikaant noo koee mahisoos karadaa hai| jadon koee aapane aap noo dekhadaa hai|

jadon koee vee buraa kam karadiaan, kujh tuhaanoo us ton rokadaa hai| changaa kam karadiaan, tuhaanoo uh aakhadaa hai toon bahut sohanaa kam kar rihain| uh aapane aap noo mulaankit karan dee taakat, aapane aap te nazar rakhan vaalee shakatee haan, auh drashattaa hundee hai|

eik aadamee vimal keeratee, jo sangeetakaar hai| rabaab vajaaundaa hai| jo unhaan veliaa de aadameean vaang sochadaa hai jadon change lokaan dee ginatee kaafee see| jadon ikaraaranaame karan lee kaagazaan dee lorr naheen see paindee| jubaan daa kihaa mukariaa naheen see jaandaa| uh pichhalee sadee daa aadamee janam lai ke maaddaran yug vich aa giaa hai| uh aapane andar ate supaniaan vich haale vee kee yug pichhe jiaoondaa hai ate ajihaa aadamee hai jo do yugaan puraatan te naveen daa jorr hai| uh akasar granthaan deean; santaan deean; jaan aacharan deean galaan karadaa hai ate jadon vee kujh likhadaa hai taan us noo parrh ke lagadaa hai ki jiven kise rishee daa likhiaa panchatantar parrh rahe hoeee| uh din vele saareean maaddaran sahoolataan maanadaa hai parantoo raat vele us noo ghorriaan, raajamahilaan, santaan ate jangalaan de sufane aaunde han| uh zindagee daa uh kendar bindoo hai jithe aa ke

mariaadaavaan, patitapunaa, premikaavaan, fareb, eimaan sabh ikatthe ho jaande han|

vimal keeratee daa dosat jo manonchakitasak hai| ithe vimal keeratee dee kathaa keh rihaa hai| jithe us daa dosat gairahaazar hovegaa| kathaa vich othe main haajr rahaangaa|

main tuhaaddaa andar haan, main sabh daa andar haan, jiharraa kujh doosare tuhaadde andar naheen dekh sakade| main dekh sakadaa haan|

main drashattaa haan|

vimal keeratee mere saahamane baitthaa hai

main us de bolan dee uddeek kar rihaa haan| vich vich meraa dhiaan vaar vaar us pentting val jaa rihaa see jo pahilee vaar main vimal keeratee de maiddeetteshan room vich vekhee see| us maiddeettesn room vich main siraf de vaar giaa haan| us din jo vee hoeaa aj fer mere yaad aa rihaa see|

aus din ih hoeaa ki see ki maiddeetteshan room de daravaaze chon jadon hee main andar langhiaa, bilakul saahamane vaalee kandh, jis vich sheese deean do vaddeean vinddo lageean hoeean han| unhaan de vichakaar ik sapes hai| is khaalee thaan te dovaan khirrakeean de vichakaar kandh te ih tasaveer lagee hoee hai|

eis kamare vich koee faraneechar naheen hai| frash te ik gade te chittee chaadar vichhee hoee hai, jis te gol sarhaane naal rabaab pee rahindee hai te kamare vich siraf ih ik pentting lagee hai| meraa dhiaan ikadam is tasaveer val khichiaa giaa see|

main vimal keeratee noo puchhiaa is pentting vich kattiaa hoeaa sir kis daa hai

vimal keeratee ne mere val vekhiaa, aus deean akhaan paanee naal bhar geean| us daa chiharaa laal ho rihaa see, lagadaa see us ne bahut mushakal naal aapanaa ronaa rokiaa te kihaa

meraa hai|

vimal keeratee sidhaa mere val vekh rihaa see| is baad naa uh kujh boliaa, naa main| us daa is taraan mainoo vekhanaa main bhul naheen sakiaa te meraa dil keetaa ki main othon hune bhaj jaavaan te main kaahalee naal vaapas aapane ghar aa giaa|

main ih sabh soch hee rihaa see ki meraa dhiaan ikadam vimal keeratee val giaa| us pentting baare sochade sochade main bhul hee giaa see ki

vimal keeratee mere saahamane baitthaa hai

main vimal keeratee noo suaal keetaa ki us tasaveer baare mainoo daso

vimal ne bolanaa shuroo keetaa

auh yuhanaa hai| yuhanaa ik nabee hai| nabee hundaa pramaatamaa daa sunehaa den vaalaa| is ne yasoo de aagaman dee bhavakhabaanee keetee see| ih uh aadamee hai, jis ne eesaaeeat vich bapatisamaa shadheekaran dee kriaa den dee surooaat keetee| yasoo noo is ne hee bapatisamaa ditaa see| ih kareeban do hazaar saal pahilaan dee gal hai|

roman saamaraaj de samen ik raajaa see| jis daa naam hairodd aintteepaas see| ih gaileel raaj daa shaasak bhaav up raajaa see| is ne aapanee pahilee patanee faiselis noo talaak den baad aapane sutele bharaa hairodd filip dee patanee hairoddeeaas naal viaah karavaa liaa see| jo ki us samen gairakaanoonee see| aam lok vee is gairamarayaadit kam noo lukachhip ke galat keh rahe san par raaje de khilaaf bolan dee hinmat koee naheen see karadaa, kiaun ki raaje de kise vee faisale de virodh daa sidhaa matalab mauat see| yuhanaa ne is noo galat kihaa te viaah daa virodh keetaa, jis kaaran raajaa te us dee naveen patanee hairoddeeaas, yuhanaa naal khafaa san| kiaunk us samen yuhanaa vich sharadhaa rakhan vaale lokaan dee ginatee kaafee see| jis kaaran bagaavat de ddar ton yuhanaa noo raaje de viaah daa virodh karan kaaran raaje duaaraa maariaa naheen see jaa sakadaa ate yuhanaa

duaaraa hor vee uh galaan keeteean jaandeean san jo ki aam lokaan de bhale lee san| lokaan noo ttaikas den lee tang keete jaan de virodh karan karake doshee mane jaan kaaran raaje hairodd aintteepaas duaaraa yuhanaa noo aapane mahil vich kaid kar liaa giaa| jithe us noo jelh vich ik ttoaa puttavaa ke us vich sutt ditaa giaa|

viaah daa virodh hon naal hairoddeeaas yuhanaa noo nafarat karan lagee|

hairoddeeaas dee pahile viaah ton ik dhee see| jis daa naam salomee see| kihaa jaandaa hai ki ik din jadon hairodd de janam din dee paarattee chal rahee see taan ih doven maavaan dheean vee othe san| is paarattee vich mahimaanaan de manoranjan lee salomee ne naach keetaa, raajaa hairodd aintteepaas sharaab pee rihaa see te naach daa anand lai rihaa see| salomee de naach ton khus ho ke raaje ne kujh vee mangan lee kihaa te kihaa main enaa khus haan ki jekar toon adhaa raaj vee mang laven main de sakadaan| salomee ne is baare aapanee maan noo puchhiaa ki mainoo kee manganaa chaaheedaa| hairoddeeaas jo ki aapane ate raaje de viaah de virodh karan karake uhanaan noo nafarat karadee see, ne is mauake daa faaeidaa utthaaeaa te kihaa tainoo yuhanaa daa sir manganaa chaaheedaa| salomee ne ihee keetaa te raaje noo kihaa ki mainoo yuhanaa daa sir katt ke palett vich rakh ke ditaa jaave| raajaa ih sun ke bukhalaa giaa te us ne naanh karan dee koshis keetee par salomee ne kihaa ki tuseen zubaan ditee hai| tuseen is ton pichhe naheen hatt sakade|

te fer yuhanaa daa sir kattiaa giaa te palett ch rakh ke salomee noo ditaa giaa|

aj vee bahut lok is din noo pavatar din vajon manaaunde han te us din gol palett te chhuree daa isatemaal naheen karade|

eih kahaanee sunaaun baad vimal keeratee ne mere val vekhiaa te puchhiaa tuhaanoo samajh aaee main kee kahinaa chaahundaa haan

main kihaa naheen|

taan sunon do hazaar saal pahilaan vee aadamee te aauarataan ene ku hee bure change san jine aj han ate hun ton do hajaar saal baad vee ihee kujh rahegaa| haraamakhor bande vee paidaa hunde rahinage| fareb naal bhareean aauarataan vee paidaa honageean| changeean aauarataan vee milanageean aadamee vee sant hunde rahinage| ih sabh ise tarhaan chaladaa rahegaa|

te har yug vich kise yuhanaa noo ik hairoddeeaas miladee rahegee jo ki galat kam dee bhaageedaar hunde hoe vee ih naheen sun sakegee ki uh galat hai|

aj bahut aadamee duneea te bure han taan ih vee saveekaar karo ki kujh fareb bhareean aauarataan vee han| fareb naal bharee aauarat pataa kee karadee hai auh katal vee karegee te dosh aapane sir naheen legee| bahutaat ginatee vich aadamee aj vee sikaaree han| bahutaat ginatee vich aauarataan aj vee dos aapane sir naheen laindeean| ih manakhee subhaa hai|

yuhanaa ne ik aauarat dee galatee noo galat kihaa| main vee iho keetaa|

aapane aasapaas vekhanaa, koee naa koee yuhanaa mil jaavegaa te koee naa koee hairoddeeaas| bas yuhanaa tuhaanoo labhanaa pavegaa, hairoddeeaas tuhaanoo aapane aap labh lavegee|

|| mainoo pataa hai|

| parasanal balaag| vimal keeratee|

mainoo afasos rahegaa, ki ih sach hai|

vimal keeratee|

samaan raat tin vaje|

sathaan maiddeetteshan sainttar daa haal

vimal keeratee mere saahamane baitthaa hai|

main uddeek kar rihaa see| uh kujh bole par uh chup te shaant baitthaa rihaa| main galabaat suroo karan lee puchhiaa ...... kujh kahengaa naheen chup kiaun hai

aus ne meree is gal daa koee javaab naheen ditaa te thorrhe samen dee chup ton baad uh boliaa

mainoo kujh sunaa| jis noo sunan ch bahut takaleef hove| inee ki main aapanee takaleef bhul jaavaan| koee iho jihee gal jis chon lahoo ttapakadaa hove|

main kihaa mere kol is tarhaan dee koee gal naheen|

fir us ne kihaa mere kol hai, eis tarhaan dee gal| chal.... main boladaa haan| toon likh|

main kihaa mainoo pataa toon mere ton kee likhavaaunaa par ih sabh aauarataan dee buraaee karanaa hai| mainoo ih aauakhaa lagadaa| toon mere ton ih naa likhavaa| main do betteean daa baap haan|

aus ne kihaa mere vee tin betteean han| kee mereean betteean jaan tereean betteean ne vaddeean ho ke aauarataan naheen bananaa..

fir vimal keeratee ne kihaa tainoo patai meraa sabh ton vaddaa ddar kee hai

meraa sabh ton vaddaa ddar ih hai ki

mereean betteean vaddeean ho ke, bevakoof aauarataan naa ban jaan|

muhabat pavatar jazabaa hai| is noo lok khudaa daa darajaa dinde han par main aapaneean akhaan de saahamane vimal keeratee noo muhabat kaaran hee maran dee had tak tarrafadaa vekhiaa us ne kihaa kujh sach edaan de vee hunde ne, jiharre bolee taan paap lagadaa, je chup rahee taan uh roz saaddee aatamaa noo kattade han ddang maarade han| uh parajeevee ban jaande han| fir aapane aap noo jiaoondaa rakhan lee, eis tarhaan de sach, galaan ban ke roz saaddaa lahoo peen lagade han|

vimal keeratee jis dee umar kareeb chaalee saal hai, sir de vaal ghungaraale, rang dudh varagaa chittaa hai| us deean garal farainddaz dee ginatee kareeban chhabee hai| kamaal dee gal ih hai ki uh saareean ih jaanadeean han ki is aadamee deean eneean dosat han, jadon ki koee vee aauarat ih gal enee aasaanee naal baradaashat naheen karadee ki jis aadamee noo uh muhabat kare, auh kise hor aauarat jaan kurree val dhiaan deve| is aadamee noo miladiaan ih lagadaa naheen ki eneean aauarataan te kurreean is deean dosat honageean|

je mainoo vimal keeratee naa miladaa taan shaaeid main ih kitaab naa likh sakadaa| jadon vimal keeratee noo is baare pataa lagiaa ki us naal sabandhat kujh galaan main likhadaa rahindaa haan taan us ne kihaa je kade tuhaaddeean likhataan kitaab baneean taan uh kitaab unhaan saareean aauarataan de naam karanaa jiharreean jhootth de pulande han jiharreean fareb daa ghar han jiharreean aadamee vaang hee aapane kise vee savaarath lee, kise vee had tak ddig sakadeean han|

pataa kiaun

kiaun ki uh vee ik fareb naal bharee aauarat hai| jis noo main sacheen bahut piaar karadaa haan te main kujh vee karaan te uh kujh vee kare, eih rishataa kade khatam naheen ho sakadaa| kiaun ki kudarat de kujh faisale is tarhaan de hunde han| jinhaan noo manakh sunadaa hai, bhogadaa hai par badal naheen sakadaa|

vimal keeratee dee zindagee vich jojo vee main vekhiaa te us chon jo vee saanjhaa karan de yog hai| uh chuniaa te ik thaan likhiaa| kiaunk jo vee vimal keeratee noo miladiaan, vekhiaa te mahisoos keetaa uh saaraa naheen likhiaa jaa sakadaa| vimal keeratee noo jinhaan main mil ke jaaniaa us ton ziaadaa us daa balaag parrh ke jaaniaa| kiaunk kise vee manakh noo pooree tarhaan siraf iko tareeke naal jaaniaa jaa sakadaa, je ih pataa lag sake ki us de man ch kee chaladaa hai| uhee us daa sach hundaa hai jaan ih keh leee ki us de balaag us de andar dee fotto sattett han|

auh kamaal daa aadamee hai par us de is kamaal noo vekhan lee vee yogataa chaaheedee hai|

aus baare main jo jo vee us de aas paas de lokaan ton suniaa see| us ton mainoo kadee vee yakeen naheen see aaunaa jekar main us larrake noo naa miladaa jis ne mainoo dasiaa ki meraa kaar aikaseeddaintt hoeaa see| jis baad main kaafee ttaaeem hasapataal rihaa| sir dee satt kaaran ate chintaavaan kaaran neend khatam ho gee see| ddaakattaraan ne kaafee kujh keetaa| davaaeean de naal naal sauan vele maiddeetteshan miaoozik sunan lee salaahaan diteean| main saaoondd saleep lain lee roj har tarhaan de heele karadaa par neend naheen see aaundee| ik din sauan vich sahaaeitaa karan vaale miaoojik sarach karade hoe vimal keeratee dee ik sangeet dee ailabam saahamane aa gee| jis daa naam see| le yooar haidd aauan maaee laipa main uh sunan lagiaa te pataa hee naheen lagiaa ki kadon neend aa gee| bahut maheeniaan

baad main raj ke sutaa te jadon savere utthiaa mainoo lagiaa jiven meraa navaan janam hoeaa hove|

balaag ton pahilaan vimal keeratee aapane man daa saaraa haal aapanee ddaaeiree vich likhadaa rahindaa see, jadon tak uh gunm naheen gee| meree khushakisamatee see ki uh gunmee hoee ddaaeiree mere kol aa gee par ajeeb gal ih see ki us ne ddaaeiree noo aaraam naal mere kol chhadd ditaa te usane balaag banaa liaa ate sabh jo uh pahilaan ddaaeiree vich likhadaa see| hun uh sabh kujh aapane balaag vich likhan lagiaa te is baare gal karan te us ne kihaa hun ddaaeiree gunm jaan daa ddar vee khtam ho giaa| hun uh saareean galaan aapane balaag mainoo pataa hai vich likhadaa hai|

vimal keeratee naal bitaae saare samen vich mainoo akasar us daa balaag parrhade hoe bahut changaa mahisoos hundaa see| is balaag mainoo pataa hai noo parrhadiaan mainoo us naal enee nerrataa mahisoos hon lagee ki mainoo ih mahisoos hon lagiaa ki uh meraa sakaa bharaa hai| is lee main aapane valon ziaadaa naa keh ke us de saare balaag tuhaadde naal shear karaangaa, taan ki tuseen khud us aadamee noo jaan sako te us noo jaanan naal jo sukhad ahisaas paidaa hundaa, aus noo mahisoos kar sako| auh akasar balaag vich is tarhaan de chhotte te kee vaar bahut vadde nott likhadaa hai|

| mainoo pataa hai| |

|| parasanal balaag || vimal keeratee||

eik raaje ne ik gupat baitthak vich aapane vishavaasayog lokaan vich kihaa see ki is bande daa katal karanaa hai, kauan jaavegaa eih khataranaak kam see, kiaun ki jis aadamee daa katal karanaa see| uh saadhaaran naheen see| kise ne haan naheen keetee, eik aauarat ne haan keetee, jo vish kaniaa see|

auh jaan lagee taan raaje ne aapanee miaan chon talavaar kadtee te us aauarat noo kihaa ih lai jaao taan us ne palatt ke javaab ditaa

aauarat noo kise daa katal karan lee talavaar dee lorr naheen hundee|

vimal keeratee ||

samaan adhee raat ||

| mainoo pataa hai|

| parasanal balaag | vimal keeratee |

eik bahut sohanee raajakumaaree jangal vich shikaar kheddan lee gee| jis de naal pandaraan ku sainikaan daa ik dasataa see| adhaa jangal langh jaan baad jadon raajakumaaree daa ghorraa aaraam naal jangal vich ag vadh rihaa see te raaj kumaaree saan naal savaaree karadee hoee aas paas nazar dauarraa rahee see taan us dee najr door jharane te nahaaunde ik nauajavaan te pee| us ne aapanaa ghorraa jharane val morriaa| bahut sohanaa te suddaual nauajavaan jo kise raajakumaar vaang disadaa see jharane te nahaaundaanahaaundaa raajakumaaree ate us de sainikaan val vekh ke ruk giaa| raaj kumaaree dee nazar nerrale pathar te us nauajavaan dee poshaak te pee| jis vich kauaddeean, sipeean lageean hoeean san, jo kise jangalee kabeele de change rutabe vaale aadamee daa sanket de raheean san|

raaj kumaaree ne hath naal aapane sainikaan noo pichhe hattan daa ishaaraa keetaa taan ki uh us nauajavaan naal ikalee gal kar sake| sainik pichhe hatt ge, raajakumaaree ne us nauajavaan noo hath naal ishaaraa karake nerre aaun lee kihaa| uh ghorre de nazadeek aa ke kharrhaa ho giaa| doven ik dooje dee sundarataa noo vekh ke mantaramugadh ho ge| kudarat aapanaa kam kar chukee see|

kauan ho raajakumaaree ne sidhaa us deean akhaan ch vekh ke savaal keetaa

eis jangal de poorab val ik kabeelaa hai haamaraa, aad vaasee kabeelaa, aus de saradaar daa bettaa haan| naam hai aketoo|

main banasaan haan| uchakiaa raaj dee raajakumaaree| mainoo pahilee vaar kise nauajavaan ne is tarhaan aakarashit keetaa hai| aseen fer agalee puniaa te ise ttaaeem ithe milaange|

binaa javaab sune raajakumaaree ne aapanaa ghorraa morriaa te dasate samet alop ho gee|

eis ton baad kee mulaakaataan hoeean| gal viaah te aa ke ruk gee| bhaaven raajakumaaree ne aap prasataav rakhiaa see par us ne aap hee ik sharat vee rakhee ki aketoo tere vich sabh kujh hai| suhapan, taakat, siaanap, daleree, par tereean akhaan vich hameshaa main ik havas vekhee hai| jo kise aauarat noo sikaar dee tarhaan vekhadee hai| mainoo ih pasand naheen| tereean akhaan vich aauarat lee ik samarapan, eik satikaar ik nimarataa main vekhanaa chaahaangee| mainoo aapane lee solhaan kalaan sanpooran aadamee chaaheedaa hai| kee ih ho sakadaa hai kujh sochan baad aketoo ne javaab ditaa| ajihaa kujh vee naheen jo naheen ho sakadaa|

taan ttheek hai| main har maheene ise din ithe aaeaa karaangee par toon naheen aaunaa| toon us din aaveen jadon teree nazar niramal ho gee| ih keh ke uh chalee gee|

aketoo aapane kabeele de sabh ton budte aadamee kol giaa te us ne kihaa ih masalaa hai te main us de piaar vich ddub chukiaa haan| hun vaapas naheen aaeaa jaa sakadaa| hun ik hee kam hovegaa jaan raajakumaaree banasaan jaan mauat| budte aadamee ne kihaa tuseen asat kol jaao| asat us kabeele daa sabh ton vadh poojaapaatth karan vaalaa te kabeele de saradaar daa iko ik salaahakaar see| uh hameshaa paatth te havan vich rujhiaa rahindaa see| kade kade lorr pain te hee sabhaa vich haazar hundaa see| asat kabeele daa sabh ton vadh satikaar yog aadamee see|

asat kol aketoo ne aapanee mushakil rakhee taan us ne kihaa raajakumaar, eis lee tuhaanoo aapanee pooree din chariaa badalanee pavegee, sabh kujh| darasal tuhaadde andar jo aauarat pratee aakarashan hai| uh bahut ziaadaa hai| ih bhukh jo tuhaaddeean akhaan chon baahar jhaakadee hai| is noo khatam karanaa pavegaa| raajakumaar ne kihaa main kujh vee karaangaa|

taan ttheek hai aapane pitaa ton aagiaa lai ke ithe mere kol aa jaao|

aapane pitaa noo sahimat karan baad aketoo, asat dee sharan vich aa giaa| hun sikaar kheddan vaalaa aketoo poojaapaatth karadaa see| us ne maas khaanaa band kar ditaa see| uh bhaavuk hon lagiaa see| chhottee jihee gal te ro paindaa see| sikaar karake berahimee naal jaanavar maaran vaalaa aketoo, aapane kamare vich aalhane vichon ddige chirree de bache noo us de aalhane vich rakh rihaa see| kade uh zakhamee hoe kabootar de ragarree hoee haladee lagaa rihaa hundaa see| us de sareer dee katthorataa golaaeean vich tabadeel hon lagee| us dee chaal vich hun bahaadaree naheen see jhalakadee| hun uh is tarhaan turadaa see jiven paanee vagadaa hai| chiharaa te akhaan shaant ho geean san te hath komal|

kareeban saadte tin saal baad ik din us ne paanee vich aapanaa chiharaa vekhiaa| us de man ne kihaa, kam ho giaa| hun jaanaa chaaheedaa hai| agale din puniaa see|

aus ne asat ton aagiaa lee te savere sooraj de charrhadiaan hee saadhoo de ves vich jharane kol jaa ke kharrhaa ho giaa|

dupahir langh chukee see| raajakumaaree naa aaee| aketoo dee aas ttutt rahee see| hazaaraan khiaal us de man chon langhe| din dtalan de nerre see taan dooron ghorre dee ttaap dee aavaaz sunee| kujh palaan baad raaj kumaaree saahamane see| uh chhaal maarake ghorre ton utaree|

auh aketoo noo vekh ke dang reh gee| kaafee ttaaeem uh kujh naa bol sakee| aketoo us deean hairaan akhaan vekh rihaa see te soch rihaa see| jo is ne chaahiaa see| uh ho giaa| shaaeid khusee kaaran ih achanbhit ho gee hai|

banasaan vekh rahee see| aketoo de sareer chon taakat naheen see jhalakadee| akhaan eneean shaant ki koee maaran vee aa jaave taan aketoo akh naa jhapake| chiharaa nisatej see| raajakumaaree de man ne kihaa ih taan marad hee naheen rihaa|

havas noo khatam karade karade kaam vee khatam ho chukiaa see| raajakumaaree dee akh bahut tez see| us ne sabh parrh liaa see|

aketoo ne kihaa kujh bologe naheen banasaan binaa bole chhaal maarake ghorre te baitth gee|

banasaa ghorre te baitthee hoee thorrhee jihee aketoo val jhukee te aketoo deean akhaan vich vekhiaa te kihaa

jiharraa marad kujh paidaa naheen kar sakadaa; main aapanaa aap us de hathaan vich naheen de sakadee|

eih keh ke us ne aapanaa ghorraa morriaa te fir rukee te pichhe vekh ke aketoo noo kihaa mere pichhe naa aaunaa| aseen hun kade naheen milaange|

raajakumaaree ghorre samet alop ho chukee see|

aketoo chupachaap kharrhaa see|

jharane daa paanee avaaz kar rihaa see|

sooraj asat ho chukiaa see|

vimal keeratee | samaan savere chaar vaje|

vimal noo jadon main puchhiaa ki tuseen jo edaan deean kahaaneean likhade rahinde ho| tuhaanoo naheen lagadaa ki ih koee andhavishavaas hai|

taan us ne ajihaa javaab ditaa ki main laajavaab ho giaa|

aus ne kihaa kee andhavishavaas zindagee daa hisaa naheen hai jadon aj de lok kise sinemaa haal vich baitth ke filam vekhade han| jis vich vikhaaeaa giaa hove ki achaanak is chal rahe ttaaeem vich koee ddaaeinaasauar niaooyaarak vich aa varriaa hai, taan saare sochade han| kiaa zabaradasat filam hai| aauasam fikashan| lok khus hunde han| is jhootth de najaare lainde han|

jadon main ih likh dindaa haan ki ik rishee kise darakhat thale baitthaa hai| us upar panchhee bahut cheenchihaarraa paa rahe san| risee ne upar vekhiaa te kujh pal vekhan baad zor naal ik fook unhaan panchheean val maaree te agale pal saare panchhee behos ho ke thale ddig pe| ih lokaan noo andh visvaas lagadaa|

jadon ki galaan ih donon ik jiheean hee han| kujh vee kalapiaa jaa sakadaa hai| darasal gal ithe aa ke mukadee hai ki aadamee daa man kee saveekaar kar sakadaa hai, kee naheen| mainoo lagadaa ki zindagee noo har cheej dee lorr hai| changee maarree har cheej dee| change bure har kam dee|

samaaj vich bahut kam han| ohee kam kujh lokaan noo change lagade han| kujh noo bure, te aakharee gal main zindagee baare jo jaaniaa ithon hee jaaniaa hai| saadde ton pahilaan jo lok jiaun ke chale ge| uh jo likh ge| unhaan ne bahut kujh samajh liaa see|

othon ihee pataa lagadaa ki srishattee davait chon paidaa hoee hai| do cheezaan ton kujh vee do mil ge han| is lee naa changiaaee noo manafee keetaa jaa sakadaa naa buraaee noo chhuttiaaeaa jaa sakadaa hai| dukh sukh naal chalade rahinage| din raat rahinage| dhup chhaan rahegee|

vafaadaaree te freb vee chaladaa rahegaa|

|| mainoo pataa hai |

| parasanal balaag | vimal keeratee |

eih us samen dee gal hai jadon raah kache san| raahaan te kaaraan jeepaan naheen san dauarradeean, jadon raajiaan de raaj san| jadon kaal painde san te mahaan maareean failadeean san te hazaaraan manakhaan de maran naal pinddaan de pindd khaalee ho jaande san|

jadon raah bahutaa samaan sune rahinde san| kade kade kise ghorre dee ttaap jaan kise raaje dee langhan vaalee fauaj de ghorriaan de pauarraan dee kharrap kharrap raahaan dee sun torradee see| udon pakhon naheen san te havaa hun naalon ziaadaa tthanddee see| darakhat jiaadaa san te havaa bahutee saaf see|

bahute lokaan de kaparre ziaadaa saaf naheen san par manaan ch mail ghatt see| jadon aauarataan hochheean naheen san te aadamee shikaaree san|

manakh udon vihale baitthe bor naheen hunde san| karan lee bahut galaan san| udon aauarataan jaan taan shaant hundeean san jaan paagal ho jaandeean san| aauarataan lee vichalee koee thaan naheen see|

bache udon inee jaladee vadde naheen san hunde te vadde inee chhetee bachakaanaa galaan te naheen see utarade| udon kheddaan dushamanee daa mukhauattaa naheen san|

audon kise siaane aadamee noo koee keh rihaa hundaa see koee giaan dee gal daso| koee guroo aakharee praan chhaddan vele koee sootar kise manakh de man dee hathelee te dhar jaandaa see|

audon aauarataan vich ohanaan aauarataan dee ginatee ziaadaa see jiharreean sochadeean san ki jekar main gair marad daa vichaar vee aapane man vich lai aandaa taan meraa khoon gandaa ho jaavegaa|

haan, eih us vele dee hee kathaa hai

eik nagar de baahar ik sant aapane sat cheliaan samet aa ke ik darakhat de hetth baitth giaa hai| pindd de lok milan ge| uhanaan lee khaanaa aad lai ge| satikaar keetaa giaa| sant ne lokaan noo kihaa ki aseen siraf aj daa din hee ithe rukanaa hai| kalh chale jaanaa hai| agale din jadon jaan daa samaan aaeaa taan lokaan ne us sant noo kihaa ki ik benatee hai| saadde nagar vich pichhale chhe maheene ton ik samasiaa aa gee hai| ithe lokaan noo neend naheen aaundee| pahilaan kujh parivaaraan noo ih samasiaa aaee| hun pooraa pindd bearaam hai| is lee kujh karo|

sant ne kujh pal dee chup baad aapane saahamane baitthe cheliaa chon ik noo ishaaraa keetaa uh utth ke kharrhaa ho giaa| us noo kihaa giaa ki toon is pindd vich rahinaa hai| ik maheenaa, mere khiaal vich ik maheene vich sabh ttheek ho jaavegaa|

sant ne lokaan noo kihaa ki ih meraa chelaa hai| shaantee nandan| is dee dhiaan saadhanaa bahut kamaal dee hai| barree sakaaraatamik aoorajaa daa gheraa is de aas paas rahindaa hai| is de ithe rahin naal hee sabh ttheek honaa suroo ho jaavegaa|

par sant ne sharat rakhee ki saantee nandan kise de ghar naheen rahegaa| ih pindd vich taan hee reh sakadaa hai je othe koee ujarriaa hoeaa ghar hove| sant ne puchhiaa ki kee tuhaadde pindd vich koee ujarriaa hoeaa ghar hai taan pindd vaaliaan ne javaab ditaa ki uhanaan de pindd de dooje paase ik ujarriaa hoeaa matth hai| jithe kujh vihale budte lok baitthe rahinde han jaan bache kheddade rahinde han| sant ne kihaa uh jaghaa ttheek hai|

jaan daa velaa ho giaa see| sant utth kharrhaa hoeaa pindd de lok vidaa kahin lee hath banh ke kharrhe san| sant ne shaantee nandan noo kol bulaaeaa te kihaa do galaan yaad rakhanaa| pahilee kise aauarat noo pairaan noo hath naheen lagaaun denaa| doosaree sooraj de chhipan baad koee vee aadamee aauarat jaan bachaa tere kol naheen honaa chaaheedaa, tere kol jis ne vee aaunaa hai,

auh siraf udon aa sakadaa jadon sooraj hove| shaantee nandan ne hath jorr ke sir nivaaeaa| is baad sant aapane cheliaan samet chaliaa giaa te saantee nandan pindd de lokaan naal puraane matth vich pahunch giaa|

eih matth chhotte kilhe vaang see| jis vich kee varaandde te kamare san, jinhaan noo koee daravaazaa naheen see lagiaa hoeaa| is matth de viharre vich ik kurasee numaa laal rang daa pathar piaa see| jis te sabh ton pahilaan shaantee nandan dee nighaa gee| othe pahunch ke saantee nandan ne pindd de jo lok us noo othe chhaddan aae, auhanaan noo kihaa ki mere lee ithe ik paanee daa gharraa rakh jaao jis de upar ik lottaa paanee peen lee hove, te roz ik vakat daa khaanaa dupahir vele mere lee ithe bhej denaa, ate ik pindd daa koee juaan siaanaa munddaa ithe rahegaa jo matth de daravaaze te baitthe| pindd de lokaan ne ise tarhaan keetaa te chale ge|

daravaaze te baitthan vaale mundde noo shaantee nandan ne kihaa toon siraf daravaaze te baitthanaa hai te kalh ton lok subhaa mere kol aaeaa karanage| jiharraa vee aave us noo siraf ihee kahinaa ki uh mere pairaan noo hath naa laave khaas kar har aauarat noo jroor kahinaa|

fir ihee chaladaa rihaa| shaantee nandan viharre vich pe pathar te dhiaan vich baitthaa rahindaa| ik vakat khaanaa khaandaa| lok savere aaunde us noo dhiaan vich baitthe noo sir nivaaunde te aapane kam kaaraan lee chale jaande| takareeban das ku dinaan baad lokaan noo mahisoos hon lagiaa ki othe sabh badal rihaa see| lokaan noo us de sanparak vich aaraam mahisoos hon lagiaa see|

eis ton baad aauarataan vee savere othe aaun lageean|

eithe nagar deean do bahut khoobasoorat aauarataan aahamosaahamane hoeean| kudaratee, auhanaan de aaun daa velaa har roz mil jaandaa see| uh ikattheean hee aaundeean| pahilaan uhanaan ne ik dooje noo naheen see vekhiaa| uh aaundeean te shaantee nandan noo sir nivaa ke chaleean jaandeean te ik doojee noo vekhadeean| uhanaan dee aapas vich koee vee gal naheen see hundee|

eihanaan vichon ik daa naam vipasanaa see, jiharree hameshaa chitte kaparre paaundee, bas dupattaa laal rang daa laindee see ate doojee daa naam taraattikaa| taraattikaa bahut sajan sanvaran vaalee see ate jhaanjaraan paa ke rakhadee|

bahut vaar ih hundaa see ki ih doven savere thorrhee der naal matth vich aaundeean udon tak sabh aa ke chale ge hunde te ih doven hee hundeean jaan bas ik do jane othe hunde|

eik din vipasanaa pahilaan aaee te uh shaantee nandan kol hath jorr ke kharrhee hoee see| pichhe aaee taraattikaa daravaaze vich ruk gee te us noo vekhan lagee| vipasanaa ne aapanee chunee de larr chon chitte rang de raat dee raanee de kujh ful kadte te haualee dene aasapaas vekhiaa| us noo lagiaa ki aas paas koee naheen| us ne uh ful shaantee nandan de pairaan te rakhe, mathaa ttekiaa te us de moonh val vekhiaa saantee nandan akhaan band karake dhiaanamagan see| fir uh chalee gee te jaande hoe daravaaze vich taraattikaa noo vekh ke langhee jo andar aa rahee see|

taraattikaa noo mahisoos hoeaa ki vipasanaa shaantee nandan te mohit ho rahee hai| uh aadamee hee edaan daa see| us de chihare daa tez te bholaapan khich laindaa see| taraattikaa jadon saantee nandan kol aa rahee see taan saantee nandan us samen jiaadaa gahire dhiaan vich naheen see| is lee us ne jhaanjaraan dee aavaaj sunee| taraattikaa bahut sohanaa turadee see| jis naal us deean jhaanjaraan chon man noo mohit karan vaalee taal paidaa hundee see| shaantee nandan ne avaaz sunee par akhaan naheen kholheean| jadon hee taraattikaa mathaa ttekan lee jhukee te fir kharree hoee| saantee nandan ne mahisoos keetaa ki koee aauarat saahamane hai| us ne binaan akhaan kholhe aapanaa hath upar chukiaa te aaseeravaad ditaa| ih pahilee vaar ho rihaa see| taraattikaa khusee naal jhoom utthee, auh is nagar vich pahilee see, jis noo shaantee nandan ne aaseeravaad ditaa, bhaaven shaantee nandan ne us noo vekhiaa naheen see par taraattikaa noo ih naheen see pataa ki vipasanaa is sabh luk ke vekh rahee see par uh taraattikaa de daravaaze tak aaun ton pahilaan hee chalee gee|

aj ghar jaa ke vipasanaa bechain see| uh ene sohane purash de naal kise hor aauarat dee nerrataa baradaast naheen kar sakee| jadon ki us noo pataa see ki uh aap bahut sohanee hai| us daa man vaar vaar iko gal duharaa rihaa see ki jekar ih saniaasee kise aauarat daa ho sakadaa, je is dee zindagee vich koee aauarat aavegee taan uh siraf main hee ho sakadee haan|

samaan langh rihaa see| shaantee nandan noo ithe aae maheenaa khatam hon vaalaa see| nagar saantee naal bhar giaa see| sabh ttheek tthaak ho rihaa see|

te fir ik shaam nagar vaaseean de kahin te saantee nandan ne hor samaan rukan lee aapanee sahimatee de ditee|

shaantee nandan dee usatat vadh rahee see| har koee us de hon naal anand vich see| bachiaan noo te vaddiaan noo ih satikaar daa paatar lagadaa see ate aauarataan noo piaaraa lagadaa see|

vipasanaa te taraattikaa de vichakaar chupachaap ik mukaabalaa shuroo ho giaa see| uhanaan vichon koee vee ih naheen see chaahundee ki is saadhoo de nazadeek koee hor isataree hove|

taraattikaa roz chitte ful lai ke aaundee te mathaa ttekade samen uddeek karadee ki shaantee nandan akhaan kholhe te koee sbad saanjh bane par saantee nandan ttikiaa hoeaa see|

eik din vipasanaa thorrhee der naal aaee te matth de ik paase baitth ke intajaar karadee rahee ki jadon saare aa ke chale jaan te uh ikalee hove|

samaan aa giaa see| sooraj charrh chukiaa see| lok aa ke chale ge san| haa see| daravaaze te ik javaan munddaa baitthaa see| jis daa shaantee nandan val koee dhiaan naheen see| ihee mauakaa see| ihee gharree, jis daa vipasanaa intazaar kar rahee see| uh jaa ke shaantee nandan de saahamane kharrhee ho gee te fir baitthake aapane hathaan vichale chhotte jihe lotte vichale paanee naal saantee nandan de pair dhon lagee| saantee nandan gahire dhiaan vich vileen see| us ne akhaan naheen kholheean| vipasanaa hath jorr ke saahamane baitthee shaantee nandan de

chihare val vekh rahee see ki uh akhaan kholhe| us noo bulaaun jaan dhiaan chon baahar liaaun daa hauasalaa uh naheen kar sakadee see| fir vipasanaa ne hath vichalaa khaalee lottaa thorrhaa uparon dharatee te suttiaa, jo pathareelee zameen te ddig ke aavaaz hove taan ki shaaeid is naal uh akh kholhe| vipasanaa ne bahut chalaakee naal lottaa enee ku uchaaee ton sittiaa ki aavaaj siraf saantee nandan tak rahe| baahar daravaaje te baitthe javaan mundde noo naa sune, naheen taan uh andar aa jaavegaa|

akheer vipasanaa ne sochiaa haale hor intazaar karanaa pavegaa par uh vaapas naheen see murranaa chaahundee| us de isataree bhaav noo chott lagee ki eik marad mainoo kiven binaa aapanaa dhiaan dite reh sakadaa hai| usanoo aapane suhapan te hankaar see| hankaar noo vee chott lagee|

aus ne sochiaa aakharee koshis karadee haan| uh fer saantee nandan de age jhukee us de pairaan kol baitthee te us ne aapane bulh saantee nandan de pair upar rakh dite ; te fer upar shaantee nandan de chihare val vekhiaa|

shaantee nandan deean akhaan khulh geean| us ne tikhee nazar naal vipasanaa val vekhiaa| vipasanaa ne hath jorre te kihaa muaafee, mainoo madad chaaheedee hai| shaantee nandan ne enaa hee kihaa bolo|

vipasanaa ne othe hee baitthe hoe hath jorr ke bolanaa shuroo keetaa

saadde nagar vich ik aadamee noo koee charam rog ho giaa see, kareeb ik saal pahilaan us daa pooraa sareer kharaab ho giaa see| us kol kharrhaa honaa mushakil see| us noo nagar chon baahar kadt ditaa giaa see| jithe tuseen pahile din aapane guroo naal aa ke baitthe see| us ton thorrhee door hee usadee jhonparree hai| us de kol koee naheen see jaandaa| lok din vich ik adh vaar us kol rottee sutt aaunde te us de baratan vich paanee paa aaunde| nagar vichale vaid ne kihaa ki us daa ilaaj naheen ho sakadaa| sir bachaa lee is noo alag rakhiaa jaave taan jo horaan noo ih laag naa lage|

das ku din pahilaan us dee mauat ho gee see| jis larrake ne us daa sasakaar keetaa| uh saadde nagar vich hee rahindaa hai| bhalaa aadamee hai| us

ne taan bhalaa keetaa see par us noo vee laag lag gee hai| vaid ne kihaa hai, ki us de ttheek hon dee sanbhaavanaa hai| main us lee praarathanaa karadee haan|

shaantee nandan ne suaal keetaa ki uh tuhaaddaa kee lagadaa ki tuseen us lee praarathanaa karade ho

vipasanaa ne javaab ditaa ki meraa kujh naheen lagadaa| main kise daa dukh naheen dekh sakadee|

fir shaantee nandan ne kihaa main kee kar sakadaa haan...

tuseen pramaatamaa age praarathanaa karo ki uh meree praarathanaa sun lave| tuseen pramaatamaa noo kaho ki uh meree zindagee lai lavo, ate us larrake dee zindagee bach jaave| mainoo jiaun vich koee dilachasapee naheen|

shaantee nandan ne kihaa ki pramaatamaa kol is tarhaan daa koee samaadhaan naheen hai| har jeev aapanaa karam bhogadaa hai|

fir shaantee nandan ne kihaa par mainoo hor kujh dikhaaee de rihaa hai| tuseen us lee koee praarathanaa naheen kar rahe| tuseen taan aapane sukh lee praarathanaa kar rahe ho| tuseen taan aapanee zindagee de dukh ton paresaan ho| tuhaanoo aapanee jindagee koorraa lagadee hai| is lee enee aasaanee naal tuseen ih soch sakade ho ki us larrake de badale pramaatamaa tuhaaddee jindagee lai lave|

main sach kahaangaa| mainoo tuhaadde gal karan ton is tarhaan naheen lagiaa ki tuseen kise lee koee tiaag kar rahe ho|

jiharree cheez tuhaadde kol tuhaanoo faalatoo lagadee hai tuseen ohee kise noo den lee raajee ho| is naal tuhaadde do makasad sidh hunde han| pahilaan tuhaaddaa aapanaa ik lagaataar chale aa rahe dukh ton chhuttakaaraa hundaa hai| doosaraa tuhaaddaa hankaar poshit hundaa hai ki tuseen bahut mahaan kam kar rahe ho| tuseen koee rabee rooh ho| mainoo ih sach kahin lee muaaf karanaa| is naal tuhaadde man noo zaroor chott lagegee|

eih sunan baad vipasanaa chalee gee, te kaafee din fer matth ch naheen aaee| shaantee nandan fer dhiaan vich leen see|

vipasanaa chalaakee naal shaantee nandan dee nazar vich changee bananaa chaahundee see par uh naakaam rahee| us dee chalaakee farrhee gee|

vipasanaa din raat ihee sochadee see, ki us saadhoo ne meraa apamaan keetaa hai par us dee khich ghatt naheen see rahee| uh aapane apamaan de uparon dee langh ke fer us kol jaanaa chaahundee see| us noo ih gal vee tang karadee see ki jekar main kaafee din othe naa gee taan taraattikaa dee nerrataa us naal vadh jaavegee|

kaafee dinaan baad fer vipasanaa matth gee| us ne daravaaze kol kharrh ke vekhiaa taraattikaa shaantee nandan noo mathaa ttek rahee see te saantee nandan us noo sir te hath rakh ke aaseeravaad de rihaa see| is baad taraattikaa chalee gee par vipasanaa is noo baradaast naheen kar sakee|

auh guse naal bharee hoee shaantee nandan kol gee| us ne binaa sir nivaae us de age kharrh ke kihaa| main gal karanee hai| saantee nandan ne akhaan kholeean te kihaa kaho|

meree ik mushakal daa hal karo| meraa patee meraa dhiaan naheen rakhadaa| mainoo takaleef hai| doosaree gal ih jo aauarat mere ton pahilaan aaee see| tuseen is noo ithe aaun ton manhaan kar dio| ih ttheek aauarat naheen hai|

shaantee nandan ne kihaa main dekh sakadaa haan| mainoo tuhaadde kolon jinasee lorraan dee boo aa rahee hai| tuseen khiaal karo te aapane aap kol raho| doosaree gal, auh jo pahilaan aauarat aaee see uh koee faalatoo gal naheen karadee| us dee koee ichhaa vee naheen hai| uh aaundee hai te bas chalee jaandee hai|

vipasanaa guse vich paagal ho rahee see| uh binaa sir nivaae othon aa gee|

hun uh ghar vich hameshaa paresaan rahindee| us noo kise vee keemat te uh saadhoo chaaheedaa see| doosaraa is apamaan baad us de man daa ik hisaa us noo jaan ton rokadaa see par ih gal us noo vadt vadt ke khaa rahee see ki taraattikaa us de nerre ho rahee see|

auh bahut beaaraam ho rahee see| is saaree maanasik ulajhan de chaladiaan us ne ik din fir faisalaa keetaa te matth vich chalee gee| us din uh sajasanvar ke matth gee|

auh shaantee nandan de saahamane kharrhee see| us de hath vich thaalee see| jis vich kheer te prasaad see| us ne sidhaa jaa ke saantee nandan noo savaal keetaa tuseen meraa liaandaa khaanaa khaa lavoge

shaantee nandan ne akhaan kholeean te kihaa khaanaa main khaa lavaangaa, par jo tuhaanoo mere ton chaaheedaa uh tuhaanoo naheen mil sakadaa|

vipasanaa ne ik dam gal kattadiaan guse ch kihaa

mainoo ..... . mainoo kee chaaheedaa mainoo kujh naheen chaaheedaa| uh taan pichhale dinaan ch meraa man kujh kharaab see, bas| mere kol sabh hai| mainoo koee takaleef naheen|

vipasanaa noo badalade hoe vekh shaantee nandan hairaanee naal bhar giaa, par chup rihaa| uh bhojan rakh ke chalee gee|

sooraj dtal rihaa see| dupahir shaam val vadh rahee see| saantee nandan dee deh neelee ho rahee see| uh matth de ik kamare vich bisatar te tarraf rihaa see| nagar chon vaid bulaaeaa giaa| kaafee lok ikatthe ho ge| vaid ne kihaa ih vishaakat bhojan karake hoeaa hai| saantee nandan de isaaraa karan te sabh lokaan noo matth ton baahar jaan lee kihaa giaa| othe siraf nagar daa vaid ate saantee nandan san|

vaid ne shaantee nandan noo kihaa baabaa jee| ih bhojan kauan de ke giaa see| is kis tarhaan daa zahir hai| jis noo davaaee katt naheen rahee|

shaantee nandan ne aapaneean bujhadee hoee jot vaaleean akhaan thorrheean jiheean kholheean te aakharee saah liaa te kihaa

vipasanaa|

enaa keh ke shaantee nandan ne praan chhadd dite|

oh.. vaid de pairaan thalion zameen nikal gee| vipasanaa us vaid dee rakhel see| pichhalee raat uh vaid de kol hee see te us kolon savere jaan vele ih tej jhir lai ke gee see| jo kise bahut jhireele sap ton liaa giaa see|

eis matth deean ittaan te is vichalee vagadee havaa te vaid ton binaa kise noo naheen see pataa ki kee ho giaa hai, te ih taan kise noo vee naheen see pataa ki vipasanaa ne aapane hankaar noo poshit karan lee te aapanee jinasee khaahis pooree naa hon de ivaz vich, eis bhale purash dee jaan lai lee see|

ause shaam jadon vipasanaa vaid noo milan aaee taan us de chihare te koee vee edaan daa bhaav naheen see ki aj kujh hoeaa hai|

sooraj ddub rihaa see| shaantee nandan daa sasakaar kar ditaa giaa| din, raat val vadh rihaa see te vipasanaa aapane bisatar vich maan naal bharee hoee ih soch rahee see ki jo meraa naheen uh kise daa naheen ho sakadaa|

eih kahaanee main vimal keeratee dee ddaaeiree vich parrhee, jis de age ih nott vee likhiaa hoeaa see

| mainoo pataa hai||

mere kol nashe jaan kitaabaan ton binaa hor koee sahaaraa naheen hai| hor kujh kam vee naheen karadaa| hun aauarataan dee haazaree jaan piaar naal bhare lafaj jhir lagade han| sabh kujh buraa lagadaa hai|

aj mainoo changaa lag rihaa see| mainoo koee larrakee ik kitaab de ke gee see| is kitaab ne meraa dhiaan khich liaa| darasal is ne oeh gal kahee jo main sunanee chaahundaa see| mainoo hameshaa sk rahindaa see ki saaeid main galat haan, ki aauarataan bureean vee hundeean| mainoo hameshaa ise gal dee talaash rahindee see ki koee is gal baare charachaa kare ki aauarataan bureean

hundeean| is larrakee ne mainoo kitaab dinde hoe kihaa ki, sar main aauarat haan par main jaanadee haan, hun bahut aauarataan ne jo aadameean ton bureean nen| main is baare kaafee kujh kahinaa chaahundee haan| main us dee gal sunee par koee javaab naheen de sakiaa| us noo lagiaa ki shaaeid main is samen gal karan dee haalat vich naheen haan| lokaan kol meraa akas ihee baniaa hoeaa see ki main inttarovaratt aadamee haan| meree praabalam hai ki main jaladee riaikatt naheen kar sakadaa|

auh mainoo ih kitaab de ke chalee gee| ih chhottee jihee kitaab see| mere lee ik hor hairaanee vaalee gal see| jiven ki meree laaeef vich hameshaa hairaan karan vaale itafaak vaaravaar hunde rahinde han|

aj savere hee main ih gal soch rihaa see ki mainoo prashaad ch paa ke zahir ditaa giaa| mainoo fareb muhabat daa mukhauattaa paa ke miliaa, te main mar giaa| is kitaab dee vee iho kathaa see| ih puraanee jihee kitaab see| jiven kise pichhalee sadee daa koee dasataavez| is noo hath ch farrade hee mainoo kujh mahisoos hoeaa, jiven is ch mainoo koee bulaa rihaa hove ki aa.....is kitaab ch teree uddeek keetee jaa rahee hai| ih kise uradoo dee kitaab daa tarajamaa hai| jis daa naam hai zahir|

vimal keeratee dee ih ddaaeiree hameshaa lee hee mere kol hai| ih ddaaeiree milan dee kahaanee vee ajeeb hai| main ik vaar aapane ghar ton kaafee door ik kauafee haaoos vich kauafee peen lee giaa| jadon hee main kurasee te baitthiaa te saahamane pe ttebal ton meenoo chukiaa jis ch ghatto ghatt pandaraan veeh tarhaan dee kauafee deean kisamaan darasaaeean hoeean san| ise meenoo de thale ih ddaaeiree pee see| main samajh giaa see ki ithe kauafee peen vaalaa aapanee ddaaeiree bhul giaa hai|

eih kitaab de aakaar dee chamarre dee jilad vaalee puraanee jihee disan vaalee kareem rang de karashadd pejaan vaalee ddaaeiree hai| is noo vekhan ton pataa lagadaa hai ki ih kaafee keematee hovegee|

eih mainoo enee vadheea lagee ki main bajaae kauafee haaoos vaaliaan noo is baare dasan de, chup chaap is noo parrhanaa shuroo keetaa te baad vich aapane baig vich paa liaa te sochiaa ih jis dee hai| us kol main aapane aapapahunchaa devaangaa|

eis ddaaeiree noo main aapane kol rakhadaa haan, roz thorrhee jihee parrhadaa haan par lagaataar naheen parrhadaa| is ddaaeiree naal meraa ajeeb bhaavanaatamak sabandh hai| mainoo is ddaaeiree kolon ajeeb jihaa ddar aaundaa par fir vee main is noo aapane kol rakhadaa haan| sauan samen sarhaane kol| jadon hee is noo parrhan lagadaa haan, eik ajeeb jihaa ddar mainoo farran lagadaa hai; fir thorr jihee parrh ke rakh dindaa haan|

eis ddaaeiree vich kujh vee likhan ton pahilaan likhiaa hoeaa see mainoo pataa hai|

jis din ih ddaaeiree mainoo milee te main is noo kholhiaa taan sabh ton pahilaan ih nott mere saahamane aae jinhaan karake main ih sochiaa ki ih mere parrhan dee cheez hai

| mainoo pataa hai||

eih kise aadamee deean antim rasamaan san| lok baitthe san| bhog de salok uchaaran keete jaa rahe san| hor koee aavaaz sun naheen see rahee|eis ikatth vich dasapandaraan minttaan baad koee aa jaa rihaa see| lokaan ch hilajul ghatt see|

ene noo ik aadamee aaeaa umar hovegee chaalee ku saal, kurrataa pajaamaa paaeaa hoeaa| sir de vaal te daarrhee kattee hoee adhe vaal chitte adhe kaale| uh haualee haualee tur rihaa see| us daa patalaa jihaa sareer shaant see| us ne aapanaa ik hath pajaame noo paaeaa hoeaa see|

aus noo vekh ke mainoo pataa lag giaa see ki ih kamalaa hai| dimaaree santulan vigarr chukiaa hai|

main sochiaa jekar kamal is tarhaan ujaagar ho sakadaa hai ki kise noo vekhade saar hee ih samajh aa jaandaa hai ki ih aadamee kamalaa hai jaan sidharaa hai

taan siaanap vee zaroor chihare te disadee hai| pooree deh te jo cheej vaaparadee hai| uh chihare te pragatt ho jaandee hai| main sifatee deean akhaan vich ik khich vekhee see| baad ch pataa lagiaa ih muhabat naheen kaam see|

aus baare sochadaa haan taan lagadaa hai ki ih jhootth hai ki aauarat jis kol jaandee hai, saaraa kujh us ton kurabaan kar dindee hai| par othe taan is tarhaan naheen hoeaa| othe ih lagiaa ki aauarat kade vee aapane aap noo sanpooran roop vich kise de hathaan vich naheen dindee| uh zaroor kujh naa kujh bachaa laindee hai| jadon uh premee kol hundee hai taan tan bachaaundee hai| us kol ddar hundaa ki is tarhaan rishataa khatam ho jaavegaa| patee kol uh man bachaa laindee hai| us noo deh de dindee hai| uh samen samen ih nischit karadee rahindee hai ki kinaa ghatt de ke uh aapanaa savaarath sidh kar sakadee hai|

aus kol jaan baad ihee lagiaa| aauarat siraf onaa hee kise marad noo dindee hai jinaa ku us dee majabooree hove| jadon main aauarat de man dee banatar baare upanishad te adhiaatam parrhiaa taan jaaniaa ih ik bahut ghinauanaa sach hai| is noo aseen sach hunde hoe vee saveekaar naheen kar sakade| aseen kamazor lok haan|

main us de man chon utar giaa haan| main uddeek kar rihaa haan| uh mere man chon utar jaave| main sochadaa haan| jis din uh mere man chon utar gee, main us noo use thaan te maar diaangaa, jithe aseen pahilee vaar mile see|

par, fer sochadaa haan, is naal mainoo chain naheen aavegaa| kiaunk main us noo piaar karadaa haan| piaar, adhiaatam ate har safar daa ant mauat hai| tuseen zindagee deean jadon ddoonghaanaan ch utaronge jaan bahut uchaaee te jaavoge taan tuhaaddaa saahamanaa othe mauat naal hee hovegaa| us noo milan baad mainoo samajh aaeaa ki aapane premee jaan premikaa noo maar denaa jaan aap mar jaanaa, duniaavee muhabat daa sikhar hai par kise vee aam aadamee jaan aauarat noo ih gal samajh naheen aa sakadee|

mainoo sabh ton vadh ddisattarab pataa kiharree gal karadee hai ki changeean rajeean pujeean, jinhaan kol koee kamee naheen uh aauarataan vee doharee zindagee jiaoondeean han| aadamee noo buraa man hee liaa giaa hai| aadamee de bure hon noo samaaj khirre mathe saveekaar karadaa hai par aauarataan kol vee mukhauatte han|

sifatee jis aauarat noo faualo karadee hai| uh aauarat ate us daa premee donon pooree umar iko ghar vich binaa kise vee sareerak sabandh de rahe, te sifatee aapane aap noo use tarhaan dee premikaa de roop vich vekhadee hai par aapaneean jinasee khaahishaan de age haar jaandee hai|

main ih sabh naheen kahinaa chaahundaa see par us ne hameshaa aapane man dee keetee| us ne ohee keetaa jo us noo changaa lagiaa te is rasate ch jo vee aaeaa us ne aapanee laaeef chon jaan man chon baahar kadt ditaa|

main bahut sidhaa aadamee see| main hameshaa ih sochadaa see ki ik sapan parivaar dee aauarat jo bahut samajhadaar hai| us noo chalaakeean te jhootth dee lorr naheen paindee par ih sach naheen see|

auh aapaneean kaheean hoeean galaan ton mukar gee| main ih galaan kis noo kahaan| inhaan noo koee vee sunegaa taan bakavaas samajhegaa| is lee ih kaagazaan noo sunaaundaa haan|

aseen aapaneean bacheean noo suchet karade haan ki gair maradaan ton bacho| kujh bhale maanas aadamee vee hunde han| uhanaan noo vee suchet karan dee lorr hai ki is tarhaan deean aauarataan ton bacho| ih tuhaaddee ungal farr ke tuhaanoo narak de daravaaze te chhadd aaunageean|

vimal keeratee|

aauarataan bevakoof hundeean

te sach barraa batameez hundaa

gandaa.... nangaa

je ih gal kise aadamee ne kahee hundee

main kade yakeen naa karadaa

par ih gal vimal keeratee, jo meraa dosat hai, aus dee garal faraindd ne kahee

hun is te vishavaas karaan jaan naa karaan

meree samajh ton baahar hai|

mainoo baad vich pataa lagiaa ki vimal keeratee dee faraindd ik kitaab likh rahee hai| jis daa naam us ne ihee rakhiaa hai bevakoof aauarataan| main kihaa ih buraa hovegaa| aauarataan is te itaraaz karanageean| us daa javaab see| tuhaanoo kee pataa aauarataan baare tuseen aadamee ho| tuseen aauarataan noo vekhade, sunade, bhogade ho| tuhaanoo taan ih vee naheen pataa honaa, ki aauarat jadon muhabat vich hundee hai taan pramaatamaa de sir te hath rakh ke vee jhootthee sahun khaa sakadee hai|

main haale is baare soch hee rihaa see| ki mere fon te ik ananon nanbar ton kaal aaee| fon aan karade saar hee main haale, hailo vee naheen kihaa udharon aavaaz aaee

hailo ..... .. main bol rahee haan|

mai kauan...

main rajanee malahotaraa

haanjee daso

tuseen kauansalar ho naa

haanjee

main milanaa chaahundee haan tuhaanoo .......... kadon aa sakadee haan

kalh aa jaanaa giaaraan vaje ..... aiddarais pataa tuhaanoo

haanjee pataa

oke baae

fon band karade hee main fir vimal keeratee baare sochan lagiaa| ih aadamee akasar mere kol binaa kam ton vee aa jaandaa| hun ih meraa peshaintt naheen rihaa, dosat ban giaa hai| us ch koee kamee naheen| bas ik taan us dee dikh sadhaaran hai| doosaraa uh aapaneean saareean galaan mainoo das dindaa| aapanaa fon mainoo farraa dindaa te aakhadaa hai| is kurree naal meree chaitt parrho| bhaaven ih gal sach hai ki ih sabh uh siraf mere naal hee shear karadaa hai|

pichhale vaar jadon uh aaeaa see taan kise kurree baare gal kar rihaa see| jis dee umar kareeban chhabee sataaee saal dee hai| uh kurree lagaataar us noo maisej kar rahee hai| piaar karadee hai par kahindee naheen| bas maisej karadee hai| vimal keeratee ne us noo jhirrak ditaa see, ki ene maisej naa kare par uh hattadee naheen| mainoo us ne us kurree naal keetee chaitt vee parraaee jo mainoo inabin yaad hai| us ch likhiaa see

hailo.. kee haal ai

ttheek

tuseen yaad naheen karade mainoo

karadaa haan

main tang karadee haan tuhaanoo.. hanaan..

naheen..... koee gal nee

tuhaanoo patai.... main lalhee haan

lalhee... auh kee hundaa..

sidharee...... jaan kamalee keh lavo

fer kee aa

hai taan kujh vee naheen par mainoo lagadaa, taan dasiaa|

par thorrhe jihe kamale taan honaa chaaheedaa

kiaun

tainoo pataa neen

auh aauarataan jaan kurreean jiharreean khoobasoorat hon te bevakoof hon| mainoo bahut changeean lagadeean|

kiaun

eihanaan dee apanat vich ik ajeeb kisam daa paagalapan hundaa| uh meree aatamaa noo ttunbadaa hai| naale aauarataan noo bahut ziaadaa siaaneean naheen honaa chaaheedaa|

eih kee gal hoee

bahut siaaneean aauarataan noo muhabat naheen keetee jaa sakadee| mainoo taan iho lagadaa|

kee vaar ih vee lagadaa ki kujh aauarataan de aib hee uhanaan daa suhapan hunde han|

pataa kiaun... kiaun ki sidhareean jaan bevakoof aauarataan bahut kamaal dee muhabat karadeean han, te jiharraa kamal uh muhabat ch kuttadeean ne us suhapan daa koee mukaabalaa naheen| sachee har koee ise tarhaan daa dhiaan jaan muhabat labhadaa hai|

vimal keeratee ne is kurree baare mainoo ajeeb galaan daseean| jiharreea ki uh sochadaa see| us ne kihaa ki ih mainoo changee lagadee hai, bas| par main is naal koee sabandh mahisoos naheen karadaa| haan pichhale poore ik saal vich main siraf ik raat is baare sochiaa| kee vaar sochadaa haan, eis naal meraa rishataa, siraf ik raat see| uh vee, aus kurree noo pataa naheen see, ki main us baare soch rihaa haan|

fir thorrhaa ruk ke vimal keeratee ne kihaa

meraa dil karadaa ki ih kurree mere ghar vich rahe| meree patanee ban ke naheen| meree rakhel ban ke| rakhel vee pataa kiven ki ih mainoo is tarhaan muhabat kare ki mainoo chhadd naa sake, te main ih chaahundaa haan ki main is noo roz kuttaan| is de thaparr maaraan, thaparr maar maar ke is de sir de vaal khilaar devaan te ih chupachaap kutt khaandee rahe te is kutt noo saveekaar kare| is de dil ch enaa piaar mere lee hove ki ih meree nafarat noo vee ik niaamat samajhe te meraa ahisaan mane ki main is te zulam kar rihaa haan| sacheen jadon main is dee kalapanaa karadaa haan ki kuttan baad uh khilare vaalaan noo ttheek karadee hoee, ro rahee hove taan fir main us noo piaar naal chup karavaavaan te uh fir vee mere seene naal lag jaave te kahe ki

toon kujh vee kar jiven marazee rakh main teree haan, main tainoo chhadd ke kite naheen jaavaangee ih sabh sochadiaan mainoo barraa sakoon miladaa hai|

vimal keeratee ih jaanadaa hai ki har cheez daa ik charam hundaa hai, eik sikhar| zulam daa vee muhabat daa vee, te muhabat aapane charam te sikhar te jaa ke bahute vaar zulam hee ban jaandee hai| bhaaven ki ih julam koee aapane aap te kare jaan doosare te| aj kalh vimal keeratee inhaan vichaaraan ton khahirraa chhuddaaun lee mere kol aaundaa hai| uh chaahundaa hai ki main us noo jiaun daa uh tareekaa dasaan ki is tarhaan de vichaar us de man ch naa aaun| uh dasadaa hai ki mainoo pataa, ki kise aauarat te zulam karan baare sochanaa buraa hai, par main kee karaan eis tarhaan sochanaa mainoo changaa lagadaa hai te ise naal hee main aatam gilaanee naal bharan lagadaa haan te fir sochadaa haan ki main buraa aadamee haan, taan hee is tarhaan sochadaa haan| main is tarhaan de vichaaraan ton jaan keh sakade haan is tarhaan de ghatteea savaad ton chhuttakaaraa chaahundaa haan|

agale din savere takareeban nauan vaje main aapane maiddeetteshan sainttar te see| aj de aauarataan ne mainoo milan lee aaunaa see| mere man ch rale mile jihe vichaar chal rahe san| pahilaan main vimal keeratee baare sochadaa rihaa| us deean kaheean kujh galaan yaad aa raheean san| ki sachee muhabat dee iho pahichaan hai ki uh kabool naheen hundee ate muhabat upadesh naheen sunadee, bas enaa ku jaananaa chaahundee hai, ki uh kabool hoee hai jaan naheen| main ateet baare vee soch rihaa see, jadon main sochiaa karadaa see ki kade meraa aapanaa ik maiddeetteshan sainttar hove| sukar hai, meraa ih supanaa panj saal pahilaan pooraa ho giaa see| eis maiddeetteshan sainttar noo banaaun te meraa pooraa biaalee lakh rupiaa lagiaa par jo ithe baitth ke man noo saantee miladee hai| us daa koee mul naheen| aam tauar te ithe aaun vaaleean aauarataan mainoo ihee aakhadeean han, ki ih thaan enee sohanee hai ki aseen adheean taan ithe aa ke hee ttheek ho jaandeean haan|

safaaee karan vaalee larrakee aashaa safaaee daa kam kar rahee see| ih patalee jihee pachee ku saal dee tikhe nain nakasaan vaalee kurree, tin saal pahilaan mere kol aaee see| main baitthaa haal de farash noo vekh rihaa see| ih lakarr daa faras jis daa rang kauafee braaoon hai| ih dilakas rang mainoo bahut sohanaa lagadaa| eis haal de ik paase pooree kandh jine thaan vich siraf sheesaa lagaaeaa hoeaa| jis chon langhadee roshanee farash noo hor vee sohanaa banaaundee hai, te is sheese dee vaddee vinddo kol doven paase gamaliaan vich lage chhotte chhotte baans de bootte is haal noo kudarat naal ik mik karade han| is haal de faras lee main jadon lakarr khareedee taan mainoo is dee kuaalattee baare kujh naheen see pataa, bas ih mainoo sohanee lagee see| lakarr daa kam karan vaale ik kaareegar ne mainoo dasiaa see ki is lakarr noo rasheean chaap kahinde

han| aashaa safaaee karadee hoee idhar odhar jaandee taan us de turan naal is faras chon barree dilakash aavaaz paidaa hundee|

eis larrakee aashaa dee aapanee ik kahaanee hai| ih pattane dee rahin vaalee hai| pahilaan is dee maasee mere kol safaaee daa kam karadee see| uh ik din is noo aapane naal lai aaee see| ih bilakul anaparrh hai| jadon ih pahile din mere kol aaee see taan is de fattee hoee kareem ate neele rang dee saarree paaee hoee see| vaal lagadaa see jiven maheene ton vaahe hee naheen| moonh sujiaa hoeaa see| mainoo yaad hai ki us din meraa dhiaan pahilaan is de pairaan val giaa jinhaan ch barreean puraaneean, ghaseean hoeean chapalaan paaeean hoeean san jiharreean mittee naal libarreean hoeean san| us daa dhiaan naheen see ki us deean chapalaan farash noo gandaa kar raheean san par main samajh sakadaa see| uh enee pareshaan see jiven behosee vich chal rahee hove| uh ddiparaisn vich see|

aashaa dee maasee ne us dee baanh farrhee te mainoo kihaa see saab isakaa kuchh karo| ye meree bettee hai| main paresaan hoon isake kaaran| us noo aaraam naal bitthaaun te galabaat karan te pataa lagiaa ki uh ik rikasaa chalaaun vaale noo viaahee hoee see| jo lagaataar sraab peendaa ate us dee kuttamaar karadaa see| uh gair aauarataan kol jaandaa see te bahut vaar uhanaan noo aapane kamare vich lai aaundaa see| jinhaan vich koorraa chugan vaaleean jaan juraabaan vechan vaaleean kurreean hundeean san| jis te aasaa itaraaz karadee see te us ton kutt khaandee see| main us noo sabh ttheek hon daa bharosaa divaaeaa te kihaa ki uh aapane patee te koee vee itaraaj karanaa band kare ate us deean bevakoofeean noo anadekhaa kare, hor kaafee galaan daseean jo akasar main aapane peshainttas noo dasadaa haan| fer main us noo ghar bhej ditaa te nahaa ke aaun lee kihaa te saam noo aasaa noo main aapanee ik dosat leddee ddaakattar kol lai ke giaa| ddaakattar ne dasiaa ki us dee ovaree ch inafaikashan hai te jis kaaran lagaataar halakaa bukhaar rahindaa hai| kine lok is tarhaan dee haalat ch han| us noo

pataa vee naheen see ki us noo bukhaar hai| main us daa ttareettamaintt karavaaeaa us dee haalat sudhar rahee see| kujh ttaaeem baad us daa patee zahireelee sharaab pee ke mar giaa te maasee pattane chalee gee see, te aashaa pake tauar te mere kol aa gee| ithe mere poore maiddeettesn sainttar dee safaaee te har cheez daa dhiaan rakhadee hai| haan, par hun ih hameshaa paintt sratt paaundee hai| maiddeettesn vee karadee hai| khus hai par sainsattiv bahut hai| pichhale hafate is ton ik fuladaan ttutt giaa see| tin din rondee rahee| bilakul bachiaan vaang hai|

eih ttuttiaa hoeaa fuladaan main dubaaraa jorr liaa te sachee ih hor vee sohanaa lagan lag piaa| ih fuladaan mainoo ik kurree ne gifatt keetaa see| jo aapanee ik ajeeb praabalam lai ke mere kol aaee see| usadaa naam nafeesaa see| udon uh ddee faaramesee karadee see te ddiparaishan vich see| uh maheene ku vich ttheek ho gee see| us deean ichhaavaan sunadiaan aam bandaa hairaanee naal bhar sakadaa hai| uh barree boladd see ate us mainoo dasiaa see ki us noo kise te adhikaar jamaaun ch bahut lutaf aaundaa hai| uh chaahundee see ki us daa viaah kise avaaraagarad bande naal hove| karaikattaralais naal| jiharraa nit dihaarre kise naa kise naveen aauarat daa pichhaa karadaa rahe ate uh us naal hameshaa jhagarradee rahe te us noo dhake naal ih samajhaaun dee kosis kare ki toon siraf meraa hai|

main us noo kihaa ki toon edaan daa marad kiaun chaahundee hain .. taan usane kihaa ki edaan de maradaan vich ik khaas kisam dee gilaanee hundee hai| uhanaan de andar ik ajihee thaan hundee hai| jithe uh aapane aap noo ghatteea mahisoos karade han| is tarhaan de aadameean naal rahin daa aapanaa hee ik savaad hai| kiaun ki ih tuhaadde saahamane ik sharamindagee naal bhare rahinde han| bhaaven ki ih aapanaa kam naheen chhaddade| main is gal de javaab vich us noo kihaa ki je uh sharamindagee naal naa bhariaa hoeaa te besram hoeaa fer| us daa javaab see haan ih ho sakadaa par main edaan hon naheen diaangee|

main aapane maiddeetteshan sainttar te rajanee malahotaraa daa intazaar kar rihaa see| takareeban saadte ku giaaraan vaje uh aaee| javaan kurree| chittee sharatt naal jeen paaee hoee| us daa mere kamare ch aaunaa alag tarhaan daa see| us de chihare te edaan daa koee bhaav naheen see jiven uh pahilee vaar mainoo mil rahee hove| us ne mere kamare daa daravaazaa kholhiaa mere val vekhiaa te sidhee aa ke mere saahamane vaalee kurasee te baitth gee| baitthade hee us ne saadde dohaan de vichakaar pe ttebal te aapanaa rivaalavar rakh ditaa| main ise baare hee sabh ton pahilaan us noo savaal keetaa te saaddee galabaat shuroo hoee

eih rivaalavar kis lee.....

aapanee rakhiaa karan lee

tuhaanoo kis ton khataraa hai ..

han kujh lok, jinhaan ton mainoo khataraa| mere paapaa daa sharaab daa bizanas hai| jis kaaran kujh lokaan naal uhanaan daa man muttaav ho giaa see| pichhale saal paapaa ne ik aadamee noo pulees kol farraa ditaa see| uh nakalee sraab daa kam karadaa see| nakalee sraab kaaran saaddaa bijnas prabhaavit hundaa hai, saaddee sel ghattadee hai| main paapaa dee gaddee lai ke jaa rahee see| us aadamee ne samajhiaa, gaddee vich mere paapaa han| panj chhe bandiaan ne gaddee te haakeean naal hamalaa kar ditaa| main gaddee bhajaaun ch safal ho gee| fer paapaa ne mainoo alag gaddee lai ke ditee te ih rivaalavar|

tuhaadde paapaa noo ih naheen lagiaa ki ik kurree noo rivaalavar naheen lai ke denaa chaaheedaa....

naheen .....bilakul naheen| uh mainoo munddiaan vaang hee samajhade han| main vee aapane aap noo munddiaan ton ghatt naheen samajhadee| meree maan kahindee hai, akasar gharaan vich ik hee baap hundaa| par ik saaddaa parivaar hai jithe do baap han| ik main te ik mere paapaa ....haa .....haa| saadde parivaar ch ulattaa kam hai| meraa bharaa kurreean varagaa hai| uh kurreean ton bahut sangadaa| saadde ghar ch bas ik hee praabalam hai| meree te mere paapaa dee hameshaa kise naa kise gal noo lai ke larraaee hundee hai| main raat noo kalab vich jaanaa pasand karadee haan, te kee vaar sharaab peendee haan| paapaa mainoo samajhaaunde han| ki aapane bharaa ton kujh sikh| uh sharaab vagairaa nahee peendaa| roz savere mandar jaandaa hai| main us baare akasar sochadee haan| usane taan jam ke aapanaa janam hee kharaab keetaa| us ne aadamee hon daa koee laahaa naheen liaa| main sochadee haan, aus noo aish karanee chaaheedee hai| uh chhabee saal daa hai| mere ton do saal chhottaa, te socho us dee koee vee garal faraindd naheen hai|

tuhaaddaa faraindd hai koee.....

haan, hai, eise lee taan ithe aaee haan, tuhaadde kol|

main chaar saal ton rileshan vich haan, te aapane faraindd naal viaah karavaaunaa chaahundee haan, par paapaa raazee naheen| tuseen mainoo ih daso ki main kiven uhanaan noo is lee raajee karaan|

tuseen is baare aapane paapaa naal gal keetee..

naheen, main sidhee gal naheen keetee| mere mamaa ne gal keetee, main maan noo hee gal karan lee kihaa see par paapaa ne manhaa kar ditaa| uh kahinde saadde parivaar ch edaan naheen hundaa| ki kurree aapanee marazee naal viaah karaave|

jis larrake naal tuseen viaah karavaaunaa chaahunde ho, auh ttheek hai matalab, aus dee faimalee, aus dee faaeinaansheeal puzeesn sabh ttheek hai

haanjee, sabh ttheek, auhanaan daa palaaee aindd san maaeekaan daa bizanas hai| uh aapane paapaa naal hee bijnas vekhadaa|

fir tuseen iko kam kar sakade| tuseen parivaar de baakee saare mainbaraan noo aapane pakh ch karo| jadon tuhaadde paapaa ikale virodh karan vaale reh jaanage taan zaroor uhanaan dee raae kamajor ho jaavegee par is lee ttaaeem lagegaa|

haan, ttheek hai main edaan karake vekhadee haan|

rajanee kaafee der mere naal gal karadee rahee| jaan vele us noo vekh ke lagadaa see ki us vich thorrhaa jihaa vishavaas paidaa ho giaa see ki uh aapane paapaa noo viaah lee raazee kar lavegee|

aj savere jadon vimal keeratee mere kol aaeaa taan uh kaafee pareshaan see| uh mainoo aapanee doosaree faraindd baare das rihaa see| jis ne us noo dhamakee ditee see ki uh vimal keeratee daa naam likh ke aatamaehatiaa kar lavegee| kareeb ik saal ton ih vimal dee faraindd hai|

vimal ne dasiaa ki akasar uh mere naal ashaleel chaitting karadee hai| main bas lorr jinaa ripalaaee karadaa haan| aapane valon kade kujh vee jiaadaa riaikatt naheen keetaa| haan main manadaa haan, eih thorrhaa jihaa mainoo changaa lagadaa| ik aadamee hon kaaran main is maanasik aayaashee noo bahutee buree vee naheen manadaa par is de pichhe jo kaaran ne, auh mainoo pareshaan karade ne jis ton hazaaraan savaal mere man ch turan lagade han| ki aauarat dee samaaj ch kee jaghaa hai| uh aapanee bhaavanaavaan viakat karan lee kinaa kujh sochadee hai| akasar main ik thaan te jaa ke ulajh jaandaa haan| ki jo bandishaan saadde samaaj ne aadamee te aauarat te lagaaeean han| uh ttheek han jaan naheen| uhanaan daa kinaa ku faaeidaa jaan nukasaan hai| jadon ki sabh noo pataa hai| jeevan thorrhe chir daa hai| fir is noo ziaadaa sauakhaa banaaun lee kujh keetaa kiaun naheen jaandaa|

vimal keeratee kinaa hee ttaaeem ih sabh dasadaa rihaa, te jaan vele mainoo us nott daa link de ke chalaa giaa| jo us ne do din pahilaan aapane balauag ch likhiaa see| jis noo parrh ke us dee faraindd ne kihaa see ki tainoo mere baare ih sabh naheen likhanaa chaaheedaa see| main aapane aap noo khatam kar lavaangee|

bhaaven ki ih nott jo main parriaa uh vimal keeratee ne is lee likhiaa see| kiaun ki uh us aauarat pratee bahut jiaadaa hamadaradee naal bhar

giaa see| us dee takaleef noo uh bahut buree tarhaan mahisoos kar rihaa see| par us aauarat noo ih gal samajh naheen aaee|

main ih nott parrh rihaa see| je is tarhaan aapane ate aapanee faraindd baare vimal keeratee ne likhiaa see

varajit sanvaad

auh dudh varagee hai| chitteechaatt| dudh jis vich haale kesar naheen ghuliaa| bahut lok ise tarhaan hee milade han| rishate palaaning han ajakalh, muhabat aikaseeddaintt hundee hai| par us daa milanaa muhabat bilakul naheen hai| uh mere kol aaee hai| ih pataa naheen kiharree kisam daa aikaseeddaintt hai| mainoo pataa naheen lagadaa, aus noo meree lorr hai jaan mainoo us dee| uh khush lagadee hai| har gal majaak vich lai laindee hai| ih hauasalaa uh kar laindee hai| aapanee har gal haase ch uddaa dindee hai| uh aauarat ik hai par mere kol do ttukarriaan ch aaundee hai| raat noo aakhadee hai, main tainoo piaar karadee haan| savere aakhadee hai kidaan lagiaa mazaak| raat main mazaak keetaa see| us de tan dee aapanee lorr hai| man dee aapanee| dimaag samaaj baare sochadaa hai| mainoo taan pataa hai| sach taan hazaaraan tarhaan daa naheen anaginat tarhaan daa hai| bahut sach tuhaanoo duneea vich milanage| bahut aasepaase lokaan de manaan vich tuseen bhattakade rahinaa| kujh sach tuhaanoo kite naheen milane| jadon tuseen bhattak ke aapane aap noo siaane sidh karan baad| aapane aap noo moorakh banaaun baad| aapane kujh sach sunan baad| aapane aap noo kujh jhootth sunaaun baad| tuseen vaapas paratade ho, aapane ghar| kujh sach siraf tuhaanoo othe milanage| aapane bisatare vich jithe tuseen sauande hai| othe deh de sach ujaagar hunde han| uh vee sauandee hai| bahut der raat tak jaagadee hai| othe uh aapane bisatare vich, eik marad dee kalapanaa karadee hai| fir mainoo dasadee hai| sar aazaadee honee chaaheedee hai| main kise aadamee de ttach vich naheen haan| mainoo ttach chaaheedaa hai|sirahaane naal lag ke sauan jaandee hovegee| aauarataan dee praabalam hai| kee vaar bachiaan vaang ho jaandeean han| bahute vaar bachiaan noo bhukh lagadee hai

par uhanaan noo pataa naheen lagadaa, ki bhukh lagee hai| uh ron lagade han| aauarataan noo jadon piaar jaan dhiaan dee lorr hove| bahut vaar uh larran lagadeean han| uh mainoo dasadee hai| sar main supanaa vekh rahee see| main tuhaadde kaparre utaar rahee haan|main chupachaap sunadaa haan| kee vaar bahute lokaan lee sharam vee zahir ban jaandee hai| chupachaap pee lainde han| maranaa bahut tarhaan daa hundaa| main bahut kurreean vekhadaa haan| maapiaan de ghar hee budteean ho jaandeean| keh naheen sakadeean ki viaah dee lorr aa| bahut kurreea vekhadaa haan, jo viaah de laaeik naheen hundeean| mandabadhee hundeean ne, jaan viaah naheen chaahundeean| samaaj dee marazee rakhan lee, maavaan banadeean han, eih sidhareean kurreean| jinhaan noo naa taan maan banan de sukh daa pataa hai, naa hee kaam de dukh daa| bahut kujh bas keetaa jaa rihaa| ho rihaa, behoshee vich| mainoo uh buree naheen lagadee| jekar uh aapanee lorr dasadee hai, buraa kee hai| je uh meraa fikar karadee hai, buraa kee hai vaar vaar aakhadee hai, sar sochanaa band karo, aapanee mahiboob baare| tuseen khush raho| lo main banadee haan tuhaaddee mahiboob| kaho jo kahinaa hai| lo main sauan laindee haan, tuhaadde naal| tuseen aapanee saaree bhattakanaa mainoo devo, main saveekaar karadee haan|

main sochadaa haan, ki us de ghar diaan noo is gal daa pataa honaa chaaheedaa hai ki saaddee is bettee noo aadamee dee lorr hai| je uh sharam jaan sansakaaraan naal chup hai, te ghuttan naal, pareshaanee hon naal, paagal hon val vadh rahee hai, taan zaroor is daa koee hal honaa chaaheedaa |meree ih ichhaa bilakul naheen, ki vesavaa ghar khole jaan| main enaa ku chaahundaa haan, aadamee te aauarataan ik dooje noo samajh lain| jo mariaadaa vich upalabadh ho sakadaa hai| us ton koee vanchit naa hove| ih aapanee kisam dee hatiaa hai| duneea ch bahut bure kam han| jo sadeean ton ho rahe han| sadeean ton jaanavar khaan lee katte jaa rahe han| dange ho rahe han| sabh kujh jo buraa hai lagaataar is zameen te keetaa jaa rihaa hai te lagaataar sharameele lokaan noo chupachaap maran lee majaboor keetaa jaandaa hai| kinee ajeeb gal hai| saadde aas paas lok andaron andaree mar rahe han, te saanoo pataa tak naheen hundaa|

| vimal keeratee || samaan mainoo naheen pataa||

eik bevakoof premikaa naalon vesavaa lakh daraje changee hundee hai| kiaun ki jadon tuseen tarraf tarraf ke til til mar rahe hunde ho, taan uh tuhaaddaa maranaa injuaae naheen karadee, te aapaneean moorakhataavaan naal tuhaaddee aatamaa de ttukarre naheen karadee, te tuseen aapanee kattee jaa rahee aatamaa chon ddigade lahoo de tupakiaan daa kharraak sunan ton bach jaande ho|

aapane maiddeetteshan sainttar te savere kareeb das vaje main vimal keeratee daa ih maisej parrhade hoe us dee maanasik dasaa daa hisaab lagaaun dee kosis kar rihaa see te vimal keeratee dee kahee hoee ih gal yaad kar rihaa see ki

mere kol ihee ik sabandh hai| jis naal main aapane aap noo jiaoondaa mahisoos karadaa haan| is binaa main jindaa laash ban jaavaangaa ate meree ih praabalam hai, ki main jaladee kise naal jurr naheen sakadaa te fir jaladee ttutt naheen sakadaa| main is noo is lee vee gavaaunaa naheen chaahundaa jekar ih sabandh ttutt jaandaa hai taan main fir dubaaraa kise naal edaan daa rishataa naheen banaa sakaangaa| bahute lok ih gal kahinde taan han par fir sabh bhul ke agale rilesn ch chale jaande han par main ih naheen kar sakaangaa, te sachee gal hai, bevakoof premikaa jiddee koee kitaab naheen| uh tuhaanoo, auh sikhaavegee jo koee naheen sikhaa sakadaa|

te sabh ton vaddee gal jadon koee mariaadaa noo samajhan vaalaa aadamee aapanee mahiboob kol jaandaa hai| je uh changaa bandaa aauarat daa maan naheen torradaa taan zarooree naheen, aus dee mahiboobaa us noo saaoo bandaa samajhe, auh us noo naamarad vee samajh sakadee hai|

eih sabh baad main soch rihaa see| vimal keeratee noo vekh ke ih naheen lagadaa ki us de man ch aauarataan baare edaan daa kujh chaladaa hovegaa| main kee vaar mahisoos keetaa| us aauarataan dee poojaa karan vaale aadamee de dil daa koee konaa hai| jis vich kaafee zahir bhariaa piaa hai te us kone noo jroor farolanaa chaaheedaa hai|

eih sochade sochade main maiddeetteshan sainttar dee chhat te chaliaa giaa| ih vekhan ke chhat saaf hai jaan naheen| meenh de dinaan vich darakhataan de pate vagairaa ddigan naal chhat te paanee ruk jaandaa hai| das ku mintt baad main vaapas neeche aaeaa te vekhiaa mere kaibin vich koee hai| kol jaa ke vekhiaa taan ih rajanee malahotaraa see| vaal khilare hoe, auh ro rahee see| us ne kaalaa ttauap te jeen paaee hoee see| main kanbin ch aaunde hee puchhiaa kee hoeaa ..... aus ne koee javaab naheen ditaa, naa hee mere val koee dhiaan ditaa| uh sir neenvaan karake lagaataar ro rahee see| main chup chaap aapanee chear te us de saahamane baitth giaa te sochiaa| is noo thorrhaa samaan ro lain denaa chaaheedaa| panj sat mintt baad main fir puchhiaa kee hoeaa........... aus ne koee javaab naheen ditaa| uh kurasee ton kharrhee hoee te us ne binaa jhijak mere saahamane aapanaa kaalaa ttauap utaar ditaa| uh kaalee baraa vich mere saahamane kharree see| mainoo jhattak lagiaa| is ton pahilaan main kujh boladaa, auh ghunm gee te us ne mere val pitth kar lee| us dee pooree pitth te laasaan peean hoeean san| us noo berahimee naal kuttiaa giaa see| kujh ku thaavaan ton thorrhaa thorrhaa lahoo sim rihaa see| fir uh use tarhaan kurasee te baitth gee| mere kujh vee bolan ton pahilaan bolee

koee is tarhaan vee aapane bache noo maaradaa hai................

kis ne maariaa tuhaanoo............

paapaa ne .. hor kis ne maaranaa|

rajanee kaafee der rondee rahee, te aapanaa man khaalee karadee rahee | main sunadaa rihaa te us noo samajhaaundaa rihaa| baad dupahir uh chalee gee|

raat noo kareeban das vaje main aapanaa fon vekhiaa| vimal keeratee daa maisaj see| ki main ddisattarab haan| neend ghatt rahee hai| adhee raat baad neend naheen aaundee naa hee us ttaaeem edaan daa koee vichaar aaundaa ki kujh hor karaan, akhabaar parrhaan, ttee.vee vekhaan jaan kujh hor karaan| bas ghar dee laabee vich gerre kadtadaan haan, te gharreean dee ttik ttik sunadaa haan|

raat noo giaaraan ku vaje main vimal keeratee daa parasanal balaag parrh rihaa see

| mainoo pataa hai|

| parasanal balaag | vimal keeratee|

mainoo pataa hai| saareean aauarataan bevakoof naheen hundeean| jadon edaan dee koee gal main sunadaa haan| mainoo aauakhaa lagadaa| main aauarataan dee poojaa karadaa haan| uhanaan aauarataan vichon jineean vee mainoo mileean, kujh vich ik ajeeb kisam daa sabar te tthahiraa main vekhiaa| keean deean taan akhaan hee ajiheean han, jiven kise cheez naal bhareean hon| vichaaraan naal, savaalaan naal, auddeek naal jaan shaaeid sikaaeitaan naal| jaan saaeid uhanaan galaan naal jiharreean uhanaan deean kise ne naheen suneean|

te jadon mainoo sifatee milee udon taan meraa vishavaas hor vee pakaa ho giaa see| main sochadaa see| is tarhaan deean aauarataan de hundiaan saanoo kinee sauakhee tarhaan pramaatamaa dee anubhootee ho sakadee hai| kinaa sauakhaa ho jaandaa ihanaan de nerre hundiaan ih jaan lainaa ki pramaatamaa kee hai| khaas karake sifatee noo

turade vekhadaa taan dooron vekh ke lagadaa| ise tarhaan dee aauarat hee kise sant noo janam de sakadee hai|

mainoo yaad hai sifatee ajeeb tareeke naal meree laaeef ch aa gee see| main sochiaa naheen see| us din vee meraa ik progaraam see| is progaraam vich main siraf adhaa ghanttaa hee prafaaram karanaa see| mainoo pataa see, othe kine hee lok san, jo baakee de progaraam noo naheen vekhade san te siraf meraa rabaab sunan aaunde san| mainoo khud noo hairaanee hundee see| lok mainoo chamatakaaree galaan dasade ki mainoo saahamane baitth ke sunan naal jo uhanaan noo feel hundaa see| is ton pichhale progaraam de khtam hon baad ik patalee jihee javaan aauarat mere kol aaee us dee god vich ik nikaa bachaa see| hameshaa raat noo bahut rondaa see| uh paresaan see| ddaakattar ilaaj kar rahe san par samajh naheen see aaundaa| bachaa siraf raat noo rondaa see| din vele naheen| us aauarat ne mainoo dasiaa ki meree ik faraindd ne mainoo kihaa see ik aadamee hai| uh rabaab vajaaundaa hai, te us noo saahamane baitthake sunan naal jo feel hundaa uh dasiaa naheen jaa sakadaa| us ttaaeem lagadaa koee avataaree aoorajaa zameen te utar rahee hai, taan uh aauarat ik shaam meraa sangeet sunan aaee see| mainoo bahut hairaanee hoee jadon us ne kihaa ki do maheene pahilaan tuhaadde progaraam vich main aapane bache noo laike aaee see| uh das rahee see ki jadon main progaraam vich pahunchee te tuhaanoo sattej te aaunde vekhiaa taan main bhul hee gee see ki meree god ch bachaa hai| main vekhadee rahee| rabaab dee dhun suroo hoee| progaraam khatam hoeaa| main satabadh hoee| utth ke chalee gee| us saam ton baad meraa bachaa raat noo kade naheen roeaa| is pichhe kee kaaran hai, mainoo naheen pataa| koee ko inaseeddaintt vee ho sakadaa par hun tahaadde har progaraam vich main shaamil hundee haan|

eis progaraam vich mainoo sifatee pahilee vaar milee see|

| mainoo pataa hai|

| parasanal balaag | vimal keeratee|

eik din ih hoeaa ki main sattej te jaan ton pahilaan aapanee jutee sattej de pichhale paase khulhade daravaaze ton pahilaan hee utaar ke sattej te chalaa giaa see| ih jutee mere ik mitar ne tohafe vich ditee see| is jutee te chitte motee jarre hoe san| us ne dasiaa see ki ih jutee uh afgaanisataan ton mere lee lai ke aaeaa| uh har saal janavaree vich mainoo milan aaundaa| kee saalaan ton ih chal rihaa| uh mainoo bahut piaar karadaa| us ne kihaa see ki main hameshaa tuhaadde lee ih tohafaa lai ke aaeaa karaangaa| tuseen kadee vee aapane lee jutee naa khareedanaa|

eise hee progaraam de khatam hon baad jadon main sattej ton vaapas aa ke aapanee jutee paaun lee pair age vadhaaeaa taan vekhiaa meree jutee kol ik gulaab daa ful piaa see; je haale pooree tarhaan khirriaa naheen see uh gulaab dee ik kalee hee see jo haale ful naheen see baniaa jaan keh leee adhakhirriaa ful|

main us gulaab de band ful noo chuk ke ghar lai aaeaa par mainoo ih pataa naheen lagiaa ki ih ful meree jutee kol kauan rakh ke giaa hai| ih silasilaa chaladaa rihaa| har maheene kise naa kise shahir vich meraa ik progaraam hundaa te jad main vaapas aaundaa meree jutee kol use tarhaan daa ik ful piaa mainoo miladaa te main us noo liaa ke ghar rakh laindaa| saaeid chhe jaan sat maheene ih silasilaa chaladaa rihaa| fir ik din mainoo mere ddaraaeevar ne dasiaa ki ih ful koee kurree rakh ke jaandee hai| us ne saaraa kujh jo vekhiaa dasiaa ki uh ik ristt

pushatt, thorrhee jihee mottee chamakade chihare vaalee ttheek tthaak kad vaalee kurree hai| main sun ke chup rihaa|

fir ik din ful de naal mainoo ik kaagaz daa ttukarraa vee miliaa| jo ful dee ddanddee vich fasiaa hoeaa see| us ton ik mobaaeil nanbar see main use tarhaan os ful noo chukiaa te ghar lai giaa| ghar jaa ke aapane kamare vich aapane sattaddee ttebal te rakh ditaa jithe pichhale chhe maheeniaa ton main ful rakhadaa aa rihaa see| main os nanbar te kaal naheen keetee|

eis ton agale maheene de progaraam baad jadon ki mainoo umeed see ki ki mainoo jutee kol ful milegaa| othe mainoo koee ful naheen miliaa| main soch rihaa see| uh niraash ho gee hovegee| kiaun ki main kaal naheen see keetee|

eis ik maheene de vakafe baad mainoo fer use tarhaan daa ful miliaa par uh adhaa sarriaa hoeaa see| jiven kise ne ag te rakh ke chuk liaa hove| is shaam main bechain see| main ghar giaa te aapane ttebal te suke fulaan de vichon uh ful chukiaa, jis dee ddanddee vich kaagaz de ttukarre te mobaaeel nanbar see| main sochadaa rihaa kaal karaan ki naa| fer us kaagaj de ttukarre noo jeb ch paaun baad main khaanaa khaan chaliaa giaa| main pooraa samaan bechain see| mainoo pataa naheen lagiaa ki main khaane ch kee khaadhaa| main vaapas aapane baidd room ch aa ke kujh der ttahiladaa rihaa te fer chhottee laaeett aan karan baad sauan dee koshis karan lagiaa par mainoo neend naheen aaee|

te raat noo kareeb ik vaje main us fon nanbar te kaal keetee| pahilee bail te hee fon chuk liaa giaa| udharon aavaaz aaee

hailo

haanjee.....

mere ton siraf enaa hee kihaa giaa, main bol rihaa haan| main aapanaa naam naheen lai sakiaa| te udharon kihaa giaa| haanjee, main pahichaan liaa| main sifatee sandhoo bol rahee haan| main ih puchhiaa, tuseen enee chhetee fon pik keetaa| tuseen sute naheen haale|

naheen main tuhaadde fon dee vett kar rahee see|

tuhaanoo kiven pataa see ki main kaal karaangaa|

mainoo pataa see| tuseen mainoo zaroor kaal karoge| ih ho hee naheen see sakadaa ki tuseen kaal naa karade|

tuhaanoo is gal daa enaa vishavaas kiaun see ki main kaal karaangaa|

mainoo bahut kujh pataa hundaa sar jee|

aus ne ih kahin ton baad do ku mintt gal keetee te main kihaa aseen jaladee milaange| sifatee ne sankhep utar ditaa jee ttheek|

eis galabaat dauaraan ih taia naheen hoeaa| aseen kadon milanaa hai| kithe milanaa hai| aseen donon, eis baare gal naheen kar sake|

raat noo vimal keeratee daa balaag parrhadeparrhade main sauan giaa see| savere der naal utthiaa| meree medd aashaa mere lee ttebal te chaah ate akhabaar rakh gee see par chaah peen ton pahilaan meree nazar akhbaar te pee| jis te khbar see| ik dhee valon baap daa golee maar ke katal| mere lee ih khabar hor vee jhattakaa den vaalee see| jadon main ddittel parrhee| mainoo pataa lagiaa ki rajanee malahotaraa ne aapane baap de golee maar ditee hai, te aapane aap noo pulees de havaale kar ditaa hai| is ghattanaa de kareeb chaar din baad mainoo pulees satteshan ton kaal aaee ki rajanee malahotaraa

mainoo milanaa chaahundee hai| main pulees satteshan giaa| us noo mulaakaat lee liaandaa giaa| mere ate us de vichaale lohe deean salaakhaan te jaaleean see| mulaakaat lee veeh mintt dite ge san| jadon main jaalee vichon dee us noo vekhiaa taan us daa chiharaa nirabhaav see| jaalee sanghanee hon kaaran main us deean akhaan sahee tarhaan naheen vekh sakiaa| jadon hee aseen ik dooje de saahamane aae taan rajanee ne sidhaa savaal keetaa| kee main ttheek keetaa eih kar ke| main kihaa ki ih taan hun ho hee giaa hai| is ttheek galat daa hun kee karaange| rajanee de javaab vich har vaar dee tarhaan ik zidee bhaav see, te hameshaa dee tarhaan poore visvaas naal us aapanaa javaab ditaa

naheen is de ttheek galat hon naal farak paindaa, lok siraf is baare gal karanage ki main ih galat kam keetaa ate mainoo zaroor is daa pachhataavaa hovegaa, par uh ih naheen sochanage ki main us galatee de pachhataave vich haan, jo main jaanabajh ke naheen keetee, kee vaar aseen sathiteean de hathaan daa khiddauanaa ban jaade haan te aas paas ate saadde andar chalan vaale sabh kujh de vichakaar aseen bebas ho jaande haan, naa hee lok ih sochanage ki is naal mainoo kinee takaleef hai| sagon uhanaan noo ih jaan ke sakoon milegaa ki main ik naa jhale jaan vaale pachhataave hetth mar rahee haan; jaan lok meree maan baare gal karanage ki ik aauarat jis de patee noo us dee bettee ne hee maar ditaa, auh jaanee ki meree maan aapanee aaualaad baare kee sochadee hovegee| lok bas mainoo buraa kahinage| main pahilaan vee takaleef vich see ; hun vee| main ik takaleef chon nikalan lee ik hor takaleef saherr lee hai| ih ise tarhaan hai, jiven koee aapane jakham dee peerr ton tang aa ke aapanaa ang vadt deve| tuhaanoo patai pichhaleean tin raataan ton sutee naheen| dekho mereean akhaan| meraa moonh sujiaa hoeaa| ih keh ke uh ron lagee|

auh larrakaa naheen aaeaa... tuhaaddaa faraindd .... main savaal keetaa|

haan, auh aaeaa see| vakeel naal gal kar rihaa| uh har koshish karegaa ki main bach jaavaan par mainoo dasaan| ik kurree jo aapane mutaabik jiaun naheen sakadee te tuhaadde mutaabik jiaoonaa naheen chaahundee, auh kee kare...

main rajanee de is savaal daa koee utar naheen de sakiaa, us de is savaal val dhiaan naa den daa dikhaavaa karade hoe puchhiaa ki tuhaadde paapaa naal jhagarraa kis gal ton hoeaa see

rajanee ih gal sun ke chup kar gee| kujh der baad us ne kihaa| uh gal sunan ch bahutee changee naheen jis pichhe larraaee hoee|

koee naa tuseen daso...

tuhaanoo patai| main sharaab peendee haan| kujh din pahilaan main ziaadaa sraab pee lee see| vajhaa patai tuhaanoo.... main kiaun sharaab peendee haan....

main kihaa..... naheen ih naheen pataa|

gal ih hoee see ki mainoo peereeaddaz dauaraan bahut takaleef hundee hai| main baradaashat naheen kar sakadee| meree ddaakattar mainoo bahut tej pen kilar dindee hai| uh khaan naal hor bahut dikataan aaundeean| is lee main ih dtang chuniaa| main sraab pee laindee haan| is naal main takaleef ton thorree jihee paase ho jaandee haan| fir mainoo ih vee naheen lagadaa ki enee ku sraab meree sihat daa koee nukasaan karadee hovegee| je karadee vee hovegee taan ohanaan penakalaraj ton ghatt hee karadee hovegee| mainoo iho lagadaa|

main sharaab peetee hoee see| mainoo pen jiaadaa ho rihaa see| main aapanee maan naal gal kar rahee see| aus shaam jadon dee ih gal hai| main aapanee maan noo kihaa ki main ovaree rimoov karavaa denee hai| main har maheene ih takaleef naheen jhal sakadee| maan ne kihaa ki fir toon maan naheen ban sakegee| main javaab ditaa ki mainoo is ch koee dilachasapee naheen| main bachaa god lai lavaangee| maan kahindee fir tere naal kauan viaah karavaaegaa... shaaeid koee

naheen| inee gal baad main aapane buaae faraindd noo fon milaa liaa| main us noo ih saaree gal dasee| meree maan mainoo us ttaaeem gal karan ton rok rahee see par main nashe vich see par fir vee mainoo ih pataa see ki main kee kar rahee haan| main fon te aapane faraindd noo kihaa ki main ovaree rimoov karavaaunaa chaahundee haan, te us noo use ttaaeem ih faisalaa karan lee kihaa ki toon das is tarhaan karan naal toon mere naal viaah karavaaengaa jaan naheen ausane gal ttaalan dee koshis keetee te kihaa ki toon hun sraab peetee hoee hai| aapaan savere gal kar lavaange par main zid te arr gee te kihaa mainoo hune das| fir us ne akheer te kihaa toon kujh vee kar| main tainoo chhadd naheen sakadaa|

fon kattan baad main aapanee maan noo kihaa ki mere viaah ch koee praabalam naheen aavegee| jadon enee gal hoee taan mere paapaa aa ge| main aapane kamare ch chalee gee| paapaa maan naal gal kar rahe see| mainoo sun rihaa see| maan paapaa noo das rahee see, jo vee hoeaa| main aapane kamare vich jaa ke hor sharaab pee lee| thorrhe ttaaeem baad paapaa mere kamare ch aae te bahut guse ch kahin lage|

toon kiharre janam daa paap hain meraa......

kiaun .... paap noo main kee keetaa..

mere enee ku gal kahin dee der see| paapaa hor bharrak ge| kahin lage karan noo reh vee kee giaa| daaroo pee lee| yaareean paal leean, gashateepunaa reh giaa, oeh vee kar lai hun, kutee aaualaad| ih sabh sun ke main kihaa paapaa mere naal edaan deean galaan naa karo| oeh kahinde achhaa ih sun ke sharam aaundee hai| dhanabhaag, tainoo sharam vee aaee|

eis kahaa sunee vich paapaa ne bahut kujh gandaa boliaa mainoo| main aape ton baahar ho gee| paapaa ne mere thaparr maariaa, fir mere ton rivaalavar chal giaa| buree kisamat golee uhanaan de sir ch lag gee te do ghantte baad ohanaan dee ddaith ho gee|

main vimal keeratee daa balaag parrh rihaa haan

| mainoo pataa hai|

| parasanal balaag | vimal keeratee|

mere kol hun roj savere ik maisej aaundaa hai| gudd mauaraning sar| aaun vaale anaginat maisejas vichon main is daa ripalaaee karadaa haan| hai| sifatee sandhoo de is maisej de aaun naal mere andar daa khaalee pan kujh bharan lagiaa hai| roj savere saadte chaar jaan panj vaje ih sunehaa mere lee likhiaa jaandaa hai| is amrit vele vich main ik sakoon noo mahisoos karadaa haan| jis dee vajhaa sifatee sandhoo hai| main kujh vee, aus baare binaa soche ik anand vich haan| haale main ih faisalaa naheen kar paa rihaa, ki is anand vich sifatee ne kujh hor jorr ditaa hai jaan uh is daa ik hisaa ban rahee hai|

pichhale samen vich main siraf ik hee prem sabandh vich jiaundaa rihaa haan| kareeban pachee saal| ih ik tarafaa see| us kurree avanee dee bedhiaanee ne hee mainoo naa mukan vaale ikalaape val dhak ditaa see| ih | uh mere naal miaoozik dee sattooddaintt see| us ne meraa dhiaan khich liaa see| us noo miaoojik vich jiaadaa dilachasapee naheen see| main akasar ihee sochadaa ki avanee ithe kiaun hai| uh ddaans sohanaa karadee see| main kade vee sochiaa naheen see ki main kise hor aauarat jaan kurree val aakarashit ho sakadaa haan| meree sangeet dee sikhiaa pooree hon baad aseen alag ho ge par maanasik tauar te main aapane aap noo us naalon torr naheen sakiaa| us noo mil lain dee tarraf kadee vee ghatt naheen hoee| ik khich us val hamesaa banee rahee

te main is saaree tarraf noo chup chaap vekhadaa rihaa te aapane andar sabh dafan hon ditaa| ih kise ibaadat vaang see| jithe mainoo us daa sareer naheen see chaaheedaa| siraf haazaree chaaheedee see| us daa mere kol honaa| pooree laaeef vich kadee vee us noo chhoohan baare jaan us naal sauan baare sochiaa hee naheen see|

sifatee de aaun naal main avanee naalon ttuttanaa shuroo hoeaa| hor bahut aauarataan meree laaeef ch han par koee vee mere andar tak, mere man deean saareean parataan de parale paar ddoonghaaee vich naheen jaa sakee| sabh noo main dimaag naal miladaa see| kise kol jaa ke vee main bevas naheen see hundaa| main aapane aap noo kise de hathaan vich naheen see dindaa| sifatee vich kujh see| jis naal main us val bahut haualeehaualee khisak rihaa see| enaa hai ki jiven saanoo dohaan noo pataa hee naa hove ki aseen chup chaap be dhiaane jihe kidhar jaa rahe haan, jaan laaeef saanoo kidhar lijaa rahee hai|

main bahut vaar sochadaa is daa naam mukatee honaa chaaheedaa| is ne mainoo os sabandh ton mukat keetaa hai| jis ne hameshaa mainoo ik tarraf ditee par saaeid us dee ih sifat see| is lee us daa naam siftee hai|

main vimal keeratee daa balaag parrh rihaa haan

| mainoo pataa hai||

| parasanal balaag | vimal keeratee ||

main sochiaa naheen see| meree te sifatee dee ih mulaakaat is tarhaan hovegee| aus shaam meraa progaraam see| progaraam de khatam hunde raat ho rahee see| kareeban saadte nauan daa samaan hovegaa| main sattej ton utth ke sattej de naal lagade daravaaze vichon langh ke ik gailaree vich aaeaa jithe halake doodheea rang dee rosnee see| main is gailaree vich aapanee jutee paaun lee aaeaa see, jo progaraam ton pahilaan main utaar ke sattej te giaa see|

eis gailaree vich main vekhiaa, pooree gailaree khaalee see| siraf meraa ddaraaeevar othe kharrhaa see| jutee vaalee jaghaa te main vekhiaa, othe ik larrakee baitthee see| dooron us noo vekh ke main andaazaa naheen lagaa sakiaa ih larrakee see jaan aauarat| uh kandh naal dtoa lagaa ke baitthee see| kol jaa ke vekhiaa taan us ne meree jutee aapanee god ch rakhee hoee see| akhaan band san| pataa naheen see lag rihaa oeh sauan rahee see, jaan kujh soch rahee see| us daa sir ik paase noo jhukiaa hoeaa see| us daa chiharaa chamak rihaa see te chihare de doven paase vaalaan dee lattaa lattak raheean san| main us noo vekh hee rihaa see ki mere ddaraaeevar ne ishaaraa keetaa ate aseen us ton thorrhee door chale ge| saaeedd te jaa ke ddaraaeevar ne dasiaa ki ihee hai oh, jo ful rakh ke jaandee see|

haan.... | mainoo pataa hai|

main enaa hee javaab ditaa te ddaraaeevar noo gaddee kol jaan lee kihaa te aap othe aa giaa jithe sifatee baitthee see| main aa ke us de saahamane kharrhaa ho giaa par oeh bedhiaanee akhaan band karake baitthee rahee| uh ene aaraam vich see ki mainoo us noo bulaaunaa aauakhaa lagiaa| main soch rihaa see| is noo kiven jagaavaan jaan utthaavaan| pahilaan main sochiaa main jutee ton bagair chaliaa jaandaa haan| fir ruk giaa| main haale duchatee vich see, ki sifatee ne akhaan kholheean| uh utthee te meree jutee mere pairaan kol rakhee| main pairaan ch jutee paa lee| us ne meree sajee jutee te aapanaa hath ene ku zor naal rakhiaa ki main jutee de andar pair te us de hath de dabaa noo mahisoos keetaa| meree jutee te hath lagaa ke us ne aapane sir te feriaa| us ne chittee chunee lee hoee see te shaaeid koee halake rang daa soott paaeaa hoeaa see|

main chup rihaa te sifatee ne bolanaa shuroo keetaa| main aj kam te naheen gee| kise dee ddaith ho gee see| bhog ton baad main sidhee ithe aa gee| einee gal sunan baad main kihaa tuseen hun kithe jaanaa aus ne kihaa main ghar jaanaa| main us noo kihaa ki aapane ghar de nazadeek kise bahut achhe kauafee

haaoos daa aiddarais bhejanaa, aseen agale hafate milaange| us ne haan keetee te chalee gee| us de vihaar ch koee vee kaahal naheen see|

main vimal keeratee daa balaag parrh rihaa haan

|| mainoo pataa hai ||

|| parasanal balaag | vimal keeratee ||

takaleef

main supane vekhadaa haan| bahute vaar supane aauarataan de hunde han| mainoo ih ttheek vee lagadaa| ik aadamee noo aauarataan de hee supane aaune chaaheede ne| ghatto ghatt us noo zaroor, jiharraa imapottaintt naheen hai| mainoo saare supane yaad rahinde han| jiharre supane bhul jaande han| uh thorrhaa jihaa yaadadaashat te zor den naal yaad aa jaande han|

par kujh supane main jaagadeean akhaan naal vekhadaa haan| is noo lok fikashan kahinde han| kalapanaa| ih is tarhaan hundee hai ki kise vichaar daa koee larr meree surat farrh laindee hai| fir age larree turadee jaandee hai| jadon tak ih kise charam te naheen jaandee, main is ch ddubiaa rahindaa haan| kujh gharreean palaan baad ih khedd khatam ho jaandee hai| is tarhaan deean gal jaan kahaaneean mere andar binaan meree ijaazat te hee banadeean rahindeean han| mainoo ih sach lagadeean han| bhaaven ih kahaaneean gandeean changeean, sohaneean jaan jo vee hon| aakhar ih ise zindagee daa hisaa han| jiharree aseen har pal jee rahe haan|

aadamee kol do aapashan han| jaan taan kise cheez noo paaun lee sir torr yatan kar lave| jaan chhadd deve| bahut vaar main chhadd den noo pahil dindaa haan| paa lain ch savaad hai| chhadd den ch anand hai| chhadd den ch ik aapanee hee kisam daa vaddapan hai| ise lee kise hazaaraan riaasataan de

raaje ton ik malang te nangaa fakeer vaddaa hundaa hai| jadon raajaa te fakeer milade han| raajaa sir nivaa dindaa hai| bahute vaar main aapane aap noo aapane ton baahar kharrh ke vekhadaa haan, te har vaar idaan karadiaan main aapane aap noo ik sant de roop vich vekhiaa hai te main aatamaa tak ik adatee anand naal bhar jaandaa haan| main aapane aap noo mathaa ttekadaa haan| udon mere andaron ik aavaaz aaundee hai| d garett main ij hiar| bahut ikaant palaan vich hameshaa idaan hundaa| ho sakadaa ih sabh naal hundaa hove par mainoo is baare naheen pataa|

eik supanaa main ithe likhadaa haan|

main sant hon de lobh vich haan| mainoo jithe vee das paindee hai ki idhar koee adhiaatamikataa hai| koee sant hai| meree surat sabh chhaddake odhar tur paindee hai| main fer fikashan vich haan

main vekhadaa haan| ik darakhataan de jhundd de vichakaar ik aauarat jo bahut rishattapustt te sohanee hai| adh lettee avasathaa ch ik adh ttutte manje te pee hai| vaal khulhe hoe han| us dee deh te siraf ik hee halake geroo rang daa kaparraa piaa hai| jo us dee chhaatee te lak noo dtak rihaa| main us val jaa rihaa| us de manje de kol thorrheean jiheean lakarraan daa ik nikaa jihaa dter bujhadee hoee ag naal dhukh rihaa, lagadaa hune kujh samaan pahilaan hee ag bujhee hai| dhoonaan us aauarat val jaandaa hai| main us aauarat ton kujh ku dooree te jaa ke ruk jaandaa haan te us val vekhan lagadaa haan|

mainoo kujh pal uh vekhadee hai| fir boladee hai

aa giaa...... bol kee chaaheedaa.......|

naheen........ kujh naheen chaaheedaa|

fer ithe kee karan aaeiain ....

main chup chaap kharraa rahindaa haan| kujh naheen boladaa| uh aapane ik pair naal dooje pair te khurak karan lagadee hai| fer aapane chihare te aae

thorrhe jihe vaal aapane hath naal paase karadee hai, te fir boladee hai

tainoo ohane kihaa see naa| tainoo oeh aauarat naheen milegee| jiharree toon labh rihaan| toon moorakh hain| toon sant aauarat labhadain| auh vee piaar karan lee| sant aadamee ghar chhadd jaande han| sant aadamee aauarataan chhadd jaande han| sant aauarataan daa tainoo patai kujh|

mainoo kujh naheen pataa

main inaa hee javaab ditaa os ne kihaa| chal main dasadee haan

gal sun, yakeen karengaa mainoo pataa see toon aaengaa| main tainoo piaar karadee haan| tainoo pataa vee naheen honaa, aauarat idaan hee karadee hai| piaar karade saar pahilaan chup ho jaandee aa| aadamee kee karadaa tainoo pataa honaa... hanaan....

main is gal daa koee javaab naheen ditaa| fir oeh bolee

oeh tthoolhaa piaa disadaa.... os ne aapanee nangee baanh upar chukee te hath dee ungal naal manje ton kujh dooree te zameen te pe mittee de bhaandde val ishaaraa keetaa, jiharraa kise kasore, chhane, jaan idaan de hee kise bhaandde varagaa see| fir oeh bolee

os ch thorrhee jihee lasee pee aa| kutaa hune pee ke giaa lasee| baakee jootthee chhadd giaa| enaa keh ke uh chup kar gee| main vekhadaa rihaa|

kujh der baad uh bolee| kee kahinaa fir...

main kihaa| meree muhabat daa kee baniaa main kadon sunaangaa| uh sabh jo mainoo shaantee deve| us ne kihaa muhabat daa kee bananaa hundaa| mehabat je bol pave taan siraf kalank banadee hai| je chap reh jaave pramaatamaa ho jaandee hai par toon sunan aaeiain| teree ichhaa barree pavatar hai| teree labhat vaddee hai| teree kosis sbadaan ton parhe hai| teraa sidak anokhaa hai| taan main tainoo kihaa| main tainoo piaar karadee haan| chal hun.... muhabat parakh mangadee hai parakh ch pooraa utar|

fir uh bolee, main tainoo saveekaar kar lavaangee| tainoo gal naal laa lavaangee| ihee chaahundaa see naa toon| chal... chak uh tthoolhaa te kute dee jootthee lasee pee jaa| main ih sun ke kharrhaa rihaa| uh fir bolee ...bas..... ho gee muhabat

main ik vaar us val vekhiaa te tthoolhe kol chaliaa giaa| main bevasee vich aapane godde zameen te ttek dite| mainoo lagadaa see| main ithon vaapas naheen jaa sakadaa| main tthoolhaa chukiaa moonh noo laaeaa te kute dee jootthee lasee pee lee| main haale tthoolhaa jmeen te rakh ke aapanaa moonh hee poonjhiaa see| oeh uchee uchee has pee

haa haa .........haa haa haa haa

auh utth ke baitth gee| us dee chhaatee ton kaparraa khisak giaa par uh befikar see| fir uh taarree maar ke hasee| main hairaanee naal bhariaa hoeaa us val vekh rihaa see| fir us ne kihaa

bevakoofaa..... main tainoo piaar naheen karadee|

jaa........ dafaa ho jaa ithon|

mainoo lagiaa jiven mere saare sareer daa khoon mere sir ch aa giaa hove| kujh der main chup chaap kharrhaa rihaa| fer main enaa kihaa

aapane vishavaas daa fal main paa lavaangaa ...... main isk noo khudaa maniaa hai|

aapane fareb dee keemat toon chukaa laveen|

main jaandaa haan|

vimal keeratee|

kaale ninboo

main aapane maiddeetteshan sainttar te see| subhaa kareeb giaaraan vaje aj milan lee pahilaan nanbar ik kurree daa see| mainoo naheen pataa is noo kurree kahaan jaan aauarat us dee umar 33 saal hai| chiharaa bharavaan gol, subhaa munddiaa varagaa| uh aa ke baitthan baad kujh der faaramal jiheean galaan karadee rahee| fer aseen chaah peetee| us ne kihaa main viaah naheen karavaaunaa chaahundee|

mere puchhan te us ne dasiaa ki, main lav mairij chaahundee haan par meraa koee buaae faraindd naheen hai| main kihaa buaae faraindd kiaun naheen hai, taan usane kihaa jis tarhaan daa mainoo chaaheedaa os tarhaan daa mil naheen rihaa| main ik savaal keetaa ki je buaae faraindd mil giaa| ghar de lav mairij lee man jaanage aus ne kihaa oeh baad ch vekhiaa jaavegaa| ih kurree faisalaa naheen see kar paa rahee ki viaah de maamale ch us noo kee karanaa chaaheedaa| is masale te vichaar karan lee uh mere kol aaee see|

eis kurree daa chhottaa naam sinmoo hai| is naal galabaat dauaraan mainoo pataa lagiaa ki is de baap dee aachaar dee faikattaree hai| sinmoo ne mainoo dasiaa ki tuseen aachaar de ik baraandd daa naam suniaa hovegaa savaada main kihaa haan main suniaa hai| ih taan kaafee mahingaa aachaar hai|

fir sinmoo ne mainoo is mahinge aachaar de pichhe dee kahaanee sunaaee| sinmoo ne kihaa

mere paapaa ne mainoo dasiaa ki

jadon main chhottaa see| odon meraa baap ik ninbooaan de baag vich kam karadaa see| baag daa maalak hameshaa kujh ninboo mere baap noo de diaa karadaa see| meree maan vee kise de ghar kam karadee see| meree maan aapanee kamaaee de thorrhe jihe paisiaan vichon kujh paisiaan naal harek maheene kach de do jaan tin baratamaan khareed laindee ate jiharre ninboo meraa baap ghar liaaundaa uhanaan daa achaar paa dindee| kujh dinaan baad ih aachaar ban jaandaa taan aseen is noo vech dinde| ih achaar enaa savaad hundaa see ki ih banan ton pahilaan is noo khareedan vaale tiaar rahinde san| bas edaan hee zindagee chal rahee see|

main kareeban pandaraan solhaan saal daa see jadon mere baap dee mauat ho gee| fir main baag vich us dee thaan te kam karan jaan lagiaa| baakee sabh use tarhaan chaladaa rihaa| is ton kareeban panj ku saal baad meree maan vee chal vasee| is samen de vich main ikalaa reh giaa see, kiaun ki mere ton chhottaa jo meraa bharaa see| uh mere maame ne god lai liaa see jo videsh vich rahindaa hai| uhanaan naal saaddaa kaafee samen ton koee ziaadaa raabataa naheen see| maan dee mauat ton baad main bahut udaas ho giaa te pooraa din aapane ghar de saahamane ik bageeche vich ikalaa baitthaa rahindaa|

bageeche vich ik jhoolaa see| main othe baitthaa rahindaa| main kaafee din kam te naheen giaa| sabh jaan pachhaan vaale aa ke chale ge san| meree ik budtee maasee see| uh vee ikalee see| uh saadde ghar ton kaafee dooree te rahindee see| meraa khiaal rakhan dee gal us de man ch aaee| mainoo vee is ttaaeem kise dee lorr see| fir maasee mere kol rahin lagee| us ne mainoo samajhaaeaa te hauansalaa rakhan lee kihaa| main fer kam te jaan lagiaa| budtee maasee mushakal naal turadee see| us de goddiaan ch hamesaa darad rahindaa par uh fir vee saaraa din haualee haualee kam karadee rahindee see te ghar daa saaraa kam karadee| mere lee suaad khaanaa banaaundee see| haualee haualee main aapanaa dukh bhul giaa|

eik din meree maasee ne mainoo kihaa toon achaar daa kam shuroo kar| aapaan achaar banaa ke vechiaa karaange| fer jiharre ninboo mainoo milade san| uhanaa daa achaar maasee ne banaaunaa shuroo kar ditaa| is ton baad aseen har cheez daa aachaar banaaun lage jis daa vee ban sakadaa see| mainoo uh din yaad hai| jadon main anb daa aachaar banaaun lee anbaan noo kattan vaasate bajaar chon lohe daa ttokaa khareediaa see| us din mainoo dhur andaron mahisoos hoeaa see ki ih siraf ik ttokaa naheen hai| meree kisamat dee chaabee hai| fer panj saal enaa ku kam keetaa ki bahut paise aa ge| fir aachaar dee chhottee jihee faikattaree shuroo hoee| achaar daa samaan mikas karan lee chaar mikasar khareede| kujh aauarataan noo kam te rakhiaa te inhaan dinaan vich ik bahut changee gal hoee ki naal de shir chon ik ameer aadamee mere kol aaeaa| us ne mainoo kihaa ki main aapane mitar de ghar mahimaan see taan othe main ninbooaan daa aachaar khaane naal khaadhaa| pataa karan te mainoo dasiaa giaa ki ih aachaar tuhaadde ton milegaa| ih aadamee bahut khulh dilaa te samajhadaar see| is ne hee mainoo ih salaah ditee ki main achaar daa aapanaa baraandd rajisattaradd karaavaan te usadaa naam savaad rakhaan| kiaun ki ih aachaar sachamach savaad hai|

aus aadamee de aachaar mangan te main ghar de sattor ch giaa| ih ghar dee uh thaan see| jithe main saal ch masaan ik do vaar hee jaandaa see| mainoo halakaa jihaa yaad rahindaa ki ithe kujh varatamaan pe han| jinaan ch maan daa banaaeaa hoeaa achaar piaa hai| mere man ch pataa naheen kiaun edaan hee aaundaa ki main inhaan baratamaanaan noo naa chherraan| mainoo hameshaa lagaa see ki meree maan dee surat daa koee hisaa inaan baratamaanaan de aachaar vich piaa hai| mainoo inhaan noo chhoohan ton vee jhijak hundee| mainoo hameshaa lagadaa ki inhaan baratamaanaan noo chhoohan naal meree maan dee rooh noo takaleef hovegee pataa naheen kiaun| main jadon kade bhul bhulekhe inaan noo dekh laindaa taan anadekhiaa karadaa te aapanee maasee noo aakhadaa inhaan baratamaanaan noo kade naa chherranaa| inhaan te mittee vee pai jaave taan saaf naa karanaa| inhaan noo chhoohanaa naheen| uh meree gal chup chaap man laindee see|

eis din pataa naheen kee hoeaa| jadon uh aadamee aaeaa taan main sattor ch giaa| ik kaparraa chuk ke puraane baratamaanaan chon ik noo changee tarhaan saaf keetaa| us te kaafee mittee ghattaa see| saaf karan baad main ik baratamaan us aadamee de age rakh ditaa|

baratamaan daa dtakan kholhiaa| achaar dee mahik bahut ziaadaa achhee see| kee saal puraanaa hon kaaran saare ninboo poore kaale ho chuke san| lagadaa see jiven kolaa pees ke uhanaan upar bhuk ditaa hove| main ttesatt kar sakadaan... us ne puchhiaa| main kihaa haan, zaroor| main us noo ik chamach liaa ke ditaa| us ne achaar khaadhaa te kihaa ih main aapanee bettee noo bhejanaa hai| main us noo bahut piaar karadaa haan| uh ninboo de achaar noo bahut pasand karadee hai, te fir ih taan kamaal hai| ih aachaar jis dee bazaar ch keemat chaar sau rupe see| us aadamee ne mainoo is de do hazaar rupe dite|

asal ch ihee uh aadamee see| jis ne mainoo is gal daa ahisaas karavaaeaa ki mere kam dee jaan meree maan dee jo kam pratee sharadhaa see| us dee kee keemat hai|

te hun baakee sabh kujh bazaar de bhaa te vikadaa hai par har saal aseen 100 baratamaan ninboo daa aachaar us tarhaan banaaunde haan, jiven maan banaaundee see| te ih ik achaar daa varatamaan panj hazaar rupe ch lok khareedade han|

eih sabh sunan baad main sinmoo noo kihaa| aj dee mulaakaat taan aachaar de baratamaan ch pai gee..... | auh has pee|

chalo agalee vaar aseen lav sattoree daa achaar banaavaange| us ne mazaak keetaa te chalee gee|

main aj thorrhee jihee sharaab peetee| mere kol ik hor museebat hai| jis shaam main sraab peendaa haan taan mainoo bahut der raat tak neend naheen aaundee| hun raat noo do vaje main jaag rihaa haan| sinmoo baare soch rihaa haan| mainoo lagadaa hai| ih kurree viaah noo ziaadaa der jhal naheen sakegee| ih lorr ton jiaadaa praikatteekal hai| samajhauataa ghatt karadee hai| kailakulettadd bahut hai| har cheej vaasate kailakoolettar lai ke baitth jaandee hai| galabaat dauaraan vee us ne kujh edaan deean galaan keeteean ki mere hon vaale buaae faraindd ne je ih keetaa taan mainoo vee ihee karanaa chaaheedaa par viaah baare us de aapane vichaar ih han ki uh bahut bhaagaan vaalaa munddaa hovegaa jis noo patanee de roop vich main milaangee| us dee ih gal sun ke main andaron andaree hasiaa par riaikatt naheen keetaa|

eih sochade sochade main paanee peetaa te ttaib chuk lee| kujh khabaraan parrheean te akheer te vimal keeratee daa balaag parrhan lagiaa

|| mainoo pataa hai||

| parasanal balaag || vimal keeratee ||

mainoo aje kujh naheen pataa|

eih shabad sifatee sandhoo ne milan baad, jaan samen mainoo kahe san| us mulaakaat baare jadon sochadaa haan taan sabh ton pahilaan us dee kahee ihee gal yaad aaundee hai|

eih bahut sohanaa kauafee haaoos hai| enaa sohanaa ki ithe aa ke mainoo ik vaar ih lagiaa ki main savarag vich haan| ih kauafee haaoos mere ghar ton 300 kilomeettar ate sifatee de ghar ton siraf tin kilomeettar dooree te hai|

main sifatee dee uddeek kar rihaa see| uh der naal aaee| us ne kihaa see do vaje aaegee par tin vaje aaee| kauafee haaoos vich bahut ziaadaa lok san| main binaa aase paase dhiaan dite us noo vekh rihaa see| uh aaee, aus ne sir jhukaa ke vish keetee te mere saahamane vaalee chear te baitth gee| saadde vichakaar bas do ku futt daa ttebal see| uh barree saant dis rahee see| lagadaa see, auh siraf ithe baitthan lee hee hai| uh pooree tarhaan mere kol see| kujh faaramal galaan karan baad main kauafee aaraddar keetee ate naal do ittaaleean sainddavich| bahut hee ghatt mekap naal uh bahut khoobasoorat dis rahee see| us ne dasiaa ki uh ik mekap aarattisatt hai| shaaratt filamaan ate kalaa filamaan de aarattisatt noo sajaauna sanvaaran daa kam karadee hai| main naravas see is lee, aus noo vekh ke main andaazaa naheen lagaa sakiaa ki uh viaahee hoee hai jaan naheen| us de mathe te bindee ate sandhoor naheen see|

aseen kauafee peen lage te sifatee ne bolanaa shuroo keetaa| main sat saal ton ik aadamee naal rilesn vich haan| uh viaahiaa hoeaa hai| ithe hee us ne dasiaa ki main vee viaahee hoee aan| meraa viaah chhottee umar vich ho giaa see| mere hasabaindd ik faikattaree vich kam karade han| mere do bache han| mere kol sabh kujh hai| mere hasabaindd bahut kearing han| meraa bahut khiaal rakhade han| uhanaan ne viaah ton pahilaan mainoo vekhiaa see te pasand kar liaa see| fer uhanaan dee kosis naal hee saaddaa viaah hoeaa|

eih gal sun ke main kihaa ki tuseen sachamach khoobasoorat ho, taan sifatee ne javaab ditaa ki mere aas paas dee aauarataan akasar is gal daa ahisaas mainoo karavaaundeean rahindeean han te akasar mere naal nerrataa banaaun

dee koshis karadeean han| mere kasattamar jo vee han| jo vee ik vaar mere kol aa jaandaa hai| uh mainoo bhuladaa jaan chhaddadaa naheen|

main vee ih gal mahisoos kar rihaa see, ki us ch ajihee koee gal hai jo is khich daa kaaran hai| uh kee hai| ih mainoo samajh naheen see aa rahee|

auh aapane baare dasadee rahee ki jadon uh biaootteesheean daa koras kar rahee see taan udon tin maheene dee sapaisl ttarening lee ik aaratt tteechar kol kalaas lagaaun gee see taan us val attaraikatt ho gee| us aaratt tteechar de aas paas kaafee kurreean rahindeean san| kujh kam sikhadeean san| kujh kurreean kise kam lee jaan kujh maaddalas aaundeean jaandeean rahindeean san par uh kise val bahutaa dhiaan naheen see dindaa| main us daa dhiaan khichan dee kosis keetee te akheer aseen ik dooje de nazadeek aa ge|

einaa kahin baad sifatee aapane hathaan val vekhan lagee main vee vekh rihaa see| us de hath mainoo is tarhaan lage jiven kaafee ttaaeem paanee vich ddube rahe hon| mere puchhan te us ne dasiaa ki mere kol aaun ton pahilaan us ne halake garam paanee vich jaitoon daa tel paa ke us vich hath ddob ke rakhe san taan ki uhanaan daa suhapan baniaa rahe| ih keh ki us ne aapane khulhe vaalaan vich hath feriaa| us de vaalaan vich goladdan lear paaeean hoeean san| main us noo kihaa mainoo aapanaa hath dikhaao| us ne mere saahamane ttebal te aapanaa hath kholh ke rakh ditaa| kee dekh rahe o aus ne puchhiaa| main kihaa kujh naheen| fer us ne kihaa

meraa hath farro| main kihaa naheen, us ne doojee vaar fer kihaa| main fer naanh kar ditee, fer uh mainoo samajhaaun lagee| tuseen ghar kade vee aapanee maan jaan bhain daa hath naheen farriaa enee jhijak kiaun

sifatee de tin vaar kahin baad main us daa adhaa hath farriaa te do tin sakintt baad chhadd ditaa| us daa hath chhoohan naal mainoo is tarhaan dee feeling naheen aaee ki main kise gair aauarat daa hath farrh rihaa haan| mainoo

aus dee chhoh is tarhaan lagee jiven main aapane hee sareer de kise ang noo chhooh rihaa haan|

galaan karade karade fir uh udaas ho gee te kihaa hun main takaleef vich haan, pataa kiaun mere sar, mere aaratt tteechar hun mainoo piaar naheen karade| mainoo bahut aauakh hundee hai| main kihaa saadde saariaan kol aapaneean aapaneean takaleefaan han| tuseen pojattiv sochiaa karo|

eis ton baad main kihaa ki aapaan noo hun jaanaa chaaheedaa, haneraa ho rihaa par sifatee noo koee kaahal naheen see| us ne kihaa kujh der hor baitth jaavo| main kihaa haneraa ho rihaa fir safar karan vich aauakh hovegee, taan us ne kihaa tuseen ithe ruk jaavo, koee room lai lavo, par main ih keh ke inakaar kar ditaa ki main raat noo ghar rahinaa hee pasand karadaa haan|

aseen aapo aapane ghar jaan lee utth kharre hoe| main us noo puchhiaa ki aseen fer kadon milaange taan us ne kihaa

mainoo aje kujh naheen pataa|

tuseen mere ton kee chaahunde ho ......

aj maiddeetteshan sainttar te mainoo tin jaane milan aae| pahilee rajanee malahotaraa| us dee zamaanat ho chukee see, doosaree sinmoo te teesaraa vimal keeratee| vimal keeratee dupahir ton baad aaeaa, aseen maiddeetteshan sainttar dee laabee vich baitthe kauafee pee rahe see| vimal keeratee noo kauafee peenaa bahut pasand hai|

vimal keeratee mere saahamane baitthaa hai

auh saahamane vaalee kandh te lagee pentting val vekh rihaa see| ih kaafee vaddee pentting hai| jis vich ik bahut sohanee javaan aauarat hai| us aauarat de saahamane bahut sohanaa aadamee jis de hath vich chaakoo hai ate uh chaakoo us huseen aauarat de pett ch maar rihaa hai te uh doven ik dooje deean akhaan vich vekh rahe ne| ise pentting vich koee hor vee hai jo dovaan noo ik daravaaze de ohale ton thorrhaa jihaa moonh baahar kadt ke chup chaap vekh rihaa hai|

vimal keeratee ne puchhiaa ih kis tarhaan dee pentting hai main us noo dasiaa ki ih pentting do piaar karan vaaliaan dee hai| jis ch premee aapanee premikaa noo maar rihaa| vimal keeratee ne kihaa ih ttheek kar rihaa|

vimal keeratee pahilaa aadamee see, jisane ih kihaa ki ih ttheek kar rihaa hai| jiaadaatar lok jo mainoo milan aaunde uh hameshaa iho aakhade see ki ih galat hai| main is daa kaaran jaananaa chaahiaa taan vimal keeratee ne bolanaa suroo keetaa

piaar ik safar hai, haan aseen is safar noo aapane andar karade haan, eih baahar naheen disadaa| is lee ih surat daa safar hai| pauarree dar pauarree| ise lee is noo saadhanaa kihaa jaandaa| aadamee aapane aap noo saadhadaa hai| hor piaur, hor piaur karadaa rahindaa jaan hundaa rahindaa| nirahankaar hon val vadhadaa rahindaa| har roz tuhaaddee eego ttuttadee rahindee| tuhaanoo pataa, eego noo torran lee sabh ton kaaragar cheez hai, vett.. intazaar|

eih tuhaanoo buree tarhaan torradaa hai, peesadaa hai| mainoo lagadaa is safar te jadon aadamee ain os haalat vich hundaa hai, jadon tuhaaddaa piaar ishak banadaa hai| jadon tuseen sant hon de ain nerre hunde ho| jadon tuseen aadamee ton paiganbar hon vaale hunde ho| othe tuhaaddee ainarajee bahut fokasadd hundee hai| bilakul use samen bahute lok ddol jaande han| bhagatee sire te aa ke hee hameshaa ddol jaandee hai| ih is tarhaan daa safar hai| ih is tarhaan daa samundar hai| jis vich lok kinaare te aa ke ddub jaande han| us samen aadamee aapane hee keete deean gunjhalaa chon nikalan lee aakharee kinaare te hundaa hai| ise thaan te aa ke jadon us daa yakeen ttuttadaa hai| jadon us noo lagadaa hai ki ih taan galat ho giaa| jadon us noo lagadaa hai ki usadaa enaa vaddaa safar sabh viarath jaa rihaa hai taan uh hinsak ho jaandaa| ise tarhaan de lok akasar is tarhaan daa kam karade han| bhaaven is daa doojaa paasaa vee hai| kujh savaarathee lok vee ih kam karade han, ki uh aapane mahiboob noo haasal karan lee us noo maaran tak jaande han| uh sire daa savaarath punaa hai| uh saadhanaa naheen hai| us vich te ibaadat vich jaan ishak vich farak ihee hai| ki savaarathee lokaan vich sabar naheen hundaa| uh bahut chhetee is safr de suroo vich hee is thaan te aa jaande han ki aapaa kho baitthade han|

te is pentting noo main bahut dhiaan naal vekhiaa hai| bahut vaar mainoo lagadaa is vich disan vaalaa aadamee saadhaaran naheen hai| je is ne ih kam keetaa hai taan jaroor ih karanaa banadaa hai| ih kudaratee hai| ih gairakudaratee naheen hai| tuhaanoo patai jadon bhuchaal aaunde han| kudarat tabaahee karadee hai| hajaaraan lakhaan lok marade han| ih use tarhaan dee gal hai

par har aadamee daa vizan enaa kaleear naheen hundaa ki is gal noo vekh jaan samajh sake|

haan ithe main ih keh sakadaa haan ki is aauarat ne hee is noo is kam lee ukasaaeaa honaa| kujh kam aseen aap karade haan, te dosh dooje noo dinde haan| ithe vee is pentting vich mainoo iho lagadaa hai ki is aauarat ne is noo is tarhaan karan lee asadhe tareeke naal ukasaaeaa honaa par dosh aadamee sir aaegaa| saanoo jo jo vee disadaa hai| uh sabh sahee jaan sach naheen hundaa|

tuhaanoo patai jadon main avanee baare sochadaa haan| aapanee pahilee faraindd baare mere man ch us pratee ghrinaa kade naheen aaee| pataa kiaun ... kiaunk uh hameshaa hee saant rahee| us ne kade vee naigettiv jaan pozattiv koee vee risapaans ditaa hee naheen| doosaraa main pojattiv aadamee haan| so kujh naigettiv hoeaa hee naheen|

main us ton kujh vee, is ton ziaadaa naheen chaahiaa see ki uh is gal noo saveekaar kar lave ki meree, aus dee zindagee ch koee thaan hai| mainoo is naal hee anant sakoon mil jaanaa see| mereean sainkarre koshishaan de baavajood main kade vee us noo das jaan pandaraan mintt lee vee ikaant vich naheen mil sakiaa| main siraf aapanee ik chhavee us deean akhaan ch dekhanaa chaahundaa see| ih bachiaan vaang sochan varagee gal see|

pachee chhabee saal dee vett baad, aapane sainkarre sunehiaan, jinhaan daa koee javaab naheen see aaeaa| jinhaan noo siraf parrhiaa giaa| main mahisoos karadaa see| kinee takaleef hundee see| mainoo uh sabh likhade jo mere andaron main masaan baahar liaaundaa see| uh shabad naheen san| meraa lahoo see| uh sbadaan noo vekh ke koee kiven chup reh sakadaa see| uh vee ik aauarat nimarataa dee devee, jis noo aseen manade haan| fir bahut kujh sochan baad lagadaa see ki naheen| uh ttheek kar rahee hai| us deean aapaneean limeetteshan han| main fir us lee piaar naal bharadaa rihaa| akheer te

jadon main bilakul ttutt giaa| jadon ih rishataa inaa ku tarrafiaa ki savaah ho giaa| main bilakul akheer te see|

taan ik din main us noo fer maisej keetaa, te likhiaa

hun main kee karaan.....

tuseen soch sakade ho| us ne kee javaab likhiaa honaan| us ne likhiaa

tuseen mere ton kee chaahunde ho..

te bas| ih shabad parrhade saar. mainoo lagiaa main kise khalaa vich haan, sabh khatam ho giaa| inhaan shabadaan daa mere kol koee javaab naheen see| main sochiaa, mainoo kee chaaheedaa mainoo aapane andar is daa koee javaab naheen miliaa|

main mahisoos keetaa, main us ton kee mangaan har cheez jo mainoo uh de sakadee see| meree muhabat, meree vett, mereean hazaaraan raataan jinhaan ch main siraf us naal ik gal karan lee tarrafiaa| us dee uh bedhiaanee jis ne mainoo vadt ditaa see| us sabh de saahamane kujh vee miladaa sabh viarath see| ih ik sooraj noo khush karan lee juganoo kee balee den vaalee gal see| ih kise noo hazaaraan jkham den baad ik fook maar ke hasanaa see|

main us de is sunehe daa koee javaab naheen ditaa| us daa ih sunehaa aj tak binaa javaab de mere kol piaa hai|

te hun mainoo, sachee kujh naheen chaaheedaa| main aapanee ibaadat varagee muhabat noo chhottaa naheen hon de sakadaa|

eis de badale main kujh vee lain ton inakaar karadaa haan|

main aapane maiddeetteshan sainttar te see| vimal keeratee ne aaunaa see| main akhabaar parrh rihaa see| jis vich choreean, ddakaiteean te kujh balaatakaar deean khabaraan san| thorrhe jihe intazaar baad kareeban saadte ku das vaje vimal keeratee aaeaa| aseen kauafee peetee te chup rahe| mainoo pataa see| ih bandaa har vaar aapanaa man band kar ke baitth jaandaa| is noo chherranaa paindaa te fer jadon ih bolanaa shuroo ho jaave, fer kaafee ttaaeem boladaa rahindaa| fer taan is noo kujh puchhanaa vee naheen paindaa| saare savaalajavaab aap hee karadaa rahindaa|

vimal keeratee mere saahamane baitthaa e|

main gal shuroo keetee|

main tuhaadde balaag vich sifatee sandhoo baare parrhiaa see| tuhaaddee us naal pahilee mulaakaat| doojee mulaakaat hoee us naal tuhaaddee

vimal keeratee kujh der mere val vekh ke sochadaa rihaa te fer us ne bolanaa shuroo keetaa

haan, aus kol honaa, savarag vich honaa see| sacheen, auh kamaal dee aauarat hai| mainoo hameshaa ih samajh naheen see aaundaa| ki us vich kee hai| jo inaa alag te sohanaa hai| aseen dobaaraa vee othe hee mile jithe pahilee vaar aseen kauafee haaoos vich mile see| main us de vaal vekh rihaa see| jinhaan vich goladdan lear paaeean hoeean see| jinhaan vich uh thorrhe samen baad hath fer rahee see| main kauafee aaraddar keetee| us ne mainoo puchhiaa ki tuseen kujh khaanaa naheen| taan main kihaa main tuhaanoo uddeek rihaa see| tuseen thorrhee der kar ditee| mainoo bhukh lagee, main khaanaa khaa liaa see|

aus ne thorrhee jihee naraazagee jataaee ki mere binaan tuseen khaanaa kiaun khaadhaa, main vee khaanaa see| ih naraazagee jhootthee see| mainoo us de chihare te dis rihaa see par mainoo ih changee lagee|

main us noo kihaa

ki main bahut der chup rihaa haan| shaaeid hun tak dee saaree umar| mainoo is tarhaan daa koee miliaa hee naheen jis kol baitth ke mainoo lagadaa ki is naal main aapanee har gal kar sakadaa haan| siraf tuhaadde kol aa ke mainoo lagadaa ki tuhaadde naal, main har gal kar sakadaan| tuhaanoo patai kee vaar aseen kujh galaan karanaa chaahunde haan par ih vee chaahunde haan ki uh galaan koee naa sune| ajiheean galaan lok ikaant vich baitth ke aapane aap naal karan lagade han, jaan kujh lok sheese moohare kharrake burraburraaun lagade han| tuhaadde naal gal karadiaan mainoo ih lagadaa hai ki main aapane aap naal galaan kar rihaa haan| ethon tak ki tuhaanoo jekar main chhoonhadaa haan taan mainoo lagadaa hai ki main aapane aap noo chhooh rihaa haan| saadde vichakaar dee jo sapes saaddaa man mahisoos karadaa hai| uh mitt gee hai| ih saaeid had ton vadh dee apanat jaan uh nerrataa hai, jo biaan naheen keetee jaa sakadee| mainoo lagadaa shaaeid ise noo rooh daa sabandh aakhade han| ih ihee hundaa| ichhaa rahit kise de kol honaa| kise de hon naal hee sabh bhariaabhariaa honaa|

kujh der uh mainoo sunadee rahee| fir aapane baare galaan karan lagee| us ne mainoo dasiaa ki meraa kazan bradar mere te maarree nighaa rakhadaa| uhanaan daa ghar naal de pindd ch hai| jis shahir ch main reh rahee haan| uh akasar aa jaandaa| us noo mere ate mere tteechar de sabandh baare pataa| uh mainoo is sabandh karake balaikamel karanaa chaahundaa| uh is baare kee vaar koshis kar chukiaa| uh chaahundaa hai ki main aapane piaar noo chhadd devaan ate aapane aap noo us de havaale kar devaan| us ne ik din kihaa see ki tere upar tere ghar vaale ate siraf meraa adhikaar hai| pataa naheen uh is tarhaan kiaun kahindaa| us deean lagaataar aapane makasad vich kaamayaab hon deean kosisaan mainoo bahut paresaan karadeean| is ton binaa main jad kam te jaandee haan mainoo othe vee kee ise tarhaan deean pareshaaneean

daa saahamanaa karanaa paindaa| mainoo pataa meree prasanailattee aakarashak hai| pichhale maheene jadon main ik filam dee sootting lee pooree tteem naal dubee gee see taan othe filam daa aaratt ddaaeiraikattar vee naal see| poore chhe din aseen othe see taan uh mere magar lagiaa rihaa| har samen uh lorr ton jiaadaa dhiaan mere val de rihaa see| main us noo kujh keh nahee sakee| har ttaaeem uh kise naa kise bahaane mere naal ttach karan dee kosish karadaa see| khaanaa khaan samen aseen saare ikatthe khaanaa khaande see, taan jekar mainoo ttishoo jaan chamach vagairaa chaaheedaa hundaa taan uh mainoo bolan vee naheen see dindaa, main jis cheez val vekhadee uh jaladee naal chuk ke mainoo farraa dindaa| akheerale din taan uh bol piaa| us ne meree baanh farree te kihaa tuhaanoo samajh aa jaanaa chaaheedaa hai| main kee keh rihaa haan| main thorrhaa jihaa guse ch kihaa, mainoo kujh samajh naheen aaundaa, naa main samajhanaa chaahundee haan| tuseen aapanaa kam karo te mainoo aapanaa kam karan dio, fer uh pichhe hatt giaa| tuhaanoo naheen pataa ik aauarat jo lorr ton ziaadaa aakarashak hove, aus noo maradaan de vichakaar rahindiaan kam karanaa kinaa aauakhaa hai| eis saaree galabaat dauaraan us ne ise tarhaan deean galaan keeteean ki mainoo maradaan duaaraa hameshaa ukasaaun dee kosis keetee jaandee hai| is naal mainoo bahut maanasik paresaanee daa saahamanaa karanaa paindaa, ate ih vee dasiaa ki mere lee mainoo lagadaa ih galaan ik aam aauarat naalon hatt ke arath rakhadeean han| mainoo taan mere viaah vele vee is taraan deean galaan baare kujh jiaadaa pataa naheen see| mere patee ne mainoo bachiaan vaang sanbhaaliaa|

aus ne ih vee dasiaa ki uh shaantee ate ikaant pasand aauarat hai| us dee koee aauarat dosat vee naheen hai| uhanaan daa ghar jis jaghaa te hai| uho thaan bilakul men rodd de nerre hon kaaran othe aavaajaaee te vaheekalaan de haaran dee aavaaz hamesaa din raat aaundee rahindee hai| ih shor usanoo paagal kar dindaa| is lee uh gharon baahar ikaant vich binaa shor vaaleean thaavaan akasar labhadee hai ate othe baitthee rahindee hai| kee vaar uh binaan dase is sabh cheejaan ton tang aa ke gharon chalee jaandee hai| jis kaaran us de patee dee us naal larraaee vee hundee hai| fir us ne kihaa

main aapane aap noo badal naheen sakadee, kiaun ki main kujh vee galat naheen kar rahee|

aus dee is gal naal vee mainoo hairaanee hoee ki bahut vaar uh kee kamaan noo binaan paise dee pravaah keete vichaale chhadd dindee hai| uh paise noo pahil naheen dindee ate mekap aarattisatt vajon jiharraa vee kam us noo miladaa hai| us daa dil kare taan karadee hai naheen taan ghar rahindee hai| uh kise cheez vich bajh ke jaan kise dee marajee mutaabik jiaunaa pasand naheen karadee|

eis mulaakaat de khatam hon ton kujh samaan pahilaan uh mere hathaan val vekhan lagee main puchhiaa kee vekh rahe ho, taan us ne puchhiaa, uh kithe hai| main samajh giaa uh maalaa baare puchh rahee hai| us ne pahilee mulaakaat vele mainoo ik chandan dee maalaa gifatt keetee see te kihaa see ki simaran kariaa karo| main us noo puchhiaa see ki is noo gale ch paa lavaan| us ne kihaa| jiven ttheek samajho| main us maalaa noo hath vich paa liaa see| kujh dinaan baad main ih maalaa utaar ditee see| mainoo ih mahisoos hoeaa ki us noo is gal naal bahutaa jhattakaa naheen lagiaa ki main uh maalaa utaar | ditee par uh siraf is baare gal karake mainoo yaad karaaunaa chaahundee see, ki us duaaraa bahut piaar ate sharadhaa naal ditee hoee cheez main sahee thaan te naheen rakhee| uh shaaeid chaahundee see ki mere man te thorrhaa jihaa is gal daa bojh hove ate main us dee apanat noo mahisoos karaan|

eis doosaree mulaakaat dauaraan us ne kaafee is tarhaan deean galaan keeteean jis ton mainoo ih lag sake, ki us noo hameshaa aas paas de maradaan valon sabandh banaaun lee ukasaaeaa jaandaa hai| jis kaaran uh bahut maanasik paresaanee vich hai ate us noo ttheek tarhaan neend naheen aaundee| bahut der tak uh raat noo jaagadee hai| mere man te is gal daa bahut gahiraa asar hoeaa ki kis tarhaan uh is takaleef noo jhal rahee hai| us vaasate mere man ch bahut gahiree thaan ban chukee see| us deean daseean uh saareean galaan jo us noo takaleef dindeean san| mainoo vee takaleef den lageean san| meree zindagee vich haualee haualee takaleef bhar rahee see| ik ajeeb tarhaan daa darad see| jo main paidaa naheen see keetaa ate jis noo khatam karan lee main kujh vee naheen see kar sakadaa| main siraf ik

peerr mahisoos karadaa see| main akasar aapane aap noo kite fasiaa hoeaa mahisoos karadaa| mainoo pataa naheen see lagadaa ki us noo is takaleef ton kiven bachaavaan ate aapane aap noo is takaleef chon kiven baahar kadtaan| meree vee raat dee neend ghatt rahee see| main kise nashe dee lorr mahisoos karan lagiaa see| fir main sraab peenee suroo keetee| is ton pahilaan zindagee vich main lagaataar kade sraab naheen see peetee|

bas is tarhaan dee see doosaree mulaakaat|

te is mulaakaat de baad hee sabh kujh haualee haualee badalan lagiaa see| mainoo sifatee valon maisej aa rahe san jo barre bhed bhare ate yakeen naa aaun vaale san|

auh likhadee see

vimal tainoo mere ton kee chaaheedaa main kihaa mainoo kujh naheen chaaheedaa| main tainoo piaar karadaa haan| bas tere sanparak vich rahinaa hee mere lee sabh ton vaddaa sukh hai| main saal vich ik do vaar tere kol aaeaa karaangaa| ik ghanttaa, adhaa ghanttaa jinaa ku toon ttaaeem de saken| main tainoo dekh jaaeaa karaangaa| mainoo tere hon naal hee sabh mil giaa hai| is ton jiaadaa kujh naheen chaaheedaa, haan jekar tainoo kadee vee kise vee cheez jaan hailap dee lorr hove mainoo sabh ton pahilaan dasanaa| ih bahut changaa hovegaa ki je main kise kam aa sakaan|

fir us ne ik din maisej keetaa ki

vimal ttaaeem nikal rihaa|

main soch rihaa see| ih is tarhaan de maisej kiaun likh rahee hai| main is tarhaan deean galaan ton mahisoos kar rihaa see ki shaaeid us noo deh dee bhukh tang kar rahee hai| mainoo ih buraa naheen lagiaa| ih kudaratee hai| kee vaar man is taraan ho jaandaa| main is baare kaafee sochadaa rihaa| ik din main usanoo fon keetaa ate kihaa ki main milanaa hai taan us ne is tarhaan gal keetee jiven us noo milan dee koee lorr naheen hai| ih siraf meree lorr

hai| gal karade karade us ne kihaa vimal jo toon soch rihain tainoo uh naheen milegaa| main shauakadd ho giaa| main sochan lagiaa ki ih is tarhaan daa bihev kiaun kar rahee hai| mainoo gilaanee feel hoee ki shaaeid main ghatteea soch rihaa haan| main ik pavatar sabandh noo deh val khich rihaa haan| main is sabh naal ik ulajhan vich fas giaa| mainoo kujh vee sapastt naheen see ho rihaa ki uh kee chaahundee hai| us deean saareean galaan| edaan deean san ki isk jaan muhabat rabee cheez hai| ih dehaan ton paar dee gal hai| ih janamajanamaantaraan dee gal hai| ih bahut vaddee cheej hai| saaeid duneea vich je kujh vaddaa hai taan ihee hai| us deean keeteean dhaaramik galaan ate duniaavee sabandhaan baare us de saare vichaar sunadiaan mainoo ih lagadaa see ki deh daa sabandh us dee najr vich kujh vee naheen par us deean galaan ton mainoo ih kiaun lag rihaa see ki uh is tarhaan daa kujh chaahundee hai| mainoo samajh naheen see aa rihaa|

eih sabh haale vimal keeratee mainoo das hee rihaa see ki us noo fon te koee maisej aaeaa| us ne fon vekhiaa te kihaa mainoo jaanaa pavegaa, te uh chaliaa giaa|

vimal keeratee de jaan baad main do hor aauarataan noo miliaa| sinmoo ne vee aaunaa see| us daa siraf maisej aaeaa ki sar mainoo buaae faraindd mil giaa hai| thorrhaa jihaa sainttee hai par vadheea hai| main us naal filam vekhan jaa rahee haan| is sabh de baad mere kol samaan see| main fer aapanee medd aashaa noo kauafee liaaun lee kihaa| uh mere lee kauafee lai aaee| us de aaun tak main aj milan aaeean dohaan aauarataan de kes sattaddee kar rihaa see| jinhaan vichon ik ddaaeivoras hon baad ddiparaisn vich see ate doosaree uh see jis ne aapane hasabaindd naal talaak lain baad dubaaraa viaah karavaa liaa see, par uh ziaadaa samaan aapane pahile ghar vaale naal hee fon te gal karadee rahindee see|

fir kauafee peendiaan main aapanee ttaib chukee te vimal keeratee daa balaag parrhan lagiaa

|| mainoo pataa hai ||

| parasanal balaag || vimal keeratee ||

aj main ik kathaa kahindaa haan

puraane samen dee gal hai| ik chor see| chhotte hunde us ne jadon chhotteean motteean choreean karaneean shuroo keeteean taan kee vaar uh farriaa giaa te kutt vee pee| javaan hon tak uh bahut kusl chor ban chukiaa see|

eik din shaam noo jadon haneraa ho rihaa see taan uh aapane gharon choree lee nikal turiaa| raat gahiree ho rahee see| saare lok haale sute naheen san| uh turadaa rihaa te pataa hee naheen lagiaa kadon uh pooraa ik pindd langh chukiaa see te uh ik anajaan thaan te kise nagar vich see| raat adhee hon de nerre see| galee de ik morr ton murrade hoe chan chaananee raat vich us ne ik bahut vaddaa valagan vekhiaa| ik kaafee vadde jameen de ttukarre noo ik kandh ne gheriaa hoeaa see| kaafee der uh kandh de naal pe vadde pathar te kharrh ke kandh de dooje paase, andar vekhadaa rihaa| andar us noo kujh jhauanparree numaa kamare vikhaaee dite jinhaan deean chhataan suke hoe ghaah te baans deean san| othe chan daa halakaa chaanan see| uhanaan kamariaan de aas paas chhottechhotte fulaan de bootte lage hoe san| ih is tarhaan lag rihaa see jiven kise baag vich chhottechhotte ghar hon| fer us chor ne us kandh de naal naal turanaa shuroo keetaa ate othe pahunch giaa jithe is daa mukh daravaazaa see| othe kandh te ttangiaa ik mittee de tel vaalaa lainp jal rihaa see| daravaajaa jiharraa pooree tarhaan band naheen see keetaa giaa de vich ik saadhoo jmeen te baitthaa see| chor us saadhoo kol jaa ke baitth giaa te us saadhoo naal galaan karan lagiaa|

baabaa ithe kiaun baitthaan

main ithe aaun jaan vaaliaan te dhiaan rakhadaa haan bachaa| ih saaraa dderaa hai| saadde guroo ne kihaa hai ki us de saare cheliaan vichon har roj ik chelaa har raat te din vaaree naal is daravaaze te baitth ke aaun jaan vaaliaan te nighaa rakhe|

baabaa tuhaaddaa guroo kauan hai

auh ik sant aadamee hai| us dee sangat vich aseen pramaatamaa dee chhoh maan lainde haan| duniaavee moh naal aaun vaaleean takaleefaan ton bach jaande haan| saanoo ihee changaa lagadaa|

eis ton baad ih saadhoo is chor noo dasadaa rihaa ki uh kiven aapanaa din bitaaunde han| subhaa shaam aaratee hundee hai| lok khaan peen deean vanasuvaneean cheezaan ithe de jaande han| jinhaan ch kheer te matthiaaee vee hundee hai| galaan karade karade saver hon de nerre see| ih galaan karade karade uh doven othe baitthe hee sauan ge|

savere utth ke doven ddere de andar chale ge| chor ne saadhoo noo kihaa main tuhaadde guroo noo milanaa chaahundaa haan| saadhoo ne kihaa hun saver dee aaratee hovegee| us ton baad guroo jee othe saahamane os tharrhe te baitthanage| fer tuseen mil sakade ho|

jadon aaratee ho rahee see taan chor sabh ton pichhe kharrhaa see| aaratee baad, auh us saadhoo naal ddere de mukhee rahimat daas kol giaa| jo saahamane darakhat de thale ik tharrhe te baitthaa see| ih ik chaalee ku saal daa rishatt pustt sareer vaalaa aadamee see jis dee daarrhee ate sir de vaal bilakul saaf keete hoe san ate us ne gerooe rang de motte khadar de kaparre dee bukal maaree hoee see| us tharrhe de kol kujh lok ate rahimat daas de chele baitthe san|

saadhoo ne hathe banh ke rahimat daas noo kihaa guroo jee ih bachaa tuhaanoo milanaa chaahundaa see, eih keh ke us ne aapane pichhe kharre chor val hath naal ishaaraa keetaa| chor ne hath jorr ke namasakaar keetee|

haan, kee naam hai teraa ............ rahimat daas ne savaal keetaa|

jee man| meraa naam man hai| chor ne javaab ditaa|

eih sun ke rahimat daas ne kihaa

naheen aj ton teraa naam man daas hai| kiaun ki jadon man teraa daas hovegaa, taan hee gal banegee|

fir us chor, man daas ne agalaa savaal keetaa ki main kujh din ddere vich ruk sakadaa haan taan rahimat daas ne haan kar ditee|

auh chor, jis daa naam hun man daas ho giaa see, noo ddere vich ik paase ik nikaa jihaa kachaa kamaraa de ditaa giaa| jis deean kandhaan kacheean san te kandhaan te kalee keetee hoee see| is kamare dee chhat ghaah foos dee banee hoee see|

aj man daas dee ddere vich pahilee raat see| shaam daa savaadistt ate vadheea khaanaa khaan baad uh aapane kamare vich aa giaa| jithe us noo ohee budtaa baabaa chhadd ke giaa jo us noo raat daravaaze te miliaa see| saadhooaan dee kataar vich baitth ke khaanaa khaandiaa khaandiaan jo galaan us ne suneean san| uhanaan baare sochadiaan uh aapane kache kamare vich jo bahut saaf sutharaa see, sauan dee tiaaree kar rihaa see|

sauan dee koshis karade samen man daas daa dhiaan vaar vaar lakarr de us paatar val jaa rihaa see, jo us ne ddere de mukhee sant rahimat daas de kol piaa vekhiaa see| jis vich thorre jiheean fulaan deean pateean rakheean hoeean san| jadon uh sabhaa aaratee ton baad pravachan de samen rahimat daas noo milan giaa see taan udon is paatar noo vekhade hee us daa dil is te aa giaa see| eih lakarr daa gol aakaar daa chhane varagaa baratan see jis vich bahut sohane chitte, laal ate kaale rang de motee jarre hoe san| man daas noo jo baabaa saadhoo rahimat daas kol lai giaa see| usane dasiaa ki ih paatar shahir de ik vapaaree ne sharadhaa naal bhentt keetaa see| man daas noo ih gal ghatt changee lag rahee see ki isade moteean de keematee hon naal ih paatar us de kam aa sakadaa see| sagon us noo ih enaa sohanaa lagiaa ki uh soch rihaa see ki ih mere kol honaa chaaheedaa hai ate uh usanoo choree karan daa man banaaun lagiaa| is baare sochadiaan sochadiaan us noo pataa naheen lagiaa ki kadon neend aa gee|

subhaa jaladee hee kise ne man daas de kamare daa daravaajaa kharrakaaeaa te kihaa uttho te ishanaan kar ke aaratee lee aa jaao fer chaah paanee pee lainaa| man daas utthiaa te kujh saadhooaan naal ddere de pichhale paase vagadee chhottee jihee nadee te nahaaun lee chaliaa giaa| nahaaunde hoe us ne kujh saadhooaan noo is tarhaan deean galaan karade suniaa ki jiharre lok sant jee noo paise de jaande han| uhanaan daa sant kee karanage jaan kade, jadon rahimat daas chale jaanage taan ih paise kis noo milanage jaan inhaan ton baad is ddere daa mukhee kauan hovegaa|

nahaaun baad man daas aaratee vich giaa othe uh pichhe kharrhaa rihaa| baakee sabh jhoom jhoom ke aaratee gaa rahe san| aaratee baad uh dudh peen lee ik kamare vich chaliaa giaa ate dudh peen baad sabh ddere de vichakaar us tharrhe kol ikatthe ho rahe san jithe har roz rahimat daas kujh boladaa see ate uh sabh sunade san| is baad sabh chele ddere de kam kaaj vich viasat ho jaande san| ddere vich kujh pasoo san| jinhaan dee saanbh sanbhaal keetee jaandee see ate dudh ghiau vechiaa jaandaa see ate ddere dee kujh jmeen vee see jis vich kujh jarreean bootteean ugaaeean jaandeean san ate lorravand, dooron nerriaun aaunde lokaan noo kujh bimaareean deean davaaeean mufat diteean jaandeean san|

sabh tharrhe de kol baitth chuke san| man daas sabh ton moohare baitthaa see| aapane naven dosat kol| othe ik saadhoo see jis daa naam sree nivaas see, auh us de naal baitthaa see| kujh pal baad rahimat daas aaeaa| sabh utth ke kharre ho ge| rahimat daas de naal do chele san| ik ne ohee sohanaa paatar hath vich farriaa hoeaa see jis vich roz vaang kujh ful san ate doosare ne gerooe kaparre dee ik chhottee jihee thailee farrhee hoee see jis vich rahimat daas paise paa ke rakhadaa see| rahimat daas aa ke baitth giaa| us daa paatar ate thailee us de age rakhe ge| fir saare jane baitth ge ate doven naal aae chele vee hetthaan jaa ke cheliaan vich baitth ge| ithe roj rahimat daas de 13 chele ate panj sat jane pindd de lok hunde san| pindd de lok vaaree vaaree ithe aaunde san| har roz kise noo vee aaun dee ijaajt naheen see| is lee ithe kade bheerr naheen see hundee|

subhaa daa samaan see| barree shaantee see| rahimat daas ne sabh val vekhiaa| chup chaap us de bolan dee uddeek vich san| rahimat daas ne akhaan band keeteean te kihaa

aj main ik kathaa kahindaa haan

kathaa ton pahilaan main kahinaa chaahundaa haan ki aseen rab noo manee chaahe manee ih alag gal hai par kineean galaan han, jiharreean sach han jiven jiharre beej beeje jaande han| unhaan chon bahute ug painde han| tuhaanoo jo ithe manakhee jaame vich miliaa hai| uh ithe hee de ke jaanaa pavegaa| main sareer dee gal kar rihaa haan| kudarat aapane tareeke naal kam karadee hai| us daa hisaab barraa bareek hai, beboojh hai| udaaharan vajon kathaa keh rihaa haan| jiharree dasadee hai ki karam beej hai| tuhaaddaa keetaa hoeaa kam hee tuhaaddaa sabh kujh niradhaarit karadaa hai|

so kathaa ih hai ki ik raajaa see| barraa paraakaramee, siaanaa, ausadaa barraa jas see| barree sobhaa see| sanpooran aadamee see par kee vaar bahut siaane lok vee galatee kar baitthade han| ik din baad dupahir jadon raaje ne thorree jihee sharaab peetee hoee see ate uh aapane mahil de naal lagade asatabal vich see ate aapane ghorriaan noo dekh rihaa see| raajaa ik budte ghorre kol see| jis te us daa baap savaaree karadaa hundaa see| doosare budte ghorre maar dite jaande san par ih ghorraa jiaundaa rakhiaa giaa| kiaunk raaje de baap ne maran ton pahilaan kaafee vaar is dee savaaree keetee see| raajaa us ghorre dee pitth te hath fer rihaa see ate aapane baap dee kahee aakharee gal yaad kar rihaa see ki ghorre ate aauarat te itabaar naheen karanaa| raaje de baap noo ik nachan vaalee ne zahir de ditaa see| jis naal uh haualee haualee bisatar te aa giaa te mar giaa see|

raajaa ajiheean galaan soch hee rihaa see ki usadaa dhiaan asatabal de daravaaje val giaa| jithe raaje de angarakashak naal ik saadhoo gal kar rihaa see| saadhoo raaje noo milanaa chaahundaa see te sainik usanoo rok rihaa see| raaje ne angarakask noo isaaraa keetaa ki is noo andar aaun diau| saadhoo ne raaje kol aa ke kihaa jasasavee bhav ate aapanaa kamanddal age

kar ditaa| raaje ne gale chon ik chhottaa haar utaariaa te kamanddal ch paaun lagiaa| saadhoo ne kihaa ih naheen chaaheedaa| raaje ne hath pichhe keetaa te kihaa fer ghorraa lai jaao| jiharraa vee sohanaa lagadaa| saadhoo ne fer kihaa ghorraa naheen chaaheedaa| mainoo kujh khaan lee chaaheedaa|

eih shaaeid uh samaan see jadon kudarat raaje dee preekhiaa lai rahee see par sabh kujh bedhiaanee vich ho rihaa see| saadhoo naal gal karade hoe raaje de dimaag ch shaitaanee aa gee te ne uh boliaa, baabaa daualat naheen chaaheedee, ghorraa naheen chaaheedaa hor taan fer den noo ithe ik hee cheez bachee aa, te raaje ne jhuk ke ghorre dee lid dee mutthee bhar lee| saadhoo ne raaje deean akhaan ch vekhiaa te kamanddal age kar ditaa; te raaje ne ghorre dee lid dee mutthee kamanddal vich paa ditee| is ton baad saadhoo chaliaa giaa|

kee saal langhan baad raajaa jangal vich shikaar kheddan lee giaa ate jangal de vich kaafee door nikal giaa| raaje de naal jo sainikaan dee ttukarree see| uh jangal de vich lagaae ge tanboo vich see raaje de naal siraf us daa vazeer te do hee sainik san| jangal vich ghunmadiaan hee raaje noo teh lagee taan raajaa ate us de naal de sainik ate vajeer paanee labhan lage| unhaan noo thorrhee door ik thaan ton dhoonaan utthadaa najr aaeaa| uh othe chale ge| uhanaan ne vekhiaa ki ik chhottee jihee jhonparree kol ik saadhoo aapanaa dhoonaa lagaa ke akhaan band karake baitthaa see| raaje ne aapane naal de sainikaan noo isaare naal chup rahin lee ate kharrakaa naa karan lee kihaa taan jo saadhoo daa dhiaan bhang naa hove| uhanaan ne aas paas vekhiaa taan kol hee ik chamarre dee mask pee see| uhanaan ne chupachaap us vichon paanee peetaa| paanee peen baad raaje daa dhiaan saadhoo de kol pe ik lid de dter te giaa| raaje ne haualee aavaaj vich vazeer noo puchhiaa| ithe ghorraa taan koee hai naheen| fir enee lid ethe kiven aa gee| raaje de man ch jagiaasaa see| us ne vazeer noo kihaa ki ih gal is saadhoo noo puchhanee chaaheedee hai| raajaa saadhoo de age hath jorr ke kharraa ho giaa te kihaa namasakaar, te saadh deean akhaan khulan daa intazaar karan lagiaa| raaje de bolan ton do ku pal baad hee saadhoo ne akhaan kholeean| raaje ne dasiaa ki uh jangal vich shikaar kheddan lee

aaeaa te paanee dee lorr pee ate jo vee hoeaa sabh kahin baad raaje ne aapanaa savaal rakhiaa|

baabaa jee| ithe ghorraa koee naheen hai| fir ih lid daa dter kiven

saadhoo ne raaje deean akhaan vich vekhiaa te kihaa| har cheej faladee hai| pun paap jaan kujh vee|

eih daan hai| kise raaje ne mainoo daan ch ih lid ditee see| main liaa ke ithe rakh ditee| ih vadh rahee hai| har roz| jadon ih jiaadaa vadh gee taan jroor ih pun paap ch badal jaavegaa|

raaje noo sabh yaad aa rihaa see| raajaa ih sun ke ddar giaa ate is pun noo paap ch badalan baad jo takaleef daa saahamanaa usanoo karanaa pavegaa us noo soch ke uh ghabaraa rihaa see|

raaje ne hath jorr ke puchhiaa| fir is daa upaa kee hai

saadhoo thorrhaa jihaa hasiaa te kihaa, bachaa ih taan khaanee pavegee|

raajaa hor pareshaanee vich pai giaa| raaje ne godde zameen te ttek dite kihaa mainoo muaaf karo te is dukh ton bachaao|

saadhoo kujh der chup rihaa| fer boliaa| takaleef taan aaegee| is daa hal naheen hai par main takaleef badal sakadaa haan|

haan, zaroor kirapaa karo|

saadhoo ne kihaa| apajas, badanaamee, apamaan vee takaleefaan han| is de badale uh lai lavoge

jo vee ttheek samajho| raaje ne sahimatee ditee|

saadhoo ne kihaa ki fir is tarhaan karo| tuhaaddee koee bettee hai| raaje ne kihaa haan hai| 18 saal dee| saadhoo ne kihaa aapanee bettee dee umar dee kise kurree noo aapane raaj mahil vich bulaao| usanoo aapane ghorre te aapane age baitthaao| hath ch madiraa dee botal farro| tuseen is tarhaan lagane chaaheede ho ki tuseen kaafee nashe vich ho| is tarhaan aapane raaj vich painde ilaake vich ghorre te gerre dio|

raaje ne fir savaal keetaa| is naal kee hovegaa| saadhoo ne kihaa is naal tuhaaddee badanaamee hovegee| apajas hovegaa| ih paap ghatt jaavegaa| lok tuhaanoo buraa kahinage| ih karan baad mere kol aa jaanaa|

raajaa vaapas chaliaa giaa| uh hun sauan naheen see sakadaa| kee din ate raataan bahut pareshaan rahin baad| raaje ne saadhoo de kahe anusaar sabh karan daa faisalaa kar liaa|

ghorre upar savaar hoeaa| aapane age ik javaan kurree bitthaaee, hath ch madiraa dee botal farrhee te poore raaj ch chakar lagaaeaa| lok tarhaan tarhaan deean galaan karan lage| kaafee kujh buraabhalaa kihaa giaa| ih karan baad raajaa shaam noo paresaanee dee haalat vich aapane mahil vich see| us ne aapane vazeer noo bulaaeaa te kihaa| aapaan kalh fer jangal vich jaanaa| tuhaanoo patai naa kithe jaanaa vazeer ne kihaa haanjee, mainoo pataa hai|

agale din savere| raajaa te vazeer ate kujh sipaaree jangal val nikal ge| saadhoo kol pahunch ge| saadhoo use tarhaan baitthaa see| jiven uhanaan noo pahilaan miliaa| uhanaan ne saadhoo noo hath jorr ke aadar ditaa te aas paas vekhiaa| othon sachamach uh dter gaaeib ho chukiaa see|

saadhoo ne kihaa raajan tainoo takaleef mil gee| is takaleef dee thaan os takaleef ne lai lee| vekh dter lupat ho giaa hai|

so ih aj dee kathaa hai

fer rahimat daas ne kihaa ih kathaa mainoo meree daadee ne sunaaee see| jadon main chhottaa see| mainoo vee pataa hai ki ih kathaa jhootth hai par zindagee vich kujh vee sikhan vaasate bahut saareean uh cheejaan man leean jaandeean han; jo hundeean hee naheen| jithe bache parrhade han| othe bachiaan noo kihaa jaandaa hai ki man lo tuhaadde kol panj seb han, tin kharaab ho ge baakee kine bach ge| bache is tarhaan jamhaan ghattaao sikhade han| othe koee seb naheen hundaa| bas man liaa jaandaa hai| zindagee bahut kujh siraf man lain naal hee chaladee hai|

eis kathaa dee sikhiaa ihee hai| ki koee vee keetaa giaa galat kam bhavakh vich kade vee tuhaadde saahamane aa sakadaa hai| ik vaar galat rasate te giaa aadamee sadaa lee bhattak sakadaa hai| ik jhootth dooje jhootth daa savaagat karadaa hai| galat galaan bhaaven siraf socheean hee hon, thorrhee bahutee takaleef daa kaaran zaroor banadeean han|

eih kathaa sunan baad| rahimat daas aapane kamare vich chaliaa giaa| baakee saare chele aapo aapane kam lag ge| ih uhee din see jadon man daas ne ik kole de ttukarre naal aapane kamare de baahar kandh te likhiaa choree karanaa paap hai|

sabh chele is baare gal kar rahe san| ki is tarhaan dee gal is ddere vich kade pahilaan hoee hee naheen| is baare ddere vich din vele charachaa chaladee rahee| jadon man daas noo ik do cheliaan ne is baare puchhiaa taan us ne kihaa ki mere man ch aaeaa taan main likh ditaa|

eis din shaam ton baad ihee uh raat see| jadon is ddere vich pahilee choree hoee| savere pataa lagiaa ki ddere de mukhee sant rahimat daas daa moteean jarriaa paatar choree ho giaa hai|

saver de ikatth vich sant rahimat daas ne hadaaeit keetee ki is choree baare koee kise kol kise tarhaan dee gal naa kare te is noo anadekhiaa keetaa jaave|

sabh chup chaap chaladaa rihaa|

fer har do chaar din baad is tarhaan deean ghattanaavaan hon lageean| jo vee ghattanaa honee hundee| jadon vee man daas ne kujh karanaa hundaa jaan jhootth bolanaa hundaa taan us baare man daas pahilaan hee kandh te likh dindaa see| is baare vee galabaat ddere vich hon lagee ki man daas noo pahilaan hee kiven pataa lag jaandaa| har vaar puchhan te man daas aakhadaa pataa naheen jadon daa main ddere vich aaeaa haan| mere man ch edaan deean galaan aaundeean ne te jee karadaa main kandh te likh devaan taan likh dindaa haan|

fer ik din saver de pravachan vele jadon saare baitth ke rahimat daas ton pravachan sun rahe san taan rahimat daas valon man daas noo kharrhe hon lee kihaa| man daas ddar giaa ki mainoo is tarhaan kharrhe hon lee kiaun kihaa giaa|

rahimat daas ne kihaa man daas aapane aap kabool kar lai ki ethe jo kujh vee aoottapattaang ho rihaa uh toon keetaa hai|

man daas pahilaan chup karake neeveen paa ke kharrhaa rihaa fer us ne haan vich sir hilaaeaa|

kiaun keetaa ...........

mainoo lorr see is lee keetaa| mainoo paisiaan dee lorr see| main tuhaaddaa paatar choree kar liaa| doosaree gal mainoo jhootth bolan ch savaad aaundaa| is lee main jhootth boladaa rihaa haan|

fer hun kee keetaa jaanaa chaaheedaa .......

man daas ne bholaa chiharaa banaa ke kihaa, kujh vee naheen jee| main taan naa samajh haan| tuseen sant aadamee ho| main taan galatee kar hee sakadaa haan| tuseen taan muaaf karo| tuhaanoo ih thorrhaa shobhaa dindaa ki hun tuseen is bache noo sajaa dioge|

rahimat daas ulajhan vich pai giaa, ki ih taan chor hai, par muaaf naa karanaa mere sant hon te prashan chinh lagaaegaa|

saare chele vekh rahe san| rahimat daas kujh chir chup rihaa te fir boliaa

jaa tainoo muaaf keetaa par toon ethon chaliaa jaa|

einee gal sunade hee man daas othon chaliaa giaa te baakee chele ate rahimat daas aapo aapane kamaan val chale ge|

kanjar

vimal keeratee mere saahamane baitthaa hai|

aseen mere maiddeetteshan sainttar te haan| mainoo umeed naheen see uh savere savere enee jaladee aa jaavegaa| main jadon aaeaa taan uh pahilaan ton hee baitthaa see| meree medd aashaa sainttar dee safaaee kar rahee see| main us noo kujh naheen kihaa te ik baans dee banee hoee kurasee khich ke us ton kujh dooree te baitth giaa| vimal ne ik vaar mere val vekhiaa see jadon main maiddeettesn sainttar dee laabee vich daakhal hoeaa, us ton baad uh hath vich farriaa akhabaar parrhan lagiaa|

vimal noo vekh ke mainoo pataa lag giaa see, ki uh akhabaar naheen parrh rihaa| sagon kise chintaa vich hai| us ne mathaa sukerriaa hoeaa see te uh kujh burrabarraa rihaa see|

jo kujh vee uh burrabarraa rihaa see| mainoo us chon siraf ik laaeen hee saaf tarhaan sunee te samajh aaee

muhabat vaasanaa ton haar gee hai|

main binaa ihanaan sune hoe shabadaan val dhiaan dite| vimal noo kihaa ki main kalh tuhaadde balaag vich ik chor dee kahaanee parrh rihaa see| tuseen ih kahaanee kiaun likhee hai...

vimal keeratee ne javaab ditaa

man kutaa hai| kute noo jadon badahazamee hundee hai| uh ghaah khaandaa hai, te sabh baahar kadt dindaa hai| meraa man vee jadon is tarhaan deean galaan naal bhar jaandaa hai| jo mainoo tang karadeean han taan main is tarhaan deean kahaaneea likh ke aapanaa man khaalee karadaa haan| bahute lokaan vaang mainoo vee kee vaar ih lagadaa hai ki ih jhootth hai bakavaas hai| par mere lee ih rechan hai| man noo khaalee karan dee vidhee|

doosaree gal, eih kahaanee main us chor baare naheen see likhee is noo likhan pichhe vee sifatee sandhoo hee hai| main pichhale samen vich aauarataan baare parrhadaa rihaa haan| ki ih vachatar vihaar kiaun karadeean te bahut vaar ih kiaun kihaa jaandaa hai, ki aauarat noo samajhiaa naheen jaa sakadaa| darasal ithe aadamee jaan aauarat hon daa koee matalab naheen hai| aseen sabh aadamee aauarat hon de naal naal man haan| sareer koee vee hove| aapane man daa pichhaa kar rihaa hai| jiven uh chor karadaa see darasal asalee chor man hee hai| use tarhaan hee sifatee sandhoo karadee hai| us daa pooraa jeevan saleeke bhariaa hai| bhaashaa barre adab vaalee hai| jee, haanjee keh ke gal karegee| hath vich simaranaa paa ke rakhadee hai par uh har us aam aauarat jinaa hee jhootth boladee hai| jiharree samaaj de kise vee sadhaaran parivaar vich paladee hai| uh vee aapanee vaal te hameshaa idaan deean galaan likhadee hai| ki isk ibaadat hundaa| viraag, viyog, muhabat ih sabh shabad par, eih siraf mukhauattaa hai| is de pichhe ohee freb, jhootth, man ch chaladee aayaashee hai| jaanavaraan te chalade atiaachaar daa usanoo barraa fikar hai, par us bande daa koee fikar naheen jis noo us ne aapane ik nike jihe jinasee savaarath lee mauat de moonh ch dhak ditaa hai|

mainoo hairaanee hundee hai| jiharreean aauarataan shosn daa jaan balaikamel daa sikaar hundeean jaan balaatakaar daa sikaar hundeean| uhanaan naal sifatee noo barree hamadaradee hai par us daa achet man uhanaan hee bandiaan noo labh rihaa, jiharre aauarat naal vadheekeean kar sakan te aauarat de nerre hundiaan hee aasaanee naal mariaadaa torr den|

main sochadaa rihaan| aj ton hazaaraan saal pahilaan, aus ton baad te hun vee manakh iho kujh kar rihaa hai| udon kandhaan san| hun soshal saaeettas deean vaal han| manakh jo uhanaan kandhaan te likhadaa see| uh vee doojiaan noo gumaraah karan lee see ate jo hun sosl saaeettas deean vaalaz te likhiaa jaandaa, eih vee fareb hai| kujh vee naheen badaliaa| manakh daa charatar othe hee kharrhaa hai| dhaaramikataa te vaddeean galaan siraf vikhaavaa hai| bahute lok siraf change te mahaan disanaa chaahunde han, bananaa naheen| koee vee aadamee aauarat kise noo vee aapane chhotte jihe savaarath vaasate kinaa vee kharaab kar sakadaa hai| jhootth bol sakadaa hai| ih ajeeb tarhaan dee dteetthataaee te behayaaee hai| sabh ton vaddee gal, eis tarhaan karan vaale aadameean te aauarataan noo ih mahisoos vee naheen hundaa ki uh galat han| lokaan noo lagadaa hai ki siraf kise daa dhan lutt lainaa jaan kise daa katal kar denaa hee paap hai| saadde kol siraf sathool ghattanaavaan lee sajaavaan han| kise dee aatamaa noo vadt den daa kise kanoon vich koee ddan naheen hai| jiaunde jee kise noo maran varagee haalat vich sadaa lee chhadd den lee koee sajaa naheen hai|

main us chor dee kahaanee ise lee likhee see| ki main sidhe tauar te ih naheen see kahinaa chaahundaa ki bahut aadamee te aauarataan aj vee ihee kar rahe ne| sifatee noo ik vaar main kihaa see ki uh ih kujh kiaun karadee hai| kiaun aadameean noo bevakoof banaaundee hai, taan us daa javaab vee ihee see| je main ih naheen karadee taan mainoo takaleef hundee hai| matalab aj kalh aseen sabandh naheen banaaunde siraf aapaneean uh takaleefaan jiharreean aseen aap jhal naheen sakade ate aapane subhaa deean buraaeean aseen doojiaan val dhak rahe haan| aapaneean takaleefaan doojiaan noo de ke uhanaan noo aapanee takaleef vich shaamil kar rahe haan, te sahaaraa kis cheez daa liaa jaa rihaa| muhabat daa| piaar daa| jis noo lok pramaatamaa kahinde han| aseen aapane ise saare kameenepan noo muhabat te ishak daa naam ditaa hai| laahanat hai|

jis tarhaan is chor ne aapanee galatee chhupaaun lee ih keetaa ki rahimat daas te us dee changiaaee daa bojh paa ditaa| uh chalaakee

varat giaa| aapanee galatee, aus ne rahimat daas dee changiaaee naal dtak lee te kihaa main taan anajaan haan| tuseen sant ho| tuseen muaaf karo| sifatee ne vee ihee keetaa| jadon main us noo kihaa ki toon ih galat keetaa te ik change bande noo takaleef vich dhakiaa hai| jis ne kade kise daa buraa naheen chaahiaa, taan us daa javaab vee ihee see| kee hun ih changaa bandaa is tarhaan ik aauarat daa trisakaar karegaa| kee us noo samajh naheen ki aauarat daa satikaar jarooree hai| kise vee bande noo aauarat daa apamaan naheen karanaa chaaheedaa kiaunk aauarat maan hundee hai ate uh changaa bandaa vee kise aauarat dee kukh chon hee paidaa hoeaa hai| us ne aapanee galatee saveekaar karan dee bajaae aapane apamaan noo meree gilaanee banaaun dee koshis keetee| ihee ajeeb tarhaan deean bareek chalaakeean han| jinhaan karake kihaa jaandaa ki aauarat noo samajhiaa naheen jaa sakadaa par mere kol bhed khulh giaa hai| aauarat noo samajhiaa jaa sakadaa hai| mere lee aauarat hun bhed naheen rahee| aauarat daa man hee edaan daa hai| uh kise vele vee badal sakadaa hai| bas inee gal samajhan vaalee hai|

eih bolan baad vimal fer chup karake baitth giaa| main gal dubaaraa shuroo karan lee kihaa hor fir aj kalh kee kar rahe ho

vimal keeratee ne mere val kauarree jihee nazar naal vekhiaa te kihaa

aj kalh.....

aj kalh main varat ke chhaddeean aauarataan daa viralaap sunadaa haan|

matalab......

matalab ih ki mere sanparak vich jiharreean vee aauarataan han| unhaan vichon bahuteean de vichaar bandiaan baare takareeban iko jihe hee han| tuhaanoo taan patai mere naal lagaataar gal karan vaaleean te milan vaaleean jaan kise vee tarhaan sanparak vich jiaadaa rahin vaaleean aauarataan dee ginatee kareeban chhabee hai|

eihanaan vichon jadon vee kise ne aapaneean nijee galaan saanjheean keeteean taan hameshaa ihee kihaa ki meraa faaeidaa utthaaeaa giaa, mainoo varatiaa giaa| hairaanee dee gal ih hai ki mainoo naheen yaad ki kise aauarat ne jaan shaaeid ik ne kihaa hove ki mainoo lorr see taan main ih keetaa jaan main kise kol chalee gee| ih galaan jadon mere dimaag vich turadeean han taan uh gal jo mainoo sabh ton vadh tang karadee hai, vaar vaar buree tarhaan yaad aaun lagadee hai| vaise taan uh gal mainoo bhuladee hee naheen par fer takaleef vadh jaandee hai| main aapane andar ajeeb tarhaan daa gusaa te khijh mahisoos karadaa haan| jo aj tak dee pooree laaeef vich kade vee naheen keetee|

main saareean galaan tuhaanoo naheen daseean| khaas kar mere te sifatee baare uh gal jiharree mere gale ch fasee pee hai| jis noo naa main keh sakadaa haan naa reh sakadaa haan| ih sabh saanjhaa karanaa nange hon varagaa hai| kiaun ki ih hun siraf us daa naheen rihaa| main us noo enee ziaadaa aapanee mahisoos karadaa haan, ki mainoo aapane te us vich koee farak naheen lagadaa| mainoo lagadaa hai ki jekar us dee koee buraaee, main karadaa haan, taan aapanee hee kar rihaa haan par ih lagaataar mainoo tang kar rihaa hai| mainoo kade vee hun tak, kise gal ne is tarhaan tang naheen keetaa| jis noo soch ke main mahisoos karaan ki ih gal jekar main kise noo das devaan taan halakaa ho jaavaangaa| main saare kauarre jaan bure sach chupachaap aapane kol lukaaundaa aaeaa haan| bahute vaar main feel karadaa haan, main koee khooh haan| lok aaunde han, meree mauan te kharrhade han, mere vich jhaakade han| aapanaa chiharaa is khooh vich lamakaa ke aapaneean takaleefaan kahinde han te chale jaande han| is baad ih sabh kihaa hoeaa alop ho jaandaa hai par mainoo tang naheen karadaa|

par uh gal jo mainoo sabh ton vadh tang karadee hai| kiven kahaan| haan par jadon main ih sochadaa haan ki kise din ih ho jaanaa| main aatamik aadamee haan| mainoo pataa hai| kudarat saadde sabh de kine hee aauagun dtak ke rakhadee hai| saanoo kise daa paradaa naheen chakanaa chaaheedaa| aseen sabh hee bure haan par kise din mainoo ih karanaa pavegaa| ih kise dee hatiaa karan vaang hai, te

fir aapanaa mahiboob| mahiboob shabad lok varatade han| uhanaan noo is daa arath naheen pataa| mainoo pataa hai| pramaatamaa kol te mahiboob kol jhootth bolanaa iko jihe gunaah han| pramaatamaa de naam te jaan piaar de naam te kise naal fareb karanaa iko jihe paap han par piaar noo lokaan ne makhaual banaaeaa hoeaa| darasal makhaual vee naheen| uh ik vakatee aakarasn noo piaar samajh lainde han| piaar aakarasn ton agaanh dee gal hai| us ton age muhabat hai| fir sidak hai| fer ibaadat hai| fir jaa ke ih isk banadaa hai| othe jaa ke piaar pramaatamaa hundaa hai| ethe sabh ne bisatariaan ch littan noo piaar banaa liaa hai|

main kade naheen sochiaa ki main us de kise vee dukh daa sabab banaangaa par us ne mainoo majaboor keetaa| main taan us daa sach kahin noo vee enee vaddee gal samajhadaa haan, ki mainoo lagadaa hai| jadon main ih bhet kahaangaa, taan ih is tarhaan hai ki kee aapane hee mahiboob dee khal utaar rihaa hove| ih kinaa aauakhaa hai par us ne mainoo us thaan te liaa ke kharrhaa kar ditaa ki mere kol koee raah naheen hai|

meraa ik dosat hai| us ne mainoo ih vee kihaa ki main chup rahaan| kujh naa kahaan par main us noo ih savaal puchhiaa ki kee kise noo us dee galatee siraf is karake muaaf kar denee chaaheedee hai ki uh ik aauarat hai| is daa matalab aauarat kujh vee karadee rahe| jaan ih keh leee ki aauarataan har tarhaan dee ghatteea gal karan lee aazaad han| mere is savaal daa us kol koee javaab naheen see|

eih kahin baad vimal chup kar giaa te aapane hath vekhan lagiaa| kujh der ruk ke boliaa lok kahinde ne mere hath bahut sohane han| hun main akasar ih sochadaa haan| ih hath jiharre rabaab vajaaunde han| ih sohane hath jinaan noo mere milan vaale farr ke chunm ke mathe naal laaunde han| ihanaan hathaan naal main us aauarat dee khal utaaraangaa jiharree noo main sabh ton vadh piaar keetaa| main bahut vaar sochadaa haan ki je main enaa ku avear naa hundaa jinaa hun haan| main nishachit tauar te us noo maar dindaa

jaan aatam hatiaa kar laindaa par praabalam ih hai ki us noo maaran naal meree takaleef naheen ghattegee| main pichhale dinaan vich ik veeddeeo vekh rihaa see| ik larrake ne sarrak te aapanee faraindd naal jhagarraa karan baad us noo golee maar ditee| fer uh us dee baaddee kol baitth ke uchee uchee cheekaan maaran lagiaa| ih veeddeeo sarrak de naal lagade ghar dee baalakonee chon koee aauarat banaa rahee see| uh veeddeeo vich mundde noo buraa bhalaa keh rahee see| uh larrakaa ro rihaa see te maree pee kurree de chihare noo aapane hathaan vich farr ke chunm rihaa see te us de khilare hoe vaalaan vich hath fer rihaa see|

tuseen soch sakade ho aam aadamee jaan aauarat siraf ik aadamee de hathon maradee hoee ik aauarat noo vekhade han| kaanoon kol is aadamee lee siraf ik katal dee sazaa hai par kee kise noo us aadamee dee takaleef daa andaajaa hai| tuhaanoo patai aapane mahiboob noo katal karanaa aatam hatiaa ton vee aauakhaa kam hai| ih us ne aasaanee naal naheen keetaa honaa| us noo ithon tak koee lai aaeaa hai, ki us kol hor koee rasataa naheen hai| ghatt vaar samaaj te bahute vaar is tarhaan deean ghattanaavaan ch aauarataan khud doshee hundeean han|

vimal kujh der fer chup rihaa us ne paanee mangiaa| main aapanee medd aashaa noo aavaaz maaree te paanee liaaun lee kihaa| vimal noo paanee peen lage khangh aa gee| paanee us de upar ddulh giaa|

kujh der de viraam baad kaparre jhaarran baad uh fer bolan lagiaa| main sabh chhadd ditaa see| main sochadaa see| ih aauarat vee har us aadamee jaan aauarat jinee hee behosh hai jo jaanade hee naheen uh kee kar rahe han| is noo muaaf kar denaa chaaheedaa hai par pichhale dineen is ne fer mere zakham taajaa kar dite|

pichhale hafate mainoo ik aauarat ne milan lee kihaa see| uh patarakaar hai par main manhaa kar ditaa see par, parason us daa fer maisaj aaeaa ki uh

sifatee dee dosat hai| is gal ne mere andar us noo milan lee thaan banaa lee| kiaun ki hun sifatee naal meree gal naheen hundee| jadon ki main ausanoo naa bhul sakadaa haan| naa chhadd sakadaa haan| naa rakh sakadaa haan| naa muaaf kar sakadaa haan naa hee us noo maar sakadaa haan| mainoo samajh naheen aaundaa us aauarat daa main kee karaan| siraf ih gal sun ke ki ih aauarat sifatee dee dosat hai| main milan lee haan keetee|

eis aauarat daa naan indoo hai| main is noo vee ik kauafee haaoos vich milan lee kihaa| uh ttaaeem te aa gee see| aseen kauafee peende gal kar rahe see us noo milan ton kujh ttaaeem baad mainoo lagiaa ki uh aap hee mainoo milanaa chaahundee see| sifatee baare us kol koee bahutee jaanakaaree naheen see| main ih soch rihaa see ki shaaeid is de kol koee gal hove| main haale vee ih sunanaa chaahundaa see ki siftee ne kihaa hai ki mere ton ih galatee ho gee hai, jaan ihee keh deve ki uh sabh galaan bhulaa chukee hai, jo main us noo guse vich aa ke kaheean| jiharreean us ne mainoo kahin lee majaboor keetaa see| zindagee de vich is thaan te aa ke main pahilee vaar aapanee eego noo mahisoos keetaa| is ton pahilaan pooree jindagee vich hon vaaleean hajaaraan ghattanaavaan vichon kise ne vee meree eego noo satt naheen maaree|

eindoo kauafee peendee peendee koee naa koee gal puchh laindee main sankhep javaab de rihaa see par othe mainoo mahisoos hoeaa ki ih aauarat siraf meree jindagee vich jhaakan daa savaad lai rahee hai| mainoo aauakh mahisoos hoee| meraa dil keetaa, main utth ke chalaa jaavaan par, main dhur andaron uddeek rihaa see ki ih koee sifatee dee gal kare| eih saaraa kujh ho jaan baad vee mainoo pataa hai ki uh meraa piaar hai| uh .... uh aauarat hai jis dee thaan hor koee vee naheen lai sakadaa| us deean hazaaraan buraaeean samet vee main usanoo piaar karadaa haan par us deean ichhaavaan, aus de savaarath te moorakhataaeean ne pramaatamaa varagaa sabandh mittee ch milaa ditaa|

eindoo aapanee kauafee khatam kar chakee see| main haale aaraam naal kauafee pee rihaa see, kiaun ki mainoo kauafee peen ch koee dilachasapee naheen see| mainoo

lagiaa ki hun indoo chalee jaavegee| par jadon hee main utthan lee tiaar hoeaa taan us ne jhijakade hoe kihaa, main ik gal kahinee hai, gusaa taan naheen karoge| main kihaa naheen| us ne kihaa main sifatee noo kujh din pahilaan milee see| us ne tuhaadde baare mere naal gal keetee|

eih gal sunade hee meree haaratt beett vadh gee| mere sir chon sek nikalan lagiaa| meraa andar kaahalaa pai rihaa see ki us ne kee kihaa| main uh jaladee sunaan| indoo ne kihaa ki sifatee khijhee hoee see| us ne kihaa lok vaise hee pataa naheen kiaun vimal keeratee noo changaa te bahut changaa bandaa samajhade ne| main us noo changee tarhaan jaanadee haan| uh kanjar hai| aauarataan naal haualeehaualee tuaalak banaaune te fir uhanaan noo varatanaa us daa kam hai|

eih sunade hee mainoo lagiaa ki jiven mere kise ne binaa kise kasoor de hee thaparr maariaa hove| main sochan lagiaa ki ih gal main aj taan hee sun rihaa haan, kiaun ki main aapanee mariaadaa naheen torree| main us deean jinasee khaahishaan pooreean naheen keeteean| ih change hon dee keemat mainoo chukaaunee pee| ih ik aauarat noo deveean varagaa satikaar den de ivaz vich miliaa inaam hai| kanjar|

main ih sabh soch rihaa see te indoo is te meraa riaikashan jaanan lee mere val vekh rahee see| main chup rihaa taan indoo ne mainoo puchhiaa ki us ne tuhaanoo kanjar kiaun kihaa| tuseen is tarhaan daa kee keetaa

mere andar jo is shabad noo sunan baad chal rihaa see| main indoo ton lukaa liaa te kihaa us ne sahee kihaa hai| uh saare aadamee jiharre gair samaajik jaa gair ikhalaakee sabandhaan deean sifataan karade han jaan ihanaan noo chaahunde han| uhanaan lee ihee shabad varatiaa jaandaa te mainoo us ne is lee kihaa ki main ik ajihee aauarat vich pramaatamaa vekh rihaa see jo binaa aapane savaarath te deh de savaad ton kujh vekh naheen see paa rahee| mainoo hee chaaheedaa see ki je mainoo pramaatamaa dee lorr see taan main kise mandar, masajid, guraduaare jaandaa| sidhaa rasataa farradaa| kise aauarat de

vichon dee pramaatamaa tak jaan daa rasataa main chuniaa| main uh kam keetaa jo mainoo naheen karanaa chaaheedaa see| is lee main ih saveekaar karadaa haan ki main kanjar haan, naale ih shabad us aauarat ne mainoo ditaa hai| jisadaa darajaa mahiboob daa hai| main us valon ditee kise vee shaia noo sir jhukaa ke kabool kar sakadaan| mainoo bilakul vee is te itaraaz naheen|

aus din main jadon ghar aaeaa te sheesaa vekhiaa ki main chihare ton kis tarhaan disadaa haan| buraa jaan changaa| main mahisoos keetaa ki main bahut der baad aapane aap noo seese ch vekhiaa see| pahilaan taan jadon main sheeshaa vekhadaa see udon vee meree surat vich sifatee daa chiharaa hee chal rihaa hundaa see| sheese de kol hee meree vaaeef dee lipasattik pee see| mainoo pataa hee naheen lagiaa main kadon lipasattik naal seese likh ditaa kanjar|

piaar kis tarhaan dee ajeeb cheez hai| main saveekaar kar liaa see| mere lee ih sahee shabad hai| bhaaven main kujh galat naheen keetaa par ih us ne kihaa see| mainoo changaa lagiaa|

meree vaaeef ne mainoo us shaam puchhiaa ki seese te ih kiaun likhiaa| mere kol koee javaab naheen see|

vimal keeratee chup kar giaa te akhaan band karake kurasee dee dtoa naal sir lagaa ke baitth giaa|

main fir vimal noo puchhiaa kee hun tuhaaddee zindagee ch koee aauarat hai| taan us ne kihaa haan bahut ne par ziaadaa najdeek do ne .... keeraa ate saafeea beg par inhaan noo main piaar naheen karadaa| ih jo vee kahindeean ne main pathar ban ke sunadaa rahindaa haan| inhaan naal gal karade meraa dil tejee naal naheen dharrakadaa| inhaan sabandhaan vich lagadaa ki jiven jaan naheen hai|

einaan baare fer kise din gal karaange| ih keh ke vimal keeratee utth ke chalaa giaa|

main aapane maiddeetteshan sainttar te haan

aj sinmoo aaee hai| ohee achaar vaaliaan dee kurree| jis de paapaa dee achaar dee faikattaree hai| uh mere saahamane baitthee khaanaa khaa rahee hai| main us noo vekh rihaa haan te ne ik kitaab parrh rihaa haan| uh jaladee aa gee see| kareeb 10 ku vaje| main us noo bahut vaar kihaa ki giaaraan vaje aaeaa karo| kahindee mere savere savere hee galaan yaad rahindeean dupahir ton baad sabh bhul jaandee haan| main jo shear karanaa hundaa uh reh jaandaa|

aj jadon uh aaee taan maiddeetteshan sainttar ton us ne kaal karake mainoo bulaa giaa| meraa ghar sainttar de bilakul naal hai| jadon main jaa ke puchhiaa kiven enee jaladee taan kahindee baittho| mere baitthan baad us ne pandaraan sau rupe aapanee jeen dee jeb chon kadt ke mere saahamane rakhe te kihaa ih tuhaaddee fees, ih pahilaan hee lai lavo| naheen taan main ttheek tarhaan gal naheen kar sakaangee| meraa saaraa dhiaan is gal ch rahindaa, ki jaande hoe kite main koee imoshanal gal karake ro rahee hovaan te tuseen mainoo chup karavaa rahe hovo te ise vich main paise dene bhul jaavaan te chalee jaavaan|

eih keh ke uh has pee te kahin lagee| tuhaaddaa kam vadheea tuhaanoo taan galaan karan de paise milade aa| us ton baad us ne kihaa main naashataa naheen keetaa| mere lee parauantthaa mangavaa ke dio paleez|

main us lee do parauantthe mangavaae| kahindee do kee karane see| pahilaan meraa vett naheen ghatt rihaa| main kihaa naheen| haale tuhaaddee umar ziaadaa khaan dee hai| pataa naheen tuseen kine buaae farainddaz naal larraaee karanee hai, tuhaanoo takarre honaa chaaheedaa| ih sun ke uh hasan lagee|

fer aapane buaae faraindd baare soch ke kahindee haae.. je uh chandaraa vee meraa enaa khiaal rakhadaa hundaa taan kalh mere ton chaperr naa khaandaa|

enaa keh ke uh fer has pee|

so, hun uh parauantthaa khaa rahee hai| is ton baad uh chaah peevegee| fir mainoo aapane buaae faraindd deean galaan sunaaegee| aapane paapaa deean shikaaeitaan lagaaegee| fer rovegee te chalee jaavegee|

aus daa har vaar daa ehee kam hai| us deean bahut galaan te riaikashan mainoo yaad ho chuke ne| mainoo pataa hundaa ki kis gal te uh kee kahegee|

khaanaa khaan baad us ne dasiaa ki ghar kise cheez dee kamee naheen hai| paapaa noo mere mamaa ton mere rileshan baare thorrhaa jihaa pataa lagiaa taan auhanaan daa riaikashan paazattiv naheen see|

doosaree gal jiharree man dukhee karan vaalee see| jo us ne pahilaan mere naal shear naheen keetee ki us de paapaa saaeekee de peshaintt han| ih lagaataar kareeban veeh saal ton ddiparaisn deean davaaeean khaa rahe han|

aus ne kihaa ki hun uhanaan daa vett vee vadh rihaa hai te neend ghatt rahee hai| kam bahut ziaadaa rahindaa hai| hun saaddee faikattaree daa achaar jiaadaa maataraa ch aikasaporatt vee hon lagiaa hai par paapaa dee tabeeat lagaataar vigarr rahee hai| kee vaar edaan hundaa jiven ddiparaishan daa dauaraa piaa hove| main uhanaan noo tuhaadde kol aaun lee kihaa see par uh manhaan karade han| uh veeh saal ton iko ddaakattar ton davaaee lai rahe han| kalh uhanaan ne chaakoo naal aapanaa hath katt liaa see| adhee raat daa ttaaeem see| mamaa ne vekh liaa uhanaan de saare kaparre khoon naal lath path san| raat noo ddaakattar de jaanaa piaa aj subhaa uhanaan noo ghar liaandaa hai|

mainoo pataa hai, ohanaan ne meree lav mairij lee kadee vee haan naheen karanee, naa hee uh mere mutaabik ilaaj lain lee raajee han| faikattaree daa sattaaf

ohanaan dee bahut izat karadaa| horanaan lokaan naal uhanaan daa vateeraa hameshaa bahut changaa rahindaa, par mere kol uh ikadam ajeeb vivahaar karade ne, guse naal bhare hoe jaan khijhe hoe disade ne| bahute lokaan noo inhaan galaan baare naheen pataa| uhanaan ne bimaaree kaaran aapanee zindagee noo kinee aauakhee banaa liaa hai| vaar vaar hath dhonde han| laaeett aaf karan baad savach noo vaar vaar chaik karade ne| neend naheen aaundee taan vaar vaar utth ke baitth jaande aa| khaanaa khaan lage ohanaan de hath kanbade han| mainoo bahut ddar lagadaa kee vaar|

eih sabh sunan baad main sinmoo noo kihaa ki aapaan uhanaan noo ddaakattar raajan kol vikhaavaange| uh baren de ddaakattar han| uh hun kauansaling naal ttheek hon dee haalat vich naheen han par sinmoo ne kihaa uh ttareettamaintt lain lee raazee naheen honage taan main kihaa is daa hal main labh lavaangaa|

eis ton baad sinmoo chalee gee|

mere kol salaah lee aaunde bahut lokaan vichon keval vimal keeratee hee mere hameshaa yaad rahindaa hai| is bande noo miladiaan jaan yaad karadiaan hameshaa mahisoos hundaa ki is lee kujh keetaa jaave| us dee skhaseeat hee is tarhaan dee hai| ki siraf us baare thorrhaa jihaa jaan lain naal hee, us naal bahute lokaan noo athaah piaar ho jaandaa hai jaan bahut nafrat ho jaandee hai| ih pataa naheen kiaun hundaa| main us noo puchhiaa see ik din|

aus ne barraa khoobasoorat javaab mainoo is baare ditaa see|

aus ne kihaa ki jadon vee kade koee aadamee khaas kar kalaa jaan adhiaatam de khetar vich upar utthadaa hai taan bahut lokaan noo ih lagadaa hai ki us noo us de keete hoe kam jaan kalaa vich kise praapatee karake piaar jaan nafarat keetee jaa rahee hai| darasal edaan naheen hundaa| jadon koee tuhaanoo piaar karadaa hai taan bahute vaar ih binaa kise vee baaharee tauar te disan vaale kaaran karake hundaa hai| hundaa asal vich ih hai ki tuseen jo andaron ho| saahamane vaale daa andar is noo pahichaan laindaa hai| bhaaven jadon ih ghattanaa ghattadee hai taan jinhaan do manakhaan de vichaale ih ho rihaa hundaa uhanaan noo vee is baare suchet tauar te pataa naheen hundaa| udon do ainarajeean ik doosare noo khichadeean han| par jadon koee kise noo saveekaar naheen kar rihaa hundaa| udon man aapanaa kam kar rihaa hundaa, te man taan hai hee chor| is ch hazaaraa aib samaae hoe hunde ne|

mainoo saramad fakeer yaad aaundaa hai| jis daa aauarangajeb ne dilee dee jaamaa masajid vich sir utaravaa ditaa see| uh kaparre naheen see paaundaa yahoodee see| baaharon aaeaa see| inddeea aa ke fakeer ho giaa| masajid deean pauarreean vich nangaa piaa rahindaa see| lakhaan lok us noo mathaa

ttekade san| jadon us daa sir utaariaa giaa taan aauarangazeb noo maheeniaan badhee dilee vich fauaj lagaa ke rakhanee pee ki lok bagaavat naa kar den| saramad lokaan noo kujh naheen see dindaa| uh kise naal bahutee gal vee naheen see karadaa par sabh noo mahisoos hundaa see ki kujh hai|

eihee uh cheez hai| jis noo lok sir jhukaaunde han| kudarat dee koee bakhashish koee adabhut cheej jo manakh de antas vich ttikee rahindee hai|

main andaron changaa haan| mere andar kujh main mahisoos karadaa haan| jo barraa sakoon bhariaa te adabhat hai| use karake hee lok mainoo piaar karade han par hun uh cheez ttutt gee hai| uh andar jo doodheea rang dee ik laatt main feel karadaa see| ddisattarab ho gee hai| us noo ttikan lee hun pataa naheen kinaa ttaaeem laganaa| shaaeid ih pooraa janam|

vimal keeratee deean ih galaan yaad karade hoe main soch rihaa see jadon uh hun aaeaa taan us ton zaroor kujh galaan puchhaneean han| ik taan ih ki keeraa te saafeea beg kauan han| doosaraa uh kiharree gal hai jiharree us noo khaandee hai te jiharree uh kade vee kise noo keh naheen sakiaa|

main haale ih soch hee rihaa see ki vimal keeratee daa maisej aaeaa ki uh kaafee dinaan lee keralaa jaa rihaa hai|

taan main kihaa ki aapanee maanasik haalat baare mainoo dasade rahinaa| us ne javaab ditaa main jo vee sochaangaa roz aapane balaag vich likhadaa rahaangaa| jo vee man ch aavegaa naal dee naal khaalee karadaa rahaangaa|