"ਹਾਂ ਤਾਂ, ਅਫ਼ਸਰ ਸਾਹਿਬ, ਕਿਹੜੀਆਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਗੁਪਤ ਗੱਲਾਂ ? ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਲੁਕਾਏ ਸਭ ਸਾਫ਼ ਸਾਫ਼ ਦੱਸ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਹੀ ਤੁਹਾਡਾ ਭਲਾ ਹੈ । ਤੁਸੀਂ ਹੁਣ ਲਾਲ ਫੌਜ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੇ ਕੈਦੀ ਹੋ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕਮਾਂਡਰ ਅਰਸੇਨਤੀ ਯੇਵਸੂਕੋਵ ਹਾਂ।"
ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਦੀਆਂ ਚਮਕੀਲੀਆਂ ਨੀਲੀਆਂ ਗੋਲੀਆਂ ਯੇਵਸੂਕੋਵ ਵੱਲ ਉੱਠੀਆਂ।
ਉਹ ਮੁਸਕਰਾਇਆ ਅਤੇ ਖੜਾਕ ਨਾਲ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਡੀਆਂ ਵਜਾਈਆਂ।
"ਬੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ, ਸ਼੍ਰੀਮਾਨ ਯੇਵਸੂਕੋਵ! ਅਫ਼ਸੋਸ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹਸਤੀ ਨਾਲ ਕੂਟਨੀਤਕ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦਾ ਹੱਕ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।"
ਯੇਵਸੂਕੋਵ ਦੇ ਬੁੰਦੀਆਂ ਵਾਲੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਰੰਗ ਉੱਡ ਗਿਆ। ਪੂਰੇ ਦਸਤੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇਹ ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਉਸ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉਡਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕਮੀਸਾਰ ਨੇ ਪਿਸਤੌਲ ਕੱਢ ਲਿਆ।
"ਸਫ਼ੇਦ ਹਰਾਮੀ। ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਬਣਾ। ਸਿੱਧਾ ਸਿੱਧਾ ਸਭ ਕੁਝ ਦੱਸ ਦੇ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੇਰੇ ਆਰ ਪਾਰ ਹੋ ਜਾਏਗੀ।"
ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਨੇ ਮੋਢੇ ਝਟਕੇ।
"ਤੂੰ ਕਮੀਸਾਰ ਤਾਂ ਹੈ, ਪਰ ਮੂਰਖ ਵੀ ਹੈ। ਜੇ ਮਾਰ ਦਵੇਗਾ ਫਿਰ ਤਾਂ ਕੁਝ ਵੀ ਪੱਲੇ ਨਹੀਂ ਪੈਣਾ।"
ਕਮੀਸਾਰ ਨੇ ਬੁਰਾ-ਭਲਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਪਿਸਤੌਲ ਹੇਠਾਂ ਕਰ ਲਿਆ।
"ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਨਾਨੀ ਯਾਦ ਕਰਵਾ ਦਿਆਂਗਾਂ, ਕੁੱਤੇ ਦਿਆ ਪੁੱਤਰਾ! ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਮੂੰਹ ਖੁੱਲਵਾ ਕੇ ਹੀ ਛੱਡਾਂਗਾ।" ਉਹ ਬੁੜਬੜਾਇਆ।
ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਕੋਨੇ ਤੋਂ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ। ਯੇਵਸੂਕੋਵ ਨੇ ਥੁੱਕਿਆ ਅਤੇ ਉੱਥੋਂ ਹੱਟ ਗਿਆ।
"ਕਿਉਂ ਸਾਥੀ ਕਮੀਸਾਰ, ਭੇਜ ਦਈਏ ਇਹਨੂੰ ਸਵਰਗ ?" ਇੱਕ ਸਿਪਾਹੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
ਕਮੀਸਾਰ ਨੇ ਨਹੁੰ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਨੱਕ ਖੁਰਕਿਆ।
"ਨਹੀਂ... ਇਸ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਬਣਨਾ। ਉਹ ਸਖ਼ਤ ਜਾਨ ਹੈ, ਸਖ਼ਤ ਜਾਨ। ਇਹਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਕਿਵੇਂ ਕਰਕੇ ਕਜਾਲੀਨਸਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਪਏਗਾ। ਉੱਥੇ ਹੈੱਡ-ਕੁਆਰਟਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇਸ ਤੋਂ ਸਭ ਕੁਝ ਬਕਵਾ ਲੈਣਗੇ।
"ਇਸ ਨੂੰ ਕਿੱਥੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਾਂਗੇ। ਆਪਾਂ ਹੀ ਪਹੁੰਚ ਜਾਈਏ ਤਾਂ ਗਨੀਮਤ ਹੈ।
"ਹੁਣ ਕੀ ਸਫੇਦ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਦੀ ਭਰਤੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ?"
ਯੇਵਸੂਕੋਵ ਟੁਣਕ ਕੇ ਬੋਲਿਆ:
"ਤੈਨੂੰ ਇਸ ਨਾਲ ਕੀ ਮਤਲਬ? ਮੈਂ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਹੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹਾਂ।
