ਜਵਾਹਰਾਤਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਸ਼ਕਾਂ ਮੰਦਰਾਂ ਨੂੰ ਮੰਦਰ ਬਣਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ।
ਅਜਬ ਕੌਤਕ ਤੱਕਿਆ-ਉਹ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਅ ਜੰਗਲ ਚੀਲਾਂ ਵਿੱਚ ਗਿਆ
ਤੇ ਬਨਫ਼ਸ਼ਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਫੁੱਲ ਟੁਰ ਆਏ ਤੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਝੁਰਮਟ ਪਾਣ ਲੱਗ ਪਏ ।
ਉਸ ਪਿਆਰੀ ਨੇ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਖਿੜਕੀ ਆਰਾਮ ਲਈ ਬੰਦ ਕੀਤੀ-ਪਰ
ਚੰਨ ਸੂਰਜ ਤਾਰੇ ਵਹੀਰ ਪਾ ਕੇ ਉਹਦੇ ਪਾਸ ਸਤਰ ਵਿੱਚ ਜਾ ਜਮ੍ਹਾ ਹੋਏ !
੦
ਇਸਤਰੀ ਸਦਾ ਪੁਰਖ ਨੂੰ ਟੋਲਦੀ ਵੱਤੀ ਤੇ ਪੁਰਖ ਸਦਾ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਟੋਲਦਾ
ਵੱਤਿਆ-ਪਰ ਆਹਾ ਮੇਲੇ ਇਸ ਧਰਤੀ ਉਪਰ ਕਦੀ ਨਾ ਹੋਏ !
੦
ਸਵੇਰ ਸਾਰ ਪੂਰਬ ਵੱਲ ਇਕ ਮੀਲ ਲੰਮੇ ਪਰਾਂ ਵਾਲਾ ਇਹ ਪੰਛੀ ਅਕਾਸ਼
ਵਿੱਚ ਬੇਨਹਾਤਾ ਉੱਡ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
………………………
ਪੂਜਾ ਕਰਦਾ ਸੀ-ਉਹ ਪੁਸਤਕ, ਉਹ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ ਸਭ ਕੁਝ ਅਡੋਲ ਪਿਆ
ਹੈ, ਪਰ ਸਭ ਇਕ ਸਿਮਰਨ ਜਿਹਾ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ !
ਉਹ ਕੀਰਤਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਆਪਣੀ ਸਾਰੰਗੀ 'ਤੇ ਗਜ਼ ਫੇਰਨੋਂ ਰਹਿ