ِاتھے تّکِآ-کاں تے چِڑی تے آدمی تے گھُّگی بلد مِل-جُل کے جیون بھُڑی کر رهے هن-دم چل رهے هن, دِل دھڑک رهے هن-پھںگ پھڑک رهے هن, ٹھهِرن دا کوای سماں نهیں, سبھ چل رهے هن, سبھ کںم کر رهے هن۔ مںدا لّگا جد تّکِآ کِ سوهنے پھںنگاں والی-اُه رُوهانی دید والی گھُّگی وی چوگا چُگن دے کںم وِّچ لّگی هَے, مَےں ِانّاں شوریلا جِها ِاتھے وےکھ-وےکھ چُّپ هو گِآ-ِاک گھوڑے تھیں بلد وِّچ بدل گِآ هاں ۔

مَےں تّکِآ ِاتھے مِّٹی وِّچ جِںد هَے, دم هَے-نِّکے جِهے بیج نُوں جِوےں کُکڑی اںڈے نُوں چھاتی دی گرماِاش دے دے چُوچا بنا دِںدی هَے, تِوےں ِاه مِّٹی آپنا دم پھُوک-پھُوک بیج نُوں جِںد بخشدی هَے-اجیب ِاک رںگ هَے, پانی ِاتھے نِرول ِاک ارداس هَے ۔

ِاتھے مَےنُوں پتا لّگا-هوا پانی-مِّٹی, پرکاش, چنّ, سُورج, آدمی, جانور, پںچھی پِآر دے بریک رےشمی ڈورِآں نال ِاک جان وِّچ بّدھے هواے هن-کُّکڑ دی باںگ تے پربھات دے بّدلاں دے رںگاں دی سُهّپن دی دوهاں نُوں کوای مِلویں اُکساهٹ هَے-پھُّلاں دا کھِڑنا تے سُورج دے کِرن دا نِّت نوےں وِآه دی خُشی تے چاا وِّچ آپنا ِاک جادُوگری اچںبھا هَے ۔کِرن پھُّل دے دِل وِّچ وڑ کے کُجھ آکھ جاںدی هَے, سارا دِن پھُّل آپنی نِّکی نِمانی کُّلی وِّچ انںت هويا آاُںدا هی نهیں ۔

ِاتھے آ کے مهِسُوس کیتا کِ مَےں کِسے جادُو دے دےش وِّچ آ وڑِآ هاں, جِّتھے بّچے پھُّل هن, بِرکھ منُّکھ هن تے ِاک اگںمی اندِّسدے پِّچھے دے جگت دے ساتھیآں دیآں نویآں جھرناهٹاں تے نوےں جھکولِآں تے بےملُومی اُکساهٹاں وِّچ وی وس رِها هاں-تے دھرتی اکاش دے مِلدے خُون وِّچ ِاک مِّترتا دی گرماِاش هَے-سارے جگت دی ِاک نبز هَے, وّکھرا کُجھ نهیں-چُوچے دے دِل دی دھڑکن, مےری نبز بّدل دی, ندی دی, بِرکھ دی, جِّتھے هّتھ رّکھاں نبز جیون دی تُپھُوں-تُپھُوں کر رهی هَے ۔

ِانھاں نزارِآں وِّچ تبیات آپے وِّچ دی بںد تھیں آزاد هو اُّڈدی-کدی ڈِّگدی هَے, کدی پھِر اُڈدی هَے-پر پرواز آپنے ِاهدے پھںنگاں دا هُںدا هَے تے نِّکِآں-نِّکِآں آزادی وّل مارے هںبھلِآں دا آپنا رس هُںدا هَے-خُون وِّچ گےڑے لااُںدا دِّسدا هَے -پُورن سِںگھ۔

 

ڈاکخانا چّک نں: ۲۹

جڑھاںوالا

…اپرَےل, ۱۹۲۷