ਵਿਛੁੜੀ ਕੂੰਜ

 

ਮਿੱਠੇ ਤਾਂ ਲਗਦੇ ਮੈਨੂੰ

ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਹੁਲਾਰੇ,

ਜਾਨ ਮੇਰੀ ਪਰ ਕੁੱਸਦੀ ! ੩੭.