kade vee rohee tak naheen charrhiaa,
n hee veeen chhanbh de naal kadee raladee hai|
hun taan veeravaar de din vee
kaanee gidarree de viaah ton vadh kujh naheen hundaa
hun taan sarhon de kheteen ene ful naheen painde|
hun taan rang basantee pindd de chheenbe kolon muk giaa hai|
hun taan gane vee fike hunde jaande han
hun taan meraa bhaarat mittee dee chirreea hai
hun taan saadde vaddere de kaintthe ton
gurooaan peeraan de shasatar tak
landan de ajaaeib gharaan dee malakeeat han|
har mandar vich somanaath beparad kharraa hai|
hun taan ethe trerriaa hoeaa taaj mehal hai
pital daa darabaar saahib hai|
khanddar khanddar pee ajantaa|
einddeea gett deean ittaan te
ginatee vadhadee jaandee kam aae lokaan dee
kutab meenaar deean vee chhe manzalaan baakee han
bhaaven aatamaghaat lee kaafee hana
main bhukhe marade lokaan daa
bhukhaa maradaa kalaakaar haan|
toon meree jeevanasaathee ban ke kee lainaa hai
main maanpe dee sauanh khaandaa haan
teree kauam dee kishat taarane lee
ghar vich kujh naheen bachiaa|
24. velaa aa giaa
hun vakat aa giaa hai
ki aapo vichale rishate daa ikabaal karee
te vichaaraan dee larraaee
machharadaanee vichon baahar ho ke larree
te har ik de gile dee sharam
nange moonh te jaree|
vakat aa giaa hai
ki us kurree noo,
jo maashookaa banan ton pahilaan hee
patanee ban gee, bhain keh deeee
lahoo de rishate daa pingal badalee
te mitaraan dee naveen pahichaan gharree
aape aapane lahoo de dariaa noo taree
sooraj noo khunaamee ton bachaaun lee
ho sake taan raat bhar
aap balee