ਜ਼ਹਿਰੀਲੀ ਸੀ

ਉੱਗਦੇ ਦਿਹੁੰ ਦੇ

ਰੰਗਾਂ ਵਾਂਗ ਰੰਗੀਲੀ ਸੀ

ਮਧ ਦੀ ਭਰੀ

ਕਟੋਰੀ ਵਾਂਗ ਨਸ਼ੀਲੀ ਸੀ

ਨਿਰੀ ਸੀ ਅੱਗ ਦੀ ਲਾਟ

ਬੜੀ ਚਮਕੀਲੀ ਸੀ

ਮੈਂ ਚਾਹਿਆ

ਸੁਪਨੇ ਦੀ ਸੱਪਣੀ ਮਾਰ ਦਿਆਂ

ਮੈਂ ਚਾਹਿਆ

ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਰੂਪ ਵਿਸਾਰ ਦੀਆਂ

ਸੋਚਾਂ ਵਾਲੀ

ਅੱਡੀ ਹੇਠ ਲਿਤਾੜ ਦਿਆਂ

ਅੱਗ ਦੀ ਸੱਪਣੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਸੁਪਨਾ ਸਾੜ ਦਿਆਂ

ਪਰ ਸੁਪਨੇ ਦੀ

ਸੱਪਣੀ ਮੈਥੋਂ ਨਹੀਂ ਮਰੀ

ਜਿਉ ਜਿਉ ਮਾਰੇ ਮੰਤਰ

ਤਿਉ ਤਿਉ ਹੋਰ ਲੜੀ

ਏਸੇ ਦੁੱਖ ਸੰਗ ਲੜਦੇ

ਮੇਰੀ ਧੁੱਪ ਢਲੀ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਮੈਂ ਚਾਹਿਆ

ਰਿਸ਼ਤਾ ਤੋੜ ਦਿ

ਅੱਗ ਦੀ ਸੱਪਣੀ

ਬਾਬਲ ਦੇ ਘਰ ਮੋੜ ਦਿਆਂ

ਤੇ ਆਪੇ ਨੂੰ

ਸੁੰਞਾ ਦੇ ਸੰਗ ਜੋੜ ਦਿਆਂ

ਪਰ ਹਰ ਸੱਪਣੀ ਦਾ ਬਾਬਲ