ਸਲਵਾਨ

ਹਾਂ ਮਿੱਤਰ !

ਤੂੰ ਸੱਚ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ

ਹੁਣ ਤਾਂ ਸੂਰਜ

ਢਲ ਚੱਲਿਆ ਸੀ

ਧੁੱਪ ਦਾ ਬਾਲਣ ਬਲ ਚਲਿਆ ਸੀ

ਸੁਪਨ-ਸਰਪਨੀ ਵਾਲਾ ਸੁਪਨਾ

ਹੁਣ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ

ਰਲ ਚੱਲਿਆ ਸੀ

ਪਰ ਕੱਲ੍ਹ ਸੁਪਨਾ ਅੱਖੀਂ ਤੱਕ ਕੇ

ਮੈਨੂੰ ਮੁੜ ਕੇ

ਛਲ ਚਲਿਆ ਹੈ

ਮੇਰੀ ਮਹਿਕ-ਵਿਛੁੰਨੀ ਰੂਹ 'ਤੇ ਮੁੜ ਕੋਈ ਚੇਤਰ

 ਮਲ ਚੱਲਿਆ ਹੈ

 

ਵਰਮਨ

ਮੈਂ ਵਡ-ਭਾਗਾ

ਇਸ ਮਿੱਟੀ 'ਚੋਂ

ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਲੱਭੇ

ਕਿਹੜੀ ਰੂਪਵਤੀ ਹੈ ਐਸੀ

ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕੁਝ ਪਤਾ ਤਾਂ ਲੱਗੇ ?

 

ਸਲਵਾਨ

ਹਾਂ ਮਿੱਤਰ ! ਉਹ ਕਿਰਨ ਜੇਹੀ ਜੋ

 ਸੁੱਤ-ਉਨੀਂਦੇ ਨੈਣਾਂ ਵਾਲੀ

ਕੋਹ ਕੋਹ ਲੰਮੇ ਵਾਲਾਂ ਵਾਲੀ

ਨੀਮ-ਉਦਾਸੇ ਅੰਗਾਂ ਵਾਲੀ