ਰਚਨ-ਹਾਰ

ਮਰਨਾ ਨਾ ਜਾਣੇ

 

ਲੂਣਾ

ਸਈਉ !

ਨਾਰੀ ਕੀਹ ਰਚਦੀ ਹੈ

ਅਗਨ-ਵਰੇਸ ਜਦੋਂ ਮਚਦੀ ਹੈ

ਵਾਂਗ ਫਲਾਂ ਦੇ

ਆ ਰਸਦੀ ਹੈ

ਝੂਠੀ ਡਾਰ ਮੁਹੱਬਤ ਵਾਲੀ

ਉਸ ਦਾ ਪਿੰਡਾ

ਆ ਪੱਛਦੀ ਹੈ

ਚਾਹਿਆਂ, ਅਣ-ਚਾਹਿਆਂ ਧਰਤੀ 'ਤੇ

ਹੱਡ ਮਾਸ ਦਾ

ਬੁੱਤ ਰਚਦੀ ਹੈ

ਮਜਬੂਰੀ ਤਾਂ ਰਚਨਾ ਨਾਹੀਂ

ਨਾਰੀ ਇਸ 'ਤੇ

ਖੁਦ ਹੱਸਦੀ ਹੈ

 

ਈਰਾ

ਧਰਤੀ 'ਤੇ

ਜੋ ਕੁਝ ਸੋਹਣਾ ਹੈ

ਉਸ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਨਾਰ ਅਵੱਸ਼ ਹੈ

ਜੋ ਕੁਝ ਕਿਸੇ

ਮਹਾਨ ਹੈ ਰਚਿਆ

ਉਸ ਵਿਚ ਨਾਰੀ ਦਾ ਹੀ ਹੱਥ ਹੈ

ਨਾਰੀ ਆਪੇ ਨਾਰਾਇਣ ਹੈ

ਹਰ ਮੱਥੇ ਦੀ ਤੀਜੀ ਅੱਖ ਹੈ

ਨਾਰੀ

ਧਰਤੀ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਹੈ