ਤਾਂਬੇ ਰੰਗ ਮਹੀਨੜਾ

ਹਾੜ ਹੋਵੇ

ਦੂਰ ਦੂਰ ਤਕ ਕੋਈ ਨਾ ਰੁੱਖ ਹੋਵੇ

ਟਾਵੀ ਟਾਵੀਂ ਕੋਈ

ਥੋਹਰਾਂ ਦੀ ਵਾੜ ਹੋਵੇ

ਓਸ ਵਿਚ ਉਜਾੜ ਹੋਵੇ

ਮੜ੍ਹੀ ਬਲਦੀ

ਸਿਰ 'ਤੇ ਉੱਡਦੀ

ਗਿਰਝਾਂ ਦੀ ਡਾਰ ਹੋਵੇ

ਹੋਵੇ ਹਵਾ ਵਗਦੀ ਨਾਲ ਹਿਚਕੀਆਂ ਦੇ

ਇਕ ਚੁੱਪ ਆਵਾਜ਼ਾ

ਰਹੀ ਮਾਰ ਹੋਵੇ

 

ਇਉਂ ਜਾਪੇ

ਜਿਉਂ ਡੈਣ ਕੋਈ ਕਰੇ ਪਿੱਛਾ

ਜੇਕਰ ਰਤਾ ਵੀ ਕਿਤੇ

ਖਟਕਾਰ ਹੋਵੇ

ਇਕ ਡਰ ਲੱਗੇ

ਆਵੇ ਝੁਣਝੁਣੀ ਜਿਹੀ

ਦੂਜੀ ਚੀਖ਼

ਕਲੇਜਿਉਂ ਪਾਰ ਹੋਵੇ

ਨੀ ਕੋਈ ਕਹੋ ਸਲਵਾਨ ਨੂੰ

ਜਾ ਅੜੀਉ

ਮੈਨੂੰ ਸੁੰਨ ਉਜਾੜਾਂ ਨੇ ਖਾ ਜਾਣਾ

ਮੈਂਡੀ ਚੰਦਰੀ ਰੂਹ ਵਿਚ

ਰੋਣ ਕੁੱਤੇ

ਮੇਰਾ ਸੂਰਜਾ ਮੁੱਖ

ਕੁਮਲਾ ਜਾਣਾ

ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਛੇਰਿਓ ਡਰ ਲੱਗਦਾ

ਮੈਨੂੰ ਮੇਰਿਆਂ ਛੌਰਿਆਂ

ਖਾ ਜਾਣਾ