ਧਾਗੇ

ਓਹ ਕੁੜੀ ਵੀ ਜਮ੍ਹਾ ਹੀ ਚਿੜੀ ਵਰਗੀ ਸੀ

ਫਿਰ ਹੱਸਦੀ, ਟੱਪਦੀ, ਚੀਂ ਚੀਂ ਕਰਦੀ ਨਾ ਥੱਕਦੀ

ਬੰਧਨਾਂ ਦੇ ਧਾਗੇ ਉਸਦੇ ਨੰਨ੍ਹੇ ਪੈਰਾਂ 'ਚ ਫਸ ਗਏ

ਧਾਗੇ ਖਿੱਚ ਤੋੜਦੀ ਤਾਂ ਓਸਦੇ ਪੈਰ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੁੰਦੇ

ਇੰਝ ਹੀ ਧਾਗਿਆਂ ਨਾਲ ਰੇਂਗਦੀ ਰਹੀ

ਤੇ ਸਮਾਂ ਪਾ ਕੇ ਓਹ ਉੱਡਣਾ,

ਚਹਿਚਾਉਂਣਾ ਭੁੱਲ ਗਈ

ਸਮਾਜ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਕਿੰਨਾ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ

ਕੁੜੀਆਂ ਤੇ ਚਿੜੀਆਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ...

ਸੱਚ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ

 

ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਕੁੜੀ

ਗੁੱਡੇ ਗੁੱਡੀਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੀ

ਮਾਂ ਲੀਰਾਂ ਦੀ ਗੁੱਡੀ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ

ਬਾਪ ਮਿਸਤਰੀ ਤੋਂ ਲੱਕੜ ਦਾ ਗੁੱਡਾ ਬਣਵਾ

ਲਿਆਉਂਦਾ

ਮੂੰਹ 'ਚੋ ਭੁੰਜੇ ਗੱਲ ਨਾ ਡਿੱਗਦੀ

ਕੁੜੀ ਵੱਡੀ ਹੋਈ

ਸਾਹ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਗੁੱਡੇ ਨਾਲ ਮੋਹ ਪਾ ਲਿਆ

ਮਾਂ ਬਾਪ ਨੇ ਘਰ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਨੂੰ

ਜਿੰਦਾ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ

ਓਹ ਬਚਪਨ ਵਾਲੇ ਗੁੱਡੇ ਦੇ ਗਲ ਲੱਗ ਰੋਈ

ਲੀਰਾਂ ਦੀਆਂ ਗੁੱਡੀਆਂ ਨਾਲ ਹਾਉਂਕੇ ਭਰਦੀ ਰਹੀ

ਮਾਂ ਆ ਕੇ ਆਖਦੀ

ਕਿ ਪੁੱਤ ਨਿਰਜੀਵ ਸੰਜੀਵ ਦਾ ਫ਼ਰਕ

ਤੂੰ ਬਚਪਨ 'ਚ ਸਾਇੰਸ ਪੜ੍ਹਦੇ

ਕਿਉਂ ਨਾ ਸਮਝ ਲਿਆ ...