تتکرا

-من آس گھنےری (ساکھی ماتا کَولاں جی)

-گُوجری جات گوارِ

-کمالے کرامات (بھُومیآ چور اتے بھاای سیرا)

-تِچر وسهِ سُهےلڑی

-بںدنا هر بںدنا

من آس گھنےری

(ساکھی-ماتا کَولاں جی)

 

پرم ستِکار ےوگ ساجی نِواجی گُرُو رُوپ سادھ سںگت جی !

واهِگُرُو جی کا کھالسا۔۔

واهِگُرُو جی کی پھتهِ۔۔

بںدا اُه هَے جِهڑا بںدگی کرے۔ سںسار وِچ جیو نے بںدگی لای هی جنم لِآ هَے۔ جِهڑا جیو بںدگی نهیں کردا, اُس دی جِںدگی سرمِںدگی نال بھری هُںدی هَے۔ اُس دی جِںدگی کابلے-لاهنت هُںدی هَے۔ جِس مالک دی اساں بںدگی کرنی هَے, کی اُس دے دیدار هو سکدے هن ? گوست کھان والا بںدا گُّسے وِچ اّگ ببُولا هو گِآ اتے کهِن لّگا کِ ِاه آدمی بڑا بےوکُوپھی والا سوال کر رِها هَے۔ "اُس کھُدا کو اپنی اکل سے مهِسُوس کیآ جا سکتا هَے, اُس کا دیدار نهیں هو سکتا۔"

مَولانا ِاتھے آ کے کھڑا هو گِآ کِ رّب هَے سهی اتے اکل نال مهِسُوس کیتا جا سکدا هَے, پرںتُو اّکھاں نال دیدار نهیں هو سکدے۔ مَےں ساهِب سری گُرُو ارجن دےو جی دے چرناں وِچ هاجر هو کے بچن کیتا- مےری سّچی سرکار ! تُسیں لِکھن لّگِآں ِاک واهِگُرُو دیآں سِپھتاں کر کر کے ۱۴۳۰ پنّے پُورے بھر دِّتے اتے وڈِآایآں کرن لّگِآں نِرںکار جانے تُسیں چُّبھی مار کے کِهڑے پاتال وِچ لُّک جاںدے رهے هو۔ اجِهے اجِهے سبد لِآاُںدے رهے هو جِنھاں نُوں سُن کے من مست هو جااے۔ مَےں هور ارج کیتی-گریب نِواج ! جِس دی اُپما کرن لای تُساں ۱۴۳۰ پنّے بھرے هن, بڑے بڑے بِکھم پاٹھ سانُوں سمجھا دِّتے هن اتے جِس پربھُو دی ۱۴۳۰ پنِّآں وِچ