ਅਧਿਆਇ ਸੋਲ੍ਹਵਾਂ

ਭੁਲੀਆਂ ਵਿਸਰੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੋ ਗਿਆ ਭਾਈਓ ?

ਚਾਲੀ ਦਾ ਓਸ਼ੋ। ਚਾਲੀ ?

ਹਾਂ ਜੀ, ਚਾਲੀ।

ਖਰ ਦਿਮਾਗ ਬੰਦਾਂ ਮੈਂ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਜੋ ਮਰਜ਼ੀ ਹੋਵੇ ਪੰਜਾਹ ਤੱਕ ਗਿਣਤੀ ਰੱਖਾਂਗਾ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਫਿਰ ਵਿਸਰੀਆਂ ਹੋਰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਯਾਦ ਆਈ ਜਾਣਗੀਆਂ, ਆਈ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਮੋਟੇ ਦਿਮਾਗ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਫਾਇਦਾ ਵੀ ਹੋਇਆ। ਸੰਸਾਰ ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਬਕਵਾਸ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਸ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਨ ਦੇ ਕਾਬਲ ਹੋ ਗਿਆ ਮੈਂ। ਹਰ ਥਾਂ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਦਿਮਾਗ ਸਿਧਰੇਪਣ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੈ, ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਇਸ ਤੋਂ ਬਚਾਕੇ ਰੱਖਣ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮੋਟੀ ਮੱਤ ਉਪਰ ਕੋਈ ਅਫਸੋਸ ਨਹੀਂ। ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ ਰੱਬ ਦਾ ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਖਰ ਦਿਮਾਗ ਬੰਦਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ।

ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਬੈਨਿਟ ਦੀ ਕਿਤਾਬ,ਇਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਦੀ ਹੈ, ਪੱਕੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਦੀ। ਕਿਤਾਬ ਇਕ ਗੁਮਨਾਮ, ਪੂਰੇ ਗੁਮਨਾਮ ਭਾਰਤੀ ਸਾਧੂ ਬਾਰੇ ਹੈ, ਸ਼ਿਵਪੁਰੀ ਬਾਬਾ ਬਾਰੇ। ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਉਸ ਬਾਰੇ ਵਾਕਫੀ ਬੈਨਿਟ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਰਾਹੀਂ ਮਿਲੀ।

ਸ਼ਿਵਪੁਰੀ ਬਾਬਾ ਵਿਲੱਖਣ ਹਸਤੀ ਸੀ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਜਿਥੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੰਭੀ ਮਹਾਤਮਾ ਮਿਲਣਗੇ। ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਸ਼ਿਵਪੁਰੀ ਬਾਬਾ ਵਰਗਾ ਸਾਧੂ ਜਾਂ ਤਾ ਕਿਸਮਤ ਨਾਲ ਆਪੇ ਲੱਭ ਜਾਏ ਜਾਂ ਫਿਰ ਬਹੁਤ ਘਾਲਣਾ ਨਾਲ ਮਿਲਦੈ। ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਪੰਜ ਲੱਖ ਮਹਾਤਮਾ ਫਿਰਦੇ ਨੇ। ਸਹੀ ਗਿਣਤੀ ਹੈ ਇਹ। ਇਸ ਵੱਗ ਵਿਚੋਂ ਸਹੀ ਬੰਦਾ ਢੂੰਡਣਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ।

ਪਰ ਬੈਨਿਟ ਕਈ ਪੱਖੋਂ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਧਨੀ ਨਿਕਲਿਆ। ਇਹੀ ਬੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੁਰਜਿਫ ਨੂੰ ਲੱਭਿਆ। ਉਸਪੈਂਸਕੀ ਜਾਂ ਨਿਕੋਲ ਨੇ ਕਾਹਨੂੰ, ਬੈਨਿਟ ਨੇ ਲੱਭਿਆ ਗੁਰਜਿਫ ਨੂੰ, ਕੁਸਤੁਨਤੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸ਼ਰਣਾਰਥੀ ਕੈਂਪ ਵਿਚੋਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਜਦੋਂ ਰੂਸ ਵਿਚ ਇਨਕਲਾਬ ਆਇਆ ਸੀ। ਗੁਰਜਿਫ ਨੂੰ ਰੂਸ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲਣਾ ਪਿਆ, ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਦੋ ਵਾਰ ਉਸ ਉਪਰ ਗੋਲੀ ਚੱਲੀ ਪਰ ਬਚ ਗਿਆ। ਤਰੀਕੇ ਅੱਡੋ ਅੱਡ ਨੇ ਪਰ ਹੋਣੀ ਉਹੀ ਖੇਡ ਮੁੜ ਖੇਡ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿਸੇ ਵਚਿਤਰ ਢੰਗ ਨਾਲ।