ਰਾਮਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਸਾਖੀਆਂ ਸਾਦੀ ਕਿਤਾਬ ਹੈ। ਸਾਖੀਆਂ ਵਿਚ ਸਾਦਗੀ ਹੋਣੀ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਈਸਾ ਦੀਆਂ ਸਾਖੀਆਂ ਯਾਦ ਆਈਆਂ? ਬਸ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ। ਸਾਖੀ ਜੇ ਔਖੀ ਹੋਈ ਫਿਰ ਫਾਇਦਾ ਕੀ ? ਸਾਖੀਆਂ ਦੀ ਲੋੜ ਇਸ ਕਰਕੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਹਰ ਉਮਰ ਦੇ ਬੱਚੇ ਸਮਝ ਜਾਣ, ਹਾਂ, ਸਭਨਾ ਉਮਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ। ਦਸ ਸਾਲ ਦੇ ਬੱਚੇ ਵੀ ਹਨ ਅੱਸੀ ਸਾਲ ਦੇ ਵੀ... ਹਨ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਈ ਬੱਚੇ, ਸਾਗਰ ਕੰਢੇ ਸਿਪੀਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ। ਰਾਮਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਸਾਖੀਆਂ ਮੇਰੀ ਸੱਤਵੀਂ ਕਿਤਾਬ ਹੋਈ।

ਅੱਠਵੀਂ ਹੈ ਈਸਪ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆ, THE FABLES OF AESOP ਈਸਪ ਕੋਈ ਇਤਿਹਾਸਕ ਬੰਦਾ ਨਹੀਂ। ਕਦੀ ਹੋਇਆ ਈ ਨਹੀਂ ਉਹ। ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਵਚਨਾ ਵਿਚ ਬੁੱਧ ਨੇ ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਰਤੀਆਂ। ਇਹ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸਿਕੰਦਰ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਵਿਚੋਂ ਪੱਛਮ ਵਿਚ ਗਈਆਂ। ਬਹੁਤ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ, ਹੋਣੀਆਂ ਹੀ ਸਨ, ਬੁੱਧ ਦਾ ਨਾਮ ਤੱਕ ਬਦਲ ਗਿਆ। ਬੁੱਧ ਨੂੰ ਬੋਧੀਸਤਵ ਕਿਹਾ ਜਾਣ ਲੱਗਾ।

ਬੁੱਧ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਦੋ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੁੱਧ ਹਨ, ਇਕ ਹੈ ਅਰਹਤ, ਜਿਸਨੇ ਉਚਤਮ ਮੰਜ਼ਲ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਈ ਤੇ ਹੁਣ ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ। ਦੂਜਾ ਹੈ ਬੋਧੀਸਤਵ, ਉਹ ਜਿਸਨੇ ਉਚਤਮ ਮੰਜ਼ਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲਈ ਪਰ ਹੁਣ ਫਿਰ ਕਾਰਜਸ਼ੀਲ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਹੋਰ ਉਸ ਮੰਜ਼ਲ ਤਕ ਪੁੱਜਣ ਵਿਚ ਸਫਲ ਹੋਣ। ਸਿਕੰਦਰ ਜਿਹੜਾ ਸ਼ਬਦ ਲੈ ਕੇ ਗਿਆ ਉਹ ਬੋਧੀਸਤਵ ਨਹੀਂ ਬੋਧਸਤ ਸੀ ਜੋ ਪਿਛੋਂ ਜਾਕੇ ਜੋਸੀਫਸ JOSEPHUS ਹੋ ਗਿਆ। ਇਹੋ ਜੋਸੀਫਸ, ਈਸਪ ਬਣ ਗਿਆ। ਈਸਪ ਇਤਿਹਾਸਕ ਪਾਤਰ ਨਹੀਂ ਪਰ ਸਾਖੀਆਂ ਲਾਜਵਾਬ ਹਨ। ਅੱਜ ਮੇਰੀ ਅੱਠਵੀਂ ਕਿਤਾਬ ਇਹੋ ਹੈ।

ਨੌਵੀਂ ਹੈ ਨਾਗਾਰਜੁਨ ਦੀ ਮੂਲ ਮਧਿਅਮਿਕ ਕਾਰਿਕਾ, MULA MADHYAMIKA KARIKA. ਨਾਗਾਰਜੁਨ ਮੈਨੂੰ ਜਿਆਦਾ ਚੰਗਾ ਨੀ ਲਗਦਾ। ਉਹ ਡੂੰਘਾ ਫਿਲਾਸਫਰ ਹੈ, ਤੇ ਮੈਂ ਫਲਸਫੇ ਦਾ ਦੁਸ਼ਮਣ। ਮੂਲ ਮਧਿਅਮਿਕ ਕਾਰਿਕਾ ਮਾਇਨੇ ਮੱਧ ਮਾਰਗ ਦਾ ਤੱਤਸਾਰ। ਇਸ ਨੂੰ ਸੰਖੇਪ ਕਰਕੇ ਕਾਰਿਕਾ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ। ਕਾਰਿਕਾ ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਡੂੰਘਾਣਾ ਛੁਹੀਆਂ ਕਿ ਕਮਾਲ। ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਜਿੰਨੀ ਸਮਰਥਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਕਾਇਮ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਕਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਕਾਰਿਕਾ ਬਾਰੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਕਹਿਣਾ ਹੋਵੇ, ਵਧੀਆ ਰਹੇ ਕਿ ਖਾਮੋਸ਼ ਰਹੋ, ਬਸ ਚੁਪ ਕਰ ਜਾਉ। ਪਰ ਭਾਈ ਕਿਤਾਬ ਕਮਾਲ ਦੀ ਹੈ।

ਦਸਵੀਂ। ਅੱਜ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਮੇਰੀ ਦਸਵੀਂ ਕਿਤਾਬ ਅਜੀਬ ਹੈ। ਕੋਈ ਨੀ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਲਿਸਟ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਾਂਗਾ। ਤਿਬਤੀ ਸਾਧਕ ਮਾਰਪਾ Marpaਦਾ ਕੰਮ ਹੈ ਇਹ। ਉਸਦੇ ਚੇਲੇ ਵੀ ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ, ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਸਤੇ ਹੈ ਈ ਨੀਂ ਇਹ, ਇਹ ਤਾਂ ਬੁਝਾਰਤ ਹੈ ਬਸ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਉਪਰ ਧਿਆਨ ਲਾਉਣਾ ਪਏਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਉਪਰ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੋ ਤੇ ਫਿਰ ਅਚਾਨਕ ਦੇਖੋਗੇ