ਹੋਰ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਬੇਨਾਮ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ। ਅਜ ਕਲ ਬਥੇਰੀਆਂ ਛਪ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਡੀ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਹਰੇਕ ਗੁਰੂ ਬਣਿਆਂ ਫਿਰਦੈ।

ਬਾਬਾ ਫ੍ਰੀਜਾਨ Baba Freejohn ਮੈਂ ਹੱਸ ਪੰਨਾ। ਕਿੰਨੀ ਗਾਰਤੀ ਆ ਗਈ। ਫ੍ਰੀਜਾਨ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਦਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ... ਨਾਮ ਬਦਲਿਐ ਬਸ... ਹੁਣ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਾਬਾ ਨਹੀਂ ਅਖਵਾਉਂਦਾ। ਬਾਬਾ ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਹਾਉਂਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਬਾਬਾ ਮੁਕਤਾਨੰਦ ਦਾ ਚੇਲਾ ਸੀ। ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਬਾਬਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਬਾਬਾ ਅਖਵਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਫਿਰ ਉਸ ਨੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਕਿ ਇਹ ਤਾਂ ਠਕਲ ਹੈ, ਹਟ ਗਿਆ। ਉਹ ਹੁਣ ਦਾਦਾ ਫ੍ਰੀਜਾਨ ਅਖਵਾਉਂਦੈ। ਇਕੋ ਗੱਲ ਹੈ, ਬਾਬਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਦਾਦਾ, ਹੈ ਤਾਂ ਬਕਵਾਸ ਸਭ। ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਲੋਕ ਬਥੇਰੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਇਧਰ ਉਧਰ। ਬਚ ਕੇ ਰਹੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਚੌਕਸ ਨਾ ਰਹੇ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਕੁੜਿਕੀ ਵਿਚ ਫਸ ਜਾਉ।

ਛੇਵਾਂ ਨਾਮ ਫਿਰ ਇਕ ਸੂਫੀ ਸਾਧਕ ਦਾ ਹੈ, ਜਨੰਦ, ਮਨਸੂਰ ਦਾ ਮੁਰਸਦ। ਮਨਸੂਰ ਇਸ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਸਿਧ ਹੋ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ, ਇਉਂ ਜੂਨੇਦ ਪਿਛੇ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਪਰ ਜੁਨੰਦ ਦੇ ਜਿਹੜੇ ਵਾਕ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਦਿਸਦਾ ਹੈ ਉਹ ਵਾਕਈ ਮਹਾਨ ਸੀ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਮਨਸੂਰ ਵਰਗਾ ਮੁਰੀਦ ਕਿਵੇਂ ਪੈਦਾ ਕਰ ਲੈਂਦਾ? ਥੋੜੀਆਂ ਕੁ ਸਾਖੀਆਂ, ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਾਕ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਖਿੰਡੇ ਪੁੰਡੇ। ਫਕੀਰਾਂ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਇਹੋ ਹੁੰਦੈ। ਫਕੀਰਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਆਪਣੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸਿਲਸਿਲੇ ਵਿਚ ਜੋੜ ਦੇਣ। ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਪਰੋਂਦੇ, ਢੇਰ ਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਤੁਸੀਂ ਜਿਹੜੇ ਚੁਕਣੇ ਨੇ ਚੂਕ ਲਉ।

ਜੁਨੈਦ ਨੇ ਮਨਸੂਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ - ਆਪਣਾ ਗਿਆਨ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖ। ਅਨਅਲਹੱਕ ਦਾ ਬੋਲ ਹੇਠਾਂ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਾ ਕੱਢੀ। ਕਦੀ ਬੋਲਣਾ ਪਵੇ ਤਾਂ ਇਉਂ ਬੋਲੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਸੁਣੇ। ਹਰੇਕ ਨੇ ਜਨੰਦ ਨਾਲ ਬੇਇਨਸਾਫੀ ਕੀਤੀ। ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਬੁਜ਼ਦਿਲ ਸੀ। ਇਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ। ਸੱਚ ਜਾਣਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ, ਸੱਚ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਛੁਪਾ ਕੇ ਖਾਮੋਸ਼ ਰਹਿਣਾ ਔਖਾ ਹੈ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਉਣਾ ਹੋਇਆ ਤੁਹਾਡੇ ਖਾਮੋਸ਼ ਖੂਹ ਵਿਚੋਂ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਆਪੇ ਤੁਰੇ ਆਉਣਗੇ।

ਸੱਤਵੀਂ ਕਿਤਾਬ ਉਸ ਸ਼ਖਸ ਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਨੰਦ ਬੜਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ, ਮਿਹਰ ਬਾਬਾ। ਤੀਹ ਸਾਲ ਉਹ ਮੌਨ ਰਿਹਾ। ਇਨੇ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਵਾਸਤੇ ਕੋਈ ਚੁਪ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦਾ। ਮਹਾਂਵੀਰ ਦਾ ਮੌਨ ਬਾਰਾਂ ਸਾਲ ਸੀ, ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਮਿਹਰਬਾਬੇ ਨੇ ਸਾਰੇ ਰਿਕਾਰਡ ਤੋੜ ਦਿੱਤੇ। ਤੀਹ ਸਾਲ ਖਾਮੋਸ਼। ਹੱਥਾਂ