ਮਾਪੇ ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਹੋਣ ਸਿਰਾਂ ਤੇ, ਤਿਸਦੇ ਕਰਮ ਨਿਰਾਲੇ ।
ਜੇਹੜੀ ਨਾਰ ਤੇ ਸਿਰ ਦਾ ਸਾਈਂ, ਦਿਨ ਉਹਦੇ ਮਤਵਾਲੇ ।
ਭਾਈਆਂ ਨਾਲ ਤਾਂ ਸੋਹਣ ਮਜਲਸਾਂ, ਸਰਬਤ ਨਾਲ ਪਿਆਲੇ ।
ਅਲੜ ਕੁੜੀ ਤੇ ਮੁੱਛ ਫੁੱਟ ਓਬਰ, ਔਖੇ ਜਾਣ ਸੰਭਾਲੇ ।
ਨੱਚਦੀ ਮੋਲਣ ਦੇ, ਉਡਦੇ ਲਾਲ ਦੁਰਾਲੇ ।
ਜਦੋਂ ਕੰਮ ਤੇ ਭੀੜਾਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਰੁਖ ਵੀ ਬਦਲਦੀਆਂ ਵਾਹਵਾਂ ।
ਭੈਣਾਂ ਨਾਲੋਂ ਭਾਈ ਵਿਛੜੇ, ਪੁਤਰ ਵਿਛੜੀਆਂ ਮਾਵਾਂ ।
ਰੋ ਰੋ ਬਹਿਕੇ ਪਾਉਣ ਕੀਰਨੇ, ਟੁਟੀਆਂ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਵਾਂ ।
ਬਾਲ ਇਆਣੇ ਭੁੱਖ ਚੀਕਦੇ, ਉੱਠੀਆਂ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਛਾਵਾਂ।
ਆਖਾਂ ਨਾਨਕ ਨੂੰ, ਦੇਖੇ ਹਾਲ ਸੁਣਾਵਾਂ।
-----
ਹੱਸਦੀ ਖੰਡਦੀ ਆ ਗਈ ਗਿੱਧੇ ਵਿਚ, ਗਿੱਧਾ ਪਵੇ ਬਥੇਰਾ ।
ਚਿੱਟੀ ਚੁੰਨੀ ਦੀ ਬੁਕਲ ਮਾਰਕੇ, ਮੂੰਹ ਲੁਕ ਜਾਂਦਾ ਤੇਰਾ ।
ਨੀਂ ਘੁੰਡ ਵਿਚ ਤੂੰ ਹੱਸਕੇ, ਦਿਲ ਲੈ ਗਈ ਗੋਰੀਏ ਮੇਰਾ ।
ਗੱਡੀ ਜੋੜ ਕੇ ਲੈਣ ਆ ਗਿਆ, ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਹਾਣੀ ।
ਗਟ ਗਟ ਕਰਕੇ ਪੀਣ ਬੋਤਲਾਂ, ਘੁੱਟ ਨਾ ਭਰਦੇ ਪਾਣੀ ।
ਮੱਥਾ ਟੇਕਦਾ ਸੱਸ ਆਪਣੀ ਨੂੰ, ਮਿੱਠੀ ਬੋਲਦਾ ਬਾਣੀ ।
ਛੋਟੀ ਸਾਲੀ ਤਾਂ ਕਰੋ ਮਸ਼ਕਰੀ, ਲੈ ਕੁੜੀਆਂ ਦੀ ਢਾਣੀ ।
ਰਾਂਝਾ ਆਖ ਰਿਹਾ, ਤੁਰ ਚਲ ਹੀਰ ਸਿਆਣੀ ।
ਤੇ ਘਰ ਪੇਕਿਆਂ ਦੇ, ਮੰਜ ਬਥੇਰੀ ਮਾਣੀ।
ਕੰਤ ਨਾਰ ਦਾ ਪੈ ਗਿਆ ਝਗੜਾ, ਜਿਸ ਦਿਨ ਲਿਆਂਦੀ ਵਿਆਹ ਕੇ ।
ਵੱਡੀ ਜੇਠਾਣੀ ਕਰਲੀ ਚੁਗਲੀ, ਕਹਿ ਗਈ ਕੰਨ ਵਿਚ ਆਕੇ ।
ਸੌਂਕਣ ਨੂੰ ਮੈਂ ਘਰੀਂ ਕਢਾਵਾਂ, ਨਹੀਂ ਮਰਦੀ ਵਿਹੁ ਖਾਕੇ ।
ਸੌਂਕਣ ਜੋ ਰਖਣੀ ਮੈਂ ਕਿਉਂ ਲਿਆਂਦੀ ਵਿਆਹ ਕੇ ।
-----
ਮੇਰਾ ਵੱਡਾ ਵੀਰ ਲਿਆਇਆ, ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਭਾਬੀ ਨੀਂ ।
ਉਚੀ ਅੱਡੀ ਵਾਲੀ ਜੇਹੜੀ, ਪਹਿਨਦੀ ਰਕਾਬੀ ਨੀਂ ।
ਉਚੀ ਲੰਮੀ ਸੋਹਣੀ, ਨਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਗੁਲਾਬੀ ਨੀਂ ।
ਬੋਲਦੀ ਐ ਬੋਲੀ ਮਿੱਠੀ, ਮਾਝੇ ਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨੀਂ ।
