

ਤੂੰ ਗੁਨਾਹ ਕਰ ਰਹੀ ਏਂ ਜਾਂ ਨੇਕੀ। ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਉਤੇ ਰਤਾ ਭਰ ਅਫਸੋਸ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਦੀਆਂ ਖ਼ਾਹਸ਼ਾ ਨੂੰ ਸਿੱਧੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਚਲਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ, ਸਗੋਂ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਬੁਰੇ ਭਲੇ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਫੂਕਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਿਆਰੇ ਦੀਆਂ ਖ਼ਾਹਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਫਨਾਹ ਕਰਨਾ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਅੰਤਮ ਸਲਾਮ ਦੇਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਕ ਮੋਤੀ ਗੰਦੇ ਨਾਲੇ ਵਿਚ ਡਿੱਗ ਪਿਆ। ਦੁਨੀਆ ਮੋਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਗੰਦ ਸਮਝਣ ਲਗ ਪਈ। ਕੀ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਮੋਤੀ ਦੀ ਕੀਮਤ ਘਟ ਗਈ ? ਪਰ ਪਾਗਲ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਫਿਰੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਕੌਣ ਉਚੇੜ ਕੇ ਸਮਝਾਂਦਾ। ਮੋਤੀ ਨੂੰ ਮਲ ਨਹੀਂ ਛੋਂਹਦੀ, ਭਾਵੇਂ ਮੋਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੀ ਗੰਦ ਕਿਉਂ ਨਾ ਜਾਨਣ ਲਗ ਪਵੇ। ਮੇਰਾ ਮਨ ਕੇਵਲ ਇਨ੍ਹਾਂ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਦੀ ਖਿੱਚੋਤਾਣ ਨੂੰ ਹੂਕਾਂ ਵਿਚ ਵਿਆਕੁਲ ਹੈ।
ਚਾਨਣ ਵਿਚ ਹਨੇਰੇ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ। ਰੂਹ ਨੇੜੇ ਕੋਈ ਪਾਪ ਕਿਵੇਂ ਆ ਸਕਦਾ। ਹੈ। ਮੇਰੀ ਮਾਧਕਤਾ! ਐਬਾਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਹਿਰਦਾ ਖਾਲੀ ਨਹੀਂ। ਜੋ ਕੁਝ ਤੂੰ ਕਰਦੀ ਏਂ, ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਹ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ। ਕਾਸ਼। ਕਦੇ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਸਹੀ ਸਤਿਕਾਰ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇਕੱਲ੍ਹ ਵਿਚ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸਦਕਾ ਨੈਣ ਭਰੀ ਬੈਠਾ ਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।
ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਕਿਤਾਬਾਂ ਬੁਲ੍ਹ ਘੁੱਟੀਆਂ ਹੈਰਾਨ ਪਈਆਂ ਹਨ। ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਟੁੱਟੇ ਚਾਰੇ ਫੁੱਲ ਪਾਗਲਪਣ ਵਿਚ ਕੁਮਲਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਬੜੇ ਭੋਲੇ ਤੇ ਪਿਆਰੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਹੁਸੀਨਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਭੈੜਾ ਲਿਖੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਸੁਹਣਿਆਂ ਨੂੰ ਗੁਨਾਹਾਂ ਵਲ ਝਾਤੀ ਪਾਉਣ ਦੀ ਵਿਹਲ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ। ਪਰ ਪਾਲ ! ਤੂੰ ਸੱਚ ਜਾਣ ਤੇਰਾ ਇਕ ਹੁਸਨ ਹੀ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਕਾਣੀ ਅੱਖ ਦਾ ਲਾਲਚ ਹੈ।
ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਕਰਮ ਵੀ ਪਿਆਰੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਤੇਰੇ ਹਨ। ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੀ ਹਰ ਵਸਤੂ ਹੀ ਮੁਹੱਬਤ ਯੋਗ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਕਦੇ ਪਿਆਰ ਨਹੀਂ ਮੰਗਿਆ। ਮੈਂ ਮੰਗਣਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਪਿਆਰ ਵਰਗੀ ਅਮੋਲਕ ਚੀਜ਼ ਮੰਗਿਆ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ। ਜੇ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਵੀ ਕਰੇਂ, ਮੈਂ ਮੁਸਕਰਾਏ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੇਰੀ ਜਿਸ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਮੈਂ ਮੁਹੱਬਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਉਹ ਮੈਥੋਂ ਇਕ ਛਿਨ ਪਰ੍ਹੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ । ਜਿਹੜਾ ਰੁਹਾਨੀ ਸੁਆਦ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਯਾਦ ਵਿਚ ਮਾਣ ਰਿਹਾ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ, ਉਸ ਦਾ ਤੈਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਿਆਨ ਹੋਵੇ। ਇਹ ਤਦ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨੋ-ਲੱਜਤ ਖ਼ਿਆਲਾਂ ਤੇ ਅਮਲਾਂ ਦਾ ਬਲੀਦਾਨ ਦੇਵੇਂ।
ਕਾਸ਼। ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸੋਨੇ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹੁੰਦਾ, ਫਿਰ ਤੂੰ ਕਦੇ ਭੀ ਮੁਲੱਮੇ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਆਪਾ ਨਾ ਤੋਲਦੀ। ਪਰ ਉਹ, ਮੇਰੇ ਮੂਰਖ ਮਨ, ਫੁੱਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰੂਪ ਦਾ ਮਾਣ ਹੈ, ਪਰ ਮਹਿਕ ਦੀ ਕਦਰ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਮੰਨਣ ਲਈ ਆਖ਼ੀਰ ਤਰਲਾ ਭੇਜ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।
ਦੁਨੀਆ ਪਵਿਤ੍ਰ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਕਲੰਕਤ ਕਰਨੋਂ ਨਹੀਂ ਹਟਦੀ। ਪਰ ਉਸ ਵੇਲੇ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਚਾਈ ਤੇ ਅਟੱਲ ਭਰੋਸਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਹਰ ਕਰਮ ਨੂੰ ਸਤਿ ਦੀ ਬੁਨਿਆਦ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਾਂਗੇ। ਮੇਰਾ ਮਨ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋ ਕੇ ਪੁਕਾਰਨੋਂ ਤਦ ਹੀ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਜੇ ਤੇਰਾ ਸਤਿ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੇਰੀ ਹਰ ਮਜਬੂਰੀ ਹਾਲਤ ਵਿਚ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ਝਿਜਕ ਅਡੋਲ ਹੋਵੇ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਅੱਜ ਜਾਣ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸ਼ਾਇਰ ਰੂਹ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਾ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਕੇਵਲ