ਤੂੰ ਗਿਆਨ ਭਾਵਨਾ ਦਾ ਕਾਇਲ, ਤਿਆਗ-ਆਸ਼ਕ।
ਕੀ ਜਾਣੀਏ, ਕਦੇ ਸਿਧਾਰਥ ਵਾਂਗ ਵਿਚਾਰੀ ਯਸ਼ੋਧਾ ਨੂੰ ਛੱਡ
ਚੁੱਪ ਚਾਪ ਰਮ ਜਾਵੇਂ।
ਪਰ ਜਾਹ ਜਿਥੇ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਤਸੱਲੀ ਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।
ਮੇਰੇ ਲਈ ਐਨਾ ਜੀਵਨ ਦਾਨ ਹੀ ਤਸੱਲੀ ਹੈ
ਕਿ ਮੈਂ ਬਲਬੀਰ ਦੀ ਪ੍ਰੇਮਕਾ ਹਾਂ,
ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤ-ਯਾਦ ਵਿਚ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇ ਰਹੀ ਹਾਂ।
ਉਹ ਆਵੇ, ਦਿਨਾਂ, ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੇ ਬਰਸਾਂ ਨੂੰ, ਜਦੋਂ ਵੀ ਜੀਅ ਚਾਹੇ।
ਮੇਰੀ ਤਾਂਘ, ਸਿਮਰਨ ਵਿਚ ਉਸਦੀ ਉਪਾਸ਼ਕ ਰਹੇਗੀ।
ਤੂੰ ਤਿਆਗੀ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੀ ਲਵੀਂ,
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਹਿਲੋਂ ਪਾ ਕੇ ਤੇਰੀ ਪੂਜਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ।
ਤੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਭਗਵਾਨ ਮਿਲੇ ਨਾ ਮਿਲੇ,
ਪਰ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਿਯ ਭਗਵਾਨ ਮੈਥੋਂ ਕੋਈ ਹੋਣੀ ਵੱਖ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇਂਗੀ।
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੈ, ਇਕ ਹੀਰਾ ਬਲ!
ਪਰ ਆਹ! ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ, ਇਕ ਠੰਢਾ ਹਾਉਕਾ।
ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਅਨੇਕਾਂ ਸੱਧਰਾਂ ਨਾਲ।
ਸਾਥੀ ਮਿਲ ਜਾਣ ਤੇ ਦਿਲ-ਰਾਜ ਭਾਰੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਮੈਂ ਇਕ ਵਾਰ ਹੀ ਤੇਰੀ ਝੋਲੀ 'ਚ ਢਹਿ ਪੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ।
ਪਰਸੋਂ ਤਹਿਸੀਲੇ ਜਾ ਰਹੀ ਹਾਂ,
ਗਿਆਰਾਂ ਵਜੇ ਰੇਲਵੇ ਵੇਟਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿਚ
ਮਿਲਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰ ਖੇਚਲ ਕਰਨੀ।
ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਤਰਲੇ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰੋਗੇ,
ਮੇਰੇ ਨਿੱਕੇ ਰਿਸ਼ੀ ਬਾਲਮ! ਪ੍ਰੀਤਮ ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਚੇਲੀ।
'ਮੈਂ ਹਾਂ, ਪਾਲ'
ਚਿੱਠੀ ਪੜ੍ਹਨ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈ ਪੜ੍ਹ ਗਿਆ, ਪਰ ਜਿਹੜੀ ਤਕਲੀਫ਼ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਹੋਈ ਉਹ ਇੰਤਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਇਹ ਚਿੱਠੀ ਮੇਰੀ ਚਿੱਠੀ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲਿਖੀ ਹੈ। ਹਾਏ ਰੱਬਾ । ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਕੀ ਲਿਖ ਕੇ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਖਿਆਲ ਕਰੇਗੀ। ਐਡੀ ਉੱਚੀ ਆਦਰਸ਼ਕ ਮਿਸਾਲ ਵਾਲੀ ਇਸਤਰੀ ਤੇ ਸ਼ੱਕ ? ਉਹ ਪ੍ਰੇਮੀ ਨਹੀਂ ਅਨੇਮੀ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਿਆ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕਹੇ ਸੁਣੇ ਸ਼ੱਕ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਤਾਂ ਜਰਾ ਜਿੰਨੀ ਵਿਰਲ ਨਹੀਂ। ਮੇਰੀ ਹਾਲਤ ਉਸ ਮਾਲਹ ਵਰਗੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਹੱਥੀਂ ਆਪਣੇ
