ਹੱਛਾ ਫਿਰ ਨਗਮਾ ਜੀ! ਕੁਝ ਗਾ ਕੇ ਵੀ ਸੁਣਾਇਆ ਜਾਵੇ।
'ਅੱਜ ਦਾ ਨਗਮਾ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਕੈਦ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਮਰਦ-ਮੂੰਹ ਗਾਉਂਦਾ ਓਹੀ ਸ਼ੋਭਾ ਨਹੀਂ ਦੇਂਦਾ, ਜਿੰਨਾ ਔਰਤ-ਮੂੰਹ।
ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਿਧੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਵਲ ਪਾ ਕੇ ਗਲੋਂ ਗਲਾਵਾਂ ਲਾਹੁੰਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ।
'ਪ੍ਰਿਆ ਡਾਢਾ ਕਰੜਾ ਹੁਕਮ ਪ੍ਰੇਮੀ ਦੀ ਜਾਨ ਕੱਠੀ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ। ਲਓ ਸੁਣੋ-
ਜੇ ਮੇਰੇ ਪਿੰਜਰ ਦਾ ਇਕ ਸਾਜ ਬਣ ਜਾਏ।
ਤੇਰੀ ਉਪਮਾ ਤੇਰਾ ਰੂਪ, ਮੇਰੀ ਤਾਰ ਤਾਰ ਗਾਏ।
ਤਾਰਾਂ ਦੀ ਟੁੰਕਾਰ ਅਨਹਦ, ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਬਦਲੇ,
ਮਸਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਧੀਰੇ, ਮਾਧਵ ਸੰਗੀਤ ਨਿਕਲੇ,
ਤੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਲਯ, ਮੇਰੇ ਰੋਮਾਂ 'ਚ ਰਚ ਜਾਏ।
ਇਹ ਮੁਰਦੇ 'ਚ ਜਾਨ ਪੈ ਜਾਏ।
ਜੇ ਮੇਰੇ ਪਿੰਜਰ ਦਾ ਇਕ ਸਾਜ ਬਣ ਜਾਏ।
ਜਿੰਦਗੀ ਹੀ ਤੇਰੀ ਆਵਾਜ਼ ਬਣ ਜਾਏ।
ਰੇਲ ਦੀ ਲੀਹ ਤੋਂ ਦੀ ਸਤਿਨਾਮ ਦੇ ਚੁਬਾਰੇ ਕੋਲ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਇਕ ਮੋਟਰ ਡਰਾਈਵਰ ਸਾਡੇ ਵਲ ਵੇਖ ਕੇ ਇਕ ਖਚਰੀ ਹਾਸੀ ਹਸਦਿਆਂ ਲੰਘਿਆ। ਸਾਡੀ ਰੰਗ ਮਸਤੀ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਡੋਲ ਰਹੀ, ਪਰ ਪਾਲ ਇਕ ਵਾਰ ਹੀ ਬੋਲ ਪਈ-
'ਜੇ ਤੇਰੀ ਬਣ ਜਾਵਾਂ,
ਚੁੱਪ ਸਾਜਾਂ ਦੀਆਂ ਤਾਰਾਂ ਵਿਚੋਂ। ਰੂਹ ਬਣ ਬਣ ਕੇ ਗਾਵਾਂ
ਆਖ ਸਕੇ ਕੀ ਹਿਰਦਾ ਕਮਲਾ,
ਮਰਦ ਪਛਾਣੇ ਮੂਲ ਨਾ ਤਰਲਾ।
ਪੱਤਝੜ ਵਰਗਾ ਦਿਲ ਵੀਰਾਨਾ, ਛੋਹ ਕੇ ਸਵਰਗ ਬਣਾਵਾਂ।
ਜੇ ਤੇਰੀ ਬਣ ਜਾਵਾਂ।
ਪਾਲ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਇਕ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਉਡੀਕ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਭਾਵੇਂ ਮੈਂ ਸਭ ਸਮਝਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਪਾਲ ਲਈ ਇਕ ਬਾਲਕ ਸਾਂ। ਮਾਨਵ ਪਿਆਰ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਗੁਰੂਦੇਵ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਬਿਲਕੁਲ ਥੋਥੀ ਤੇ ਕੂੜੀ ਸੀ। ਗੁਰੂਦੇਵ ਦੇ ਭਾਵ ਆਵੇਸ਼ ਵਿਚ ਮੈਂ ਪਾਲ ਨੂੰ ਦੂਰ ਛੱਡ ਜਾਂਦਾ ਸੀ । ਪਾਲ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤ ਯਾਦ ਵਿਚ ਗੁਰੂਦੇਵ ਸੁਨੇਹੇ ਭੁਲਦੇ ਤੇ ਮੁੜ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੇ ਸਨ-
'ਹੱਡ ਚੰਮ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਨਾਤਾ ਕਾਮ ਦਾ ਇਕ ਉਛਾਲਾ ਹੈ;
ਜਿਹੜਾ ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਲਹੂ ਨਾਲ ਜਿਉਂਦਾ ਤੇ ਮਰਦਾ ਹੈ।
