1

mere dil vich ik gujhe jihe bhed daa darad adh pake forre vaang ttasattas kar rihaa e| main us noo saanbh ke rakhadaa haan, mate vadhere hee dakhan naa lag pe| akheea sadaa vasadeean hee rahindeean han| sabh ton bahutaa dukh te mainoo is gal daa hai ki main andare andar dhukhadaa haan| is darad vedanaa noo pukaar ke naheen das sakadaa| ik udaas jihe sareer vich bejaan jihee jind boriaan vaang lee firadaa haan| aje teek aapane zakham duneea ton lukaaee rakhe ate gujheean peerraan andar hee ghuttee rakheean han|

main aapanee baahurree vich paagal rihaa te duneea noo mereean harakataan hasan lee majaboor karadeean raheean| duneea hor kare vee kee eih hasan jaanadee hai, hasaan naheen| lokeen meree parrhaaee de khapat noo shudaa samajhade, fir mereean bhareean akhaan kis poonjhaneean san | main ikalaa saan, shaaeid meree vee kade koee sohanee jehee duneea see, par aj uh barabaad ho chukee hai| mere havaa vich udd rahe khulhe kes duneea lee ik hairaanee hai par jhalee duneea naheen jaanadee ki main aapane dil dee malakaa te sadeevee maatam vich havaa de bulhe maanan lee inhaan noo azaad kar ditaa hai|

eih cheesaan te peerraan kinaa chir tarrapaaunageean kujh naheen kihaa jaa sakadaa | nadee de aruk pravaah vaang ih dil daa darad tad hee rukegaa, jad zindagee de anant saagar vich abhed ho jaaegaa| ih vee main aapanee us piaaree dee apaar kirapaa samajhadaa haan ki jis dee yaad vich ghul rihaa haan| je us dee jindagee naal meree ih gamaan dee poonjee vee khoh lee jaandee, fir main kee karadaa|

paalee| main teree yaad de simaran naal pavatr ho rihaa haan paap dho rihaa haan| shaaeid ih pavatrataa hee tere tak pujan daa sachaa te sahee maarag hai|

ho sakadaa hai kise lee ih ik kahaanee hove, par mere lee is noo sadaa duharaande rahinaa zindagee dee poojaa hai| khabare main is kar ke hee aj teek jindaa haan ate hor kujh mainoo changaa vee naheen lagadaa|

main aapane guroodev kol vidiaa parrhadaa rihaa, taan ki aapane jeevan vich nigar sachaaee te suchee pavatrataa bhar sakaan| koee aadamee aapanee maataa te guroodev

daa denaa naheen de sakadaa, jinhaan dee miharabaanee sadakaa uh jeevan noo paaundaa hai| udon meree umar kul atthaaraan varhiaan dee see | vidiaa de sundar bhaav jeevan deean nikeeanakeean ghattanaavaan vich chamakan lag pe san| main vee har kam vich suaad te chaa jihaa mahisoos kar rihaa saan| udon mainoo kee pataa see ki ih nikeean suaad boondaan hee ik din mil ke dariaa te us pichhon saagar ho jaanageean, jis vich meree nataanee neea gote khaavegee| is maasoom chaa changiaarreean ton bhaanbarr ho, mainoo saare noo jhulas suttanage| nikeean cheejaan samen naal vaddeean hundeean han ate vaddeean murr inakalaab noo puj ke pramaanoo ho ddigadeean han| jinhaan vich kaal kade aapane dauare naal fir zindagee dharrakaandaa hai| mere khiaal vich fanaah koee cheej vee naheen hundee, keval ttutt bhaj ke aapane asale noo labhadee hai| kee fir mereean raat din deean preet praarathanaavaan, mainoo meree priaa kol naheen khich raheean nirasandeh main kudarat dee chaal adheen aapane maarag te sahee jaa rihaa haan| duneea dee chirraand meraa dhiaan naheen torr sakegee, main aapanee piaaree dee yaad vich visamaad hoeaa rahaangaa|

aj ton lagabhag chaar saal pahilaan ik suhaavanee saver see| mainoo changee tarhaan yaad hai, jadon ki manje ton utthade noo hee do nichhaan aaeean san | prabhaat vaang mere vee bulh hase| kee mainoo vee koee yaad karadaa hai nichhaan daa saveree aaunaa taan ihee zaahar karadaa hai, par meraa te koee piaaraa naheen, mainoo kis yaad karanaa hai| odon mainoo aapane guroodev daa kahinaa chete aaeaa|

kudarat daa har nike ton nikaa ang kise naa kise lee zaroor ik takarree khich rakhadaa hai| ik maamoolee kalee bhauare daa dil vinhadee hai| ghanddaa rerree deean suraan jangal vich mirag noo kheevaa ate badal goonjaan ik mor noo nirat lee majaboor karadeean han|

kee fir meree nikhar rahee javaanee kise lee... mere javaan bhaav ethe aa ke sharamaa ge| sram isataree purash dee saanjhee jeevan poonjee hai, jis noo aseen doheen hathee luttaande afasos naheen karade|

aus din main kite aapanee rishatedaaree vich jaanaa see | daheen pee ke main leerre paae| ik panjaabee rasaalaa, aapanee nott buk, kalam te thailaa chuk ke main gharon nikaliaa| odon mere har kam vich ik navaan chaa hundaa see| gharon nikal ke main aapane ghar noo murr bhukhee reejh naal vekhiaa| bhaaven main do din lee hee baahar jaan rihaa saan, par fir vee meraa sabar ik din baahar reh ke ainaa utaavalaa ho jaandaa, jiven main ik saal ton aapanee janam bhoomee noo taras rihaa haan| main gaddee charrhanaa see te meraa satteshan do meel te see| gaddee de ttaaeem ton main do ghantte pahilaan turiaa saan|

kiaunk main is do meel de kache safar vich tur ke barraa suaad laindaa saan| jad manakh de dil suaad maanan dee ichhaa shakatee jaag utthe, aus vele bhaaven uh koee kam kare, aus vich hee ik anokhaa anand mahisoos karadaa hai|

kee vaar mere hiradion ik musakaan utthadee ate main pichhe bhauan ke hasadeean akhaan naal aapaneean pairraan vekhan lag paindaa, ate khiaal karadaa saan, kee main inhaan pairraan tak puj sakadaa haan fir javaab dendaa saan ki naheen inhaan tak murr pujan lee ik janam dee hor uddeek karanee pavegee| dubaaraa fir sochadaa saan ki jad saanoo pichhale pair chin tak aparran lee ik janam barabaad karanaa paindaa hai, kudarat ik pal langhe noo saalaan de ivaj vich vee vaapas naheen karadee taan aseen aapaneean jindageean kiven aadarash ton binaan koh rahe haan|

eik meel te aa ke ik nahir aa gee| us de hariaavale kinaariaa vich mandamand vagadaa paanee vekh, meraa jeea othe hee dteree ho jaan noo keetaa| main jhatt aapanaa thailaa sutt kuhanee parane haree ghaah te pai giaa| jiharre purash aapane man de jazabiaan noo kuchal ke koee kam karade han, auh aapanee aatamaa naal inasaaf naheen karade ate jeevan noo dhokhaa dende han| kujh samaan main anand vich kheevaa hoeaa piaa rihaa| thorrhe chir pichhon mereean nazaraan ne nahir de paanee ton dee taradiaan aapanaa satteshan vekhiaa| main jaan dee bhaavanaa naal utth ke baitth giaa| afasos aseen duniaavee tuchh kamaan dee khaatar aapane maualik suaad noo kinee bedaradee naal katal karade haan| par meree naveen musakaan aakh rahee see ki suaad kise cheej vich naheen, auh aapane andar ik chashame vaang umarradaa rahindaa hai|

main fir utth ke tur piaa | har khiaal navaan hauansalaa hundaa hai te har musakaan utashaah bharee kanbanee | main ravaan ravee vagiaa mataa gaddeeon hee naa khunjh jaavaan| sattesn maasattar mere barre mitar san| umar panjaah noo pahunchee hoee see| krisn bhagat hon karake roeaa te nachiaa barraa karade san te keeratan de anand vich bahutaa magan rahinde| main sattesn vich varradiaan namasate kahee unhaan noo dekh ke musakraaeaa| sattesn maasattar ne hasadiaan kihaa, kee gal hai musakaraande ho

main hairaan haan baaboo jee| tuseen budte has rahe ho, main javaan ne musakaraa liaa taan kee hoeaa

hachhaa| ih gal hai|

haan jee, jhijak kis gal dee, aje taan hasanaa hai hasanaa|

te ronaa kadon hai

eis gal daa baaboo jee khiaal hee naheen rakhiaa|

main udaas jihaa ho giaa kiauk ronaa te hasanaa jeevan de badalade parachhaaven han| main ik noo sukhaan naal bhariaa vekh ke chuniaa see| us de naal dooje daa aa jaanaa kudaratee see| baaboo ttikattaan den lag pe| penddoo satteshan hon te vee ethe kaafee bheerr ho jaandee see| sattesn duaale suhanee hariaaval see| main musaafaraan noo prasan chit vekh rihaa haan, jaan naheen see kihaa jaa sakadaa ki meree andaralee prasanataa kudarat de angaan vich adabhut nirat kar rahee see|

eik veeh ku saal dee kurree dafatar andar aaee te us ne aaundiaan hee baaboo jee noo sat sree akaal kahee| main vee satikaar naal kharrhaa ho giaa ate kurasee chhaddadiaan kihaa, baittho jee

naheen, tuseen koee khiaal naa karo| ih aakh uh vaddee saaree mez de ik kone te beh gee|

mainoo kise daa chiharaa vekh ke us daa gun aauagun daa andaazaa laaun dee ik aadat pee hoee see| us kurree noo vee main aapanee aadat anusaar vekhanaa shuroo kar ditaa| us vich mitthaas, eiaun jaapadee see, jiven mere neeras dil maakho cho rahee hai | komalataa, mere farakade angaan vich aapamuhaare nisalataa aa rahee see| ainee shaant ki mainoo aapane kaahale subhaa te sram aa gee| hasamakhataa de chinh, eik kalee vaang band pe aramaan san| husan, eik saakaar sachaaee see| tikhe nakashaan vich uh maithon vee baajee lai gee see| suhane, saaf te sareer naale fabe kaparriaan vich main kise mahaan chitrakaar daa shaahakaar vekh rihaa saan| us noo vekh ke mereean akhaan hairaanee vich tthatthanbar geean| is ton binaan main aapane andar ik tarhaan neenda nasaa jihaa vee prateet kar rihaa saan|

main us vich aauagun labhan dee barree koshis keetee, par ih fitarat de ulatt see, kiaunk jiharree cheej ik vaar changee ban ke andar aave, aus de nukas vee changiaaeean vich badal jaande han| unj kurreean saareean hee sohaneean hundeean han, par us vich sifataan dee kujh vadhere hee laamaddoree see| main us noo vekhavekh ik ajat te naveen khushee andare andar maan rihaa saan| par baaharon manakhee anakh daa kaaeil panjaabee maasak patar ute aiven nazaraan sutt rihaa saan|

satteshan maasattar aapane kam valon vihale hoe ate mainoo puchhan lage, aj kalh kee vichaarade ho

aatam sidhaant|

tusee bhagatee de kaaeil ho jaan giaan de

bhagatee vich dee langh ke hee ik jagiaasoo giaan tak pujadaa hai, main nirasandeh giaan noo adhikataa dendaa haan|

tad fir tuhaadde khiaal vich bhagatee bhaav naal mukatee naheen miladee

haan bhagatee davaitavaad binaan naheen ho sakadee ate giaan keval ik braham daa hee janaaeik hai| ih meraa khiaal naheen, shaasatar dasade han|

eik aadamee baaharon hafiaa hoeaa aaeaa ate us aaundiaan hee satteshan maasattar ne puchhiaa, jee baaboo jee| gaddee kine baje aaoo jee

bas aaun hee vaalee hai|

fer jee mainoo ttikatt den dee miharabaanee kar dio| us gareeb jihaa banadiaan kihaa|

liaa farraa paise | baaboo jee de chihare te guse de chinh san| uh us aadamee noo ttikatt den chale ge| us kurree ne mere kolon panjaabee risaalaa hath dee sainat naal mangiaa, main mez age pe rasaale noo us val vadhaa ditaa| baaboo jee aa ke mere naal fir ise vishe te bahis karan lag pe| mereean tthos daleelaan age baaboo jee dee koee pes naa jaave| mainoo iaun jaapadaa see jiven uh yuvatee mereean kaheean jaa raheean galaan noo barre dhiaan naal sun rahee hai| bhaaven us deean najraan risaale te fir raheean san, par us noo kakh samajh naheen pai rahee see| kiaunk uh kee vaaree rasaale dee kanee neeveen karake mainoo vekh vee laindee see | saaeid us daa man choree vekhan lee majaboor see, par lokalaaj daa thorrhaa ddar parade dee ott lai rihaa see| main is gal baat de samen vich ik gal daa anumaan hee naheen, nisachaa kar liaa see ki is suhirad kurree de andar ik hamadarad dil hai, koee gujhee jihee bhukh hai, jiharree har aadamee naheen jaan sakadaa|

baaboo jee ne udharon murradiaan kihaa, tuhaaddaa shaaeiraan daa asal vich kise cheez te vee nischaa naheen hundaa| aseen saare hee has pe|

eik kulee andar aaeaa ate us kihaa, baaboo jee gaddee siganal chhadd aaee|

aseen saare baahar nikale| sundaree ne meraa rasaalaa farraandiaan dhanavaad keetaa| main javaab vich kihaa, tuseen safar vich vee is noo parrh sakade ho|

tusaan aap parrhanaa hovegaa

naheen, main jo kujh parrh chukaa haan, aus noo vichaar lavaangaa|

shukareea|

aseen addaadd gaddee charrhe| meraa dil chaahundaa see ki is sohanee kurree naal safar karaan, haan piaaraa| kee pataa us daa dil vee ik ddabe vich hee ral bahin noo karadaa hove| aseen jhijak adheen ik dooje noo kujh naa keh sake|

agale satteshan te injan paanee lain lee aam sattesnaan naalon bahutaa chir khalotaa| main utar ke palettafaaram te firan lag piaa| palettafaaram te vadde vadde chine pathar vekh ke mazadoor dee kararree mihanat haunke bharadee jaapee| mere taras rahe dil vich inakalaab deean lahiraan jharanajharan firan lageean| main sochadaa saan, duneea takarre maarre dee jang hai| zindagee naal kujh inasaaf naheen keetaa jaa rihaa|

audon hee injan ne seettee maaree ate gaddee turan lee ik vaar hee hilee| main jhatt jiharraa ddabaa age aaeaa, aus vich hee charrh giaa| age ohee sundaree baitthee see| uh mainoo dekh ke bemaloom jihaa musakraaee| par main kaafee sharam mahisoos keetee| khiaal karadaa saan ki is sundaree de dil zaroor sk pai giaa hovegaa ki main jaan bujh ke hee us de ddabe vich aaeaa haan| par us kihaa, aao naa, baittho

aus de kahe hoe shabad barre mitthe san, main bahindiaan us daa dhanavaad keetaa| mainoo haale vee aapanaa andar zakhameejkhmee jaapadaa see| us dee mandamand prasanataa dekh main aapanaa khiaal bhulaaun daa yatan keetaa| us kurree dee bol chaal ton main khiaal keetaa ki parrhee likhee hon ton binaan siaanee vee bahut hai| us ruk ke kihaa, tuhaadde khiaal barre pavatar han|

pavatar taan keval man hee ho sakadaa hai te us vich dee langhee har cheej us de roop vich rangee jaandee hai|

tuhaaddee har gal hairaan karan vaalee hai|

eih sun ke main lajaa naal neeveen paa lee ate us de sainddal vekhan lag piaa, jiharre kaale rang vich gore pairaan te chittee saarree naal change saje hoe san| us ne murr puchhiaa, kee tuseen shaaeir vee ho

aiven kade ttutte futte shabad jorradaa hundaa haan|

ainee chhottee umar vich aine gun kiven aa sakade han| kavee honaa bhagavaan de piaar dee chettak te falaasafar| main te tuhaaddeean ik do galaan sun ke hee hairaan haan|

hairaanee kis gal dee; sabh hairaaneean supaniaan varage bharam hundeean hai| saadde man aine chhotte te dimaag aine kamazor ho chuke han ki unhaan lee har sachee gal ik hairaanee ban jaandee hai|

main tuhaaddee siaanap dee kadar karadee haan ate ih aakhan vich vee jhijak naheen anubhav karadee ki aj asaleeat de nerre giaa aadamee dditthaa hai|

main naheen keh sakadaa ki ih kinaa ku sach hai|

main sach much hee loharre dee sharam mahisoos kar rihaa saan | saathee raaheean deean akhaan vich vee saaddee galabaat ik hairaanee vaalee see| ik isataree marad daa gaddee vich aiaun galaan karanaa pachhamee tahizeeb noo puchakaarapuchakaar kol sadan de tul see | pachhamee sabhiataa dee hadon vadh khulh noo aj vee main dilon nafarat karadaa haan| par us vele aseen galaan karade rahinaa jaroor chaahunde saan| javaan valavale sabhiataa deean hadaan noo cheer jaande han| sabhiataa noo kis mauake majaboor ho ke unhaan de pichhe laganaa paindaa hai|

mainoo iaun bhaas rihaa see, jiven uh kurree mainoo jaanan lee bekaraar hai par chup te jhijak vich gandt jihee banee hoee see| dil te meraa vee andaron andar pataa karanaa chaahundaa see ki ih kauan kurree hai te kithon hai par puchh naheen saan sakadaa| rab daa hazaar shukar ki us aap hee pahil kar ditee ate mere kolon puchhiaa, tuhaadde ghar...kathe han

meraa pinddaa chheenaa hai|

chheene saadde pindd dee ik kurree viaahee hoee hai|

kee main tuhaaddaa pindd jaan sakadaa haan

talavanddee| aus thorrhaa musakaraandiaan kihaa|

ludhiaane aa giaa| saare musaafar utaran dee fikar vich utth rahe san par aseen haale chup baitthe saan, eis lee ki gaddee khaalee hon te sukhaale utar sakaange| koee aapanee gattharree chuk rihaa see te koee kulee noo avaaj de rihaa see | sabh ton pichhon aseen vee utthe|

tuseen kithe jaa rahe ho aus sundaree, de komal shabadaan ne mainoo kidhare rurrhe jaade noo suchet keetaa|

main door kaliaan noo jaa rihaa haan|

aseen doven pul deean pauarreean charrh rahe saan| us sundaree ne murr kihaa, tusaan muaaf karanaa te kujh hor hee naa samajhanaa, par tuhaadde varage siaane lee ih gal kahinee unj hai hee galatee| main tuhaaddaa naan puchhanaa chaahundee haan|

naan puchh vee lavo ate das vee devo| meraa naan balabeer hai|

meraa naan pritapaal hai|

aj kithe jaa rahe ho

main jalandhar jaa rahee haan ate uthe fauajee sevaadaaranee dee haiseeat vich ttarening lai rahee haan|

aseen pul charrhe| us ne do nanbar palettafaaram te jaanaa see, aus ne mainoo rasaalaa farraandiaan sat sree akaal bulaaee| uh pauarreean utar gee te main age chaliaa giaa| ttikatt baaboo noo de ke main shahir noo chaliaa giaa| raah vich paal naal naveen vaakafee baare barraa khus saan| us vele sochiaan vee meree samajh vich kujh naheen see aaundaa| ik kamalee jihee khusee naal mainoo aapanaa aap bhariaa bhariaa jaapadaa see | main kaahaleekaahalee shir giaa ate ik do lorreendeean cheejaan leean| kaahal is lee kar rihaa saan ki ik ver paal noo sattesn te fir jaa vekhaan|

meree gaddee ne do vaje jaanaa see ate us de jaan vich aje dtaaee ghantte baakee san| main satteshan te aa ke paal noo ik bainch te baitthee dekhiaa| us vee mainoo vekh ke kihaa, meree gaddee taan aj do ghantte lett hai|

jang de dinaan karake gaddeean aam tauar te lett hee aaundeean han| main us de kol aa ke kihaa|

auh bainch de ik paase ho ke beh gee ate mere baitthan lee kaafee thaan kar ditee | aseen aakarree hoee bainch te baitthe saan| main kujh puchhanaa chaahundaa saan, par us noo jhijakadaa kujh keh vee naheen saan sakadaa| kee vaar gal bulaan naal ttakaraa ke pichhe murr jaandee rahee, akheer main gal tor lee, muaaf karanaa main kujh puchhan lee galatee kar rihaa haan|

muaafee kaahadee puchho

tusee fauajee sevaadaaranee dee ttarening kiaun lai rahe ho

tuseen ih gal aj naa puchho, kade fer dasaangee|

je main bhuladaa naheen taan tusaan shuroo zindagee vich koee naa koee haar vekhee hai|

bilakul ttheek|

kee tuseen aapane baare thorrhee vaakafee de sakade ho mainoo tuhaadde naal hamadaradee hai|

eih ttheek hai| main tuhaanoo sabh kujh das sakadee haan, par ... | thorrhaa attak ke, doojaa shaaeir duneea de dukh sukh noo aapanee kalapanaa vich liaa ke aapane aap ik anand maanadaa hai| us noo jiaunde paataraan naal koee hamadaradee naheen hundee|

mere dil noo kaafee satt vajee, kiaunk paal ne ik gujhee ramaj shaaeir de naan hetth kadt maaree see|

tuseen bhulade ho jee| keean ghattanaavaan vich kavee te likhaaree bilakul pighal jaade han| mere baare ih galat khiaal dilon kadt deve| mainoo tuhaadde naal sachee hamadaradee hai|

eih barree changee gal hai, khaas karake mere vaasate| main kite parrhiaa karadee see ki charrhadee javaanee aapanaa har kam sache dilon aaranbh karadee hai| par samaaj ne mainoo bahutaa buraa sabak sikhaaeaa e|

javaanee bhairre samaaj te kaanoon naal sadaa ttakar laindee aaee hai| maayoos hon dee lorr naheen, jeevan daa parraa haale kaafee door hai|

aus daa chiharaa kujh chamak aaeaa, jaan kise naveen aas ne udaas jeevan noo kherraa de ditaa| ih kis tarhaan ho sakadaa hai ki javaanee chon jajabe muk jaan| aus bulaan te jeebh feradiaan kihaa, main jindagee daa kujh naheen vekhiaa, mere dil vich koee utashaah naheen|

jindagee daa zaroor koee aadarash banaavo, kiaunk aapanee manzal dee sedhe turanaa hee anand de sakadaa hai|

je main tuhaadde naal aapanaa mukaabalaa karaan, tad tuseen maithon kee manzalaan age disade ho|

age pichhe daa khiaal koee naheen| main tuhaanoo khalo ke uddeek vee sakadaa haan, par is tarhaan tuhaadde man dee kamajoree zaahar hovegee | kiaun naheen tuseen onaa safar bhaj ke mukaaunde, jine dee vith hai|

aus dee gaddee aa gee| saadde khiaalaan dee larree vee ttutt gee| par uh mere val vekh ke musakaraaee| us daa prasan chiharaa dasadaa see ki us de dil vich mere lee kaafee satikaar hai| saahamane ddabe vich uh utth ke jaa baitthee ate baaree vich dee moonh kadt ke mere val dekhadee rahee| main dhiaan naal us deean akhaan naveen vaakafee te sajanajudaaee de do niaare prachhaaven vekhe|

paal aapaneean shubhaechhaavaan dee bhettaa vajon fir musakaraaee| us dee musakaan vich meree surat jihee ttikaane naheen see rahindee| us daa prasan chiharaa skatee daa sadaa bahaar ful jaapadaa see| uh bahut kujh see, kiaunk uh ik shaaeir de mazhab vich aaee navapria see| us mere dil te ik jaadoo jihaa kar ditaa| kujh iaun vee jaapadaa see | jiaun dil vich koee daivee mitthaas aa gee hai| dil ohee see, par chaa kujh naven utth rahe san| bootte ohee san, par bahaar kaneean unhaan noo sharaabee kar geean|

main us de kol hee palettafaaram te fir rihaa saan| us de ddabe ton door vee naheen saan jaandaa, jiven uh meraa aadarash ban gee see | us noo aapane khiaalaan vich anubhav karake aap hee kheevaa saan| main paal age pahilon vee jaan lee benatee keetee see, par uh chaahundee see ki main us noo tor ke hee jaavaan| ik sohanee kurree javaan

mundde noo kujh kahe te uh fir naa mane, atee asanbhav|

eik kaalee varadee vaale motte te madhare jihe aadamee ne seettee vajaaee te naal hee haree jhanddee hilaaee| saaddeean akhaan vee musakaan vich chamakeean| unhaan vich is milanee daa navaan chaa te fir milanee dee aashaatarrap rahee see| gaddee hilan naal saadde dil vee hile| gaddee palettafaaram chhadd gee| par us daa moonh taakee vichon dee baahar, mainoo tham vaang khalote noo dekh rihaa see| us de gore mukh noo ik kaalee litt chunm rahee see| main haale vee khalotaa vekhee jaa rihaa saan| main hath utthaa ke hilaaeaa| akheer gaddee laaeen badal gee ate us daa goraa moonh mereean nazaraan ton uhale ho giaa| iaun jaapadaa e, jiven ih kalh dee gal hove| gaddee mere anubhav vich haale vee chalee jaa rahee hai| uh laaeen badal jaandee hai te main udaas ho jaandaa haan|

2

meraa dil kudaratee hariaaval daa aashak te fulaan daa pujaaree ho chukaa see| hor kise bageechiaan vich jaan dee thaan main ik aapanaa chhottaa jihaa bageechaa tiaar kar rihaa saan| duaale gulaab te dharekaan de bootte laae hoe san| gulaab khirran te aaeaa hoeaa see| jiharre bootte aapane hatheen laae fal te ful dende han, auh ddaadte piaare lagade han|

bootte aapanee mihanat naalon kee gunaan vadhere prasanataa dende han| kudarat naal aapaan ik karan lee manakh noo jaroor fulaan naal piaar paaunaa chaaheedaa hai| main aapanee rooh daa atee sundar ttikaanaa aapanaa pungar rihaa bageechaa hee samajhadaa saan | ese lee ghatt ton ghatt do vaaree dihaarree vich us dee yaataraa lee majaboor saan| gulaab deean kiaareean vich paanee dee bahulataa karake ghaah bahut ho giaa see| takareeban gulaab jeddaa uchaa ghaah main daatee de tikhe te kharhave dandiaan naal khich rihaa saan| ik takarraa thabaa baahar kadt liaa see| us vele meraa dosat satinaam aa giaa| mainoo neeveen paaee aapanee dhun vich masat vekh vaarr te parale bane hee musakraandaa rihaa| mere lee satinaam daa chiharaa ik sadaa sajaraa ful see, jis noo vekhavekh musakraandaa main thakadaa naheen saan| uh prasanataa vich gavaachiaa rahindaa see | kade udaasee ne us noo thorriaan naheen see keetaa| ih us de subhaa dee ik changee sifat see|

daatee de dande hath vich fir jaanage, thorrhaa haualee|

main sir utaanh chukiaa, satinaam daa chiharaa chamak rihaa see|

aao andar langh aao, aus vatt ton dee ho ke|

satinaam aapanee dhotee dee kanee farree andar aaeaa| eik gulaab dee ttaahanee naal us dee dhotee daa doojaa larr arr giaa te main hasadiaan kihaa, jad bootte tuhaadde prem lee ainee khich rakhade han fir bandiaan daa kee kahinaa hai|

einhaan meree dhotee paarr ditee e, eih agon prem khichaan dasadaa hai|

main ik gulaab daa ful torriaa|

satinaam| prem khichaan subhaagiaan lee hundeean han| meraa kiaun naa inhaan palaa farrh liaa | khaas kar huseen raaheean noo taan ih valaval khalhaarade han| lai farr ih gulaab tere moonh naal kinaa miladaa hai|

jad tere pale farran noo pritapaal varageean komal kaleean han, toon kadon jhaarreean ch leerre parraaundaa en| us de naal main has piaa|

je do raaheean ne jeevan bhaavaan noo vattaa liaa taan kee aakhar aa gee|

bas ihee ki muhabat daa mahil usaaran lee buniaadee pathar rakh ditaa giaa|

toon yaar yakeen kar|

eis gal te yakeen naheen hundaa ki ekam daa chan abhaav hundaa hai| dooj vaale din saaf pachhamee dumel ton thorrhaa uchaa dis paindaa hai| aakhar aapanee pooranataa noo pahunch jaandaa hai| koee cheez ik dam hee javaanee vich naheen pragatt hundee, fir mahaaraaj tuseen te giaanee ho|

je kise javaan hirade vich piaar vee aa jaave; eih koee buree gal naheen | sagon javaan hirade hunde hee piaar ghar ne|

te hun pritapaal ne aapane guroo ton bhagatee te giaanavidiaa le binaan kite naheen jaanaa|

dekh satinaam| bhagatee naam preetee daa hai te...

te meraa khiaal hai pritapaal dee preetee daa|

tuseen meree gal te sun lavo, vichon hee vaajaan den lag painde ho|

hachhaa kaho| aus ne musakraandiaan bulaan ton dee jeebh feree | jeebh te bulaan de aragavaanee rang naal soohe gulaab dee shobhaa hor bhee vadh gee|

bhagatee te prem taan iko arath de do shabad han ate giaan prabhoo piaar sataa daa janaaeik|

kee paal vich hee prabhoo prakaash hai, mere jaan hor kise vich naheen

main tuhaanoo piaar karadaa haan|

fir doojiaan noo kiaun naheen karade

suno| saariaan naal mitarataa naheen ho sakadee| saariaan lee mitar bhaav andar paidaa ho sakade han| jaan shubhaechhak drishattee sarabat ho sakadee hai te navarat bhaav udd sakadaa hai| changee mitarataa ik kaal vich keval ik hee naal ho sakadee hai| fir unhaan dohaan vich vee piaar mitarataa is gal te kaaeim reh sakadee hai ki unhaan de gun samaan hon| gunaan de vadhaa ghattaa vich vee keetee har gal hirade vich samaa naheen sakadee| pritapaal de hirade vich mainoo change gunaan daa prakaash disadaa hai| je kar meree koee kaamanaa paal noo piaar karadee hai, taan prabhoo jharokhe chon langhe binaa us dee aatamaa tak naheen pujadee| ik mitar noo is gal te vishavaas sache mitar jinaa hee karanaa chaaheedaa hai|

eis gal daa mainoo pooran giaan hai ki tuseen aapanee daleel naal har ik noo aapane magar laa lainde ho| kee tusaan bahutaa ese lee parrhiaa te vichaariaa hai ki nikeean avaajaan noo harrap kar liaa karo

jiharre doojiaan deean jameeraan noo gulaam banaaun lee falasafaa haasal karade han, auh vadde gunaahee han| duneea deean nazaraan vich uh ik mashahoor falaasafar jaa giaanee ho sakade han, par andar yakeenan uh ik naasoor noo pala pal vadhaande han| mere guroodev ne is gal ton bachan lee kararree chitaavanee keetee hoee hai| tuseen mereean galaan te vishavaas karo|

asee doven ik khaal vich vatt daa sirahaanaa lai ke pai ge| saadde pichhale paase barasem saare khet noo dtakee khalotee see| poore dee tthandtee havaa, barasem daa vichh vichh khedd noo chunmanaa,kudarat daa kheeve bhaav vich jhukajhuk nirat karanaa see| ttaahalee dee chhaaven, jithe aseen pe saan, eik ghugee aapanaa galaa fulaa aarroo de bootte te, ghoo ghooghoon ghughooghoon gauan rahee see| jis ton prabhaavit ho ke satinaam ne kihaa, eis dee aavaaz kinee mitthee hai|

saadde andar is ton kite vaddee mahaan madhur shakatee hai, jis naal ttakaraa ke ajiheean aavaazaan mitthaasamitthaas ho ddigadeean han|

tuseen har gal noo andar andar lai jaade ho| kee hai tuhaadde andar satinaam ne khijh ke kihaa|

mere raah chalan vaaliaan lee sabh kujh andar hee hai, baahar kujh vee naheen| ih sansaar te is varage hazaaraan drish andare chitare pe han|

tainoo inhaan nikameean jiheean galaan vich kee suaad aaundaa hai| bhalaa ik gitth hirade vich kee kujh samaa sakadaa hai|

satinaama is chhotte hirade noo mahaan shakatee daa akaar samajh| us dee hee kritamaa tuhaadde duaale noo musakaraa rahee hai | tere lee ih hairaanee hai, par mere lee pooran amar tasalee te anand hee anand hai|

main is anand ton aiven hee changaa haan, hun matalab dee gal val aa|

daso kiharree gal

auh| jiven pataa ee naheen hundaa| oha sadaa hasoon hasoon karadee sutantar kalee

dosat kade kise noo kattaven shabadaan naal yaad karanaa aapane hee sadaachaar noo jakhamee karanaa en| kise dee gair haazaree ton kade ajihaa faaeidaa naa utthaao|

main us noo buraa naheen kihaa|

tuhaanoo pataa hai, eik sajan vee sajan hundaa hai| is daa matalab hai ki tusaan us daa naheen, meraa te us pichhon aapanaa hee apamaan keetaa hai|

o chhadd parhaan apamaanaan noo| gal kar talavanddee kadon chalee|

maataa, guroodev te premikaa noo jinee vaar miliaa jaave thorrhaa hai| mere valon te aj shaam noo hee chalo, kee paal talavanddee hee hai|

hor pattooaa tainoo lai ke kaahade lee jaanaa hai|

tere shabadaan vich meree paal naal vaakafee ik sadee jinee vith rakhadee hai| saaf te chitte sbadaan vich teree dristtee mainoo ik badamaas vekh rahee hai| toon naheen jaanadaa ki paal ik anamol heeraa hai|

meraa dosat vee kohanoor hai|

hovengaa, par je teree neeyat meree baabat saaf te sachee naheen taan main tere naal jaanaa naheen chaahundaa| toon ikalaa hee chaliaa jaah|

baabaa main teraa khaamosh pairokaar haan| bas hor age maithon kujh naa puchhee|

changaa chal toon, main tainoo tere ghar hee aa ke miladaa haan|

satinaam chaliaa giaa| main kiaareean vichon paal lee kee gulaab de ful torre| kee poore khirre te kee adh khirre| saariaan noo rumaal vich lapett, daatee chuk ke main vee ghar noo tur aaeaa|

ghar aa ke panp vichon paanee kadt ke nahaaun lagaa| angaang noo maliaa, jiven numaaeish te jaanaa hove | saaban tel naal sareer vich sataa te furatee bhar, kaparriaan de udaale hoeaa| leehadaar pajaamaa paaeaa| bosakee dee kameez naal

pinddaa sajaaeaa| kesaan vich kanghaa fer lasoorree pag ttikee rakh ke banhee | changee tarhaan saj ke main sheese saahamane aaeaa| main seesaa bahut ghatt vekhadaa saan, kiaun ki main kite parrhiaa see ki sheesaa bahutee vaar mukharre dee aab khoh laindaa hai| par us vele meraa andaralaa keh rihaa see, ki main ajihaa sohanaa kade bahut ghatt hoeaa haan| mainoo us vele khiaal aaeaa, sundarataa taan andar hai, eih leerre husan naheen vadhaande, fir ih vele vele kiaun pragatt hundaa hai jhatt ku hoeaa main saadhaaran rang vich saan | par hun husan javaaneean deean hadaan salaam karan lee aa khaloteean han| mainoo aapane guroodev daa kahinaa yaad aaeaa|

jis vele manakh aapane piaar noo ikaagar chit yaad karadaa hai| us vele man deean chanchal birateean nashatt ho jaandeean han, paapaan daa paradaa taar taar ho jaandaa hai| jiho jihee anubhavataa odon hundee hai ; aus tarhaan dee hee pooree ho jaandee hai |

mereean subhaavak musakaanaan husan javaanee nashee banaa dendeean san| main satinaam de ghar aaeaa| uh mere val vekh ke hairaan vee hoeaa te musakaraaeaa vee| main kaahaliaan ho ke puchhiaa

kee gal dosata hal tak tiaar vee naheen hoeaa

aus sir khurakadiaan kujh udaas jihaa ho ke kihaa, mushakal ih hai ki main aj jaan naheen sakadaa, kiaunk maithon chhottaa kesar ethe naheen hai|

ajehee chaal opare noo bevakoof banaa sakadee hai|

satinaam noo aap te zabat naa kihaa te jhatt hee us daa haasaa nikal giaa |

balabeer| mere kol aine keematee leerre naheen| sahure uthe mere han, main tere naal naaee ban ke naheen jaan sakadaa|

leerre toon mere lai sakadaa e|

main te aj tere jinaa suhanaa vee naheen|

hujataan taan aj bahut sujhadeean en| aapanee vaar chhetee hee cheek utthadaa hundaa e|

vaaha jutee val dhiaan hee naheen maariaa haree makhamal te sunahiree tile de ih bootte vaah shaan mar ge saanoo jaman vaale, aseen viaah vee ge, saanoo ajihee jutee naa jurree| jindan toon viaahiaa jaavengaa, pataa naheen kine ku ghar pattengaa|

baabaa ainee kaahaleean kiaun karadaa en, tthahir taan jaah| aje hune chaadaraa dho ke sukane paaeaa hai, je suk giaa hove| mainoo patai jadon kise sajanee noo milanaa hove, angaang bal utthadaa hai|

toon barraa khochar hundaa jaandaa en|

eik prakaar kaafee chir pichhon satinaam masaan gharon nikaliaa| raah vich satinaam jaan de pichhe reh ke boliaa, age taan mauale balad vaang jhoolajhool turadaa hundaa sain, aj tere vich loharre dee tezee kithon aa gee| shaaeid koee khich rihaa hai|

main chupachaap satinaam deean hasaauneean harakataan sunadaa te vihandaa rihaa| fir uh kavaalee gaaun lag piaa dil mere vich vasadee, teree ik tasaveer nee|

raanjhaa main hazaare daa, toon siaalee heer nee|

akhaan de vich aajazee, dil de vich hai tarrapanaan,

bhichhiaa paaveen prem dee, dar te kharraa fakeer neen|

mukh tere noo tarasade atharoo bhar nain ih,

vaasataa bhagavaan daa, mukh ton laah de cheer nee|

aapane noo aapanaa, suhanee banaa laveen,

teraa hee jad ho giaa, fir kee jag naal seer nee|

meraa taan bhagavaan toon, meraa deen eemaan toon,

teraa hee rahaangaa hun, pathar te lakeer nee|

gaaun de saare ishaare satinaam mere val karadaa rihaa, jiven main fakeer ban ke uhade darashanaan noo chaliaa saan| kaav laia de khaatame te aa ke uh maahar gaaeikaan vaang baanh kadt ke dooharaa ho jaandaa| aseen saaraa raah barraa hasadiaan kheladiaan mukaaeaa| har javaan saadh daa faaeidaa hee kee hundaa hai| pindd varran lagiaa asaan juteean jhaarreean ate muchhaan noo taa de kundd paae| mataa koee nukas kadt deve | sahureen ge ik javaan mundde vich je koee nukas kadt deve, taan samajho sir hee vadtiaa giaa| ghar puj ke satinaam ne aapanee sas noo mathaa ttekiaa| main vee piaar lain daa maariaa naal jhuk giaa| satinaam dee patanee taaro mainoo vekh ke has pee| taaro dee maan andaron manje te leerre vichhaaun lee lain gee| main taaro noo sir jhukaandiaan kihaa, salaam kahindaa haan bhaabee jee

hattadaa naheen makhaual karanon kurreean ton kuttavaavaangee te chheenaa ethon door hai|

ful bhaaven kiddee zor dee vajan, jakham naheen karade bhaabee|

changaa tthahir fir thorrhaa chir|

raat rahinaa hai thorrhe chir daa kee matalab|

aus dee maan ne manje te pahilon daree sattee te us pichhon hareean velaan vaasee vachhaaee kadtee| ik sirahaanaa ditaa giaa, jis ute havaaee jahaaz kadtiaa see, jis noo uhanaan daa ik shailee munddaa baalo baalo keh ke bulaandaa see, sirahaane dee kadtaaee de tope dasade han ki kadtan vaalee sachiaaree hai| rakaanaan de hath kaahanoo ralade han| taaro ne do chhane dudh de kaarrhanee chon kadte te taraataree khandd paa ke saadde age liaa rakhe|

kauan peevegaa enaa dudh

jis kutt khaanee hai taaro ne utar ditaa|

main taan chhaddanaa naheen, meraa hisaa piaa rahe| satinaam ne jutee laahadiaan kihaa|

murr taaro ne aapanee maan noo kihaa, eih jiharraa balabeer hai maan jee| mainoo makhaualaan moonh gal naheen othe karan dindaa| main vee is naal hun unee ikee karavaavaangee|

aus dee maan ne aakhiaa, naa kurree| ghar aaeaan naal naheen iaun kareedee|

toon maan jee vekh taan sahee main hune liaaundee haan, middee horaan noo sad ke

auh udon hee gharon nikal gee| satinaam de sahuriaan daa ghar churasate vich see| satinaam ne musakaraandiaan kihaa, rab vekhee kee vikhaaundaa e, einhaan kuaareean de alookaar vichon|

chal aa aapaan baahar fir tur aaeee|

chal bharaa| je javaanee noo koee naa vekhe taan us daa dil ttutt jaandaa hai; par toon uddeek kar, vekhan vaaleean roohaan ethe ee aa jaanageean|

ene noo chaar panj kurreean middee te diaalee horeen aa geean te saareean ne fauajeean vaang mith ke saloott keetaa| main te satinaam musakaraande rahe| satinaam ne ik khachare isaare naal ik prakaar khulh de ditee| diaalee ne middee noo aakhiaa, je teraa balabeer naal viaah ho jaave|

boothaa is daa mainoo viaah vaalaa deenhadaa hai| vekh nee viaah de naan te kiven naasaan falaaundaa e|

mainoo vee majaboor bolanaa hee piaa, toon aadamee naal kaahanoo viaah karavaaunaa en, boothe naal hee karavaaee

eih jutee keehadee mang ke liaaeaa e

saradaar atar singh nauan futte dee|

middee ik dam chup ho gee| kiaunk mere naanakee ik nike jihe atar mundde naal middee mangee hoee see | edharon is dee manganee baare satinaam ne mainoo pahilon hee das ditaa see| us noo barraa gusaa aaeaa, main mauakaa paa ke, fir kihaa, mainoo taan sabh kujh taaro ne dasiaa hai|

middee taaro de galh pai gee| main andare andar lagaa hasan| taaro ne us noo samajhaandiaan kihaa, anhee| aapaan noo larraaun daa maariaa kahindaa e|

main vichon hee ik hor chalaa ditee|

taaro toon dasiaa naheen, mainoo is de sahure daa ate is dee sas daa naan, jo laton lanyee hai hor kujh dasaan

mainoo is gal daa naanakiaa de sabandh karake pataa see| middee de taan bhaa dee ban gee, jadon main jotasheean vaang sacheean dasan lagaa| middee guse naal bharee chalee gee te meraa magaron khoob haasaa nikaliaa| satinaam gujhaagajhaa hor hee kise noo vekhee jaa rihaa see| ik kurree de nain saaf sraabee piaale hee disade san| mainoo naheen see pataa ki mere bedhiaane hon karake satinaam kinee ku pee ke sraabee ho giaa hai| jadon main uhanaan nainaan noo takiaa| ik vaar hee jharal karadee nasheelee harakat mainoo bevas jihaa kar gee| jadon us ne dekhiaa, aus jhatt sharam naal kanb ke neeveen paa lee, aah laajavantee| kuaareean kurreean dee pavatarataa keval sharam te us daa ahisaas| kurreean ikaeik kar ke chaleean geean| par do javaanaan noo tarrapaan lee raat paa geean|

raat langh gee par bisatare te vatt dasade han ki main raateen sutaa naheen, sagon paase hee maaradaa rihaa haan| satinaam ne mainoo paal noo ik rukaa likhan lee kihaa, kiaunk us daa ghar pindd de dooje bane see| aseen baaharon aa ke nahaate te murr daheen naal haajaree khaadhee| chaah de vee dodo piaale peete| satinaam thale aapaneean saaleean vich rujh giaa| edhar main chitthee te lakeeraan paauneean shuroo keeteean

eik supanaa aaeaa, jeevan rang rataa|

eik rel daa safar, athavaa jeevan daa shuroo|

jeevan bhaav daa khusheean vich udai honaa te preet khimaan vich chhupanaa|

eik saath see, jeevan dee madharataa vich ot pot|

jeevan, eik ras bharee sugaat, par je kise dee bhettaa keetee jaave|

eikal aape vich jeevan daa maan, eik thothee hindd jiharree lamaa kashatt ban pighaladee|

aashaa darapan saaf te jeevan daa raah mokalaa, chaakaleean vich paattadaa rang, valavale akeh masatee vich abol, dharrakan kaahalee te aramaan tarangaan, bekaraaree vich adheer|

eik yaad ki man vajadak bhaavaan vich sooraj de dar paagal bhikhaaree vaang sir jhukaaee khalotaa|

aa uhanaan raavhaan val chalee, jithe davaikh deean hadaan mukadeean han|

aa uhanaan thaavaan vich vasee jithe premeean dee dharatee hai, kanval pateean varagee koolee jis noo devate sharadhaa deean ful ddaalaan naal saaf karade nen|

asal piaar dee nagaree|

chandaramaa daa hasadaa seetal prakaash|

bhoraa daa kanvalaan noo chunmachunm chhaddanaa|

bahaar daa ful kaleean vich javaan naaz|

naach kurreean de haav bhaav, vigasanaan daa meenh |

saaz taaraan vich ulajhee lajt|

sangeet bolaan daa amrit|

huseen drishaan vich akhaan madamateean|

piaar nashaa, saroor piaar|

jeevan, piaar nashaa sangeet|

baakee sabh kujh hech, asalon hech|

door is duneea dee kalapanaa ton door|

auha main kee likh aaeaa haan, mainoo pataa tak naheen| tuseen dariaa dil ho, zaroor khimaan karoge| afasos ki main tuhaanoo kht de mudt vich sat sree akaal bulaanee vee bhul aaeaa haan| premee dee zindagee galateean daa vaarraa hee hai| meraa khiaal hai, tuseen mainoo duneea jinee nafarat naheen karoge| main tuhaadde darashanaan daa seeghar uddeekavaan haan| tuseen kine change ho, jiharre chete aaunde ho|

jeevan daa navaan raahee

khat diaalo naan dee kurree us noo pahunchaa aaee| koee ik ghanttaa langh giaa |

aus ik ghantte daa samaan barraa rangalaa see, kiaunk us vich paal de aaun dee uddeek see| mitthee uddeek, akhaan chamak raheean san| mere kan pauarreean vich kise de pairaan dee avaaj sun rahe san| par naheen ih te mere hee dil dee dharrakan see | bhulaan daa suaad vee ajihe samen maaniaa jaandaa hai| ik dam hee andaron kujh utapan hoeaa, bevakoof| auh teree kee lagadee hai, eis machalaan te sharam taan naheen aaundee

main ik vaar hee sun jihaa ho giaa| mainoo aapanaa aap kiradaakiradaa jaapiaa| sharam ne mere ang nisal kar dite ate mainoo kujh sujhadaa naheen see|

par main koee gunaah naheen kar rihaa| jeevan ghaattee te charrhan lee har raaheen saathee ho sakadaa hai| piaar prabhoo daa aapanaa krishamaa hai|

koee naa koee daleel hee aadamee noo gunaah lee majaboor karadee hai| par sharhaa samaaj te bandhanaan vich arriaa jeevan kiaun naheen khudakashee karadaa, kiaun dam ghutt ghutt saah khichadaa hai| nadeean de raah kauan banaandaa hai, karreean noo khirranaa kauan dasadaa hai, velaan te julafaan vich val te kunddal kauan paandaa hai havaavaan noo kauan mauarradaa hai te saagar deean chhalaan noo kon rokadaa hai eih chandaraa samaaj toofaan dee bhettaa kiaun naheen ho jaandaa eih naakaam bandhan jal pravaah kiaun naheen hunde gulaamee deean janjeeraan ag vich kiaun naheen dtaladeean| jeevan lee valagan asalon asanbhav| bhagavaan daa aapanaa naaharaa piaar hai te us de piaar daa sauadaaee amal, eih sansaar hai| jo sansaar supanaa hai taan meree kriaa sathir naheen| je mainoo vee vahim bhulaa sakade te bhulekhe ddaraa sakade han, tad mereean saareean nikeean motteean kitaabaan noo dariaa sapurad kar devo ate lohe de laal soohe keele mere dimaag vich tthok dio, taank dimaagee shakatee de jeevaanoon sarr jaan| uh jeevan naheen, eik dukhaan bharee bahurree hai, jis vich ik vee bandhan hai| gulaamee bhagavaan dee vee tthukaraa diau|

mere andar fir ik larajaa aaeaa| par main aapane aap noo hosh vich liaaun lagaa, jiven main paagal age bakavaas kar rihaa saan| udon hee viharre vich ik komal avaaz ne kise ton puchhiaa, tuhaadde ghar ik ful utariaa hai mere bhukhe kanaan ne jhatt jaan liaa ki ih kis dee avaaz hai|

par bhauare noo barree dooron sugandhee ne khichiaa eih taare de hasade bol san|

khich ju hoee|

jiharraa kalh aathan daa khirriaa hoeaa hai, aus dee bekaraaree vee dekhan vaalee hai|

par kithe han uh

jidharon sugandhee aaundee hai, odhare chalee jaah|

meraa khiaal hai sugandhee odharon hetthaan noo aa rahee hai|

tereean te uhadeean sate sat| ute hee lamaa piaa hai|

meree khushee bulaan chon ddulh ddulh pai rahee see|

tainoo naal lai ke chalaangee

bhoonddaan daa bhauaraan naal kee sang|

aa taan sahee|

tusaan bhain koee choree gal karanee hovegee|

taithon, kaahadaa lukaa|

tthip tthip karadeean aavaajaan upar noo charrheean| baaree vich dee main ik sir uchaa hundaa vekhiaa, gol chiharaa, hasadeean akhaan te musakaraande bul| bilakul ohee, jiharree mere dil vich ik lame samen ton prakaashamaan see| meraa dil dharrakiaa, jiven koee imatihaan vele sahimadaa hai| ik halakee kanbanee saare sareer vich firee main soot hon de yatan hee kar rihaa saan ki uh doven chubaare de dar age aa geean| sat sree akaal aakhee gee te murr paal dooje mej te beh gee|

main vee giaaneean| salaam kahindee haan| taare ne hasadiaan khabaa hath sir noo laandiaan kihaa|

paal ne meree val musakaraandiaan taaro noo kihaa, anee khabe hath naal hee inhaan noo makhaual

dior hai laalarree varagaa| ih te aap ttichakaraan daa ghar hai| kalh aje aa ke baitthaa naheen see, agon lag piaa jiven saalee hundee haan| uh saaleean vaalaa taan aje kise naal sidhe moonh boladaa vee naheen|

he vaahiguroo| main kihaa, auhade moonh ch taan jeebh naheen, je satinaam naheen makhaual karadaa taan ddubeean galaan| kanddaa hai kanddaa beree daa, arriaa nikaladaa kiharraa hai|

bas kar rahin de, kise kol naa gal kar deveen| taaro daa bol kaafee uchaa see| unj us pindd deean saareean kurreean noo uchaa baualan dee aadat see, par taaro dee taan had hee hoee pee see| main sahij naal kihaa, aus kiharraa viaah karavaaunaa e, bee gal naa karaan

lai uhadee marajee hai viaah karavaan dee taan, viaah karavaa lave| us kise de rokiaa rukanaa e|

haan, viaah karavaaun lagaa e uh| das din tainoo ethe aaee noo hoe naheen, auhadaa lak haunke lai lai suk giaa hai|

toon ehadeean galaan sunadee jaah, khabare rab ne ihadaa dimaag kaahadaa banaaeaa hai| taaro ne paal de modte te hath rakhadiaan kihaa|

bhain tuseen diaur bharajaaee jiven jee aave sijhe|

aje kalh dee gal hai| main kihaa, mere kol baahar bageeche vich ro piaa| javaanee vich muhabat te rath daa ditaa aah rang roop vichhorraa kithon jariaa jaandaa|

aah hai| uh bhaaven ghar gee noo siaane naa|

tel cho ke lijaaoon tainoo dar chon| main kahindaa haan hove, satinaam, fir tainoo siaane naa gajab saaeen daa| us ton taan do mintt daa gusaa naheen jariaa jaandaa| sach much premeean de dil piaar de muaamale vich thorrhe hunde han|

tainoo sat salaamaan, kithon bhoonddaan dee khakhar chhedd lee| agam dee vaahadaa hai| taaro utthadee ne paal noo kihaa, lai bhaine main taan jaandee haan|

kithe jaandee e toon paal ne thorrhaa hairaanee naal kihaa|

eihanaan noo langar dee khavaaunaa e hetthaan jaa ke pataa lavaan, fer aaundee haan | naale tusaan koee khaas gal karanee hovegee| naale ihadaa bharaa baaharon aa jaavegaa |

meree taan rottee naa banaaunee, main taan langar khaanaa naheen| main musakaraadiaan kihaa|

main taan sauanh bharaa dee balabeer| kite gusaa naa kar laveen arriaa|

auh chalee gee| asee aramaan dabee chup baitthe saan| par chup vee kinaa ku chir baitthade; maseen taan samaan miliaa see| meraa dil chaahundaa see ikeraan hee sabh kujh uchhaal devaan|

kalh shaam aaun dee khechal keetee

jee haan, kal aaun naal hee khushee praapat hoee e|

tusaan kalh hee kiaun naa mainoo sadiaa

haneraa ho jaan te tuhaaddee takaleef daa khiaal see|

takaleef te aj dhup hon te ghatt samajhade ho|

main muaafee lee praarathanaa karadaa haan|

agaanh noo kiharraa galateean honeean naheen| panj sat muaafeean hune manga

lavo| paal ne hasadiaan kihaa, muaafee tuseen kis gal dee mangade ho| eis daa ih matalab hai ki tusaan mainoo jaaniaa naheen|

jis noo samajhiaa naa jaave, auh kudaratee oparaa hundaa hai| main tuhaanoo aapane dil daa ik piaaraa, aramaan samajhadaa haan|

fir us din vaalee gal| main chaahundee haan, tuseen mere vich aapanee zindagee dekho, ate aapanee zindagee vich tuseen mainoo sahaaraa devo, kiaunk main thak ke ddig chukee haan| tuhaaddaa utashaah te bal navaan hai|

har cheez dil vich aramaan banaa ke rakhee jaandee hai| tuseen is gal noo mere faraj te chhaddo|

satinaam thale gaaun lag piaa| pataa naheen usadaa nishaanaa aseen saan, jaan koee us dee nakharelo|

raanjhaa main hazaare daa, toon siaalee heer nee|

hashar taanee chubhanage, tere maare teer nee|

main te paal doven has pe|

tusaan us din kihaa see, kade fer aapanee jeevan vithiaa dasaangee| kade fer taan aaunaa naheen, par aj tuseen sunaa sakade ho main paal noo subhaavak kihaa|

aj vee koee sohanaa mauakaa naheen| ik shaant thaan te sutantar samaan lorreendaa hai| us de baanh hetthaan karan te us dee vattaan vaalee chunee vee thale noo dtilak gee, ate usade gal hare manakiaan dee maalaa chitte kaalaraan te suhapan dee saver ban gee| mainoo iaun jaapiaa, jiven unhaan manakiaan vich meree preet de kul simaran band pe han| khabare unhaan dee chhoh ik vaar hee prabhoo aakhan naal saare jeevan de sanse mukaa devegee|

par je jeevan de sanse muk ge, fir pujaaree dee haiseeat kee rahee jad pujaaree naa rihaa, poojay dee poojaa kiven hovegee| kee pujaaree poojay vich chaliaa jaavegaa, te murr meree poojaa honee shuroo hovegee naa bee| mainoo ih manajoor naheen, main taan aapanee simaran sakatee aapane poojay nukate te hee jamhaan denee chaahundaa haan|

raaj naa chaahoon mukatt naa chaahoon, man preet charan kumalaare|

kithe chale ge | paal ne sirahaane te koohanee rakhadiaan kihaa|

har aadamee noo kithe jaanaa paindaa hai|

har aadamee noo kithe jaanaa paindaa hai

aapanee aakharee jaan mudtalee manjal val|

aakharee te mudtalee manzal main naheen samajhee

jithe aadamee de safar daa ant ho jaandaa hai, auh aakharee hai; fanaah| mudt ton bhaav aadamee dee karam kriaa daa shuroo| aadamee daa janam mauat magaron aaranbh hundaa hai ate ant mauat vich hee vaapas chalaa jaandaa hai| mauat hee changeean mandeean haalataan chaandee te usaaradee hai| saaree kalapanaa daa mudt ih tuhaaddee maalaa de hare manake han| main sukarr ke inhaan vich hee musakaandaa haan|

paal has pee ate us ne aapanaa sir sajee hathelee te rakh liaa te kujh ganbheer ho gee| main fir kihaa, jogee kade ku de ho ge ho

bas hun te dil jogan banan noo karadaa hai| sansaar de dukhaan ne taan forre vaang cheesaa ditaa| hun peea de gun gaa ke vee vekh leee, je sarradaa hiradaa ik pal shaant ho jaave|

eik pal lee naheen paal| mere bhagavaan daa simaran agaadh shaant ho vigasadaa hai| meree khusee dee aj had naheen, jo tere khiaal bhagavaan chettak val raagab hoe han| par ih te das; auh prem moorat kauan hai jis de poojay sansakaaraan ne tere hirade noo pavatar chaanan naal bhar ditaa hai main vee unhaan de darashan kar ke kritaarath hovaan|

main ik vaar jalandhar jaa rahee saan | uh nav umareea mainoo rel vich mile san|

mere chihare te rangeelee sharam de chinh san| main neeveen chukadiaan kihaa, tusaan mainoo kee vaar sharamindaa keetaa hai

mainoo mere bhagavaan ne koorre bhaav tiaag ke sach bolan dee aadat paa ditee hai

main chupachaap aapanee kameej te majeetthee battan vekhan lag piaa, jiven mainoo koee gal naheen see aauarradee| udon hee janb val dhiaan jaan karake mainoo ful chete aa ge jiharre main paal lee prem sugaat vajon liaaeaa see|

eik vaar sudaamaa jee kangaal haalat vich krishan jee noo milan ge| sugaat vajon satoo hee lai ge san, te.y..

main samajh gee liaao meree sugaat; mainoo chhetee de deve bhaaven uh kiho jihee hai|

main chittee rumaalee, jis vich ful san, age kar ditee ate nimaane tohafe karake neeveen paa lee| us rumaalee dohaan hathaan vich barree sharadhaa te prem naal lai lee, jiven kise pavatar pusatak noo koee bhagat saanbhasaanbh kholhadaa hai paal vee

aus rumaalee deean tahiaan chuk rahee see| havaa jiaadaa vagan karake chubaare deean baareean tthak tthak vaj raheean san| jiaun hee paal ne ful nange keete, havaa de kaaran pateean te sugandhee saare chubaare vich khilar gee| paal ne jhatt rumaalee dab lee|

komal roohaan komal hee sugaataan diaa karadeean ne|

eih ful kumalaa ge han ; par ihanaan noo kumalaaunaa naheen see chaaheedaa, bevafaa ju hoe|

husan javaaneean aapanee miaad te aap hee jhurarraa jaandeean han, eih te ful san|

mekee sugaat dee tuchhataa val naa vekhiaa jaave, preet yaad dee mahik val dhiaan ditaa jaave|

main te sachamach inhaan noo paa ke gavaach gee haan ki mainoo vee koee yaad karadaa hai| mere jeevan dee patajharr vich murr bahaar ban rahee hai| aj main eeshavar deean daataar bakhassaan te khush haan|

mere andar ik aap muhaaree raseelataa aa rahee see|

main ik sharaab dee botal vaang chup saan| mereean akhaan vich mere kul jajabe romaanch ban ke attake hoe san | us ik suke ful noo chuk ke bulaan naal laaeaa| us vele mainoo iaun bhaasiaa, jiven mainoo kise bahisat val zoree khich liaa hai| nerre hee see ki meree jbataheen cheek nikal jaandee, odon hee satinaam hetthon murr gaa utthiaa, jiven us de murramurr haual paide han|

aapane noo aapanaa, sohanee banaa laveen,

teraa hee jad ho giaa; fir kee jag naal seer nee

paal ne musakraandiaan kihaa, satinaam murramurr kee aakh rihaa hai

aap muhaareean maaree jaandaa hai

kite sach taan naheen aakh rihaan

sachaaee kade kise dee aarr lai ke naheen aaundee, jis din aavegee bilakul nange moonh| sachaaee kee te bahaane kee| par fir vee jo kujh dil vich hai; main sapashatt das denaa chaahundaa haan| ik mitthee mitthee khusee andar hiloraa de rahee hai, tuhaadde mitthe piaar daa nagamaa| hirade vich anand hee anand hai, jis vich teraa piaar ik chhottee lahir disadaa hai, par murr ohee vaddaa saagar ho jaandaa hai| fir vee mere andar ik ddar kanbanee de rihaa hai ki kite meree naadaan umar tuhaadde galat piaar dee niree kaamanaa ban ke naa reh jaae|

balabeera main tuhaadde age hath jorradee haan, tuseen ik nimaanee noo ainaa uchaa naa khiaal karo, jis noo main kise vele samajh vee naheen sakadee| tuhaanoo pataa honaa chaaheedaa hai ki kise tuhaadde bharaa daa main thuk chhaddiaa mal haan|

mal ton khaalee duneea daa koee vee ang naheen| is mal vich jiharree thorrhee bahut chamak hai, auh bhagavaan daa saatavak gun hai| mal vich sutantar aapanee chamak naheen| dooje kise mere bharaa vaalaa gilaa, eis ton sarab isataree jaatee age sharamindaa haan ki marad unhaan naal yog varataa naheen karade| bhaaven uh tuhaadde ne kinaa fajool rohab paaunde han, par fir vee tuseen unhaan noo muaaf karo, auh taras de paatar han| unhaan noo aapanee bevafaaee daa aap pataa naheen jis aadamee noo aapanee kriaa vich pun paap daa giaan naheen, aus te ros bearath hai, aapane hee man aatamaa noo zakhamee karanaa hundaa hai| tuhaaddee komal baanee unhaan de dilaan vichon rukhaapan kadt sakadee hai| tuhaaddaa hee sabar te vishavaas unhaan dee vafaa te preet jagaa sakadaa hai|

eih main naheen man sakadee| aadamee bal naal har changee mandee cheej noo aapane yog banaa laindaa hai, par isataree aapane satidharam noo chhadd, zindagee dee baajee laa ke vee haar khaa jaandee hai| main te samajhadee haan, marad kol bal hai te isataree kamajoreea dee bhanee abalaa| marad koee aib vee kar lave, auh vee nekee banaa ke jag vich roshan ho jaandaa hai, par isataree ik pavatar kaaraj vich vee badanaam samajhee jaandee hai| duneea dee buniaad takarre maarre dee jang ute hai|

paal kujh hor vee kahinaa chaahundee see ki taaro pauarreean charrhadee disee| us noo dekh dohaan daa haasaa nikal giaa| kee us aadamee noo dhanavaad naheen denaa chaaheedaa, jiharraa doojiaan noo hasaandaa hai| taaro ne ute aaundiaan hee kihaa, kiaun balabeer| kadt lai dil de gubaara hai paala laa chhaddee see maheene dee| is noo naal hee kiaun naheen lai chaladaa, naale meraa jeea lagaa rihaa karoo|

jeea toon aapanaa lavaaunaa e te lai ke jaavaan main, eih kis tarhaan

main keh hee rihaa saan paal ne vichon hee kihaa, chalaangee, jaroor chalaangee, je teraa jeea naheen lavaaunaa hor kis daa lavaaunaa e|

disadee e gal, toon kite saadde mundde noo... | taaro dee gal vich chhadd ditee|

teraa vee kujh pataa naheen lagadaa, kade odhar kade edhar paal ne hasadiaan kihaa|

rottee tiaar pee e balabeera hetthaan uddeekade han| fir tthandtee ho jaavegee|

os noo langar khuaa de, mainoo taan aj paal de niaoondaa hai|

autth toon chal ke rottee khaah, paal aap bhukhee baitthee hai|

paal ne utthadiaan kihaa, mainoo taan haale bhukh lagee naheen|

tainoo aj bhukh kithe aaho bhaaee| mele ho ge| tuhaanoo bhukh kithe|

main hasadiaan kihaa, taaro vee rangeelee hai, eis te gusaa karan vaalaa pachhataavegaa hee|

teraa bharaa taan guse naal hee bhariaa rahindaa hai| aap taan gal agale noo moonh te chubhaveen keh denee te aapane vaaree bas, main naa maanoo|

aseen tine hasade hasade pauarreean utar aae|

3

satinaam noo tahiseel de ik dafatar vich jaghaa mil gee see| maithon ik piaaraa te prasan mitar khus giaa| fir vee main te uh maheene veeheen dineen tahiseel jaan pindd jaroor ikatthe hunde saan| inhaan milaneean vich shauak priaa premee varagaa hundaa see| milanee dee pahilee jhaakee hee akh vich nashaa bhar dendee|

saadde ghar vaaliaan noo mere te paal de milan dee saaree gal pataa naheen kis ne das ditee| kaafee ton vadh mainoo viche vich buraa jaaniaa giaa | par main eho jiheean galaa dee bahut ghatt paravaah kariaa karadaa saan| main bilakul saaf aapanee bhain kol keh ditaa, main aapane jeevan noo sutharaa banaaun lee us noo miliaa haan ate milaangaa vee| main koee vee aapanee kriaa luko ke paap daa bhaagee naheen honaa chaahundaa, par ih gunaah kee hai mainoo afasos hai ki tuseen ghar de vee mainoo enaa neevaan jaanade ho| main jeevan deean kamazoreean noo door karan lee yatan karadaa haan te tuseen mainoo unhaan vich pravesh hoeaa jaanade ho| tuseen saaree umar vee mainoo naheen jaan sakoge| main aj hee faisalaa mangadaa haan ki tusaan mere jeevan vich koee rok paaunee hai taan main ghar sadaa lee tiaagadaa haan|

kathe jaavoge bhain ne musakraandiaa kihaa|

vaah| koee raah naheen jaan jidhar noo jaavaangaa dharatee muk jaavegee| us din te pooran aazaad ho jaavaangaa| sabh nadeean pahaarr mere honage| main aapanaa jeevan jangalaan vich rulaa devaangaa| panchheean te maaroo jaanavaraan naal dosateean kadtaangaa| ful mere gal vich hasanage te fal meree bhukhaadhaar honage| main fakeer honaa bandhanaan ton door|

kise noo tuhaadde te koee yakeen hove naa hove, par main tuhaadde te bahut karadee haan| ghar daa koee jeea vee heelahujat naheen karadaa|

gal chalee see, jis te tuseen ainaa ros karade ho| ghar de te tuhaaddee naveen khedd noo prasan vekh rahe han|

meree tasalee ho gee| main parrhan vich fir rujh giaa| meree lagan ik bhulekhe noo sach karan vich utaavalee see| ih akhar sachaaee de naahare taan bahut maarade han, par aap hee satanirat vich kiaun naheen hilade| hakeekat vich ih saare siaahee de sohane dhabe han; par manakh noo saaree umar khapaan lee kine chatar han | jadon meraa dimaag thak ke bauandal jaandaa, odon hee ih kitaabee akhar harakat aranbhade| us vele ih samajhade san ki je ih moorakh naheen taan paagal hon hee vaalaa hai| vidiaa dee intahaa dooree te jaa ke har lukamaan ne sir feriaa|

vidiaa aapane aap vich adhooree hai| jindagee noo vidiaa varagee ik hor cheez dee lorr hai jis naal tasalee aa sake| ho sakadaa hai vidiaa kaagajee ful hove, jis naal jindagee sohanee hove, par sugandhee dee vee bhukh rahegee| main naheen keh sakadaa ki vidiaa hee keval uh cheej hai, jis naal zindagee pooranataa noo pahunchadee hai|

je raah vich koee parraa naa aave, raaheen jaroor thak ke ddig pavegaa| uh javaanee aapane jajabiaan de bhaar naal hee kuchalee jaavegee, jis noo man pasand saathee naa miliaa| guroodev kalapanaa kujh hor keh rahee see|

javaanee vich husan daa nakhaar te muhabat daa zindagee naal sanbandh kudaratee hai|

par meree zindagee te ih vaak pooran laagoo naheen see hundaa| kee fir guroodev jhootth kahinde han meraa tan man use vele guroodev sharadhaa vich jhuk giaa| main aapane aap noo us vele khimaa heen ghoor rihaa saan| duneea kinee khush hai, jiharree kise noo yaad karadee hai| main naa kise noo yaad kar ke hasadaa saan te naa rondaa saan|

einhaan sochaan vich hee mainoo ungh aa gee| main ik khulhee kaapee te hee sir rakh ke pai giaa| meraa sir kharaas dee chakaree vaang ghunm rihaa see| neend jihee vich ik supanaa aaeaa| supanaa visamaad anand dee paaralee chhoh hundaa hai| jis noo premee te bhagavaan bhagat paaunde han| vaasatav vich jiharree kalapanaa tasalee naa deve, man us deean pratibandhak leekaan raaheen supanaa bunadaa hai| kachee neend vich kise pavatar rooh noo supane vich miladaa| supanaa us dee aashaa de sanche te ttheek fitt aa jaandaa hai| jaan aasaa aapanaa naakaam yatan supan bhulekhe vich jaahar karadee hai |

musakaraa

ki mereean akhaan teree piaar uddeek vich khulheean han|

bol

ki mere bhukhe kanaan vich sangeet ras pravesh kare|

baahaan kholh|

ki ik sharaabee teree galavakarree vich behosh sauanaa chaahundaa hai|

afasos| jaag kinee bedaradee naal supane dee hakeekat noo katal karadee hai, meree jaag khulhee| mereean laal gusaileean akhaan, saahamane deevaar naal lagee ik sundaree dee tasaveer te krodhee baneean hoeean san| main man vich keh rihaa saan ik premee daa supanaa dhokhaa ho sakadaa hai, zindagee dee anubhav sachaaee vee bearath honee chaaheedee hai| bhaaven main jeea ke naheen dditthaa, par kee kihaa jaa sakadaa hai, eih laaraa hee aadamee noo khichakhach budtiaan kar dendaa hove|

kis naal keechai dosatee sabh jag chalan haar |

meraa gusaa aje utariaa naheen see| tasaveer sundaree de khulhe vaalaan vich main betahaashaa hath maariaa| tthos kandh naal mereean ungalaan ttakar khaa ke pichhe hatt geean, jiven meraa guseelaa josh haar khaa giaa see| tasaveer vich chib pai giaa| kudarat meree bevakoofee te musakaraa rahee see, par main aapanee bevakoofeean vich choor saan| jiau hee age pee kaapee bhuaa ke vagaaee, auh khararr karadee ik khoonje vich moodhee jaa pee|

khabe paase guroo naanak dev jee dee tasaveer see| meree bauandalee nazar us pavatar hasatee val kudaratee gee| main ik dam shaant ho giaa sharadhaa te sram naal meraa sir beakhatiaar neevaan ho giaa| mere guroodev dee rooh mere vich praves ho ke bolee, aatam shaantee saareean baladeean sarradeean kaamanaavaan noo chuk laindee hai | naagaan dee vis chandan daa kujh naheen vigaarradee| aatam saantee binaan keetee har laalasaa dojakheen bhattakanaa hai|

mahaatamaa sach aakh rahe han, par jad mainoo aapane aap te vas naheen see rahindaa, aus vele main unhaan deean taaleemaa ton door hundaa saan, haneraa mainoo rulaa dendaa see| kise de pauarreean charrhan dee avaaz aaee| ih ik janaane sakool dee vidiaarathan see| ihee koee giaaraa barasaan dee hovegee| us ute charrhadiaan hee kihaa, tuhaanoo saadde sakool sadiaa hai |

kiau

eih mainoo pataa naheen|

kis sadiaa hai

bhainajeean ne|

changaa chal main aaundaa haan|

auh kahindeean san, hune aaunaa|

main hune hee aaundaa haan|

kurree chalee gee| main beemaaraan vaang utth ke pajaamaa paaeaa ate lasoorree pag modte te rakh ke hee thale utar aaeaa| eho koee das giaaraan vaje daa velaa hovegaa| age mainoo kade janaane sakool naheen see sad hoee| main aiven vaadhoo sir khapaaunaa changaa naa jaaniaa| janaane sakool age jaa ke main ghanttee kharrakaaee| ik adhee umar dee isataree vekh ke pichhe murr gee| kandh de morr ton bilakul nerre hee do kuraseean aa geean| jhatt ku pichhon musakraandee paal rumaal naal aapanaa adhaa moonh dtakee aa gee| us doven hath jorr ke sat sree akaal aakhee| main vee naal hee bulaandiaan sir jhukaaeaa ate aakhiaa, mainoo afasos hai ki hath jorradiaan tuhaaddaa moonh nangaa ho giaa|

paal ne fir ose tarhaan neele rumaal naal aapanee ik galh lako lee| uhadeean vakheean hileean, maano haasaa bulaan noo ghuttadiaan vee nikal hee giaa| us daa angaang has rihaa see|

hor aus ne musakraandiaan kihaa|

aj devee ne sevak dee praarathanaa karan ton binaan hee kiven aa darashan dite

haan hor aus deean akhaan vich uh changiaarre chamak rahe san, jiharre kade daah naheen karade, par jagade bujhade juganooaan vaang bekaraareean de bhaanbarr baal dende han|

bas hor ki tuseen age naalon bahut siaane ho ge ho|

makhaual|

main tuhaanoo koee makhaual naheen keetaa|

mainoo tuhaaddee vidiaa daa kaafee satikaar hai| giaanee jee| us de bulaan te musakaan hushiaaraan vaang nirat kar rahee see|

sachaaee daa suaad kinaa talakh hai ki jeebh bareek mirachaan dee kurratan taan sahaar sakadee hai, par sachaaee us ton bure haalaan vich vee sahaaree naheen jaa sakadee| tuseen khaahamakhaah aapanee zameer te ik daag laaun dee koshis naa karo| meree vidiaa daa jiharraa tuhaanoo satikaar hai| us noo main changee tarhaan samajhadaa haan| chelaa guroo kolon parrh ke us naal hee bhirr paindaa hai, naale us noo is gal daa giaan vee hundaa hai ki main aapane guroodev noo kise tarhaan haraa naheen sakadaa|

tuseen takarre taan ho

bilakul naheen| tuseen changee tarhaan mere sarr rahe aramaan vekh sakade ho| main paagal lahiraan dee daboch vich gotiaan lee majaboor haan| mere angaan vich kujh bal rihaa hai, main ik tarrap vich adheer te ashaant haan| chalo ghar noo chalee, eih thaan saaddeean aasaan dee fulavaarree naheen ho sakadee|

kee jaroor chalee

meraa khiaal hai je tuhaadde lee koee nikamee rok naa hove|

rok taan koee naheen, fir taare kol vee jaanaa pavegaa|

auh aje talavanddee hee hai, je usadaa ddar tuhaanoo khaa rihaa hai|

ddar mere saare leh chuke han, mainoo jamaane de lokaan ton ddaran dee lorr nahee| shaaeid zamaanaa te lok maithon ddaranage| jindagee dee jiharree lahir utashaah te piaar naal chamak utthee see, auh ik bevafaa kinaare naal ttakaraa ke murr paanee ho chukee hai| hun kis gal daa tauakhalaa| iaun jaapadaa hai, jiven mereean sadharaan kise noo chhoh ke vee kavaareean deean kavaareean hee reh geean han|

main dekh rihaa saan, aus deean akhaan vich josh te ghiranaa daa saanjhaa ghol see| uh kurasee ton chalan lee utth khalotee| main sir hilaandiaan kihaa, paanee chon lahiraan utthadeean chir naheen laaundeean, bas chand noo pooranamaa vich thorrhaa neevaan honaa chaaheedaa hai| jaan kudarat de ik nike toofaan dee lorr is adhoore kam noo pooraa kar dendee hai|

par uh paanee balabeer| ik nikee chhaparree ho ke suk rihaa hai, aus vich lahiraan dee sanbhaavanaa asalon galat te niroaa koorr hai| main andar bhain horaan noo keh aavaan, tusaan ik mintt khalonaa|

paal barree chhetee jaa ke murr aaee, jiven gee hee naheen see| aitakeen vaar us de hath vich ddedt futt lamaa kaalaa ddanddaa farriaa hoeaa see, jiharraa us shaaeid dil de shauak lee rakhiaa hoeaa see|

eih ddanddaa naa farriaa karo| tuhaanoo bilakul naheen sobhadaa| har cheez sobhadee jaan kusobhadee doojee akh ton puchhanee chaaheedee hai, kiaunk prashansaa hundee hee bigaaniaan te bhaaroo hai| haan, eih haree saarree tuhaadde jisam noo chaar chan laa rahee hai| tuhaaddaa moonh is vich dee iaun disadaa hai, jiven kele de pate te adhakhirriaa gulaab| ih kan kol vaalaan daa ulajhiaa guchhaa bilakul komal pateean te khaamosh beh rihaa bhauaraa, is noo ...|

bas hun kavee raaj jee| ainaa asamaan naa charrhaao ki maithon fir utariaa hee naa jaave|

vaah utar ke kee lainaa hai, othe hee rahee joharaa kol husan dee devee

aseen sookalon chal chuke see| aus daa kaalaa ddanddaa mere kol see| uh aapanee udd rahee saarrhee noo farr farr rakhadee see | raah vich khabe paase mere yaaraan dee junddee see| unhaan deean aapo vich dee sainataan mileean te murr dooje pal unhaan de jazabe tarrape te chihare khirr pe| bhukheean aasaan vaang unhaan deean sainat sadharaan mere val aaeean| par main ik magaroor sahinashaah vaang tthukaraa diteean| meree patee aa gee see| agavaarre de morr te kee siaane aadamee puraanee umar de maan vich aakarre khalote san| par jiaun hee aseen kol dee langhe saare ikadam khaamosh ho ge jiven asee langhade hoe uhanaan deean jeebhaan hee katt liaae saan| main sabh kujh samajhadaa saan| unhaan de chihariaan te ik ghooree see, meree sharaafat de ulatt kauarree nafarat| aseen langhade hoe unhaan de dilaan vich hairaanee de tthudde maar aae| pindd vich ik javaan isataree marad daa is tarhaan langhanaa ik bhaanbarr samaan see| khair main uh galaan naa sun sakiaa, jiharreean uhanaan saadde pichhe keeteean, par meraa yakeen hai ki uh changeean naheen san | budte jhurarriaaee omar ton sutantar piaar dee aas, yamaraaj ton jeevan daan daa supanaa see|

aseen shukar kar ke ghar varre| age meree maan te bhain jee ik manje te galottiaan dee khabar lai raheean san| paal ne unhaan noo sat sree akaal bulaaee| maan jee ne barraa aadar ditaa, par mainoo maan jee ton enee aas naheen see| bebe jee horee meree samajh ton bahut ganbheer te siaane san| main ute aapane kamare vich aa giaa| par main hetthaan unhaan saariaan noo dekh te sun rihaa saan| meree bhain ne paal noo ghutt ke jafee paa lee | paal pahilaan taan thorrhaa hairaan hoee, par pichhon taan iaun ral mil gee, jiven saadde ghar dee puraanee mainbar hundee hai| paal dee prasanataa bilakul mugadh ho chukee see | us lee ajihe prasan piaar dee aas sadaa lee kisamat dee kaalakh vich chhip chukee see| meree bhain us naal is tarhaan galaan kar rahee see, jiven uh barre chir ton us dee sahelee see| meree bhain ne puchhiaa, daso kee khaanaa peenaa hai

mainoo kise cheej dee lorr naheen rahee|

eis daa matalab ih hai ki milan ton ago jaroor bhukh jaan treh see|

tuseen aapane bharaa vaang bahut chatar ho| paal ne hasadiaan kihaa|

tuhaadde bulh kumalaae pe han|

keval dhupe aaun naal| paal ne bulaan ton dee jeebh feree te bulh tarel pai ke nikhareean kanval pateean vaang chamak pe|

daso naa kee peenaa hai bhain ne kaahaliaan pai ke puchhiaa|

jo tuseen piaal devo|

ninboo rasoee vich do pe han| bebe jee ne atteran ton attee laahundiaa aakhiaa, shikanjabee kar liaa jaan khattee lasee vich khandd paa liaa, hor dupahire chaah te peenee hee naheen|

meraa khiaal hai khattee lasee changee rahegee| paal ne jaandee bhain noo kihaa|

tuseen kee kam karade ho bebe jee ne subhaavak puchhiaa|

gauaramintt deean ddigadeean laalaan poonjhade han| main uton utar ditaa|

bebe jee te paal doven has peean| bebe jee ne murr kihaa, bhalaa beebee jee nauakaree karan daa ddar vee kee hai| aadamee dee joon sudhar jaandee hai|

par balabeer noo taan thorrhaa puchho, kiven mirachaan larradeean vaang khijhadaa hai|

aiven saaree dihaarree kaagajaan naal mathaa maaree jaandaa hai, saanoo taan is de shauadaaee ho jaan daa vee ddar hai|

enaa parrh likh ke zaroor kise nauakaree te honaa chaaheedaa hai| paal ne hasadiaan meree val viang keetaa|

main musakraandiaan fir kihaa, paittarik hainaree pachhamee vidavaan ne kihaa see ki mainoo aazaadee dio naheen taan mauat|

kalh noo koee kan paattee tere magar lag gee, aus noo kitaabaan khaan noo de diaa kareen| tere paaune aan galh vich vaahee toon naheen aiven soot aaundaa | bebe ne vee sir hilaaeaa te hasadiaan haamee bharee|

odharon bhain lasee lai ke aa gee| us ton vee hasadee ton thorrhee lasee ddulh gee ate us ik aapanee chalaandiaan kihaa, eihadaa viaah ho jaave ik vaar| ih aape hee soot ho jaavegaa| fir is ne kise de kahe ton binaan hee chau modte te hath vich paraanee farr lainee e| dekhanaa, fir maire de kiaaraan daa khabal kiven sukadaa hai|

kam karanaa beebee jee koee buraa naheen| par main heeraa haran jangalaan vich charan vaalaa, nadeean de paanee peen vaalaa, kade suke sarre baag vekhadaa te chhaparraan de paanee peendaa haan| beebee mainoo farran vaaleean faaheean aje baneean naheen| kithe roheean de khulhe jaanavar, kithe dharreedharree de sangal galh vich paae te muneean naal faahe diteean majhaan| aazaadee vee kade koee vechadaa hai

thorrhee jaraind kar, vekhaangee teraa tamaashaa| bebe jee ne ttokaree vichon galottaa laindiaan kihaa|

taan fir kee hoeaa bebe jee| chak lavaange sir neevaan kar ke chau puraanee|

paal lasee pee rahee see| saariaan de haase naal us noo vee haase naal galahathoo aa giaa| bhain jee de hasadiaan akhaan vichon paanee aa giaa|

dekhiaa, eih taan sabh moree nikal jaandaa e bhain ne hasadiaan hasadiaan masaan kihaa|

main murr kurasee te aa baitthaa| mainoo is prakaar dee saaree khap ton ik tarhaan nafarat jihee see| asal vich mere andar kaamanaavaan bhattakeean hoeean san| uh saant hundeean naheen san ate mainoo ttikaa aaundaa naheen see| ese karake saaree duneea noo paagalakhaanaa samajhan lee majaboor saan| keean dinaan ton is soch vich bilakul choor hoeaa piaa saan ki kiaun naa aapaneean jeevan aasaan paal de sakhane jeevan piaale vich ulatteean jaan| par man pooran raazee naheen see| guroodev giaan add hee niraale raahaan vich khichee firadaa see| paal daa husan nit nikharaveen saver ban mere dil dee dharatee prakaash rihaa see| vilakadeean kaamanaavaan paal val baahaan chukachak bhajadeean par man majaboor iraade te addol khalotaa, aafataan te jholiaan vich dee aapane aadarash noo pachhaanadaa khaamos see| kaamanaavaan rabarr de feete vaang vadhadeean murr aapane khusk ghuraniaan vich aa varradeean san| kiaunk man binaan unhaan dee kite vee pahunch naheen see| mainoo iaun bhaas rihaa see jiven mere guroodev meree har nikee mottee harakat noo mere sir te khaloke dekh rahe han ate mere ho rahe imatihaan daa anand mittheean musakaanaan vich maan rahe han|

changaa gorakhadhandaa mere age suttiaa hai guroodeva

sabh ton vaddee hairaanee dee gal ih see ki paal de mere kol aa jaan te meraa sabar bilakul addol ik achaaray de dil vaang ganbheer ho jaandaa see, par us de chale jaan te jaan pare ho jaan te dil vich machalaan utth khalondee| koee daivee shakatee us vele man noo savachh te pavitr banaa dendee hai| jekar koee us vele man andar noo dekhadaa te bhagatee bhaavanaa daa kaaeil ho ke khiaal karadaa ki is vich shaitaan rooh aa ke adhaa pal vee jeeaundee naheen reh sakadee| par jadon fitarat saver dee bajaae saam dee jhaakee liaaundee taan khiaal karadaa ki is gunaah ghar vich kise pavitr aatamaa ne azalaan ton pair naheen rakhiaa| jeevan de do pahiloo nafarat de piaar, gunaah te nekee sadaa ton khahinde aae han| guroodev daa upadesh see

piaar teraa mahiboob hai te us noo milanaa nekee| gunaah teraa vairee hai te nafarat teree us naal larraaee|

par mere guroodev main gunaah noo chhohe binaan piaar noo kiaun kar jaan sakaangaa|

guroodev ethe meree sahaaeitaa karo, age haneraa hai, mainoo kujh naheen disadaa main gunaah vich anandamee lajat vekh rihaa haan| meraa aapanaa aap kanb rihaa see|

khabaradaar| sachaaee de raah ton jinaa paase hovegaa, onaa hee samen de tej firade chakar naal kattiaa jaavegaa| gunaah val chukeea baahaan kade saabat naheen reh sakadeean|

guroodeva

o mahaan prabhoo| ih main kee soch rihaa see | gulaamee de dukh seh ke jiharraa purash aajaad ho jaave, kade uh vee murr ke gulaamee kabooladaa hai ethe savarantarataa vich meraa saah sukhaalaa te anandamee hai| main vishiaan te hazaar vaar thukadaa haan| kithe inasaan bhagavaan roop, kithe vishiaa daa suaamee shaitaan| mainoo nafarat hai us naal ik ujaale ghar vich haneraa kis tarhaan aa sakadaa hai |

majanoo aj rottee naheen khaanee bebe jee ne ik vaar hee mere khiaalaan vich banb chuk maariaa|

rottee| rottee aj khaa naheen lee| main hairaan jihaa ho ke kihaa|

ve kadon, sir fir giaa ee lai paagal hon vich aje koee kasar baakee hai|

changaa je naheen khaadhee taan beebee jee ethe hee farraa dio| tuhaaddee bahut bahut miharabaanee hovegee| main aapanee bhain noo tarale vajon kihaa|

saathon naheen rottee lai ke ute aaeedaa| viaah karavaa lai, fir bhaaven vahuttee ton baag vich rottee mangavaa liaa karee|

vahuttee taan main aj liaaundaa haan, par tusaan rakhanee naheen|

aseen naheen rakhanee ddaradaa aap naheen liaaundaa bee mainoo kam karanaa pavegaa|

vahuttee taan aj sukh naal aap hee aa gee e, jaa ke liaaun dee vee khechal naheen karanee pee|

aahaa haa...| has has saare hee lottapott ho ge|

bhain ne murr paal noo kihaa, daso khaan, tusaan choree choree kee mithiaa hai|

je beebee toon rakh ke raajee e taan main kee aakhadee haan| iho jihee nanad taan rab deve|

changaa utth fir farraa rottee us noo ute | bhain ne us daa modtaa hilaandiaa kihaa|

lai aje, pahile din hee

hor kamalee, aus taan teraa hun taaeen moonh hee naheen vekhiaa honaa| tainoo taan rottee farraaundee noo sharam aavegee| anhee ghundd taan kadt lai, auh saahamane kharrhaa vekhee jaandaa ee |

bahut haasaa machiaa| bhain ne utth ke rottee paal noo liaa farraaee ate naal hee panp ton ik garravee hath dhon lee paanee dee bhar ditee| saare has has doohare ho rahe saan| gal kee us ne rottee mainoo liaa farraaee| meree khushee vich bhukh titar bitar ho gee| main thorrhaa bahut khaadhaa| murr thaalee bhunje rakhadiaan paal ton puchhiaa tuseen rottee

mainoo koee bhukh naheen

oh| taan tuseen odharon rottee khaa ke naheen aae murr main bhain noo kihaa, beebee jee tuhaaddee bhaabee te bhukhee baitthee hai|

hachhaa| main liaaee rottee|

mainoo te rottee dee lorr naheen see | paal murr bhain noo bolee beebee jee| rottee naa liaau|

bhain noo aavaaz sunee naa, kiaunk uh andar rottee lain chalee gee see|

tusaan aj meraa bahut makhaual banaaeaa hai| paal ne hasadiaan kihaa|

chalo aine jeean dee khushee naal tusaan nekee khareed lee|

mainoo te aj aap barraa suaad aaeaa hai| kee tuhaadde saare din hee is prakaar langhade han kine khushakisamat ho tuseen|

tuhaadde naal aj meree kutteea bharee pee hai| jadon tuseen chale jaavoge shaaeid meraa dil vee sakhanaa ho jaave |

eih kis tarhaan ho sakadaa hai| tuhaadde kol kine poojay mahaatamaa deean fotto, fulaan bhareean tasaveeraan, kaveean de khilare vaalaan varage bol, eih goreean de suhane chitar ate sainkarre nikeean motteean kitaabaan peean han| je tuhaadde kol kujh naheen taan fir saaree duneea de sabar dee bagaavat kiven inakalaab ton ruk sakadee hai|

eih saareean cheejaan meree bhukh door naheen kar sakadeean| main jarrh daa naheen, chetanataa daa pujaaree haan| ih saahamanee sangeetakurree dee tasaveer savaae mainoo tarrapaan de hor kujh naheen karadee, par main kise madhabharee sur noo uddeek rihaa haan| ih janam ton hee khaamos hai| kitaabaan ne meraa dimaag chatt liaa hai| ik change bhale ton moorakh banaa ditaa hai| naheen jaanade bahute risheean de jeevan joban dee vairee

niyamanaavalee vich suke, sarre te kore hunde han, par naheen muaaf karanaa inhaan mahaatamaan baare main koee sahee raae naheen rakhadaa|

main fir musakraandiaan paal noo kihaa, tuseen barre change te siaane ho| jiharre mere jeevan bhukhe khiaalaan noo barre dhiaan naal sunade ho|

par tuseen vich vich bahut vaar aine udaas ho jaande ho ki meraa hiradaa taras hee taras ban jaandaa hai| us vele main tuhaaddee ganbheerataa noo barree hairaanee naal vekhadee haan| sach much tuhaaddee jamaanaa kadar naheen kar rihaa|

jamaanaa kise te taras naheen khaaeaa karadaa| aape vich masatee sabh ton vaddee lajat te anand hai| khiaam kinaa rangeelaa shaaeir hoeaa hai, jiharraa ik piaale te shahinashaahee tthukaraan dee sifaaras karadaa hai| ho sakadaa hai uh piaalaa vee torr chhaddadaa, par ih us daa aapaamasatee tak pujan daa iko ik saadhan ho ke reh giaa see| vajad de panghoorre vich aatamaa daa prakaashak ho ke hiloraa maaranaa hee asal jeevan anand hai| uf| duneea te kinaa bakavaas failiaa hoeaa| niradee katthorataa ne manakhataa noo pashoopune vich badal ditaa hai| par paala main tainoo aapanaa mad bhariaa piaalaa samajhadaa haan| mere man noo har sog ton murr har ganbheer khiaal ton hattaa ate jeevan mauat de gorakh dhande ton thakee akal noo aapanee prasan preet chhoh naal ik amak raaganee vich badal sutt| mereean saareean man taaraan teree chhoh mijaraab naal ik nirat kaanbe vich amar, shadaaee ho jaan| shaaeid is ton vaddaa koee sukh naheen hovegaa| paal| toon ttheek jaan, main is duneea dee heenataa ton tang aa giaa haan| meraa inhaan vich vasanaa asanbhav hai| meree rooh inhaan vich vasadee hoee vee aapanee ikalhataa vich bhattak rahee hai| aao...|

odon bhain jee rottee lai ke aa ge| us hasadiaan paal noo kihaa, meraa khiaal hai, eis de kamal ne tuhaadde te vee kujh asar kar ditaa hai, jis karake tuseen sir maar maar shauak naal baitthe sunee jaande ho| sach ik hor gal hai ki daal bhaajee rottee naal noo kujh nahee| main guaandton vee pataa kar aaee haan, par rottee daa velaa naa hon karake javaab hee miliaa hai| tusaan muaaf karanaa ih thorrhee shakar ghiau te sirakaa gandte hee pravaan karane| unj tuhaanoo aj mitthe daa shagan vee denaa see, kudaratee raas aa giaa|

bhain daa subhaa sadaa khush rahinaa see| saadde saariaa de moonh prasanataa naal khirre te bhare hoe san| paal ne thaal farradiaan shakar dekh ke kihaa, eih beebee jee aje thorrhee hee hai| mainthon te do maheene naheen mukanee|

lai, tuhaadde jehe rishatt pustt lee koee baahalee naheen| khaa lavoge| saaddaa harabans te bhare chhane ton ghatt naheen khaandaa| je thorrhee hove othe hee chhanaa bhunje te rotteean pasooaan deean khuraleean vich| haalaan ki tuhaadde naalon kite chhottaa disadaa hai|

auh kam karan vaalaa hai, main us naal kithon ral gee tuseen bhee had karade ho|

changaa, hun tuseen rottee khaavo, asaan aj bahut saareean gal karaneean han| main paal noo gal khatam karan lee kihaa|

hor teree beejan khunon vat sukadee honee e| galaan maar leean jaan amaleean vaang aoongh chhaddiaa|

bas beebee| bahut hatak naa karo ik bhalemaanas dee | main fir paal val moonh karadiaan kihaa, jadon ghar de saaddaa satikaar naheen karade, baaharaliaa taan jaroor loon mirachaan laa ke galaan karaneean hoeean| lokee pataa naheen boleean de tikhe sooe kithon tiaar karavaande han| bas ik bolee maaree naheen te ik bhalaa aadamee halaak hoeaa naheen|

harabans hetthaan aa giaa see, aus ne subhaavak hee gauanaa shuroo kar ditaa|

tainoo saadh naal kee tainoo chor naal kee|

toon taan aapanee naberr tainoo hor naal kee|

gal us ne sachaaee dee dharree kar ke sutt paaee see | aseen aapane jeevan val taan ukaa dhiaan naheen dinde, par lokaan dee changee mandee dee khoob dandakathaa karade haan | murr harabans ne saariaan noo chup vekh ke mainoo kihaa, tainoo bharaa| dharamasaalaa vich hune bulaaeaa hai| dharamasaalaa paaun baare ikatth hoeaa hai te tainoo ghalan lee hee mainoo bhejiaa hai|

kee mere binaan saradaa naheen, toon hee velaa pooraa kar aaundaa|

khubhiaa gaddaa vahirrake naheen khich sakade| naale meraa jatt dimaag tere naal kiven ral sakadaa hai| saadde varagiaan uthe sidheean aakhaneean hoeean| lokaan gusaa karanaa en, fir kee suaad aaoo| manakaa thaan de thaan hee sonhadaa hai|

main pag banhadiaan paal ton adhe ghantte dee chhuttee lee| main jaanaa naheen saan chaahundaa, par inhaan duneea vaaliaan dee vee gal mananee hee paindee hai|

jadon main ikatth ton murr ke aaeaa taan paal sutee pee see | ik baanh sarhaane hetth dee kadtee hoee see| ik hath kudaratee us daa sajee jhobanaa saanbhee baitthaa see| doojee vichaaree aapanee asal thaan ton thorrhee hetthaan noo dtilakee hoee see, bilakul bemaloomee| do littaan havaa naal uddaudd us de mukharre noo dtakanaa chaahundeean san, par unhaan dee ih maasoom khedd us de husan noo aakharaan val dhoo rahee see| akhaan, sharaab de moodhe vaje piaale san|

bihabal te adheer hichakoliaan ne mere dil dee haalat ajeeb ton apaar anokhee banaa ditee| meree aaratt bhukh paal de sute husan vich pratakh kritamaa banee hoee see| main us noo vekh rihaa saan, par uf| mainthon sahaariaa naheen see jaandaa| aaratt aapane javaan krishame vich beparavaah see | us noo koee pataa naheen see ki ik kavee jazabaatee toofaan vich aap toofaan daa ik ang ho ke bepataa manjl val rurrhiaa jaa rihaa hai| us vele je koee chitarakaar us noo vekhadaa tad joharaa joharaa de naahare maaradaa aapane kaparre paarr dauarr jaandaa| main kurasee te naa beh sakiaa, mere dil dee dharrakan hadon vadh tej ho chukee see| main aapanee nabaz te hath rakhiaa, mereean ungalaan tak ttap raheean san| khoon daa tez vahaa das denaa chaahundaa see ki aj uh bhar javaan hai| main neendaraae husan te jhukiaa| ik hath kise valavale dee sharaarat naal agaanh vadhiaa, par khiaal dee dtaal naal ttakaraa ke nakaaraa ho giaa|

main chaahundaa saan ki uh kade naa jaage, bas main vekhee jaavaan| shaaeid main aj aapane afeem aadaraj de nerre pahilee vaar aaeaa saan| us vele kujh naheen see samajh paindaa ki kee karaan kaash| is aaratt vich samaa jaan lee koee raah hundaa |

je us vele bhul bhulekhe ajaraaeel andar aa jaandaa, paal de husan noo vekh zaroor sur vich fook maar dindaa| us dee shakatee ton kite asahaar dris see| us de vaal murrake naal bhij ke galhaan te mathe te jam ge, maano naagaan de bache kunddalaan maaree husan dee raakhee kar rahe han| us ik lamaa saah khichiaa te us naal hee ik haukaa liaa| haukaa naal lak vich paidaa hoeean lahiraan ne meraa sabh kujh aapane vich jajab kar liaa| meree javaanee ddub chukee see, falasafaa buree tarhaan gote khaa rihaa see| mere paraan mauat noo buree tarhaan pukaar rahe san| badabakhat mauat dee mere tamaashe dee darask banee musakaraa rahee see| us vele main dil vichon mutthee bhar, saaree

dharatee khoon kar denee chaahundaa saan| main hairaan saan ki inasaan aapane aadarash noo jit ke fir kiaun jindaa rahindaa hai

bhalaa mere tarrap rahe bul je inhaan nireean noor, kanval pateean noo ik vaar chunm lain, fir kiaamat dee kaahalee daa koee ddar naheen hovegaa| savarag vich sabh ton piaaree thaan meree malakeeat hovegee| premeean te binaan savarag vich koee naheen jaa sakadaa| aah masat deevaaniaan dee preet nagaree|

vibhachaaree bhauaraa kalee daa ras choos ke us noo barabaad karadaa hai te premee aapanee priaa noo chunm ke us noo katal karadaa hai|

guroodeva

auf| eih kee loharraa maariaa guroodev kaasha main siaanaa hon dee thaan moorakh hundaa, aj is lajat ton vaajhiaan naa rahindaa| o lobh lahir dee bauandalaaee duneea| main aj tere age dudh dhote vaak rakhadaa haan ki siaanaa honaa duneea deean saareea lajataan ton kore rahinaa hai| afasos ki toon moorakh hundee hoee vee asal anand noo aapane hathee koh rahee e| paal ne jiaun hee paasaa paratiaa te jaag khulhee | nain piaale sidhe hon dee der see ki uh murr nashe naal bhar ge| neendalaalee akhaan vich ras ban ke jamee hoee disadee see| uh utthadiaan hee musakaaee, saaeid musakaaunaa us daa dharam ban giaa see|

tuseen kine ku chir ton ethe baitthe hai

mainoo pataa naheen| main us ton akhaan te bul musakaaune sikh le san|

shaaeid tuhaadde guroodev ne tuhaanoo jhootth bolanaa vee sikhaaeaa hai

naheen taan, par tuseen naheen jaanade, main ethe baitthaa vee ethe naheen saan| mere te saroor daa at piaaraa dauaraa see| main vee aj keh sakadaa haan ki jeevan noo ik pal lee suaad banaa ke peetaa hai|

aapanee khusakisamatee chon bhoraa daan kar sakade ho

achanbhaa hai ki ik saagar papeehe ton suaantee boond dee mang kare|

paal noo aapane te kaaboo naa rihaa| us de saare jajabe maanavataa vich pighal te taraseen bhukh ban ge| mere sutesadh javaab ne us de sute har ang noo bekaraar kar ditaa| us daa husan javaalaa rooh ban giaa| us de nainaan de tirachhe mada bhare kattaakhay mere val aapamuhaare vadhe shaaeid mainoo sraabee kar den lee utaavale san| us preet praarathanaa vich doven baahaan utaanh ubaasee lee chukeean| isataree dee ubaasee marad valavaliaan lee ik jabaradasat chailinj hai | par balabeer noo ajihe mauake de imatihaanaan vich kise ne ajeeb bandaa banaa ditaa see, jiharraa samajhadaa sabh kujh see, par majaboor see kise bandhan dee kaid vich |

sabh kujh jaanadiaan meraa jeea us dee jholee vich ddig pain noo keetaa| meraa dil kise mitthee ghutt lee andare andar taras te ro rihaa see| par haae| jaalam falasave teraa satiaanaas hove| toon saaddeean javaaneean is lee paaladaa te nikhaaradaa en ki saaddaa lahoo ag naal milaa ke ik navaan husan paidaa kare| premeean noo is lee valavalaaundaa en ki uhanaan deean suhal laasaan patharaan de pahaarr bhaar hetthaan cheethaleean jaan| jalaada saaddee kohaan te anand maanadaa en door ho mereea akhaan chon farebeea| par naheen, auf| main kee sun rihaa haan|

kaamanaa de atol bhaar age pahaarraan daa bhaar kakh vee naheen| pavitr husan vich kaamanaa daa pravesh masiaa de madanaag daa ddang hai| jis kalee noo alap sukh lee chhohiaa chaahundaa en, auh vaasatav vich do dhaaraa kanddaa hai| har talakh tajarabaa hakeekat de nerre lijaandaa hai| paanee daa vahaa kudaratee nivaan val hai| saare manakh hee hakeekat val jaa rahe han| farak keval enaa hee hai ki giaanee aapanee manzal noo samen ton jaanadaa hai

jis piaale noo main raat dine tarasadaa saan, auh mere bulaan age see| dil fanaah honaa chaahundaa see| par manasantushattataa kise apaar anand dee uddeek vich inakaaree see| main aapanaa dhiaan paal deean nazaraan val morriaa| uhanaan vich haale vee aasaa dee raah dekh rihaa jajabaa see| meraa dil kanb giaa, main aape te kaaboo paaun daa yatan keetaa ate naa musakraaun te musakraandiaan kihaa, tusee javaanee vich ene gaafal sute pe so

mainoo afasos is gal daa hai ki javaanee sutiaan piaa kiaun naa langh gee | us ne niraas sir feradiaan aakhiaa|

paal, aj ih gal aapane dil vich yakeen daa nirol maadaa banaa ke bitthaa lavo ki tuhaanoo is sansaar vich koee dil hai, jiharraa keval tuhaanoo hee chaah rihaa hai| tuseen us dee uddeek vich aapaneean aasaan noo nit saver dee tarel naal sajariaan dekho| duneea daa koee zaraa bhagavaan de piaar ton aj door naheen| samaan aapanee preet chhoh naal har dil dee dharrakan shuroo karadaa hai| main naheen keh sakadaa ki tuhaaddaa premee tuhaaddee bhagatee vich kinaa ku visamaad rahindaa hai| jis din ik bhagat noo aapane bhagavaan de darasn ho jaanage, aus din hee teraa husan us premee de raah daa haneraa leeraan kar suttegaa| us pichhon tuseen doven anand saagar vich do sukh boondaan ban ke sadaa lee ik mahaansaagar ho jaavoge|

boodd mooe naaukaa milai fun kaam naa aave | chaatrik ik boond noo tarasadaa mar jaandaa hai, par us dee mauat pichhon us dee laash noo saagar vich sutt paaun naal jiharraa anand us panchhee noo pahunchegaa| uh mainoo vee mil jaavegaa|

tuseen kiho jiheean nakaareean galaan karade ho| aseen suaamee ban ke zindagee jeevaange| rooh noo sadhar bhaav naal bahaadar banaavo| asee fitarat daa chamakadaa ang haan, jeevan saadde lee majaboor hovegaa| vishavaas karo ki aseen taraliaan te haukiaan vich sarran lee naheen paindaa hoe| mere shabadaan vich jeevan daleree bol rahee see|

tuhaadde lee sabh kujh hovegaa| par mere lee zindagee de sabh daravaaje band han, par tuseen baar baar yakeen naal aakhade ho, eis lee takadeer te shaakar ho khaamosh rahindee haan| ik mahaatamaa daa sevak vee mahaatamaa hee hundaa hai| is lee...|

paal ne vichen hee vaak chhadd ditaa| aseen murr sadhaaran haalat vich aa ge | kujh chir lee chup rahinde hoe ik dooje ton kujh puchhan lee soch rahe saan| paal ttedtee koohanee parane khabee hathelee te sir rakhee pee see| us daa joorraa khulh chukaa see ate us de kujh vaal chitte sirahaane te seveean vaang val khaande khilare pe san| uh fakeeraanaa beparavaahee vich uhanaan reshamee lachhiaan dee saanbh valon addol see| mereean ungalaan vich jhunajhuneean tarrap raheean san ki kiaun naa baakee adhe ana khilare kesaan noo vee bandhan ton chhuddaa ke khilaar ditaa jaave| gutaan karaneean moorakhataa jehee hai, einhaan vich kudarat de suhapan dee haar ho jaandee hai| paal ik hath naal vichhaaee te kadte halake gulaabee rang de ful noo murr murr torran daa naakaam yatan kar rahee see| main subhaavak aakhiaa, kise de koole dil noo inj nahunaan naal kohanaa changaa naheen|

par meraa dil kohan vele kise de moonhon naa uf nikalee, eik pathar satt vaang sabh ne bul ghutt le|

eik kavee daa kise dee hamadaradee lee ik kihaa fikaraa, duneea de lise te foke hazaar afasos ton bhaaroo hai| jiharraa kujh ik kavee kise de dil sache iraade dee kalapanaa vich ukar devegaa, aus noo koee honee vee naheen mittaa sakegee main aj tuhaadde saare dukh rog tuhaaddee jeevanakahaanee sun ke khoh lavaangaa| hun miharabaanee kar ke saareean galaan tiaag ke aapanee kahaanee sunaavo| main kee vaar sunan lee benateean kar chukaa haan

zaroor sunanee hai

bahut bhukh naal|

aus vich kujh naheen sivaae ik haar de| tuseen sun ke kee karoge|

tuhaanoo sun ke jeevan noo rangalaa jaanaangaa| moorakh duneea noo jaanaangaa ki uh kee chaahundee hai ik vafaa noo kiaun kar tthukaraaundee hai|

he hamadarad aatamaa| is ton pahilaan main kise noo ik shabad tak vee naheen

dasiaa| mainoo pahilaan naa koee ajihaa hamadarad miliaa ate naa hee main kise gair aadamee noo sunaa ke aapanaa jakham murr chherranaa chaahundee saan, so suno

mere pitaa ik riaasat vich maamoolee fauajee afasar san| meraa laaddalaa te mitthaa bachapan othe hee langhiaa| mainoo uh sutantar gharreean te nit naveen prasanataa de chaavaan vich befikar firanaa, kade naheen bhulegaa, oh| main othe hee atth jamaataan paas keeteean| meree ik mahindaraa naan dee piaaree sahelee aj vee reh reh chete aaundee hai| gal kee jine ku ik ameer gharaane vich sukh te aazaadee ho sakade han main uthe raj ke maane| koee vee varaj naheen see, naa rok| kee changaa hove je manakh daa jeevan budtepe ton shuroo ho ke bachapan vich samaave| dukhaant dee thaan sukhaant mal lave| us haalat vich mauat kinee mitthee te piaaree ho jaave| par honee is duneea te samen dee maan hai jis de vaayoomanddal vich mere varageean hajaaraan jaanaan litaarreean jaandeean han| samen noo koee paravaah naheen ki us de pathar pairaan hetth kiho jiheean suhal jindarreean dararreean jaa raheean han| duneea noo dasan daa ik maseen mauakaa miladaa hai| is naamuraad duneea noo nit naveen kahaanee dilachasapee lee chaaheedee hai|

kalee sadaa kalee naheen rahindee| us zaroor ik din khirranaa hundaa hai| siaanaa maalee is gal noo samen ton agon hee jaan laindaa hai| pitaa jee noo vee meree fikar hoee| jinhaan larrakeean daa bhaar maan baap noo fikar vich thakaandaa hai, meraa khiaalaa hai hor koee nukasaan vee itanee chintaa daa kaaran naheen banadaa| aseen riaasaton aapane pindd noo bole| main aapanee sahelee mahindar ton barre dukh naal vichharree| mainoo kee pataa see ki hun age dukhaan de chakar vich hee pai jaanaa hai| mahindar de vichhorre ton mere dukh shuroo ho ge san| mere naate lee ik siaanaa vicholaa labhiaa giaa| vicholiaan dee siaanap te chataraaee bahut mometthaganeean galaan maaran vich hee hundee hai|

meraa vicholaa vee lagaa ugh deean pataal maaran| munddaa javaan hai, akal shakal bahut hai| jaaeidaad te paise dee te gal hee naa karo| baahar do tin hal chalade han| sat bail, ik aootth, tin majhaan do gaaeean vahirrake chhotteean dee taan puchho naa, gine hee naheen jaande| kam jatt daa ghamaa gham chaladaa hai| fir nanbaradaar hai saradaar aap| meree mano taan kujh naa puchho, saak karan dee karo je munddaa ruk giaa, fir ttoliaan ajihaa thaan naheen je labhanaa| munddaa jamaataan vee chhee parrhiaa hoeaa hai| fir saradaar jee, nerr parehaan, khetaan naal khet lagan| kahinde hunde han nerre dee taan siaan naheen maan| dukh sukh dee saanjh hor rab kolon kee lainaa hai|

mere pitaa jee saaree umar baahar hee rahe san| pinddaan dee havaa daa unhaan noo ukaa hee pataa naheen see| vichole deean galaan vich aa ge| saareea galaan ghar

vich mere saahamane hee hundeean san| viche vich main ik sharamaakal jihee khusee vee parateet karadee saan| par kee pataa see ki kalee noo torr ke sadaa lee churaahe gaddee vaarr de kanddiaan vich arraa ditaa jaavegaa| pitaa jee horaan noo vichole dee bakavaas ne bharamaa liaa| agale din kokaree jaa ke rupeea hath rakh aae| pitaa jee dee saaree chhuttee panjhee din dee see| viaah vee pandaraan dinaan daa rakh aae| pindd deea kurreean lageean mainoo musakaraa ke vekhan| kee taan vakheean vich choondteean bharanon vee naheen san hattadeean| par aah| uh choondteean vee kee piaareean hundeean han| sachamuch ik kavaaree de jajabe kavaaree hee jaan sakadee hai|

main vichon hee bol piaa, kite haanee munddiaan deean galaan suneean jaan, fir vekho jindagee nange moonh naach karadee|

munddiaan vich kiharraa lahoo naheen hundaa| ih mitthee jalan duvalee hundee hai| khair rupiaa hath rakhan vele jiharreean sharataan hoeean uh ih san, jany de aadamee thorrhe sade jaanage| khatt vagairaa kujh naheen ditee jaavegee| keval ik larrakee daa hee daan hovegaa| us vele unhaan saareean satibachan aakh maneean| par jis din laagee jany de das aadamee aakhan giaa, agon unhaan javaab ditaa ki munddaa aakhadaa hai, meraa teehaan aadameean ton ghatt naheen sar sakadaa| mere yaaraan mitaraan vee jaanaa hoeaa| jo kujh unhaan kihaa, laagee vichaare saanoo aa sunaaeaa | pitaa jee horaan vichole noo sad ke puchhiaa| us agon sher de bache javaab ditaa taan fir kee hoeaa| teeh aadameean naal mar taan naheen jaavaange| pitaa jee horaan kihaa, hor taan sabh bandobasat ho jaavegaa, khandd kithon lavaange| tin boreean ton ghatt kise soorat vee naheen saranaa|

muaaf karanaa balabeer, tuseen hairaan hovege ki main kee sunaa rahee haan, par main chaahundee haan ki har nikee ton nikee ghattanaa noo tuhaadde age kholh ke rakh devaan| fir tusaan bilakul nirapakh mere baare inasaaf karanaa|

main sabh kujh barre dhiaan naal sun rihaa haan| tuseen in bin aakhee chalo|

pitaa jee ne ser kachee rupe dee khandd, do boreean khareedee| age jadon jany aaee teehaan de vee panjataalee aadamee ban ge| pitaa jee barre hairaan hoe, khandd age hee thorrhee see| inhaan penddooaan de vateere te pitaa jee noo barraa gusaa aa rihaa see| vichole ne galaan baataan maar ke panj tole sone daa viaandarr vaasate kaintthaa vee choree karavaa ditaa see| asaan jiven vee saree ose tarhaan aapane valon nibaahee| jany dee bahut sevaa keetee| viaandarr noo har rottee ton sharaabee hoe noo us de saathee chuk ke lai jaande san| mainoo mereea saathanaan ne luko ke sharaabee saradaar vikhaaeaa| saaule rang vich seetalaa de daag san, suaah te jameean kaneean| us de sharaabee hone ne mere dil noo

takarree sentt maaree| kaale rang naal us soof daa chaadaraa banh maanon shauakeenee de moonh te chaperr vatt maaree see|

aanand dee dhaaramak rasam ne ik aazaad rohee dee haranee jandd naal nararr ditee| main saareean galaan khaamosh pee leean| ik kanvaaree panjaaban ajihe mauake hor kar hee kee sakadee hai| main pitaa jee de keete noo kade vee radan noo tiaar naheen see. bhaaven mainoo lakh janam kurabaanee kiaun naa denee paindee| akheeralee rottee te saradaar jee horee sraabee hoe aakh rahe san, mainoo sabh pataa hai| mainoo sabh pataa...| mainoo ih gal kade nahee bhulanee| age jaa ke tuseen vekhanaa is gal ne kee galoo ban jaanaa e| main saareean galaan takarraa jeraa karake vekhadee te sunadee gee| mainoo aapanee liaakat te bharosaa see ki main sabh kujh ttheek kar lavaangee| uh mere patee han, main unhaan deean ih saareean aadataan hattaa devaangee | afasos | khooh daa paanee svachh karan lee loon daa saaraa ddalaa khur giaa, par khooh de paanee vich koee farak naa piaa|

pitaa jee ne kaintthaa laarre de galh paa ditaa| unhaan dee kaalee garadan sone dee chamak naal thorrhee lishak utthee| pitaa jee kaintthaa paa ke andar chale ge, tad saradaar horaan kihaa, gutt taan khaalee hee rahe| ih gal main saheleean vich kharrhee ne kaneen sunee| mainoo vee khalotee noo guse naal trelee aa gee| manakhataa daa koee lihaaz naheen, jeevan daa koee satikaar naheen, keval laalach mukh rakhiaa giaa| is laalach ne meree zindagee buree tarhaan tabaah keetee| asaan uh saareean nikeean motteean rasamaan keeteean, jiharreean pinddaan de vich prachalat san| saradaar de gharadiaan noo dohare leerre dite| maan pio ne mainoo hazaar sikhiaa naal vidaa keetaa |

saheleean noo bhare dil naal ghutt ke milee| meraa dil ddubadaa jaa rihaa see| ik bhariaa bageechaa chhadd ke jaan noo jee naheen see karadaa| jis rath vich main bitthaaee gee, auh takarre hichakole naal hiliaa, mainoo iaun jaapiaa, jiven kise ne mere dil chon rug bhar liaa| jiaunjiaun rath turadaa see, tiauntiaun hee meraa dil ghir rihaa see| uhaneen dinee meenh barre pe san| sahure pindd daa chhaparr sharaabeean vaang hiloraa te tthaatthaan maar rihaa see| dharatee saaree meenh naal iaun fisee pee see, jiven gareeb dee zindagee dukhaan naal| ghar jaan lee koee hor raah naheen see, savaae is de ki chhaparr vich hee tthilhiaa jaandaa| jaayeean vich ik anokhaa haasaa machiaa hoeaa see| mere sahure ne laagee noo chhaparr vich varran lee kihaa ki dekh paanee kinaa ku ddoonghaa hai| saaraa chhaparr dekh ke laagee ne baladaan de rase farre| paanee vich paheean deean aaraan ghunman lageea| paanee rath dee hik chhohan noo aa rihaa see| akheer neeven paase dee chhat bhij hee gee| rath dee ik nukar vich dee mainoo pindd de khole dise| meraa man mainoo keh rihaa see, paal hun toon ethe vasanaa e|

eik vaar rathavaahee ne baladaan noo bashakaar maaree| siaane balad jhatt ruk ge| main vee sanbhalee, kiaunk sahuraa ghar aa giaa see| ghar vich nike motte niaaniaan ne bahoo aa gee, bahoo aa gee daa raualaa paa ditaa| jhatt do minttaan andar kurreean ne saavan badaleean vaang rath aa gheriaa| geet gaa ke viaah dee sobhaa vadhaaee gee| saradaar piaaraa singh de taualee daa larr farraa ke mainoo tor ke boohe age liaandaa giaa| piaaraa singh mere patee san| sas ne doheen kaualeen tel choeaa ate aseen doven malak malak beemaaree vaang tur rahe saan| mainoo andar lijaa ke ik manje te leerraa vichhaa ke bitthaa ditaa te sans ne paanee vaar ke peetaa|

bhalaa paal viaah vich ik rooh kinaa ku suaad maanadee hai main viaaha suaad dee taangh naal puchhiaa|

eih ik bhulekhaa hee hai| kanvaare viaah noo bhukhe chaa naal uddeekade han te viaahe duaalaa kadtavaa ke fir chaahunde han ki viaah hun honaa chaaheedaa hai| musakraandee paal ne murr kihaa, asee kiho jiheea moorakh galateean vich pe haan|

par paal| galateean hee jeevan noo bahutaa pachhaanadeean han|

hachhaa| even sahee, tusee kahaanee age suno| viaah vich hee mainoo pataa lag giaa ki meraa sahuraa saadde te naaraaz hai| kiaunk naa te asaan ghorree ditee see ate naa hee hor nakad unhaan de bhettaa keetaa see| mere saradaar daa moonh add hee sujiaa hoeaa see| uh aapanee bhain noo keh rihaa see, bhain| teree te meree kisamat rab ne iko jihee banaa ditee mere dil vich ih gal sool vaang chubh ke reh gee| sankhep vich main viaah vich hee kee ik kauarreean fikeean galaan suneean| main teeje din vaapas aa gee| main pitaa jee noo raah vich hee saaree gal das ditee| pitaa jee ne barre aauakhe ho ke galaan suneean ate pindd jaa ke vichole naal larr pe| vichole ne agon banaa savaar ke kihaa, tuhaanoo saradaar jee pataa naheen| tusaan agon koee viaah keetaa hove taan tuhaanoo pataa hove | viaah vich ajihe ragarre jhagarre hunde hee han| do chaar dinaan pichhon sabh kujh ttheek ho jaaeaa karadaa hai|

meraa mukalaavaa naal daa hee see| do din pindd rakh ke mainoo fir kokaree noo toriaa giaa| mere dil de chaa ik tarhaan naal midhe ge san| kiaunk mere naalon daaj keematee samajhiaa giaa see| mainoo othe jaan vich bilakul hee koee khushee naheen see| par rath deean ttaleean te bailaan deean ghungharaalaan chhanakadeean das raheean san ki aseen pindd ton do meel aa ge haan| main te saradaar doven hee rath vich baitthe saan, jaan ik paase chaualaan deean pineean daa ik peepaa see| hun tak bilakul chup varatee rahee see| main ghundd vich dee vee us noo vekhan daa yatan naa keetaa ate ik paase dtoa laaee baitthee rahee| us ik vaar hee jhattake naal mere sir daa leerraa

khichiaa| meraa moonh nangaa ho giaa| mainoo hairaanee te afasos hoeaa| main chup chaap fir palaa lai liaa | hor rath vich raualaa te paaunaa hee naheen see| doojee vaar usane mere patt te ajihee choonddee vadtee, maanon meree jaan hee nikal gee | main kasees vatt ke khaamosh ho rahee| uh fir vee nichalaa naa reh sakiaa| meree vakhee val ranbe vaang hath chalaaeaa| main tarale vajon hath banh dite| meree haar dekh ke moorakh saradaar barraa khus hoeaa| us noo naheen see pataa ki aauarat sadeean ton aadamee de dar te jeevan dee bhikhiaa mang rahee hai|

par tuseen us lee moorakh shabad kiaun varatiaa

tuhaaddee sharenee daa karake tuhaanoo dukh hoeaa hovegaa

eih gal naheen, tusaan...|

fir us de vateere ne aapane aap noo is lafaz de ain yog saabat kar ditaa see| ik dukheea dee kahaanee tthandde dil naal suno

auh raat aa gee, jis vich isataree dee pavitrataa marad chhoh naal satikaaree ghatt te litaarree bahutee jaandee hai| sataaraan atthaaraan saalaan vich dharrakadee javaanee kee vaar ik laash ban jaandee hai| naazaa paliaa husan deeve dee kaalakh ban ke reh jaandaa hai|

eis de ulatt mereean kee bhainaan lee shaaeid marad chhoh jeevan de niraale nagame paidaa karadee hovegee| shaaeid unhaan dee sakhanee zindagee pooran hee us raat hundee hove, kiaunk mainoo us daa koee giaan naheen| mainoo meree aapanee beetee naal vaasataa hai| is raat vich ik bholee larrakee daa buree tarhaan imatihaan liaa jaandaa hai|

garamee dee rut see| chubaare de sikhar do manje ddaahe hoe san| rottee khuaa ke meree nanaan mainoo ute chhadd gee| chaual mere dtidd vich buree tarhaan gerre kadt rahe san| main udon hee dtidd farr ke pai gee| haneraa kaafee ho chukiaa see| dooje sakhane manje daa mainoo changee tarhaan pataa see ki uh kis daa hai| aaun vaale samen lee main dil vich gal baat soch rahee saan| kade dil kaahalaa paindaa, par kade ik naadaan musakaan vich sabh kujh bhulan daa yatan karadee saan| mainoo khushee dee onee aas naheen see jinaa ddar lag rihaa see| chaual kache hon karake mainoo dtidd peerr takarree hon lag pee| chubaare naal lagee baans dee pauarree ik vaar chuk ke murr laaee gee, main samajhiaa meree sarakaar aa rahee hai| main palaa liaa te aapane dil dee palapal tez ho rahee dharrakan hath rakh ke thaman lagee| par kithe| saradaar horaan de pahunchan ton age sharaab

dee tikhee bo manjiaan duaale ghunman lagee| aparre keh ke unhaan aapanaa pair jor dee chubaare dee chhat te maariaa ate ik takarraa saah naasaan raahee chhaddiaa| chubaare daa machhar sabh nas giaa| meraa dil use tarhaan dharrak rihaa see| uh manjaa nerre khich ke beh ge ate bahindiaan saar hee unhaan meree baanh farr lee | main chhuddaan daa yatan naa keetaa| mainoo aapane andar joban de band valavale mitthematthe pighalade jaape| par unhaan hoon keh ke baanh jhattake naal chhadd ditee| jhattakaa mere dil vich kanbanee ban de samaa giaa ate ik hairaanee ne mainoo gujhaa jihaa tarrapaa ditaa| kise ton vichharran daa bahut dukh hovegaa| mainoo saradaar de pahile kahe shabadaan ne hairaan ton bauaree kar ditaa| mainoo us de kahe dee kakh samajh naa pee| main abol pee saan| main bathere paaparr vele han, aadamee dee tor don das devaan ki is de dil vich kee hai| fir teeveen deean chaalaan samajhan vich taan main pooraa vailee haan | khiaal karadee saan ki khbare aadamee pahilee raat rohab paaun lee hee ajiheean galaan kariaa karadaa hai| par us de is vaak ne mere age us de aacharan noo buree tarhaan nangiaan kar ditaa| main is dukh de vaar noo pahilaan vaang sahaariaa, mere andar ik saang gaddee gee|

shaaeid tuseen naheen jaan sakade, aus vele isataree dil noo kinaa ku dukh hundaa hai, jadon ki us daa aadamee doojeean isatareean naal aapanaa talak das rihaa hove| shaaeid mere saradaar aapanee vaddiaaee kar rahe san| main kandde dee nok te dil rakhee sunadee rahee, par us vele meraa buraa haal see| saradaar horaan furamaaeaa, toon samajhadee hovengee ki mainoo tere lachhanaan daa pataa naheen aufa mainoo naheen see pataa ki saareean galaan mainoo hee aakheea jaa raheean han| mainoo iaun bhaasiaa jiven kise sarradaa sarradaa kolaa mere dil te rakh ditaa hai| meraa saaraa dil akhaan vich paanee ban ke aa chhalakiaa| o bhagavaan kee ih sachamuch mainoo hee aakh rahe san| main ddubaan maar ke ronaa chaahundee saan| maithon aapanaa andaralaa saanbhiaa naheen see jaa rihaa| unhaan ik hor golee daag ditee| tainoo bachanaa yaad karadaa see, auf ho bhagavaan| main kee sun rahee haan, maithon zor laaun te vee ron naa tthalhiaa giaa| bachanaa saaddee galee daa hee munddaa see| main hairaan saan, kam rahee saan ho rahee saan | mainoo kujh vee naheen see sunbadaa main aapaneean chubakeean vich hee ddub jaanaa chaahundee saan ki hune kujh paa ke mar jaavaan| par haae| us vele meraa buraa haal see| main hairaan saan ki panchhee din taan pindd aaee noo naheen san hoe, ene vich main vaasate paa le, dhaar vee labh le| haalaan ki panj chhee din pichhon hee meraa viaah dhariaa giaa see| ik seesaa ttutt ke kujh reh jaave taan reh jaave, par isataree daa dil ttutt ke baakee kujh naheen rahindaa| uh sadaa

lee suaah dee mutth ho jaandaa hai| maithon ron rokiaa naheen see jaandaa, batheraa khiaal karadee saan ki je kise sun liaa, taan kee aakhegaa, par ih dukh kise de kahin sunan ton kite bhairraa te baaharaa see| unaan murr banaa savaar ke kihaa, main changee tarhaan jaanadaa haan, teeveen ro ke sachee hundee hai | us sher de bache noo kee paravaah see ki koee kiven fooheepinjeedaa jaa rihaa hai| main ehee unhaan dee kripaa samajhadee saan ki uh chup hee karan, par unhaan paason ih aas vee niramool ho chukee see|

tusaan baleebar| yakeen jaananaa ki unhaan deean inhaan galaan ne mere dilon pateesatikaar bilakul uddaa ditaa| mainoo aapane saahamane ik jamadoot dis rihaa see| meree haalat us motee varagee see jis noo choor kar ke murr kise lesadaar cheej naal us de akaar noo ikatthaa keetaa jaave| us meree chhuttee hoee baanh murr farr lee| meraa angaang bhj chukaa see| meraa kujh vee saabat naheen see rihaa| unhaan mere manje naal pair laa ke mainoo aapanee pal khichiaa| ik loth unhaan de pattaan vich pee ro rahee see| hun chup vee kar moonh addiaa e| mere moonh utalaa kaparraa hanjhooaan naal bhij chukaa see| unhaan chuk ke parhe kar ditaa| mainoo unhaan dee us vele dee shakal vekh ke ainee nafarat hoee ki baakee jindagee vich uh vadhadee hee gee| unhaan jhatt aapane sharaabee bul mere bulaan te rakh dite | uh hanjhooaan naal namakeen ho chuke san| saaeid unhaan noo savaad kujh karravaa hee aaeaa hove| hairaan is gal te saan ki jhatt ku hoeaa ih badabakhat kee bakadaa see | te hun aapanee moorakhataa te sharamindaa vee naheen see hundaa| ajihe imatihaan vich piaar kee karegaa te siaanap kithe khalovegee| fir us mereean galhaan ton suaad maananaa chaahiaa| par khaar saare hee jam chukee see| us mainoo moonh dhon lee kihaa| main haaukaa lai ke kihaa, mainoo koee lorr naheen moonh dhon dee| dhondee naheen aus ajihe kurakhat tareeke naal kihaa ki meree rahindee khoonhadee jaan vee sahim gee| majaboor main garravee chon paanee de chhitte maar ke naamuraad jihaa moonh chunee naal hee saaf kar liaa|

raat haneree see, meree zindagee deean saareean jotaan jagan ton pahilaan hee bujh chukeean san| chup chaap aapane manje te gee uh kaam dee ag vich buree tarhaan tarrap rihaa see ate sharaab ne baakee rahindee hosh vee utthaa ditee| uh ik vaar hee meree hik ke ddig piaa ate ik bejaan jihee loth noo chunm chunm ke suaad maanan lagaa| ik ron mere saare angaan vich haale vee khaamos roee jaa rihaa see| mere dil vichon piaar daa naan tak udd giaa| ih meree suhaag raat see, jaraa agon changee dhiaan naal sunanaa| us vele meraa sabar saaree marad jaatee noo cheer jaan lee kaahalaa see|

naa saare marad ajihe ho sakade han ate naa hee isatareean| main vichon bol piaa|

chup raho vadde marad aae ne| paal daa gusaa mere upar vee varhiaa, par ih us de vas dee gal naheen see | hun vee us de sogee ate gusail chihare val dekhiaa naheen see jaandaa| us murr kihaa, balabeer khimaan karanaa, par hun tusaan saaree gal sune binaan vichon naa koonaa|

tuhaaddaa gilaa jaaeiz hai tuseen jee sadake gusaa karo| main saaree marad jaatee valon khimaan mangaangaa ate majloom isataree dee sevaa lee jaan tak den vich dareg naheen karaangaa| tuseen age sunaao|

haan, aus mainoo aapane sareer naal ghutt liaa, aus vele meree avaaj ttutte lafazaan vich larrakharraaee, je main ttheek bachane dee haan, fir tuseen ik kalankee te gunaahee chhitt ton bacho|

eih faaraseean saanoo bahut aaundeean han| aseen choparreean maaraneean jaanade haan| iho jeheean galaan chhadd te hun matalab dee gal kar|

kee aje koee chobh baakee reh gee hai | aus de moonhon sharaab dee bhairree bo aa rahee see ate meraa dam ghuttiaa jaa rihaa see| main chaahundee haan tuseen aapane manje te chale jaao|

kaahaton aus ne mainoo zor dee jafee vich ghuttadiaan kihaa|

meraa dil sradaar jee| tuseen jaroor miharabaanee karake..

meraa fir ron nikal giaa| rab jaane uh aitakee kiaun paseej giaa ate kahin lagaa, main taan keval teraa dil vekhan lee kihaa see, asal vich koee gal naheen| meree hairaanee dee koee had naa rahee| shaaeid uh hun vee bak rihaa see | rab us raat ton panaah deve bhukhaa jatt, sharaab vich madahos te ik nimaanee jind us daa sikaar|

mainoo saaree raat dee neend naa aaee, eik chaualaan dee dtidd peerr, dooje dil vinhan vaaleean boleean, teeje kaamanaa ton upaje darad te cheesaan de kaaran meraa sareer nidtaal ho chukaa see| paase paratadiaan haauke bharadiaan te peerr noo ghutt ghutt sahindiaan saver daa moonh vekhiaa| idhar aap uh zaalam nashe dee ghookee ate gooharree neend karake lameean taanee piaa see| sooraj charrh aaeaa ate main us noo laton khich ke jagaaeaa| us jaagade ne vaahiguroo kihaa| jiven samajhadaa see ki vaahiguroo kahin naal us de saariaan gunaahaan upar leek maaree jaaegee|

eih balabeer jee|aapanee jindagee de naattak daa ik hisaa hee sunaaeaa

hai baakee daa vee suno par pahilaan mainoo paanee pilaa ke kujh takarree kar lo|

paal de mathe te tareleean aa geean san | main kurasee naal lamak rihaa taualeea us val suttiaa ate aap us lee paanee lain chaliaa giaa hai| mere aaunde noo uh meree kavitaavaan vaalee kaapee fol rahee see| mainoo vekh ke us kihaa, je kade main vee kavitaa likh ke aapanaa dil haualaa kar sakadee|

kavitaa, kavitaa duaaraa naheen haazar hundee, sagon kavee dee kalam raaheen musakaandee hai| heeraa aapane moonhon kade aapanee keemat naheen dasadaa| kalee kise bhauare noo avaazaan naheen maaradee| hanjhoo aapanaa darad kise haalat vich aap naheen das sakadaa| main galaas farraandiaan kihaa|

aus musakaandiaan galaas farr liaa te bolee, motteean galaan hee kaveean de zubaan te savachh ho ke keematee ban jaandeean han|

auh moonh dhon lag pee| mainoo udon hee ik musalamaan likhaaree daa khiaal yaad aaeaa

jis paanee naal ik javaan te at sundar isataree deean akhaan dhoteean jaandeean han, aus de sharaabee ho jaan vich koee sandeh baakee naheen rahindaa|

main hetthaan hath rakh ditaa ate paal deean akhaan noo chhohiaa hoeaa paanee hathaan vich pain lagaa| ik mitthee fuhaar jihee chhoh dil andar koee saaz jihaa vajaaun lag pee| shaaeid sraab daa nasaa is tarhaan hee charrhadaa hove| main khiaal hee kar rihaa saan ki paal ne hath maar ke paanee ddalhaa ditaa|

eih kee karade ho

eik kavee kinaa siaanaa ho jaave, par us vichon bachiaan vaalaa paagal subhaa nahee jaandaa|

aah kine change han uh aadamee, jiharre javaan te budte ho ke vee mitthe bande hee rahinde han|

kee tuhaanoo ih subhaa bahut piaaraa hai

piaaraa naheen sagon har vele tarasevaan rahindaa hai|

meraa jhalaa subhaa tuhaaddee malakeeat hoeaa ate us de badale...|

paal ne pataa naheen kee sochadiaan sir feriaa| us de andar koee iraadaa soch naal ghol kar rihaa see| meraa khiaal see ki us noo aapane sir feran daa vee pataa naheen see| us taualee naal moonh saaf kar ke paanee peetaa te shukareea aakhadiaan galaas bhunje rakh ditaa| main hasadiaa kihaa, muaaf karanaa bas chaah ban rahee hai, khoob anand naal peevaange|

par is paanee ton uh chaah kade vee suaadee naheen hovegee|

ho sakadaa hai, tuhaaddaa khiaal sahee hove, par tuseen aapanee baakee vithiaa vee sunaavo|

sun lavo mahaaraaja pitaa jee riaasat noo chale ge san ate maataa jee horaan noo pindd hee chhadd ge| maataa jee us ton pichhon murr riaasat vich pitaa jee kol naheen ge| mukalaave noo main panj chhe din reh ke vaapas aa gee| dasaan dinaan pichhon hee saradaar jee fir lain vaasate aa ge| ik hafataa asaan unhaan noo rakhiaa| maataa jee ne barreean minataan keeteean ki haale ik maheenaa hor rahin devo| par uh iko sir maar chhaddan| fir ik hor hairaanee hoee ki jine din ethe rahe one din hee bachane horaan naal sharaab peetee| raat noo uh sraabee hoe noo ghar sutt jaan| kade rottee khaa lain, kade bhukhe hee pe rahin|

aakhar kharrhe pair leerre banavaae ate aitakee pinddon hee bail gaddee karaae keetee| baladaan de pairaan naal dhoorr uddadee nerr terr de haaleean noo dasadee see ki koee kunddeean muchhaan vaalaa saradaar jaa rihaa hai| aauakhe sukhaaliaan sas de jaa pairee hath laaeaa| nanaan noo vee vaddee jaan ke mathaa ttekiaa te pair chhohe|

eik do dinaan vich hee vahuttee vahuttee dee puchakaar khatam hoee ate lagee kamaan dee vaaree aaun | pahile din maithon gurr puaa ke mittheean rotteean pakavaaeean geean| leerre dhon dee vaaree atth nauan jeean de leerre mere havaale keete ge| saradaar daa kurrataa vee dhon lee main chubaare vichon laahiaa| jeb vichon afeem vaalee ddabee nikalee mainoo pahilee vaar us de afeem khaan te shak piaa| khiaal keetaa ki is umar vich uh kadon afeem khaandaa hovegaa khabare kise hor ne farraa ditee hove | par main ih gal dil vich rakhee| majhaan deean dhaaraan kadtanaa te dudh rirrakanaa taan mainoo aaundee noo hee sapurad kar ditaa see| par main saare kam barre chaa naal karadee saan| dinon din ik hor dhukhanee shuroo hoee| uh see meree te sas dee naa bananee| nanaan sas ton do rateean uton dee see, meree changee gal vee rad ke sutt ditee jaandee| par fir vee main koee gilaa naa keetaa|

kiaunk sas aap nonh ban ke reh chukee hundee hai| is lee us de dil andar puraanaa badalaa jaagadaa hai ate ese gal noo mukh rakh ke uh aaee nonh te hakoomat shuroo kar dendee hai| mainoo vee buree tarhaan sataaunaa suroo kar ditaa| saaeid unhaan dohaan maan dhee ne mainoo aauakhe karan lee saare maal ddangar daa gohaa koorraa mere junme paaeaa| main musakaa ke gohe dee ttokaree sir te chuk lee ate sram hayaa daa palaa cheer ke roorree te jaa suttee| pandaraan atthaaraan pasooaan daa do vele daa gohaa koorraa takarraa samaan laindaa see| ttokareean de bhaar naal meraa sir dukhan lag paindaa|

jadon main nit savere roorree te koorraa suttan jaandee saan, taan raah vich ik javaan munddaa, shaaeid us dee othe hattee see, haaunke lai ke aakhiaa kare, gidarraan noo khandd dee boree labh gee, paarr ke chhaddanage|

enaa aakh ke paal daa haasaa nikal giaa main vee haasaa jabat karee baitthaa saan | hasanaa kudaratee see| main aakhiaa, paal| ih keh te ttheek rihaa see| ik naazak dhauan ute ik vaar hee ainaa bhaar paa denaa saraasar julam hai|

aus khanghooradiaan kihaa, khair, tuseen age suno, aunhaan galeen galeen ih chobhaan laauneean shuroo kar diteean ki tere maapiaa saanoo kujh naheen ditaa| falaaniaan ne kanyan paae, moharee ghorree ditee ate nakad panj sau ditaa| tuseen taan kangaal ho kise thaan de| ujarre pindd daa saak labh liaa main hairaan chupachaap sunee jaaeaa karaan

saahure hunde tilakan baazee, sanbhal sanbhal pab dharanaa|

kurreean dee ih gal mainoo murr murr chete aaeaa kare| aakhar ik din akee ne aakh hee ditaa, bebe jee| tuseen fir aapanaa putar uthe viaaunaa see, jithe ih saareean cheezaa mil sakadeean| bas enee gal ton ghar vich bhaanbarr mach utthiaa| sahure noo kihaa giaa ki ih taan mere saahamane boladee hai| is dee gitth jabaan hai| main te is noo rakhanaa naheen| iho jiheean galaan sun sun meraa hiradaa kanban lag piaa ate lagee kandh naal lag ke vichaar karan ki arriaa je inhaan chhadd ditee| fir te main kise paase jogee vee naa rahee| age noo laa kanaan noo hath ki javaab naheen devaangee| us din sajaa sunaaee gee ki nit pakaan jogaa aattaa vee peetthaa karaan| saareean galaan sir neevaan kar ke maneean|

hun tusee maithon nit daa kam suno| tarrakio utthanaa te pandaraan ser kachaa aattaa bareek peehanaa, mataan koee mottee aakh ke mainoo durakaare| pahilon chakee pahin naal mere hadd jorr dukhiaa karan| par uthe kise noo dasanaa thorrhaa see| us ton pichhon dudh rirrakanaa, majhaan noo patthe paaune te fir uhanaan noo chonaa| sahure te saradaar noo chaah kar ke denee| us ton pichhon gohe koorre duaale honaa| jhaarroo bahaaree karadee noo mainoo das vaj jaande san| aa ke chhetee naal daal dharanee ate bhukhee bhaanee ne main rottee laganaa| sabh kujh tiaar kar ke sas raanee noo kahinaa, maan jee rottee tiaar hai tuseen varataa devo|

saare rottee khaa hattan pichhon sas do rotteean meree val vee sutt diaa kare| bilakul is tarhaan sutte, jiven main us ghar daa kutaa saan| daal tauarree vich hundee sundee ton vee meree val ganddaa roharr diaa kare| kee vaar rukheean hee paanee lasee

naal sabar de ghutt bharake langhaa liaa karaan| us pichhon jootthe bhaanddiaan daa anbaar saaf karan lee chulhe age sir goddiaa ch sutt ke beh jaaeaa karaan| kee ver khiaal aave ki je kade meree maan mainoo is haalat vich vekh lave taan kadee jiaoondee naa reh sake| mere hath suaah naal biaaeean pai ke kharakharaa banage| bhaandde saaf karan pichhon paatte leerriaan noo ttaakeean laauneean, leerre dhone te hor nikaa mottaa kam hundaa see| din dtale majhaan noo vandd paaune ate gaooaan noo toorree te haraa ralaaunaa hundaa see| je haraa kutariaa naa hove tad aap dathe laa ke kutaranaa vee paindaa see| kaame hun takareeban nit hee is vele patthe naheen san kutarade| odharon vihale ho ke lasee vaale bhaandde saaf karane hunde san| dudh vaaleean kaarrhaneean bharroleean vichon kadt ke rasoee vich ttikaane rakhadee saan, fir pashooaan noo paanee piaaun daa velaa ho jaandaa| main karraahee farr ke aa khoohee de duaale hundee| pasoo aakhan aseen paanee peeno hattanaa naheen te khoohee aakhe mere chon paanee mukanaa naheen| do ghantte mereean baahaan man kache daa ddol buree tarhaan khichadeean|

edharon hatt ke gohe dhukhaa daal vaalee tauarree dharadee saan| bahutee daal maanh motthaan te chholiaan dee hee hundee see| har dooje din dupahiraan noo das baaraan ttokare gohe deean paatheean pathaneean hundeean san| aathan daa koorraa sittan vele odharon paatheean dtoeaa karadee saan| ise dauarr bhaj vich raat dee rottee daa velaa ho jaandaa| majhaan deean dhaaraan kadtadee saan, dudh tataa kar ke jamaaundee saan| saariaan de rottee khaan de magaron meree vaaree aaundee see| raat vele mainoo nit hee rukhee rottee miladee see| main pitth bhuaa ke rottee jeb vich paa laindee ate kotthe te nit gijhe hoe kute noo paa dendee saan| bhaandde maanj ke fir raat noo saradaar horaan de vas pai jaandee| tarrake utth ke khaaoopee tak main ik mintt vee saah naheen saan laindee| par maan dhee deean boleean te machade taahane fir vee sunadee hee rahindee saan | saradaar noo kade alafon be naheen see aakhee ki teree maan te bhain mainoo saaree dihaarree iaun tang karadeean han| par uh laanaa hee aootaan daa see| ik mere chhotte devar noo mere naal hamadaradee see | pashooaan noo paanee pilaan te patthe paaun vich uh mainoo kaafee madad de diaa karadaa| saradaar ne raat noo kade sauanh khaa ke vee naheen see puchhiaa ki toon dine kee kam karadee hundee e toon takarree taan rahindee e main tarasadee hee rahindee saan ki uh kade meraa haal puchhan | lagaataar do maheene daa thakevaan jamhaan ho giaa, par us sher de bache aapanaa matalab hal karan binaan kade has ke naa gal keetee| main nit raat noo bharee peetee reh jaandee| shaaeid unhaan noo piaar bhareean galaan karaneean naheen san aaundeean| meree sihat hadon vadh kamazor ho gee| rukhee misee rottee paanee uh vee ik ddang, hauansale ton binaan saaree dihaarree kam noo jutte rahinaa is tarhaan maarree hee honaa see|

saradaar horeen afeem takarree khaande san| chaah daa gafaa do vele te sigarattaan daa jhas vee pai chaliaa see| meree maarree kisamat noo saareean honeean haualeehaualee jurradeean geean| inhaan dinaan vich meree maan mainoo aa ke lai gee| pichhon saradaar horaan noo nashiaan dee garamee ne chukiaa te beemaar ho ge| ilaaj koee karavaaeaa naa, sihat gir gee| pitaa jee chhuttee lai ke aae| unhaan aapane javaaee noo ghar liaandaa ate changee tarhaan ilaaj karavaaeaa| hakeem ne sharaab ukaa hee band kar ditee| par vichon do vaaree fir pee ge| asaan us noo pooraa ik maheenaa rakh ke tandurasat kar ke ghaliaa ate jaande noo maan jee veeh ser pake ghio daa tteen mul lai ke ditaa| mainoo doojee vaar kokaree jaa ke pataa lagaa ki saradaar ghio daa tteen khaadhaa naheen sagon vech ditaa see| mainoo barraa gusaa aaeaa par kasees vatt ke pee gee| maan ne pindd aaee ton puchhiaa, koee takaleef main aakhiaa, sabh ttheek hai| takaleef paragatt kar ke maan noo main vadhere dukhee karan changaa naa jaaniaa, kiaunk saare haalaat daa pataa lagan te us de tarraf tarraf ke mar jaan daa khataraa see|

jadon mainoo saradaar doojee vaar lai ke giaa, odon te othe kujh galaan hee hor ban geean| dhobee de bail vaang main aapanee nit dee ddiaoottee saanbh lee| par is vaar meraa hiradaa boleean deean soolaan naal buree tarhaan vinanaa shuroo kar ditaa| mainoo gaalhaan de naal mere maataa pitaa noo vee vich daval dhariaa| isataree aapanee hatak har tarhaan sahaar laindee hai, par maapiaan baare us ton ik lafaz naheen suniaa jaandaa| mereean akhaan vich hanjhoo attakane shuroo ho ge, rondee vee naheen saan, mate kalesh jiaadaa vadh jaave| maan dhee aathan saver saradaar noo chukadeean rahindeean san| mottee akal te laaeelag ghar vaale ton rab bachaave| akheer unhaan dee muraad pooree hoee te thorrhe jihe kasoor te ddanddiaan naal meree muramat hon lagee|

eik vaar dee gal ki main rottee pakaa rahee saan| ik guaandtan aa gee| meree sas chulhe age hee baitthee see| main tave ton rottee laah ke fulaan lee chulhe dee matthee matthee agaage rakh ditee| guaandtan maithon sarhaane dee unaaee puchh rahee see| main us noo dasan lag pee| rottee daa khiaal bhul giaa| main samajhadee saan ki charrel age baitthee hai, aape chuk lavegee | par us ne naa chukee rottee sarr gee, mainoo barraa afasos hoeaa| guaandtan jaa chukee see| main uho keh ke sarree rottee chukee| meree sas ne tapaaeaa hoeaa khurachanaa mere gutt te laa ditaa| khurachanaa pahilon hee ag vich rakh ke garam kar liaa see| khurachanaa lagade saare hee meree cheek nikal gee| us aapanaa zahireelaa moonh kholiaa te aakhan lagee, eis noo teraa pio khaavegaa, tainoo khuaaunee en muradaare| jootth kise thaan dee|

saare dinaan daa ikatthaa hoeaa gam, hiradaa paarr akhaan raaheen veh turiaa|

mereean bhubaan nikal geean, main ro ro faavee ho gee| ik ik gal chete aave ate ron jharree de badalaan vaang tthaliaa naa jaave| maan dhee aakhan, patandar de aaun ton agon agon hundee hai, kite aa ke kujh keh naa deve | saradaar patthe lai ke aaeaa hee see ki maan ne agon hee baaharale ghar jaa sikhaaeaa| us mainoo andar rondee noo aa farriaa| ddandde naal saaraa pinddaa looh suttiaa| main cheekaan maaraan te vaasate paavaan, par pathar ne ik naa sunee| jiharre hath te khurachanaa lagaa see, os thaan odon hee chhaalaa ho giaa see| onaa thaan sarree jaa rihaa see| saradaar ne ik ddanddaa bedaradee naal othe vee jarr ditaa| chhaalaa fis ke paanee nikal giaa, bahurreen rabaa| isataree dee joon bhul ke vee naa paaeen|

saare ttabar daa gusaa kadt, us mainoo chhadd ditaa| main bhunje hee ttedtee pee saan| dukhaan dee vaachharr mainoo ik vaar hee bhan ke sutt gee| chunee naal moonh dtakee roee jaa rahee saan| pataa naheen us din mereean akhaan andar kinaa ku paanee piaa see, jiharraa khatam hon vich naheen aaundaa see| chup hoe vee kujh soch ke fir dohaan hathaan vich moonh farr ke hubakeen hubakee ron lag paindee saan| us vele main samajhadee saan ki isataree joon saare narakaan daa nichorr hai| kujh naheen see sujhadaa, auh velaa rab dushaman noo vee naseeb naa kare|

nit deean maaraan, gaalhaan, vele kuvele dee bhukh, kam dee khich raat din vadta vadt khaandee chintaa ne meraa rang neelaa kar ditaa| mainoo halakaa halakaa bukhaar rahin lag piaa| meree liaakat daa unhaan bhoraa mul naa paaeaa| meree siaanap kute vaang durakaar ditee| saare kam noo jutee baraabar naa jaaniaa| meraa sabh keetaa karaaeaa te baniaa banaaeaa khooh vich paa ditaa| fir taap pratakh jaahar ho giaa| nit raat noo charrh jaaeaa kare| meree riaasat vaalee sahelee mahindar de naanake kokaree hee san| uh mainoo milan aaee ate meraa rang roop te haal vekh hairaan ho gee| meree sas ik mintt vee mere paason naa hilee, mataan main koee sachee us noo das devaan| par sachaaee aap hee naheen lukadee| mere ddulhade atharoo mahindar ton naa vekhe ge| uh binaan aakhan te hee saaraa kujh samajh gee| jadon jaan lagee taan mainoo jafee paa ke milee| jafee paaun naal us noo ih bhee pataa lag giaa ki main taap vich bhakh rahee haan| uh kujh naa bolee, chupachaap riaasat noo chalee gee| pichhon pataa lagaa ki us noo saaraa haal aadton guaadton maloom ho giaa see| saaree gal us jaa ke pitaa jee noo das ditee| pitaa jee ton sun ke rihaa naa giaa ate ik dam panj din chhuttee lai ke aa ge| unhaan de aaun naal ainaa jaroor hoeaa ki meree jaan bach gee| pitaa jee ne mere ton kee galaan puchhan dee koshis keetee, par main pahilaan taan kujh naa dasiaa, par jiaadaa der maithon jabat naa ho sakiaa| saare

dukh bhubaan dee shakal vich pitaa jee dee god vich ddig pe jabaanee maithon kujh vee dasiaa giaa| us vele pitaa jee deean vee akhaan bhar aaeean|

pitaa jee ne mainoo tiaar hon lee kihaa, par main benatee keetee pitaa jee| einhaan ton puchh ke jaanaa changaa hovegaa| pitaa jee ne saariaa de saahamane kihaa, main paal noo lai jaanaa hai ate unaa chir naheen ghalanaa, jinaa chir tuseen is gal dee tasalee naa devo ki is noo aapane varagaa hee samajhonge| main tuhaanoo dhee koh koh halaal karan lee naheen see ditee| tuseen vee dheean vaale ho| mere hath hilaan te pitaa jee khaamosh ho ge| unhaan saariaan noo dandal pai gee| kise koee javaab naa ditaa| tuhaaddee marazee hai| pitaa jee ne hor kujh vee naa suniaa te mainoo chalan lee kihaa|

aseen talavanddee aa ge| pandaraan veeh dinaan vich mainoo bukhaar valon araam aaeaa, jiharree vee koee mainoo aa ke vekhe, moonh naal ungal paa ke reh jaae, kurre paal tainoo kee ho giaa| kurre toon te kaalee bhoot ho gee| kamaliaan vaang sabh deean galaan sunadee rahee| ik din pitaa jee ne vee dukhee ho ke kihaa, main barraa sukhee saan, par is kurree ne...| agon uh kujh naa aakh sake| main samajhiaa, saadde bhaarat vich kurree maan baap lee uh naasoor hai, jiharraa dil te piaa sadaa cheesaan karadaa rahindaa hai| dheean daa paidaa honaa ik laahanat hai| kaash kise de ghar dhee naa hove, aus daa vairee bhaaven ik hor vadh jaave| pitaa jee nauakaree te chale ge| do maheene pichhon pataa lagaa ki saradaar dee saaron pindd vich manganee ho gee e| tin maheene pichhon unhaan daa viaah vee ho giaa| meree zindagee daa birachh jarrhaan ton hee suk giaa| main vee maan baap lee jhimat banee rahinaa changaa naa samajhiaa ate fauajee sevaadaaraneean vich bharatee ho gee| hun pindd pindd dauaraa kar rahee haan, jinhaan vichon tuhaaddaa vee ik pindd hai| ih hai meree jeevan vithiaa|

chup ne mere moonh noo jindaraa maar liaa| afasos vich ddoonghaa dhas giaa| mere kolon kujh vee naa aakh hoeaa| main hadon vadh sharamindaa saan, jiven mere hee sake bharaa ne paal naal ih salook keetaa hove|

5

shaam noo sooraj aapanaa tej thorrhaa karadaa hai jaan karan lee majaboor hundaa hai, odon main paal noo talavanddee de adh tak chhadd aaeaa| uh chalee gee, jiven us noo aaeaan noo bahut samaan ho giaa see| jeevan dee gunjhal hal karan lee main sir torr yatan kar rihaa saan, par ise dee koee guthee vee sulajhaaee naheen see jaa rahee|

duneea kiven is noo paa laindee hai | khabare uh jihaa age aaeaa, oho jihee ho rahindee hove|

main aapane bharaa te hor laaviaan dee rottee de ke baaharon aa rihaa saan| mere ik hath vich baalattee see| meree ih aadat see ki jadon ikalhaa hovaan jaan kite jaa rihaa hovaan, eis prakaar dee masatee jihee vich magan rahindaa saan| kise pichhon avaaj maaree| mainoo aiven bulaan te moorakh lokaan upar barraa gusaa aaundaa| ih naheen san jaanade, main kise vele vee soch rihaa hundaa haan| main us dee avaaj te naa boliaa, par uh bahaadar aavaajaan maaree hee giaa ate mainoo aapane kol sad liaa| us dasiaa, do fauajee bhagauarre

fir main kee karaan

dalabaaraa te ik us de naal hor| uh choree choree mainoo samajhaa rihaa see| dalabaaraa saadde puraane seeree daa munddaa see| main us daa naan sun ke aauakhaa jihaa ho giaa| us noo chhuttee katt ke ge noo thorrhe din hee hoe san | sochadaa saan, aus ajihaa buraa kam kiaun keetaa jaroor kise daa chukiaa chukaaeaa palattan vichon bhaj aaeaa hai|

aj tarrake hee aae han| kalh daa din unhaan baahar maire vich hee kattiaa hai|

kithe han uh

mere ghar han|

mainoo aapane pindd de haal daa pataa see| ajihe mundde noo vailee jhatt hath vich lai lainde ate us kolon aapane dushaman noo maravaa dinde san| ddaake pavaa dene unhaan lee maamoolee gal see| mainoo dalabaare dee zindagee te murr murr taras aa rihaa see| ki is noo kise tarhaan bachaaeaa jaave| ethe pulees de pes keetaa jaave, jaan us noo samajhaa ke vaapas palattan bhejiaa jaave| othe vadh ton vadh veeh pachee din dee najarabandee ho jaavegee| ik bhagauarre noo milanaa kaanoon anusaar dosh samajhiaa jaandaa hai| par mere guroodev daa hukam see, manakh jaatee de vairee noo murr mitar banaaunaa hee asalee sudhaar te hamadaradee hai|

auh aadamee mere naal aa rihaa see| ik chhat langh ke ik kottharree vich uh doven ik manje te adh sute pe san| pooree fauajee varadee te raaeefalaan kol san| us aadamee noo main chale jaan lee kihaa| main dalabaare ton puchhiaa, moorakhaa| ih toon kee kam keetaa

meree kisamat| ehee aakh ke uh akhaan bhar aaeaa|

toon kujh sochiaa naa, toon kee kar rihaa hai je kise vailee de hath aa jaandaa taan ihanaan hathiaaraan dee khaatar tainoo maar ke kite daa kite khapaa dendaa|

aus ne chup chaap neeveen paa lee| uh aapanee keetee te pachhataa rihaa see|

fir hun kee salaah

jang vich vee mar jaanaa see, ethe vee mar jaanaa e|

pindd vich age khoon kharaabe ho chuke san| sarakaar ne taazeeree chauakee paaee hoee see| pinddaan de gareebaan ton chauakee ttaikas age naheen see ditaa jaandaa| dalabaare de pesh naa hon te jaroor see ki uh kise vailee daa mitar ho jaandaa| mainoo us dee ate kee hor jaanaan khatare vich jaapeean ate us noo kihaa, jo kujh main aakhaan tainoo uhee kujh karanaa hovegaa|

kee

vaapas aapanee palattan vich chale jaao, naheen taan polees de ghere vich aa ke maare jaaunge |

pulees dee kee taakat hai saadde age tthahir jaae| eih dooje fauajee dee aavaaj see|

par jo kujh main keh rihaa haan, aus val dhiaan devo|

naa aseen pulees de pesh honaa te ate naa vaapas jaanaa | doojaa fauajee boliaa|

baahar kujh kharraak hoeaa| ghar dee kurree ne dasiaa ki bahut saaree polees ne gheraa paa liaa hai| meraa dil dharrakiaa ate uhanaan de rang vee peele pai ge|

tuseen golee naheen chalaaunee|

eih aakh main baahar nikaliaa | sochadaa saan je mukaabalaa ho giaa taan bahut hee buree gal hovegee| fauajee aadameean hathon polees de kee aadamee mar sakade han, bhaaven kise soorat bach uh vee naheen sakade| par pindd te kinaa ku bhaar pavegaa| saahamane khalotaa thaanedaar mainoo jaanadaa see| us noo dekh ke meraa dil buree tarhaan zakhamee hoeaa, kiaunk uh meree barree ijat karadaa see| par hun uh sochadaa hovegaa ki main vee ajihe gundde kamaan vich hisaa laindaa haan| ik paase inasapaikattar saahib khalote san|

toon kithon aaeaa e

dosheean kolon|

changaa, eik dam hetthaan beh jaa|

par janaab main bahin lee naheen aaeaa| je doshee behathiaar pes keete jaan

kee toon uhanaan noo baahar kadtan daa hauasalaa rakhadaa e

chaahe kujh hove main mukaabalaa naheen hon denaa|

bahut hachhaa shaabaasha tainoo kaakaa koee harazavaraj naheen hon ditee jaavegee | toon har tarhaan de ddar ton befikar rahi|

bahut hachhaa janaaba

enee aakh main andar chalaa giaa| uh agon mukaabale lee tiaaree kar rahe san|

eik paase aapanee jaan de dooje paase maamoolee jelh dohaan chon ik chun lavo|

aseen panj chaar maar ke maraange| doojaa fauajee boliaa|

par dilabaariaa| tainoo kujh pindd daa khiaal hai ki naheen main dilabaare dee rafal farr lee ate naal hee dooje fauajee dee rafal noo hath paa liaa| mainoo aapane aap te vishavaas see ki dilabaaraa meree gal noo naheen morregaa| dilabaare de aakhan ute us de saathee ne vee rafal de ditee| main doven rafalaan inasapaikattar saahib age liaa sutteean|

shaabaash kaakaa shaabaasha hun unhaan noo vee baahar kadt liaa|

doven fauajee baahar lai aande| jhattapatt unhaan noo hathakarreean laa diteean geean | unhaan deean goleean aad kabaze vich kar leean suparaddaintt saahib chhat ute san | uh vee sipaaheean samet thale aa utare| unhaan meraa vee naan nott kar liaa| saare ghar dee talaashee lee gee| naajaaeij cheejaan kaaboo kar ke saare othon chal pe| rasate vich ddipattee saahib ne mainoo aapane bharaa noo naal lai ke tahiseel vich aaun lee kihaa| main subhaavak utar ditaa, kee us daa aaunaa jarooree hai meraa matalab ih see ki meraa bharaa vaandte giaa hoeaa kee kee din baahar laa aaundaa, ate us din vee giaa hoeaa see| meraa sapashatt matalab ih see je uh kalh noo naa aaeaa, aus haalat vich mere lee kee karanaa hovegaa| par suparaddantt saahib ne ptaa naheen is de kee arath kadte| murr bharaveen aavaaz vich aakhan lage, eih hukam hai meree samajh vich ih naa aaeaa ki majabooree haalataan vich hukam kiaun kar laagoo ho sakadaa hai|

mukadee gal ddipattee saahib horaan shaam noo mainoo meree bahaadaree de sile vich ik tthaane dee havaalaat vich band kar ditaa| main saaree kaaravaaee te hairaan hon dee thaan hasiaa| mainoo pahilon pataa lag chukaa see ki sachaaee dee kadar zamaanaa te vele daa kaanoon kinee ku paaundaa hai| ih afavaah nerre terre bijalee vaang fir gee | mere dosataan noo te ristedaaraan noo hadon vadh afasos hoeaa, par meraa dil is maamoolee

takaleef noo ik daleree vich anubhav kar rihaa see | main sochadaa saan ki ih mudt hai mere jeevan daa | main aapane aadarash noo dtaal hee lok peerr dee hamadaradee vich liaa see| mainoo afasos hee kee honaa see|

mere rishatedaaraan ne mainoo chhuddaan de yatan aaranbh dite| mainoo ddeefains aauaf inddeea roolaj de adheen havaalaat vich band keetaa giaa| kujh samajh naheen see paindee ki main farriaa kis juram vich giaa haan| ikhalaakee tauar te main samajhadaa see ki aapanee jaan khatare vich paa ke main aapanaa faraj pooraa keetaa ate manakhee zindagee lee mauat naal larriaa haan| havaalaat vich aa ke vee main ih sauadaa sasataa hee samajhiaa| main keean jaanaan de bachaan daa vaseelaa baniaa| us vich mainoo eesvar dee kripaa naal fateh mil chukee see | hun je thorrhee dukh takaleef aa gee, taan main us noo ik masataanee khushee vich mahisoos kar rihaa see| par ddipattee saahib daa garoor te rohab paare dee aakharee chottee te pujaa hoeaa see| asal vich uh meraa abhimaan kuchalanaa chaahunde san| mainoo te mere ristedaaraan noo aapane saahamane jhukiaa vekhanaa chaahunde san| meraa saant chiharaa keh rihaa see ki ddipattee saahib khud mere naalon kite bhaare desee han, jiharre ik zindaa dil nauajavaan de sache iraadiaan noo mittaa den lee ture hoe han|

thaane de saare mulaazamaan naal meree changee vaakafee ho gee| kiaunk har aadamee mainoo har vele prasan chit vekhadaa see | vaakafeean hee ik din nigar piaar vich badal jaandeea han| prasan rahin daa ehee kaaran see, jo meree zameer baarabaar andaron keh rahee see ki main bilakul niradosh haan te ik bhale kam sadakaa jelh dee havaa khaa rihaa haan| main andar barraa sohanaa gaaeaa karadaa saan | meraa gauanaa saare sipaahee gharree khushee te chaa naal suniaa karade san| vaaras dee heer noo jad changee sur naal parrhadaa taan baahar baitthe sir hilaan lag painde| mere age kee suaal paae jaande, main uhanaan noo utar vich pooran tasalee dendaa saan| thaanedaar vee meree kaafee ijat karan lag pe| keean mukadamiaan deean faaeelaan mere saahamane likheean jaandeean, jinhaan vich nabe feesadee jhootth hundaa see | maithon thaanedaar saahib likh ke puchhade, kiaun giaanee ttheek hai main keh dendaa saan, jo tusee likh devo, auh sabh ttheek hee ttheek hai|

eik vaar ddipattee saahib ne havaalaat daa dauaraa keetaa| mainoo andar kharrhe noo vekh ke aakhan lage, kiaun damaag ttheek ho giaa | mainoo barraa gusaa aaeaa| janaab naasaan raaheen aapanaa rohab kadt rahe san| bilakul baahar satoon vaang aakarre kharrhe san| mere dil noo kaafee satt vajee| is ddipattee dee baahar saare barree dhaaramik suharat see| par meree samajh vich pahilaan ih naa aaeaa ki kade gulaam desh daa polees afsar vee mahaatamaa ho sakadaa hai|

main jelh vich kaafee ton vadh aapane mitaraan te rishatedaaraan noo yaad karadaa saan | ik din meraa dosat satinaam aaeaa, par main neeveen paaee ik kitaab parrh rihaa saan| ik munashee ne kihaa, jee| tuhaaddaa dosat aaeaa hai ate tuhaadde lee seb liaaeaa hai | mainoo satinaam de darashan kar ke barraa suaad aaeaa | main vekhiaa, satinaam kujh udaas jihaa see|

satinaam| udaas jihaa kiaun kharrhaa e, mere val vekh, budtaa hoeaa aadamee hasadaa naheen sohanaa lagadaa, par javaanee noo afasos vich guzaaranaa mahaan paap hai| toon te hasoon hasoon karadaa rahindaa sain| kee gal hai teree taaro te takarree hai

meree ih gal sun ke saare has pe| chharre sipaaheean de dil vich taaro daa naa saang ban ke vajaa| kujh hor galaan baataan magaron satinaam fateh bulaa ke chaliaa giaa| main fer kitaab de varake palattan lagaa|

mainoo andare pataa lagaa ki mere risatedaar mainoo chhuddaan lee sir torr yatan kar rahe han| us din hee mainoo thaanedaar saahib ne kihaa, balabeer| mainoo barree sharam aaundee hai ki tere jihaa sreef larrakaa andar havaalaat vich hove|

mainoo tuhaaddee hamadaradee daa barraa maan hai|

kalh main tuhaanoo ddipattee saahib paas lai chalaangaa, par toon moonhon kujh naa bolee, jo kujh aakhan sat bachan kar manee|

bahut bihatar jee, par tuseen taan jaanade hee ho, meraa kasoor taan iho hee hai ki duvalee jaanaan daa nukasaan honon bachaaeaa hai ate sile vich garamee dee rut deean pachee raataan main havaalaat vich katteean han|

mainoo ddar hai ki kidhare othe vee iho jihe giaan chhaanttane shuroo naa kar deveen|

agale din mainoo ddipattee saahib dee kotthee de baahar bitthaa ditaa giaa| thorrhe mintt tthahir ke mainoo unhaan de pesh keetaa giaa| saahib bahaadar bole, kiaun

main thaanedaar saahib dee naseehat sadakaa khaamosh saan|

toon ainaa siaanaa munddaa ho ke unhaan chooharriaan kol giaa hee kiaun

meraa man keh rihaa see ki kee chooharre hamadaradee de paatar naheen hunde kee unhaan noo manakh naheen samajhiaa jaanaa chaaheedaa par fir vee aapanee jameer de khilaaf mere moonhon avas nikal giaa, bas jee jaa hee ho giaa|

ddipattee saahib has pe| shaaeid uh mere moonhon eho kujh sunanaa chaahunde san| meree anakh mittee vich mil chukee see| meree jakhamee aatamaa mainoo andaron laahanataan paa rahee see| par ddipattee saahib daa hankaar vich sarradaa kalejaa tthandtaa ho giaa| kiaunk us ik anakhee javaan noo aapanee budtee umare mittee vich milaa ditaa

see| par hajoor noo is gal daa pataa naa lagaa ki lafaz meree jubaan chon kadtavaaun vaalaa kauan hai| meraa andar ddigadaa jaa rihaa see| mainoo chhuttan vich koee khushee naheen see| aapanee anakh te izat vech ke inasaan kaafee maraatabe te pahunch sakadaa hai, par pitth te lagaa daag us dee aaualaad vee naheen dho sakadee|

eis dee hathakarreean kholh dio| ih janaab de bhaare bol san|

mainoo chhadd ditaa giaa| saare rishatedaar te gharadiaan ne sukh daa saah liaa| mere mitar mainoo milan aae| ghar vich ik melaa jihaa lag giaa| saare hee khush san, par meree khushee mere ton kite bahut door chalee gee see| chhutt ke aan te jo galaan naheen suneean san, auh vee suneean| saareean galaan noo bhulaa ke main raat noo sauan daa yatan keetaa| par neend akhaan vichon raahee ban ke tur gee see|

6

main havaalaat vich band reh chukaa saan| jis naal lokaan deean nazaraan kujh shakee ho geean san| inhaan fire dimaagaan noo kauan samajhaandaa ki sachaaee te sutantarataa javaanee vich aa ke avash jelh yaataraa lee majaboor hundeean han| aseen lok nukataacheenee barree chhetee aaranbh dende haan, naheen jaanade ki us vishe baare aseen kujh samarathaasoojh vee rakhade haan jaan naheen samarathaa sakatee binaan keetee nukataacheenee bhakhadee loh te pee kanee hundee hai, jiharree ose pal aape daa naash vekhadee hai|

eik tarhaan siaanaa honaa vee gunaah ban giaa| moorakh noo aape dee sojhee naheen | aakhar inasaan hove taan kee hove kee filaasafar ho ke khaamosh ho jaave eih khudagarajee hai| vidiaa amal binaan sataaheen ho jaavegee| fir kise noo vidiaa ate sachaaee te yakeen vee naa rahegaa ki ih jindagee deean dheean han| sach suaad ban ke mereean akhaan vich aa giaa| iaun jaapadaa see, jiven sir chon kujh panghar ke akhaan raah nikalee jaa rihaa hai| jadon meree kise paase vaah naheen see jaandee, odon kudaratee guroodev noo yaad karadaa see| aseen rooh noo tasakeen den lee hee piaare noo yaad karade haan|

nigunee soch ik raat vich kaale ton chitte ho jaan tak daa paarraa rakhadee hai |sachadaanand te keetaa drirr vishavaas lakhaan hanereean tahiaan daa bhasamak hai| saare vedaan dee magazamaaree eho hai ki karorr janam daa tap ese vich santusatt| fir kiaun niraarath kaamanaa lee kalapiaa jaave| baar baar keetee shankaa te kalapanaa dasadee hai ki manakh daa aapanaa nischaa pooran naheen|

guroodeva

eis saaree khapakhap ton laanbhe ho ke kiaun naa bhagavaan bhajan vich man noo tasalee ditee jaave duneea samundaron paar tak kiaun parrhadee hai vaddevadde kaarakhaane kiaun jaaree karadee hai eih sabh kujh aapane sukh lee hee keval hai| prithavee daa har keerraa kise yatan vich kaahalaa hai| jad samaan hee buraa gujaranaa hai, fir taithon chipee naheen chukee jaandee| nekee khattee vee ik din khatam ho jaandee hai| jad nekee khattan vaalaa raat bhar daa mahimaan hai, fir suharadataa dee laalasaa kinee thothee te koorree hai| chal, tiaageean daa raah aad jugaad ton sansaareean naal naheen miliaa| sharran de is sansaar noo davandavaad de bhatth vich|

eis neeat naal dhaaran keetaa tiaag sabh ton vaddee kamajoree hai| asal tiaag maanav birateean noo aatam bhaav vich badal denaa hai| bahaadar uh hai, jiharraa virodheean noo jit ke aapanaa mantav paave| guroodeva

main ram jaanaa chaahundaa saan, par guroodev de vaak meree rahinumaaee lee rok bane hoe san| main aapane aap noo ik musakaan de dhokhe vich bhulaanaa chaahiaa, par kithe| aapane aap naal dhokhaa kaamayaab naheen ho sakadaa| ik kitaab chuk ke parrhanee shuroo keetee

praarabadh musakaandee hai,

jadon manakh us ton bachan lee

granth foladaa te yag karadaa hai|

kamalee huseenaa ttutte ful noo ddaal naal murr jorranaa chaahundee hai, ate naheen jaanadee ki us daa vee husan us ton vakh hon vaalaa hai|

vaasatav vich husan te joban vadhadaa ghattadaa naheen,

parasapar maan dhee dee malakeeat vich badaladaa rahindaa hai|

sabh duneea poorab ton pachham safar karadee hai|

chaa naal turadee hai, thakeven vich ddigadee hai,

raah vich aae parraa te le hauke fir naheen ghattaande|

aus jihaa koee naheen,

jiharraa ik thake noo aapanaa bal udhaaraa dendaa hai,

eih saanjh baraadaree hee jagat dee parasapar sathirataa hai|

naa koee aad hai naa ant,

jithon ture ho uthe hee aa ke tuhaaddee vaatt daa khaatamaa hai|

jhoraa naa karo

jo tuhaathon vakh ho giaa,

nirasandeh uh asaleeat vich samaa giaa|

kitaab tthap ditee| bahutaa parrhanaa vee akevaan hee hundaa hai| murramurr lee sugandhee vee duragandhee vich badal jaandee hai| main kurasee ton utth ke aapanee chhottee jinee kutteea vich firan lag piaa| samaan firadaa hai, aumar turadee hai, rutaan badaladeean han, asal vich ih saareean samen naal sanyukat han| duneea dee har kriaa daa suaamee keval kaal bhagavaan hee hai|

main mauat filaasafee te vichaar karadaa kujh magan jihaa saan ki gate te likhe ik geet val meree najar gee| guroodev jee is geet noo barre chaa naal suniaa karade sana

panchhee toon en des paraae,

bandhan torr sutantar ho jaa, dekh ke aatam saae panchhee

ful hasaave kanddaa ruaave,

dvandavaad vich chain naa paave,

vishiaa dee madh jo madhamaataa, bhanvaraa ban reh jaae| panchhee|

lahiraan de moonh teree berree,

kanval bachegee soorat kiharree,

manjal giaan jadon aa jaave, karam safar muk jaae|

panchhee toon en desh paraae|

mainoo pataa naheen see, main kinaa ku chir inhaan taanaan vich gunm rihaa| ik saaeaa kandh te dditthaa, main samajhiaa koee meraa sir khaan aa rihaa hai| oe, main te age hee bhariaa peetaa baitthaa haan| par odon hee sreematee paal jee pragatt hoe| meree thakaan jhattapatt door ho gee| main ik anokhee khushee vich has piaa| aadamee daa man kinee chhetee badaladaa hai, vibhachaaree jo hoeaa| us hath jorradiaan sat sree akaal kahee| par main paagalaan vaang us val vekhadaa te hasadaa hee rihaa |

kee gal hai aus piaar naal takadiaan kihaa|

fitarat aape vich pooran nangee hai|

par tuseen us te parade paan de yatan kar rahe ho|

eih ttheek hai sajanee| ik taan paagal jehaa kavee hoeaa, doojaa fakeeree daa rang te sabh ton pichhon navaan premee baniaa haan| premee de sabh kaaraj khulhe ghundd hunde han | tusaan kudarat daa kade koee ang lukiaa dditthaa hai

naheen taan fir tuhaanoo mere upar koee shak naheen karanaa chaaheedaa|

tuhaanoo havaalaat vich sun ke mainoo atee dukh hoeaa |

ese karake main othe bahutaa prasan rihaa haan| main samajhadaa saan ki is noo buraa mahisoos karan vaale bahut han|

hun te takarre ho

naheen, main jit ke haar chukaa haan| is ton kite changaa see main havaalaat vich hundaa|

naa rabaa| iaun naa kaho| tuseen barre change te siaane ho|

eis siaanap ne mainoo ain mauake te dhokhaa ditaa| changaa keval main teree nazar vich hee haan| duneea mainoo hun badamaashaan daa saathee pukaaradee hai|

mere bal vich badamaashee dee sanbhaavanaa vee naheen| uh nirol dudh te sach hai | kee tuhaanoo is vich koee tasalee naheen ki main tuhaanoo at changiaa te pavitr samajhadee haan|

dudh te sach daa aapanaa suaad kasailaa hundaa hai| tuhaaddaa mere lee changaa chitavanaa hee mainoo jiaoon lee majaboor karadaa hai| main taan mauat val chhaalaan maaradaa haan, par mainoo baanh ton varran vaale tuseen te guroodev vichaale aa jaande ho| kiven hove, main sach daa saath naheen chhaddaangaa|

main kurasee te nichalaa baitthaa saan ate us din hee kesee nahaataa saan| mere kes amaralataa vaang tel vich salhaabe palam rahe san| paal mez te arakaan rakhee mainoo vekh rahee see, jiven us daa mere vich kujh gavaachiaa hoeaa see| dhur ton isataree marad ik dooje vich ghul mile aa rahe han| aapanee lukee khushee noo ik dooje vichon khojade han| chaaan bhare amalaan vich gadagad hunde han|

duneea de bhairre varataa naal meraa dil peerr vich fis chukaa see| main ro ro haualaa honaa chaahundaa saan| piaare saathee saahamane gamasomaa paattadaa chir naheen laaundaa| bas kise bahaane dee lorr hundee hai|

mere change bal| sog kis gal daa hasadaa aadamee kinaa sohanaa lagadaa hai |

main aapanaa sir mez te ttek liaa| mereean akhaan paanee naal bhar geean| hanjhoo palakaan te aa ke kanb rahe san| shaaeid uh mej dee neelee chaadar vich samaaunaa naheen san chaahunde|

tuseen meraa taan haal puchhiaa hee naheen|

haal

main hanjhoo bhareean akhaan us val fereean, tuseen aapanaa haal pachhaan lavo, jithe vee hai jiho jihaa hai| saathee daa haal puchhan dee lorr naheen hundee, auh anadasiaan boladaa hai| aseen samajh naheen sakade us dee haalat vich panghar sakade haan| paal| mainoo hairaanee hai ki tusaan aj mere kolon ainee oparee gal puchhee|

paal meree ajeeb haalat de kaaran taras vich paseej gee ate mere khilare vaalaan noo aapane naramanaram pottiaan naal sulajhaan lag pee| shaaeid us dee mano kalapanaa piaar de saaj deean taaraan hilaa rahee see | us noo aapane aap te kaaboo naheen see, auh vaalaan noo sulajhaan dee thaan ulajhaa rahee see| us noo pataa tak naheen see, auh kee kar rahee hai| jo kujh mere andar ho rihaa see| uh akath see| suaad jaan lajat kade kathan vich aa hee naheen sakadee| main kujh kahinaa chaahundaa saan, par shabad naheen san jurrade | bulaan noo iaun bhaasadaa see, jiven kise siaun ditaa hai| dil dharrakade san, shaaeid hamadaradee ne aasaa dee siaahee naal visvaas kaagaz te ik raajeenaamaa likh ke de ditaa see| bhavis rangalaa dis rihaa see| aseen ik dooje de kine nerre saan| par naheen, haale vee aseen kine door see|

paal dee tharaanachobh kasak vich aa ke ik vaar hee avash kanbee| dooje pan us meraa sir aapanee chhaatee te ghutt liaa| sir jobanaan vichaale behos see| naarr naarr vich lahoo anand nasaa ban ke jam giaa| meraa dil buree tarhaan dharrak rihaa see, jiven hun nikameean haddeean torr ke baahar aa jaavengaa| man keh rihaa see, eih savarag mere ikalhe lee hee hai| sabh devatiaan te pareean noo baahar kadt dio| mere nain piaar sukh vich meette ge| main bolanaa naheen saan chaahundaa, mataa anand nainaan raah nikal ke kite dauarr jaave|

priaa| je aagiaa devo, ehanaan nav kele de pataraan varage hathaan noo sarrhade bulaan naal ik vaar chunm lavaan|

hajaaraan vaar mere bal|

ausade bhakhade bulaan te amrit faleean rakh diteean| main ik vaar unhaan noo chunmiaa te murr chhetee naal aapane bul pare kar le, mataan meree piaar havaarr uhanaan noo looh suttadee hove| kudaratee meraa ron nikal giaa| main hairaan saan is khushee de samen kiaun ho rihaa haan| khabare dukh bakherriaan noo baahar kadt ke anand aap andar rahinaa chaahundaa see | us meraa sir fir ghutt liaa| us daa dharrakadaa dil mere sir naal ttakaraa rihaa see| sir ik bojhal pandd hai jo is noo priaa ne aj

tak naheen ghuttiaa| us mereean akhaan aapanee haree saarrhee naal poonjheean te sir farr ke utaanh keetaa|

auf| paal maithon naheen sahaariaa jaandaa|

mere andaron ron lahiraan fir uchhaleean, par us de hath te doven anganaan sir noo lukaa rahe san|

aus deean goreean baahaan chhaaeean naram san te us deean chhaateean aakarreean hoeean, jiven vichakaaron katt ke naareeal moodhe maare hon| akhaan baloraa vaang jagadeean, chhaatee dtaal varagee nidharrak, jiven ik paiganbar dee kabar te sangamaramaree silhaa hundee hai|

bulh kanvalaan deean sooheean pateean san, eiaun bhaasadaa see, jiven ras te amrit sinman lee utaavale san | supane us de vaalaan vich guaae hoe san| aashaa samajhadee see, aus daa kam hun sadaa lee khatam ho giaa|

meraa sir haale us dee hik te shaant ttikiaa piaa see| mere kul aramaan cheek te fizaa noo paarr denaa chaahunde san| gharadiaan daa ddar jamadootaan vaang khaa rihaa see| ddar piaar te javaanee noo chandan dee golee vaang cheer ke do kar dendaa hai|

hetthon beebee jee ne achaanak avaaz maaree, balabeer| chaah tiaar pee hai aa ke lai jaa |

aaeaa beebee jee|

kise ne piaalaa farr liaa, suraahee mudh gee te nashaa khatam ho giaa| main us de hath ghutte chauahaan akhaan vich vafaa daa bhaav pragattiaa, abol sunehaa teer ban ke dilaan vich beh giaa| main sochan lag piaa raanjhe te heer ne ise tarhaan jhanaan te beh ke kaual karaar keete te sauahaan khaadheean honageean|

main chaah lain chaliaa| bhaandde bhaaven kine saaf keete hon, mainoo ik vaar fir dhote binaan tasalee naheen see hundee| main cheenee deean piaaliaan murr garam paanee naal dhoneean aaranbh diteean | beebee jee ne meree pitth vich mukee jarradiaan kihaa, vekh| uhade lee kiven bhaandde saaf kar rihaa hai| ghar daa koee kam hove taan sau bahaane|

beebee jee bilakul sach aakhe rahe san| priaa manakh daa aadarash ban jaandee hai| jis naal ghar de saare hee opare ho jaande han| main chaah dee chilakaveen garravee mez te liaa rakhee ate piaaleean vee paal de age kar diteean| doven kuraseean upar aahamane saahamane baitth ge| paal ne dohaan piaaleean vich chaah paaee te us peediaan kihaa, aj chaah daa lutaf niraalaa hee hai|

naheen aj sabh kujh hadon jiaadaa mitthaa hai|

bal raaj| tuseen kine sohane ho| meraa saaraa hiradaa is tak vich ulariaa jaa rihaa hai|

har priaa daa premee sundar te roopavaan hundaa hai| par paalee| jo suaad main aj maaniaa hai, main chaahundaa haan meraa jeevan us vich sadaa lee alop ho jaae |

par bal jee| guroodev sidhaant kee aakhadaa hai, aj taan tusaan is sabandhee zikar tak naheen keetaa|

main haukaa bhar ke aakhiaa, guroodev jee daa har bachan pavita te pratakh sachaaee hai| uh aakhade han

kalapanaa dee haar, saakaar shaantee|

vaashanaa daa khaatamaa karam dee mauat|

man daa sansaar yaaree ton moonh morranaa, visamaad daa premee honaa|

visamaad, chetanataa dee amar avasathaa|

jis ton saareean trishanaavaan aapane hathiaar sutt panaah mangadeean han|

man daa visamaad vich pravesh,

aus deean saareean kriaavaan noo anandat karanaa|

aatamaa hee anand daa asal bhanddaar,

jis ton kul sansaaree mangade firade han|

har nike ton vaddaa te agaad sukh, aatamaa daa khinak taras|

par aseen anajaan aapaneean kaalakhaan vich,

abhimaan noo vaddiaande agiaanee, aavaagavanee

aseen suaad vich saaree chaah pee ge| kaasha zindagee is tarhaan peetee jaa sake | main paal noo piaalee rakhadiaan kihaa| lamee zindagee malomalee kashatt ban jaandee hai| ate chhottee har pahiloo ton kaamayaab rahindee hai|

eih kee kihaa jaa sakadaa hai, kise noo pichhalee umar vich aa ke sukh miladaa hai ate pahilee umar vich bure din vekhadaa hai| paal ne subhaavak aakhiaa|

main makhaual vajon kihaa, taan fir sarakaar budtee umar te hee aasaan laaee baitthee hai |

paal ne mere hath ute painasal dee nok chubho ditee, peerr ne lazat ban ke hirade noo jharanaaeaa|

chalo mainoo chhadd aavo hun|

tuhaadde aakhe lagaan ki dil de

paal musakaraa pee|

kee jaanaa hee hai te hune hee mereean nazaraan vich aashaa te tarale daa milavaan roop see|

nauakar haan| baadashaahon keetaa kee jaave

auh utth ke khalo gee te us meree baanh farr ke khichee| main murr kihaa, kis duneea vich laike chale ho ik masataane noo

hairaanee hai, jo ik masataanaa vee desh de farak vitakare noo jaane |

main paagal khushee vich utth ke os de naal tur piaa| aseen pindd de uton dee hunde hoe, eik chauarre pahe aa pe| aseen tur rahe saan jaan dharatee pairaan thale sukarr rahee see| par pindd saaddee kandd pichhe door te alop hundaa jaa rihaa see| kandd pichhe te hanere vich saareean cheejaan hee door hundeean han| ik sooe te aa ke mere pair ruk ge| aseen doven ik pattarree te haree ghaah vekh ke beh ge|

nadee kanaare naal sajan de, jee bhar shaam bitaaee|

eis geet laia vich meraa andar saroor saroor hoeaa lahireen taal den lagaa|

main paanee daa buk bhariaa ate murr utaanh uchhaal ke paanee dee hik te khilaar ditaa| buk vich aaeaa paanee dooje vich abhed ho giaa| thorrhaa chir chup reh ke puchhiaa, tuhaadde kam daa kee haal hai

mere kam ton tuhaaddaa kee bhaav hai

tuhaaddee aapanee baabat mainoo changee tarhaan tasalee hai| main keval tuhaadde sarakaaree kam baare puchh rihaa haan|

har maheene veeh dauare pinddaan de karane painde han, so kar laindee haan ate aapanee reepott bharatee aafas vich de dendee haan| mere naal deean fauajee sevaadaaraneean ne kee aadamee bharatee vee karaa dite han, par mainoo koee miliaa hee naheen|

je kar naheen miliaa, tad tusee mainoo hee bharatee karaa dio| main masakharee vajon kihaa, par baaharon chihare ton sanjeedaa rihaa|

tuhaanoo bharatee kade bhul ke vee naa| mar jaae tuhaanoo bharatee karan vaalaa kade suniaa naheen je, ve naa joban thiaave, lakh hazaaraan kharache|

eis bolee vich maahaaraaj| ik panjaaban daa dil bol rihaa hai| jis ne piaar vich panghar ke desh bipataa noo gabharoo mel ton vaar ditaa hai| ik panjaaban daa dil ainaa kamazor naheen ho sakadaa| panjaab aad ton hee sooramiaan dee dharatee

hai | is daa har jaraa lahoo vich bhij chukaa hai|

aiven tuseen bahuteean ddeegaan maarade ho|

par ik zindaa dil shaaeir noo kee paase rakhane painde han| aseen doven hee has pe|

main jutee laah ke paanee vich pair paa le ate lagaa vagade paanee vich lahiraan chherran| naven faishan patteean kurreean de valaae vaalaan vaang lahiraan ik kinaare ton dooje kinaare tak jaan lag peean| mere dil vich ik kudaratee kharood utthiaa ate ik choolee paanee dee bhar ke paal de moonh val chuk maaree| us banaauttee gusaa banaandiaan kihaa, main tuhaanoo chherriaa naheen

main chaahundaa haan, tuseen chherro|

nateejaa kee hovegaa

sadaa chete rahin vaalee ik mitthee larraaee|

aseen paanee uchhaalade hoe doven has pe| iaun jaapadaa see, jiven aseen khushee te hakoomat kar rahe haan| paal deean galhaan te paanee deean attakeean kaneean us noo husan noo kiaamat val dhareek tureean| saadde kol dee pahe pahe kee raaheen langh ge, jinhaan vichon kee mere jaanoo vee san|

paala bhalaa langhan vaale aapaan noo kee khiaal karade honage

jo khiaal karade han, main changee tarhaan samajhadee haan ih eho jihe khiaal hee karan jaanade han, hor inhaan te changee aashaa niramool hai, duneea de saare bhairre shabad man hee man vich inhaan saadde lee varat chhadde honage|

aseen paanee vaang thorrhe chir lee chup ho ge| saathon do khetaan dee vith te hariaaval vich madahosh baag hulaare khaa rihaa see| moraan de kaahale saah ttaahaleean dee tthanddee chhaaven dee farrak farrak hilade bhaasade san| gilee dharatee naal uh hikaan jorree tthandt maan rahe san| kade kadaaee kiaa ko dee avaaz naal saare vaayoomanddal vich nagamaa tarrapaa dende|

chalo baag dee sair karee paal ne mere dil noo halooniaa|

main, haae oe nadee kinaariaa kahindaa utthiaa| jiven mere valavale paanee ne khoh le san| kinaare kinaare aseen baag dee khirrakee tak aparre| main khirrakee parhe karadiaan kihaa, ethe bhoraa ful ban ke reh peee| kee lainaa en sarrade koharr vich jaake|

sach much ethon jaan noo jeea naheen karadaa| ajihee shaant te navekalee jaghaa

change bhaagaan naal naseeb hundee hai | tusee te ethe nit aa ke aapanaa dimaag prafulat kar jaande ho| meree val vekho nit lokaan deean chobhaveean galaan sunaneean te nit naven pindd dee garad vich ishanaan|

premee manakh jaatee naalon fulaan boottiaan de vadhere nerre han| mereean nazaraan aapanaa agam ttikaanaa dtoondd raheean san, par pataa naheen paal ne kis reejh naal vekhiaa, meree marad shakatee vich ik vaar hee takarree hilajul aa gee| meraa man mere kaaboo chon nikal jaanaa chaahundaa see| paal de gore ang angarraaee vich aakarr ke josh aahaan ban rahe san| main khaamosh neeveen paa lee, jiven main haar giaa saan|

paala je koee jindagee daa aramaan mere lee suaad ban ke aaeaa hai, tad meree jee aaeaan aus noo midhan lee kaahal naheen| main chaahundaa haan suaad suaad hee rahe| us de fanaah ho jaan naal naheen kihaa jaa sakadaa, jeevan jot hichakee vich khatam ho jaave| je main galat haan, tad suaad noo maanan lee lameraa jaroor kar denaa chaahundaa haan | suaad age hee age rahe te mereean baahaan us noo bochan te ghuttan de yatan vich kabar tak puj jaan| kee enaa kaafee naheen ki sabar ne chup chaap piaar lee har ttikaanaa khaalee kar ditaa hai| guroodev dee rooh sun

piaar de ant lee kaahalaa naa ho|

auddeek,

ki teraa piaar haunke ton haneree naheen ban jaandaa,

naazak dharrak ton bhuchaal,

ate boond ton saagar naheen ho nibarradaa|

eik boond bulh taan shaant kar sakadee hai,

par hirade dee prajavalat juaalaa naheen|

piaar daa ih nem hai, simaran vich magan raho

ethon tak ki tuhaaddeean kaamanaavaan kabar naheen ho jaandeean|

je prem te anand noo ik galavakarree vich dekhanaa chaahunde ho,

onaa chir intajaar karo,

jinaa chir sahij tuhaaddee rooh noo kaaeaa ton vakh naheen kar dindaa|

guroodev

paal mere bol iaun sun rahee see, jiven kise mahaatamaa daa upadesh| uh bilakul saant te paree roop disadee see| us deean akhaan neeveean san, main khiaal

keetaa shaaeid is noo aapane te afasos aa rihaa hai| main us daa dhiaan chanbe deean kaleean val duaaeaa| kaleean daa ik buk torr ke us de sir te bakher ditaa| uh has pee, jineea kaleean ddigadeean uh boch sakadee see, oneean us bocheean ate sauadaaeean vaang chunmadee jeb vich paandee gee|

saare baag dee talaashee lai ke aseen baahar aae ate murr us pahe te pahaarr val noo ttur pe|

meraa khiaal hai, hun age koee ddar naheen see| main ikalhee chalee jaavaangee| khechal dee muaafee mangadee haan aus de hath jurre hoe san|

main kujh naheen keh sakadaa| hachhaa| chalo tuseen, haneraa moonh addee vadh rihaa hai|

auh chalee gee, main vee vaapas murriaa, par fir pichhe bhauan ke takiaa, jiven uh mere andaron kujh kadt ke lai gee see| meraa dil bhaaraa see, par andaralaa keh rihaa see, vichon kujh nikal jaroor giaa hai| main us deean dharatee dee hik te keeteean pairraan vekh rihaa saan| ik pairr ne mere man noo aapanee val khichiaa te mere hath ne mittee dee mutthee bhar lee| uh pavitar charan chhoh, jis ne mittee vich zindagee dharrakaa ditee see|

7

aitavaar daa din see| ih din kudaratee doojiaan dinaan naal vadhere rang bhariaa hundaa hai| kaarobaar dee takarree khapakhap band ho jaandee hai ate manakh zindagee noo nerrion ho ke vekhadaa hai| main ttheek faisalaa naheen saan kar sakadaa ki us din satinaam mainoo milan aaeaa see| jaan taaro daa piaar us noo dasaan meelaan ton ghaseett liaaeaa see| par satinaam keval mainoo milan dee khaatar aaun dee daleel bahut saare bakarravaad vich duharaa rihaa see, par mereean akhaan jaan raheean san ki asaleeat noo lakon de naal naal yatan vee kar rihaa hai|

dosat dosat hee hundaa hai ate main satinaam noo piaar karadaa saan, bilakul khulhe dil naal| par mainoo hun us deean chaalaan te thorrhaa shak jihaa ho rihaa see| main is noo bahut mahisoos keetaa, kiaunk dosatee vich thorrhaa shak vee ik takarree manzal daa khapaa ban jaandaa hai| par satinaam harek nikee jihee gal vich aapanee sachaaee jaaehar kar jaandaa |

ttheek us din aitavaar hee see| main te satinaam baahar bageeche vich ttahilan lee jaa rahe saan|

balabeera je toon buraa naa jaane taan main ik gal aakhaan

je gal hee ajihee hovegee, aus haalat vich meraa buraa manaanaa kudaratee hai|

bhaaven tainoo sun ke takaleef hee hove, main dasaangaa jaroor|

fir pahile vaak dee hamadaradee khatam ho jaavegee|

khair kujh naheen, main tuhaanoo chitaavanee karavaandaa haan ki tuseen paal naalon aapane sabandh chhadd devo|

aus dee gal sun ke main has piaa ate dil vich khiaal keetaa ki satinaam noo jaroor koee bhulekhaa lagaa hai|

aus murr kihaa, ais. ddee. o. naal us de mel milaap ne is noo badanaam kar ditaa hai| mainoo talavanddee deean kurreean dasadeean han ki uh te sharaab vee bahut peendee hai| ais. ddee. o. jadon chaahe aapanee kaar bhej ke tahiseelo mangavaa laindaa hai ate kee vaar adhee raat noo kaar us noo ghar chhadd jaandee hai| main bilakul sach keh rihaa haan| us dee badanaamee teraa vee moonh kaalaa kar devegee| tere te paal de sabandh noo pindd de lok age hee bhairraa jaanade han| badanaam honaa changaa naheen|

main akhaan chauarreean kar ke satinaam de vaak sunadaa rihaa| meraa vee moonh kaalaa kar devegee | main ih shabad murr kahe| jinaa main inhaan galaan dee sachaaee noo samajhan vich aauakhaa ho rihaa saan, onaa hor kise galon naheen saan hoeaa| isataree mudt ton hee badanaam hai| sochadaa saan ki us daa sabandh kudaratee vadde aadamee ate afasaraan naal paindaa hai| inhaan aadameean de aacharan change naheen hunde ate ho sakadaa hai ki ih gal ttheek hee hove| fir khiaal karadaa saan kite satinaam jhootth hee naa boladaa hove naheen satinaam jhootth naheen kahindaa, par paal vee ainee bhairree naheen ho sakadee kee kihaa jaa sakadaa hai| fir vee teeveen dee hee zaat hai| husan javaanee dee is bahaar vich mahik utthanaa koee vaddee gal naheen|

main andaron andar vadteedaa jaa rihaa saan, par baaharon sir hilaandiaan kihaa

kee kihaa jaa sakadaa hai satinaam, eih piaar dee hee vigarree shakal hove, kiaunk piaar bahutaa badanaamee te hee nirabhar hai| paal ainee paagal naheen, jinee ki uh siaanee hai| main us noo tere jaan hor kise naalon bahutaa jaanadaa haan| je uh kise noo aapanaa jeevan saathee chun rahee hai, tad mainoo khushee hai|

khushee aakhan noo taan main keh giaa, par andaron meraa dil kachaa hundaa jaa rihaa see|

jeevan saathee naa, auh kujh hor labh rahee hai| ais. ddee. o. kee bachiaan daa baap hai| adhee umar daa ho chukaa hai| adhaa sir chittaa hoeaa piaa hai| asal gal ih hai ki us dee aapanee ghar vaalee sohanee naheen, ese karake us noo pindd chhaddiaa hoeaa hai|

satinaam deean galaan ne meraa andar pachh suttiaa| mere vich saah sat naa rihaa ate josh javaab de gee| mereean akheean agon paal dee skal palapal kumalaandee te mailee hundee jaa rahee see| dil noo yakeen naheen see aaundaa ki ik devee apavatar ho sakadee hai| par satinaam deean akhaan aje vee mainoo ghoor raheean san|

satinaama main baahar naheen fir sakadaa, chal vaapas main ghar jaanaa chaahundaa haan | dil badalade chir naheen laaunde|

aseen vaapas murr aae| main ikalaa hee aapanee jhugee vich aaeaa te kurasee te aa ke ddig piaa| saahamane kandh naal sundaree dee tasaveer palam rahe kesaan chon musakaraa rahee see| meraa gusaa tasaveer val vekh sarab isataree jaatee noo kos rihaa see

ai isataree

main tainoo aapanee kavitaa vich asamaanee devee aakhiaa,

par teree vibhachaar kaamanaa naa gee|

teree sundarataa, komalataa vich pungaradee darasaaee

par teraa sareer mom te dil khinghar, khinghar hee rihaa

main tainoo prem mooratee divay aatamaa, pukaariaa,

par uf| toon deep laatt ton vadh kakh vee naheen see|

auh keddaa moorakh hai, jiharraa kahindaa hai,

talavaar hasadee hai te aauarat piaar karadee hai|

haae| bedaradan vafaa heen paal|

main tainoo poojaa lee chuniaa see,

par toon narak dee chhitt see, narakee chhitt hee rahee|

toon aapane sache hirade andar noo,

nafasaanee sharaab vich ddob ditaa|

aapane heere dil noo jhootthe seeshe naal vattaa liaa|

kaash toon aapane marad saathee daa dil,

sahee arathaan vich naa jaan sakee|

par naheen,

toon aapanee kaam khushee lee har honee noo

jee aaeaa keh rahee en|

ttheek jaan, eik shaaeir aapanee kabar silaa te

eih sabad ukaravaa devegaa,

aauarat piaar naheen, talavaar hai|

mereean akhaan laal san| haunke avash aaunde san, hik saagar dee lahir vaang utthadee te murr sahim jaandee | aapanaa sir khabee hathelee te dukheean vaang rakhee baitthaa saan| main hairaan saan ki patharaaeean akhaan vich hanjhoo kithon aa ge| main kinaa hee chir is haalat vich ddusakadaa rihaa| paal te reh reh gusaa te afasos aa rihaa see|

ese duradasaa vich utth ke manjee te piaa| lagaa aapane aap noo durakaaran| toon us noo kiaun chaahiaa eih sabh nafas daa kasoor hai| o niralaj nafasee kute aapaneean kureeteean daa tiaag kar, naheen mere dil vich tere lee koee thaan naheen| fir sochadaa saan, eisataree daa man kinee chhetee badal jaandaa hai| bharatharee ne kihaa see, teeveen tin cheezaan te jaan dindee hai

goraa rang, javaan lahoo te bahutaa dhan|

main bahut goraa naheen saan par mainoo koee bhairraa vee naheen keh sakadaa see| nakash saare hee tikhe san, par sareer patalaa see| fir gareeb penddoo kisaan daa putar dee saan | paal lee taan tin cheejaan naal chauathee hakoomat vee ral gee see| kee pataa kise din uh ameerazaadee akhavaave| jo us honaa hai, ho jaave par us daa aauarat honaa dhotaa naheen jaavegaa| duneea changee tarhaan jaanegee ki ik shaaeir ne us noo aapanaa dil ditaa, par us ne barree bevafaaee naal us noo khajal keetaa| shaaeir duneea noo ih vaak de ke mar giaa

jiharraa aauarat noo piaar karadaa, auh aapanee dhauan te talavaar rakhadaa hai|

meraa dil paal noo buraa bhalaa keh ke haualaa vee naheen see hoeaa ki mere priy guroodev dee rooh de darashan hoe

aauarat| rab daa piaar aaratt,

marad lee zindagee hee jindagee,

premeean daa sabh ton mitthaa shabad|

aj dee aauarat uho kujh hai,

jo kujh marad ne us noo banaa ditaa|

ai mere shis

tainoo is gal vich pooran vishavaas karanaa chaaheedaa hai|

har vadde ton nikaa bhagavaan krit aaratt,

piaar karan yog hai, jaan saare kaaraj hee eeshar de,

piaar romaans han|

davaikh bhaavanaa vaalaa purash aatam piaar ton koraa hai|

aus nadee daa paanee ddoonghaa naheen,

jis vich ddigiaa rorraa us noo gandhalaa kar suttadaa hai,

aauarat dee nishakaam poojaa

aadamee lee mukatee de dar chauarre karadee hai|

eis de ulatt marad kaamak aavaazaan vich

aauarat ton anand mangadaa hai|

nafarat te eerakhaa aadarash jetoo naheen ho sakadeean|

saaddeean saareean gunjhalaan te harakh sog

keval sahij piaar hee mittaa sakadaa hai|

saaban kaparre dee mail katt dendaa hai te meenh rukhaan dee garad| ttheek guroodev vaak sansaar vaashanaa ton at uchere mukat sandes hee san | mere saare bhulekhe tatakaal navirat ho ge, jadon guroodev daa bhaav avesh andar utapan hoeaa| par fir vee main paal noo chitaavanee vajon ik khat likhanaa changaa jaaniaa|

aus vichaaree daa dosh vee kee see, ainaa vaddaa sansaar aapanee kaamanaa vich choor, har vakat magar lagaa hoeaa hai| gumaraahee deean kheddaan manakh lee moonh addee khaloteean han| mainoo aapanaa faraz pachhaananaa chaaheedaa hai| ghatt ton ghatt mainoo aapane saathee noo chaanan val jroor khichanaa chaaheedaa hai|

main vee ajeeb saan| jhatt ku hoeaa paal noo duneea deean kul laahanataan vich dtak rihaa saan| par hun hamadaradee vich dtalee jaa rihaa saan| giaanabhagavaan

ton door giaa man sansaar kamajoreean vich murr prevash karadaa see| saareean galaan soch vichaar, aus noo chitthee likhanee zarooree samajhee|

paal jee,

main aj tuhaadde naal jeea kholh ke galaan karaneean chaahundaa haan, galaan hee naheen, tuhaaddee aatamaa noo ghutt piaaranaa vee| bageeche vichon aj khaas kar tuhaaddee yaad vich gulaab de chaar soohe ful torr ke liaaeaa haan, jiharre meree mez te nikee rumaalee vich khulhe tuhaadde husan vaang has rahe san| tuhaaddee rooh noo ful pateean vich musakaandiaan vekh meraa jiaurraa kujh bhul ke kujh yaad kar rihaa hai|

roohaan malaheen maadhav husan hundeean han| par sajanee ih asahaar te hiradevedhak galaan main kee sun rihaa haan| paal sharaab barre chaa naal peendee hai ate aapane naven premee naal piaar rucheean din badin vadhaa rahee hai| inhaan galaan de sach samajhan naal meree rooh dam ghuttiaan vaang tarrafadee hai| rabaa ajihaa kade naa hove|

fir khiaal karadaa haan ki je ih sach hai, tad vee koee paravaah naheen| kiaunk jis paal noo main preet karadaa haan, auh chetan paal hai| jis tak gunaah pahunchadaa budtaa ho ke mauat burakee ho jaandaa hai| mainoo is sach jhootth naal koee vaasataa naheen, main us paal noo naheen piaar rihaa, jiharree sharaab dee kaaeil hai, jaan aapane kise fitaratee jazabe daa kaam vaashanaa vich anand vekh rahee hai| main us dee pavatar rooh daa pujaaree haan|

mainoo afasos hai ki main ih kujh lako naheen sakiaa| par ik sakhee de aib kandd pichhe us noo khuaar karan dee bajaae us de moonh te kahine change han| uh dosat dushaman hai, jiharraa aapane mitar noo us dee galatee ton jaanoo naheen karavaandaa| tainoo ih kujh jaan ke barraa dukh hovegaa| ih dukh beemaar de gande ang noo chhilan jinaa hee hovegaa| priaa toon ttheek jaan, eih dukh do dilaan dee piaaree saanjh daa jaaman hai|

main likhanon naheen ruk sakadaa ki aj is khiaal naal kinaa ku roeaa haan| ron barraa piaaraa lagadaa see, kiaunk us vich teree yaad pradhaan see| teree baabat saaree umar hee roee jaanaa mere lee mitthaa subhaag hai|

koee piaaree zindagee barabaad ho rahee hai, par main zindagee baare kujh naheen jaanadaa, kiaunk haale meree aapanee koee zindagee naheen| shaaeid kise de gunaahaan te viralaap karanaa hee meraa jeevan manorath ho giaa hai, jaan kise de dukhaan noo kavitaa vich gaaunaa|

toon gunaah kar rahee en jaan nekee| mainoo is ute rataa bhar afasos naheen, kiaunk aapane piaare deean khaahashaa noo sidhee tarhaan kuchalanaa naheen chaaheedaa, sagon usade dil bure bhale daa ahisaas fookanaa chaaheedaa hai| piaare deean khaahashaan noo fanaah karanaa aapane piaar noo antam salaam denaa hundaa hai| ik motee gande naale vich ddig piaa| duneea motee noo vee gand samajhan lag pee| kee is prakaar motee dee keemat ghatt gee par paagal duneea de fire dimaag noo kauan ucherr ke samajhaandaa| motee noo mal naheen chhonhadee, bhaaven motee aapane aap noo vee gand kiaun naa jaanan lag pave| meraa man keval inhaan khiaalaan dee khichotaan noo hookaan vich viaakul hai|

chaanan vich hanere dee sanbhaavanaa naheen| rooh nerre koee paap kiven aa sakadaa| hai| meree maadhakataa aibaan ton koee hiradaa khaalee naheen| jo kujh toon karadee en, mere lee uh buraa naheen| kaash| kade toon mere nainaan vich aapanaa sahee satikaar parrh sakadee, jadon ki main ikalh vich teree yaad sadakaa nain bharee baitthaa hundaa haan|

main chup soch rihaa haan| kitaabaan bulh ghutteean hairaan peean han| teree yaad vich ttutte chaare ful paagalapan vich kumalaa rahe han| barre bhole te piaare han| ihanaan huseenaan noo kee pataa hai ki main kee bhairraa likhee jaa rihaa haan| suhaniaan noo gunaahaan val jhaatee paaun dee vihal naheen miladee| par paal toon sach jaan teraa ik husan hee duneea dee kaanee akh daa laalach hai|

mainoo tere karam vee piaare han, kiaunk uh tere han| premee dee har vasatoo hee muhabat yog hundee hai| main taithon kade piaar naheen mangiaa| main manganaa vee naheen chaahundaa| piaar varagee amolak cheez mangiaa naheen miladee| je toon mainoo nafarat vee karen, main musakaraae binaan naheen reh sakadaa, kiaunk teree jis aatamaa noo main muhabat karadaa haan, auh maithon ik chhin parhe naheen hundee | jiharraa ruhaanee suaad main teree preet yaad vich maan rihaa haan| main chaahundaa haan, aus daa tainoo changee tarhaan giaan hove| ih tad hee ho sakadaa hai, je toon aapane manolajat khiaalaan te amalaan daa baleedaan deven|

kaash| tainoo aapane sone daa giaan hundaa, fir toon kade bhee mulame de baraabar aapaa naa toladee| par uh, mere moorakh man, ful noo aapane roop daa maan hai, par mahik dee kadar naheen| main tainoo manan lee aakheer taralaa bhej rihaa haan|

duneea pavitr roohaan noo vee kalankat karanon naheen hattadee| par us vele saanoo aapanee sachaaee te attal bharosaa hovegaa, jadon aseen har karam noo sat dee buniaad ton shuroo karaange| meraa man zakhamee ho ke pukaaranon tad hee reh sakadaa hai, je teraa sat vishavaas teree har majabooree haalat vich vee binaan jhijak addol hove| naheen taan tainoo aj jaan lainaa chaaheedaa hai ki ih saaeir rooh dee zindaa mauat ho gee| keval

eis karake ki uh ik ddol rahee hasatee noo aatam rishate ton jaanoo naa karavaa sakiaa| ik kinaare ddubadee jind noo baahon farr ke naa bachaa sakiaa|

paal kee taithon balabeer ainee aas vee naheen kar sakadaa

teree hamadaradee vich gileean akhaan valon ih ttutteean futteean sataraan han| main aas karadaa haan ki toon zaroor aapanaa samaan haraj kar ke inhaan noo parrhegee te amal yog banaavengee| keval ik vilakadee rooh lee, jis noo tere gam daa tere naalon vee bahut fikar hai| tainoo jeevan pandh vich ddigadee vekh ke,

balabeer|

main khat ddaak vich paa aaeaa| jadon rottee khaan baitthaa, bebe jee ne kujh hor hee sunaaeaa| uhanaan daa chiharaa chintaatur dis rihaa see te kahin lage, pindd de vaileean vich tere baare kee tarhaan de shakee khiaal han| main chaahundee haan, toon kite baahar nauakaree te chaliaa jaaven| eihanaan moorakhaan vich fas ke kite fer arrengaa| mainoo is fikar vich raat noo neend naheen paindee| main taan tainoo vekhavekh jeea rahee haan | mere ton teraa koee dukh naheen dekhiaa jaanaa|

maataa| main baalan naheen jo ag vich fookiaa jaavaangaa, dhaat naheen jo dtal jaavaangaa| meree hinmat pahaarraan noo dararr suttegee| meraa vishavaas toofaanee samundaraan noo rirrak devegaa| main sachaaee daa amorr inakalaab haan| mereean akhaan vich chaanan hai, jiharraa aauakheean raahaan noo cheer jaavegaa| main thake ttutte mazadoor kisaanaan dee sevaa lee jamiaa haan| dukheean, beemaaraan te gulaamaan lee jeevan yog sahaaraa ban ke aaeaa haan main hanere te dukh rogaan vich tarrafadee duneea chhadd ke kiven chalaa jaavaan main aapane aap noo dhokhaa de devaan meree maataa toon naheen jaanadee balabeer vich kinaa ku bal hai

vekh balabeera toon sadaa aapanee keetee karadaa hain rab de vaasate aseen jiaunde mar jaavaange, je tainoo kujh ho giaa | toon zaroor chaliaa chaah| aseen aape aauakhe sukhaale katt lavaange|

bebe jee noo meree kahee gal changee naa lagee ate naa hee unhaan samajhee| main chup chaap aauakhaa sukhaalaa rottee khaan lag piaa| mainoo iaun bhaasadaa see, jiven rottee mere sangh vich ful rahee hai ate main akhaan chauarreean kar kar andar langhaa rihaa haan| rottee khaa ke main aapanee kutteea vich aa giaa| sauan jaan lee manje te pai giaa| pandaraan ku minttaa pichhon sakool daa ik vidiaarathee ik lafaafaa te ik panjaabee maasak patar de giaa| main pahilon lafaafaa paarriaa| ih patarakaa paal dee see; likhiaa see

paraso ton dauare muk chuke han| tuhaaddee yaad noo akharaan vich band kar ke bhej

rahee haan| main ikalhee chubaare vich tuhaanoo khat likh rahee haan| mere andar chaa un rahe han| mere angaan vich vichaaraan machal raheean han| je haalat ese tarhaan hee rahe taan zaroor do gharreean noo paagal ho jaavaangee| kee tuseen akharaan vichon labh lavoge ki meraa dil kee mang rihaa hai| par naheen, marad ih kade vee jaan naheen sakegaa|

main tuhaanoo piaar karadee haan,

par naheen, dil kahindaa hai ki is ton vee koee changee cheez, jiharree vikadee naheen jaan kiton dtoonddiaan miladee naheen|

ho sakadaa hai marad saaeinsadaan chan deean rishamaan noo is saaz vich jarr lave |

eih vee sanbhav hai, ki uh rishamataaraan nagame vich bol pain|

par aah| jo kujh mere dil vich hun hai

eih tuhaanoo kiton naheen milegaa,

main daave naal pukaaradee haan, naheen milegaa,

bilakul naheen milegaa|

koee husan is noo chhoh ke mailaa naheen kar sakadaa|

koee sach is ton uchaa naheen ho sakadaa|

piaare balaraaj| tuseen jaanade ho uh kee hai

meraa dil saagar chhalaan ban rihaa hai|

tuseen musakaaunon naheen hattade|

dil malozoree aapane karaar val uchhal rihaa hai|

auh sachaa husan, jis noo kavitaa gaa naheen sakee,

auh hai isataree daa asal roop|

maniaa, shaaeir isataree dil de at nerre hundaa hai|

par isataree de hirade roop tak, kul naazak bhaav hochhe han|

main uh sabh kujh tere havaale kar ditaa hai|

jo kujh meraa see, mere preetam bal|

main anaath saan,

prabhoo ne meraa naath bakhash ditaa|

main aniaan dhund vich asalon gavaach gee saan

par hun mainoo kise ne dtoondd liaa hai|

sute javaan bhaav angarraaeean vich jaag pe han|

husan chamak ke praarathanaa ban giaa hai|

joban vishavaas chattaan vich taniaa disadaa hai|

mainoo jeevan de raahaan ne changee tarhaan rulaaeaa,

par hun mainoo meraa raaheen aa miliaa hai|

manzal te aa ke saare dukh ros bhul jaande han|

main tuhaanoo binaan puchhe aapanaa premee banaa liaa hai|

par kee baalam| piaar hiradiaan vich

pravesh daa vee puchh gichh karadaa hai

mainoo iaun jaapadaa hai, jiven tuseen bhauar gunjaar binaan

kujh naheen jaanade|

te main adhakhirre ful vaang abhol|

aseen ik dooje noo naheen jaanade saan|

devayog naal ik dooje noo jaan ke vaakaf bane,

vadhadee vaakafee mitarataa vich badal gee|

mitarataa ne hamadaradee dee jaag vich saare raaj ik kar dite|

hun aseen kithe haan

jithe pahunchan lee saaree kudarat kaahalee hai|

eiaun dis rihaa hai, jiven piaar vich saaraa brahimandd

sinchariaa piaa hai|

piaar vich saareean kaamanaavaan musakraa ke

aanand ban geean han|

par mere dil vich ik bhattakanaa hai,

kaahalee kaahalee bhukhee bhukhee|

har ang javaan aashaa ban ke tarrap rihaa hai|

main tuhaanoo ainee vaar chunmanaa chaahundee haan ki behosh ho jaavaan|

sabar dee had noo cheer, ainaa ghuttanaa chaahundee haan,

ki mere sabh jorr aapane thaavaan ton ttutt jaan|

saaree maanavataa piaar vich fanaah ho ke

nooraanand ban jaave|

aaha mere premee balaraaj hun toon mere kol hundaa,

eis vele

toon mere lee hee bhagavaan reejhaan ne shangaariaa e|

main teree poojaa karaangee, aaratee utaaraangee,

toon meraa bhagavaan te main teree chelee,

teree charan sharadhaa vich isatareeat nichhaavar karaangee|

jadon toon mere kol hovengaa, main kee naa karaangee|

par mere andar kujh laraz rihaa hai,

kite toon duneea te zamaane daa khiaal naa kar laveen|

samaaj rok de anubhav vich gavaach naa jaaveen|

meraa dil yakeen naal aakhadaa hai,

ki shaaeir inhaan saariaan daa manhoo torr ke

age vadhiaa maradaa hai;

jiharraa piaar daa kaaeil hai,

sachee hamadaradee vich har honee noo satikaaradaa

te kalaa dee pooranataa daa khojee hai|

aa, kavitaa dee bhaal vich kamale raahee,

mere man kutteea tainoo uddeek rahee hai

saare ful tainoo sad rahe han|

taleean aapanee bezabaanee vich kujh dasanaa chaahundeean han|

mereean kaaleean littaan velaan vaang tainoo lako lain lee jhool raheean|

dil nadee tainoo paa ke hee pavatar ho sakadee hai|

meraa roop kavitaa hai, main piaar dee avataar|