ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਉਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਸਿਖਦੇ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਆਤਮਾ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਾ ਪਾਲਣ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।
ਇਕ ਵਾਰੀ ਮੈਂ ਇਕ ਵਿਦਵਾਨ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੁਣਿਆ, "ਹਰ ਬੁਰਾਈ ਦਾ ਇਲਾਜ ਹੈ ਸਿਵਾਇ ਮੂਰਖਤਾ ਦੇ। ਇਕ ਢੀਠ ਮੂਰਖ ਨੂੰ ਤਾੜਨਾ ਕਰਨੀ ਜਾਂ ਬੁਧੂ ਨੂੰ ਨਸੀਹਤ ਦੇਣੀ ਪਾਣੀ ਉਤੇ ਲਿਖਣ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਈਸਾ ਨੇ ਨੇਤਰਹੀਣਾਂ, ਲੰਗੜਿਆਂ, ਲੂਲ੍ਹਿਆਂ ਅਤੇ ਕੋਹੜੀਆਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ ਪਰ ਉਹ ਮੂਰਖਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ।
"ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਦਾ ਸਾਰੇ ਪੱਖਾਂ ਤੋਂ ਅਧਿਐਨ ਕਰੋ ਯਕੀਨਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗ ਜਾਏਗਾ ਕਿ ਗਲਤੀ ਕਿਥੇ ਹੈ?
"ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਦਾ ਮੁੱਖ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਰਹੇ ਕਿ ਖ਼ੁਫ਼ੀਆ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਤੰਗ ਨਾ ਹੋਵੇ।
"ਉਹ ਜੋ ਖੁੱਸ ਜਾਣ ਪਿਛੋਂ ਮੌਕੇ ਨੂੰ ਨੂੰ ਫੜਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਵਾਂਗ ਹੈ ਜੋ ਮੌਕੇ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਪੁਜਦਿਆਂ ਤਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਫੜਣ ਵਾਸਤੇ ਨਹੀਂ ਉਠਦਾ।
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਕਦੇ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਉਸਨੇ ਸਾਨੂੰ ਤਰਕ ਅਤੇ ਵਿਦਵਤਾ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹੈ ਤਾਕਿ ਅਸੀਂ ਗਲਤੀਆਂ ਅਤੇ ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਟੋਇਆਂ ਵਿਚ ਡਿਗਣ ਤੋਂ ਸਦਾ ਚੁਕੰਨੇ ਰਹੀਏ।
ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਹਨ ਉਹ ਜਿਹਨਾਂ ਉਤੇ ਖ਼ੁਦਾ ਨੇ ਤਰਕ ਵਰਗੇ ਤੋਹਫ਼ੇ ਦੀ ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ।