ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਇਕ ਪਲ ਵਿਚ ਹੀ ਵਾਪਰ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਕ ਨਜ਼ਰ ਇਕ ਸ਼ਬਦ, ਇਕ ਹਉਕਾ ਅਤੇ ਇਕ ਚੁੰਮਣ ਰਾਹੀਂ ਖਿੜ ਗਿਆ।
ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ, ਓਸ ਪਲ ਨੇ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦੇ ਭੂਤਕਾਲ ਦੀ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਆਸਾਂ ਵਿਚ ਮਿਲਾ ਦਿਤਾ। ਇਹ ਉਸ ਚਿੱਟੇ ਗੁਲਾਬ ਵਾਂਗ ਸੀ ਜੋ ਦਿਨ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿਚ ਧਰਤੀ ਦੇ ਸੀਨੇ ਵਿਚੋਂ ਉਗਮਦਾ ਹੈ।
ਉਹ ਪਲ ਮੇਰੇ ਜੀਵਨ ਲਈ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਲਈ ਈਸਾ ਮਸੀਹ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਣਾ ਸੀ; ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਚੰਗਿਆਈ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਰੋਸ਼ਨੀ, ਗ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸਾ ਨੂੰ ਵਰਦਾਨ ਵਿਚ ਬਦਲ ਦਿਤਾ।
ਪਿਆਰੀ, ਪਿਆਰ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਖ਼ੁਦਾ ਵਲੋਂ ਕਈ ਰੂਪਾਂ ਤੇ ਸ਼ਕਲਾਂ ਵਿਚ ਵਰਦਾਨ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਸੰਸਾਰ ਉਤੇ ਉਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਇਕੋ ਹੀ ਹੈ। ਇਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਲਾਟ ਜੋ ਮਨੁੱਖੀ ਮਨ ਨੂੰ ਰੁਸਨਾਉਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਉਸ ਚਮਕਦੀ ਮਸ਼ਾਲ ਵਾਂਗ ਹੈ ਜੋ ਖ਼ੁਦਾ ਵਲੋਂ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦਾ ਰਾਹ ਰੁਸ਼ਨਾਉਣ ਲਈ ਧਰਤੀ ਉਤੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਰੂਹ ਵਿਚ ਹੀ ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀਆਂ ਆਸਾਂ ਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ, ਯਹੂਦੀ ਮਸੀਹਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਜਿਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਵਾਉਣਾ ਸੀ।
ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਮਹਾਨ ਰੂਹ ਨੂੰ ਇਹ ਸੋਝੀ ਹੋ ਗਈ ਕਿ ਜੂਪੀਟਰ ਅਤੇ ਮਿਨਰਵਾ ਦੀ ਪੂਜਾ ਦਾ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਆਦਮੀਆਂ ਦੇ ਮਸੀਹੀ ਮਨਾਂ ਦੀ ਪਿਆਸ ਉਸ ਸ਼ਰਾਬ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬੁੱਝ ਸਕਦੀ।
ਰੋਮ ਵਿਚ ਮਨੁੱਖ ਅਪੋਲੋ ਦੇ ਦੇਵਤਾ, ਇਕ ਬੇਤਰਸ ਦੇਵਤਾ ਅਤੇ
