ਤੇ ਤੇਰੀ ਭਲਕ ਦੀਆਂ ਕਲੀਆਂ ਮੇਰੇ ਦਿਲ 'ਚ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਖਿੜਦੀਆਂ ਰਹਿਣਗੀਆਂ,
ਤੇ ਤੇਰੀ ਸੁਗੰਧੀ ਮੇਰੇ ਸਾਹਾਂ 'ਚ ਘੁਲ ਜਾਏਗੀ,
ਤੇ ਏਦਾਂ ਅਸੀਂ ਰਲ-ਮਿਲ ਕੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਮੌਸਮਾਂ 'ਚ ਖ਼ੁਸ਼ੀ-ਖੇੜਾ ਮਨਾਉਂਦੇ ਰਹਾਂਗੇ ।'*
ਤੇ ਫੇਰ ਪਤਝੜ 'ਚ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬਾਗਾਂ 'ਚੋਂ ਅੰਗੂਰ 'ਕੱਠੇ ਕਰ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੀੜਨ ਲਈ ਘੁਲ੍ਹਾੜੀ 'ਚ ਪਾਓ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਮਨ 'ਚ ਆਖੋ-
'ਮੈਂ ਵੀ ਤਾਂ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦਾ ਇਕ ਬਾਗ਼ ਹਾਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਫਲ ਵੀ ਭੱਠੀ 'ਚ ਕਾੜ੍ਹਨ ਲਈ ਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਜਾਣਗੇ,
ਤੇ ਫੇਰ ਪਹਿਲੇ ਤੋੜ ਦੀ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਅਣਗਿਣਤ ਭਾਂਡਿਆਂ 'ਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਏਗਾ।'
ਤੇ ਫੇਰ ਸਿਆਲ 'ਚ ਜਦ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਰਾਬ ਨੂੰ ਪੀਣ ਲਈ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਦਿਲੋਂ ਹਰ ਪਿਆਲੇ ਲਈ ਇਕ ਗੀਤ ਨਿਕਲਣਾ ਚਾਹੀਦੈ।
ਤੇ ਹਰ ਗੀਤ 'ਚ ਪਤਝੜ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਦੀ, ਉਸ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਦੀ, ਤੇ ਉਸ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀ ਭੱਠੀ ਦੀ ਯਾਦ ਵਸੀ ਹੋਵੇ।"
* ਅੰਨ-ਪਾਣੀ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਨ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਵੀ ਪਵਿੱਤਰ ਵਰਤਾਰਾ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, 'ਆਸਾ ਦੀ ਵਾਰ' ਮੁਤਾਬਿਕ-
'ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਪਵਿਤ੍ਰ ਹੈ ਦਿਤੋਨੁ ਰਿਜਕੁ ਸੰਬਾਹਿ॥
(ਹਵਾਲਾ-ਪੰਜਾਬੀ ਅਨੁਵਾਦਕ)
