ਦੇ ਅਰਥ ਸਮਝਾਣੇ ਪੈਣ । ਉਹ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿਚ ਹੀ ਮਿਲ ਜਾਣਗੇ । ਗੁੜ੍ਹਤੀ ਹੀ ਸੇਵਾ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਦਿਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨ ਇੰਜ ਭਟਕਦਾ ਨਾ ਫਿਰੇ । ਮਾਂ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਬਣਾ ਸਵਾਰ ਸਕਦੀ ਹੈ । ਬੱਚਾ ਤਾਂ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਮੂਰਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ਮਾਂ ਹੀ ਘੁਮਿਆਰ ਹੈ ਜੋ ਚੱਕ ਤੇ ਚੜਾ ਹੌਲੇ ਹੌਲੇ ਚੱਕ ਘੁਮਾਂਦੇ ਬਾਹਰੋਂ ਚੋਟ ਅਤੇ ਅੰਦਰੋਂ ਪੁਚਕਾਰ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਸੁੰਦਰ ਆਚਰਣ ਘੜ ਉਸ ਦੀ ਆਤਮਾ ਵੀ ਸ਼ੁਧ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ । ਬੀਬੀ ਭਾਨੀ ਜੀ ਨੇ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਦਿਤਾ, ਜੋ ਇਕ ਮਾਂ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਦੇ ਸਕਦੈ ਸਨ । ਉਨ੍ਹਾਂ ਅਸੀਸ ਕੇਵਲ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਜੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਜਗਤ ਦੇ ਹਰ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਚਿਤੀ ਹੈ।

ਬੀਬੀ ਭਾਨੀ ਜੀ ਨੇ ਮਾਂ ਰੂਪ ਵਿਚ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਜੀ ਨੂੰ ਜੋ ਅਸੀਸ ਦਿਤੀ ਹੈ ਉਹ ਪੰਜਵੇਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੇ ਬਖ਼ਸ਼ਸ਼ ਕਰ ਕੇ ਰਾਗ ਗੂਜਰੀ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅੰਕਤ ਕਰ ਦਿਤੀ।

ਬੀਬੀ ਭਾਨੀ ਜੀ ਅਸੀਸ ਦੇਂਦੇ ਹੋਏ ਫ਼ਰਮਾਂਦੇ ਹਨ, ਹੇ ਪੁੱਤਰ! ਤੈਨੂੰ ਮਾਂ ਦੀ ਇਹ ਅਸੀਸ ਹੈ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਅੱਖ ਝਮਕਣ ਜਿਤਨੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਵੀ ਨਾਂਹ ਭੁਲੇ । ਤੂੰ ਸਦਾ ਜਗਤ ਦੇ ਮਾਲਕ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਦਾ ਰਹੁ :

ਪੂਤਾ ਮਾਤਾ ਕੀ ਆਸੀਸ।।

                ਨਿਮਖ ਨ ਬਿਸਰਉ ਤੁਮ੍ ਕਉ ਹਰਿ ਹਰਿ

            ਸਦਾ ਭਜਹੁ ਜਗਦੀਸ ॥੧॥ਰਹਾਉ॥

-ਗੂਜਰੀ ਮ: ੫, ਪੰਨਾ ੪੯੬

ਫਿਰ ਫ਼ਰਮਾਇਆ :

     ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੁਮ੍ ਕਉ ਹੋਇ ਦਇਆਲਾ ਸੰਤ ਸੰਗਿ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ॥

ਕਾਪੜੁ ਪਤਿ ਪਰਮੇਸਰੁ ਰਾਖੀ ਭੋਜਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਨੀਤਿ ॥

-ਗੂਜਰੀ ਮ: ੫, ਪੰਨਾ ੪੯੬

ਭਾਵ : ਸਤਿਗੁਰੂ ਤੇਰੇ ਉਤੇ ਦਇਆਵਾਨ ਰਵੇ । ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋਵੇ, ਜਿਵੇਂ ਕੱਪੜਾ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੜਦਾ ਢੱਕਦਾ ਹੈ, ਤਿਵੇਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੇਰੀ ਇੱਜ਼ਤ ਰੱਖੇ । ਸਦਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਲਾਹ ਤੇਰੀ ਨਿੱਤ ਦੀ ਖ਼ੁਰਾਕ ਰਵੇ । ਮਾਤਾ ਭਾਨੀ ਜੀ ਨੇ ਅਸੀਸਾਂ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਬਿਖੇਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, 'ਪੁੱਤਰ, ਨਾਮ ਜੋ ਜੀਵਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਦਾ ਪੀਂਦੇ ਰਵੋ । ਸਦਾ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਉੱਚਾ ਆਤਮਕ ਜੀਵਨ ਬਣਿਆ ਰਵੇ । ਆਤਮਕ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਕੋਲ ਰਹਿਣ ਨਾਲ ਸਭ ਆਸਾਂ ਪੂਰੀਆਂ