ਨੀ ਤਾਂ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹੋਈ ਕੇ ਏਹ ਕੇਸ ਠਾਣੇ ਦੇਣਾ ਪੈਣਾ ਤੇ ਫਿਰੀ ਜੇਹੜੀ ਦੁਰਗਤੀ ਹੋਗ ਸੇ ਹੇਗ, ਸਾਡੇ ਪਿੰਡੇ 'ਤੇ ਥੀ ਖੇਹ ਉਡਣੀ। ਰਿਕਾਡ ਐ ਅੱਜ ਤਾਈਂ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡੇ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਪੈਰ ਨੀ ਧਰਿਆ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡੇ ਦਾ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਗਲਤ ਕੰਮ ਕਰੀਕੇ ਠਾਣੇ ਗਿਆ।"

ਪਰ ਮਾਨ੍ਹੇ ਨੇ ਸਰਪੰਚ ਦੀ ਅਪੀਲ ਨੂੰ ਬੜੀ ਨਿਡਰਤਾ ਤੇ ਬੇਦਰਦੀ ਨਾਲ ਠੁਕਰਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਸੀ, "ਬੇਸ਼ੱਕ ਭੇਜੀ ਦੇਗ ਕੇਸ ਠਾਣੇ, ਜਦ ਮੈਂ ਕੀਤਾ ਈ ਕੱਖ ਨੀ, ਫਿਰੀ ਮੈਂ ਖ਼ਾਹ-ਮਖ਼ਾਹ ਅਲਜਾਮ ਆਪਣੇ ਸਿਰੇ ਕੈਂਹ ਲਈ ਲਾਂ।"

"ਸਰਪੰਚ ਸਾਹਬ, ਈਆਂ ਨੀ ਸਿੱਧੀਆ ਉਂਗਲਾ ਘਿਓ ਨਿਕਲਣਾ। ਠਾਣੇ ਜਾਈਕੇ ਜਹਾੜੀ ਛਿਤਰੋਲ ਫਿਰਗ, ਪਟਾ ਚਾੜ੍ਹਗੇ, ਫਿਰੀ ਇੰਨੀ ਆਪੇ ਬਕੀ ਪੈਣਾ ਮੋਮਨੇ ਲੇਖਾਂ।" ਆਧਰਮੀ ਮੁਹੱਲੇ ਕਾ ਬਲਵੰਤ ਜਿਹੜਾ ਪੰਚੇਤ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਕੇਸ ਠਾਣੇ ਭੇਜਣ ਲਈ ਜ਼ੋਰ ਪਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਮਾਨ੍ਹ ਸਿੰਘ ਦੇ ਅੜੀਅਲ ਰਵੱਈਏ ਨੂੰ ਵੇਖਦਿਆਂ ਕੇਸ ਠਾਣੇ ਭੇਜਣਾ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰਕੇ, ਪੰਚਾਇਤ ਉਠ ਖੜੋਤੀ ਸੀ।