ਉਮੈਦਵਾਰ
ਵਿਚ ਆਸ਼ਾ ਦੇ ਰਹੇ ਉਮੈਦਾਵਰ
ਨ ਮਿਲੇ ਇਨਸਾਨ ਬਣਕੇ ਆ ਤੁਸੀਂ,
ਨ ਮਿਲੇ ਰੱਬ ਬਣਕੇ ਜਾ ਅਸੀਂ।
ਮਿਲ ਜਿ ਪੈਂਦੇ ਜਾਣੀਏ ਕੀਹ ਹੋਵਦਾ!
ਰੱਜ ਜਾਂਦੀ ਆ ਕੁਈ, ਦਿਲ ਭਿੱਜਿਆ ਸੌਂ ਜਾਂਵਦਾ।
ਤੇਰੀਆਂ ਉਡੀਕਾਂ ਰਖਿਆ ਹੈ ਜਾਗਦੇ
ਦਿਲ ਨੂੰ ਉਮਾਹੀ ਰਖਿਆ ਵਿਚ ਤਾਂਘ ਦੇ
ਸਾਈਆਂ!
ਨ ਮੁੱਕੇ ਤਾਂਘ ਏ, ਦਰਸ਼ਨ ਬੀ ਸਾਨੂੰ ਦੇਵਣਾ,
ਦੇ ਦਰਸ, ਰੱਜ ਨ ਦੇਵਣੀ ਵਿਚ ਪਯਾਰ ਸਦ ਉਮਲੇਵਣਾ।
ਪ੍ਰਿਯ ਰੂਪ ਤੇਰਾ ਆਖਦੇ
ਸਾਈਆਂ! ਅਸਾਂ ਪਿਆਰਨਾ।
ਸਾਥੋਂ ਪਿਆਰ ਕਰਾਵਨਾ।
ਮਿਲਕੇ ਬੀ ਪਯਾਰ ਕਰਾਵਨਾ। ੪੫.
(ਬੰਬਈ ੨੮-੧੨-੧੯੫੪)
