eih sunake main ddaree te kanbee te kihaa teraa piaaraa mainoo tere varagaa lagegaa kahin lage hun jo kuchh mere vich tainoo piaaraa lagaa hai uh uho hai| main manakh varagaa haan, par mere vich uho hai jo changaa hai te tainoo piaaraa piaa lagadaa hai| haan. auh tainoo piaaraa zaroor lagegaa, auh hai hee saaraa piaar, auh tainoo piaar karegaa bee, par uh milegaa taan je toon din raat ik kam karengee| main kihaakeeh kahin lage tturade firade, autthade, baitthade har vele vaahiguroo aakhadee rahee| ih aakhake bulh meett le, akhaan band ho geean, pal ku magaron vaahiguroo dee avaaz kinee ver aaee, netoo acharaj dtang khulhe te mitt ge| main jaataa son ge han| hun din ho giaa see, maan aa gee te change jee val takake bolee bachee| ih taa mar giaa hai| meree cheek nikal gee, ro pee, par kise ne kan vich kihaaje toon roee taan main khush naheen hovaangaa| fer mainoo ddar aaeaa, sahimee, sanghaa ruk giaa ki ih mariaa naheen| fer chetaa aayaa ki piaaro daa piaaraa aavegaa| fer chetaa aaeaa ki jo vaahiguroo kahaangee taan aavegaa| so main chup kar gee te vaahiguroo, vaahiguroo karan lag pee| rauan aave, gach charrhe, kalejaa ttutte, hath teer val jaave, par fer piaare daa hukam chete aa jaave te main piaare de piaare noo aapane andar hee andar vaahiguroo, vaahiguroo karake vaajaan maaran lag jaavaan|
eis tarhaan dukh, ranj te us daa aakhiaa manan de jatan vich dilo dil dhake dhorre khaandiaan us sabh ton change, sabh ton uche, sabh ton piaare daa sareer sasakaar ditaa| tadon ih pataa naa lagaa ki ih kis desh daa see, kiaun aayaa see, kis sulakhanee maan te bhaage bhare piau daa put see
0
