ਅੰਨ-ਧਨ ਨੂੰ ਗੁਦਾਮਾਂ ਵਿਚ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਥੁੜ ਪੈਦਾ ਕਰਨੀ ਅਤੇ ਇਸ ਮੌਕੇ ਤੋਂ ਲਾਭ ਲੈ ਕੇ ਮਹਿੰਗੇ ਮੁੱਲੋਂ ਮਾਲ ਵੇਚਣਾ ਵੀ ਮੁਨਾਹਾਮੇਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਡੁੱਗਾਂ, ਹਥਿਆਰਾਂ ਅਤੇ ਮਿਲਾਵਟਾਂ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵੀ ਮੁਨਾਫਾਖੋਰੀ ਹੈ; ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਹੋਰ ਅਗੇਰੇ ਜਾ ਕੇ, ਜਰਾ ਕੁ ਹੋਰ ਸੂਖਮਤਾ ਨਾਲ ਸੋਚਿਆਂ ਇਹ ਪਰਤੀਤ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਮੁਨਾਫ਼ੇ ਨੂੰ ਮਨੋਰਥ ਮੰਨ ਕੇ ਮੁਨਾਵੇ ਦੀ ਦੌੜ ਦੌੜਨੀ; ਹਰ ਅਗਲੇ ਸਾਲ, ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਦੇ ਮੁਨਾਫੇ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤਾ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਿਚ ਹੀ ਆਪਣੀ ਵਾਪਾਰਕ ਯੋਗਤਾ ਦੀ ਉੱਤਮਤਾ ਦੀ ਅਭਿਵਿਅਕਤੀ ਮੰਨਣੀ ਅਤੇ ਇਉਂ ਕਰਦਿਆਂ ਹੋਇਆ ਇਹ ਖਿਆਲ ਨਾ ਰੱਖਣਾ ਕਿ ਸਾਡੀ ਇਸ ਸਫਲਤਾ ਦਾ ਸਦਕਾ ਸਮਾਜਕ ਜੀਵਨ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਸੁੰਦਰਤਾ, ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਕੁਰੂਪਤਾ ਵਿਚ ਫੱਟਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਵੀ ਮੁਨਾਫ਼ਾਖ਼ੋਰੀ ਹੈ । ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਓਨਾ ਚਿਰ ਹੀ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਉਹ ਵਾਪਾਰੀ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਲਈ ਸਹੂਲਤ ਦਾ ਸ੍ਰੋਤ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਇਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਇਕ ਮਨੋਰਥ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਦੋਂ ਇਹ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਲਈ ਵਾਪਾਰ ਤੋਂ ਵੱਖਰੇ ਸਾਧਨਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦੇਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਆਧੁਨਿਕ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ ਮੁਨਾਰਾਖੋਰੀ ਦਾ ਸਾਧਨ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਨਾਲ ਬੇਕਾਰ ਹੋਏ ਕਾਮਿਆਂ ਨੂੰ ਬੇਕਾਰੀ ਭੱਤੇ ਲਈ ਹੱਥ ਫੈਲਾਈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਹਰ ਚੁਰਾਹੇ ਉੱਤੇ ਕਾਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਕੇ ਦਸ ਦਸ ਵੀਹ ਵੀਹ ਪੈਸੇ ਮੰਗਦੇ ਵੇਖ ਕੇ, ਤਕਨੀਕੀ ਤਰੱਕੀ ਦੀ ਦੌੜ ਦੌੜਨ ਵਾਲੇ ਵਿਗਿਆਨਕਾਂ ਦੇ ਮਨੁੱਖਤਵ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਵੇਖਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿਚ ਬਿਜਲੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਈ ਜੈਨਰੇਟਰਜ਼ ਕੋਇਲੇ ਨਾਲ ਚਲਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਮਾਹਿਰਾਂ ਦਾ ਖਿਆਲ ਹੈ ਕਿ ਨਿਊਕਲੀਅਰ ਪਾਵਰ ਸਟੇਸ਼ਨ ਕੋਇਲੇ ਵਾਲੇ ਜੈਨਰੇਟਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸਸਤੀ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤਾ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਨਤੀਜਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੋਇਲੇ ਦੀਆਂ ਖਾਣਾ ਬੰਦ ਕਰ ਕੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੂੰ ਮੁਹਤਾਜ ਬਣਾ ਕੇ, ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਬੇ-ਲੋੜਾ ਬੋਝ ਹੋਣ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸ ਨਾਲ ਭਰ ਕੇ ਅਤੇ ਨਿਊਕਲੀਅਰ ਪਾਵਰ ਸਟੇਸ਼ਨ ਉਸਾਰ ਕੇ ਸਸਤੀ ਬਿਜਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਲੁਕੀਮੀਆਂ ਦਾ ਰੋਗ ਵੀ ਵਧਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਥੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਅਜਿਹੇ ਪਾਵਰ ਸਟੇਸ਼ਨ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਲਾਗੇ ਵੱਸਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਲਹੂ ਵਿਚ ਕੈਂਸਰ ਦਾ ਰੋਗ ਨੈਸ਼ਨਲ ਐਵਰੇਜ (ਕੌਮੀ ਔਸਤ) ਨਾਲੋਂ ਕਈ ਗੁਣਾ ਜਿਆਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸੱਚ ਦੀ ਤਿਆਨਕਤਾ ਦੇ ਸਨਮੁਖ ਖੜੇ ਹੋ ਕੇ ਵੀ ਜੇ ਸਾਡੇ ਤਕਨੀਕੀ ਮਾਹਿਰ, ਨਿਊਕਲੀਅਰ ਪਾਵਰ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ 'ਕੈਂਸਰ ਪਰਸਾਰ ਕੇਂਦਰਾਂ' ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨ
