Back ArrowLogo
Info
Profile
ਅਤੇ ਇਨਸਾਫ਼ ਦਾ ਜੀਵਨ ਜੀਵਿਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਜੰਗਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰਥ ਵੀ ਮੁਲਕਗੀਰੀ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਆਪਣੇ ਯੂਨਾਨੀ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਚੰਗਾ ਰਾਜ-ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰ ਸਕਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਪੱਛਮੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਸੱਭਿਅਤਾ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਉਸਰੱਈਏ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਦਬਦਬੇ ਖਰਾਜ ਅਤੇ ਮੁਲਕਗੀਰੀ ਨੂੰ ਜੰਗ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਅਤੇ ਯੋਗ ਮਨੋਰਥ ਮੰਨਿਆ ਜਾਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਅੱਤ ਘਿਣਾਉਣੇ ਮਨੋਰਥਾਂ ਲਈ ਵੀ ਜੰਗਾਂ ਲੜੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਲੜੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੁਰਾਤਨ ਮਿਸਰ ਦੇ ਫੋਰੇ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਉੱਤੇ ਹੱਲੇ ਕਰ ਕੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜੰਗਾਂ ਵਿਚ ਹਰਾ ਕੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੁਆਨ ਇਸਤ੍ਰੀ-ਪੁਰਬਾਂ ਨੂੰ ਗੁਲਾਮ ਬਣਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਲੈ ਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਪੁਰਾਤਨ ਮਿਸਰ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ, ਮੰਦਰਾਂ ਅਤੇ ਪਿਰਾਮਿਡਾਂ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੁਲਾਮਾਂ ਦੀ ਹੱਡ-ਤੋੜਵੀਂ ਮੁਸ਼ੱਕਤ ਨਾਲ ਸਿਰੇ ਚਾੜ੍ਹਿਆ ਗਿਆ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਯਹੂਦੀਆਂ ਦਾ ਮਿਸਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਦਾਸ ਬਣਾਇਆ ਜਾਣਾ ਅਤੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਦਾਸ-ਵਾਸ ਪਿੱਛੋਂ, ਹਜ਼ਰਤ ਮੂਸਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਿਸਰ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿਚ ਮੁੜ ਵਿਦਾ ਹੋਣਾ, ਯਹੂਦੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਇਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਤੱਥ ਹੈ। ਅਰਥਾਂ, ਈਰਾਨੀਆਂ, ਤਾਰਾਰਾਂ, ਮੁਗਲਾਂ ਅਤੇ ਅਫ਼ਗ਼ਾਨਾਂ ਆਦਿਕ ਦਾ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦਾਸ ਬਣਾ ਕੇ ਲੈ ਜਾਣਾ ਅਤੇ ਮੱਧ-ਏਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਮੱਧ-ਪੂਰਬ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਵੇਚਣਾ ਅਠਾਰਵੀਂ ਸਦੀ ਤਕ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਉਂਞ ਤਾਂ ਹਰ ਹਮਲਾਵਰ ਲੁੱਟ ਦੇ ਮਾਲ ਦਾ ਮਾਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਮਹਿਮੂਦ ਗਜ਼ਨਵੀ ਨੇ ਕੇਵਲ ਲੁੱਟ-ਮਾਰ ਲਈ ਹੀ ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਉੱਤੇ ਸਤਾਰਾਂ ਹਮਲੇ ਕੀਤੇ ਸਨ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਤਾਰਾਂ ਜੰਗਾਂ ਦਾ ਮਨੋਰਥ ਕੇਵਲ ਡਾਕਾ ਸੀ। ਹਿੰਦੁਸਤਾਨ ਦੇ ਮੰਦਰ ਉਸਦੀ ਘਿਰਣਾ ਅਤੇ ਹਵਸ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਸੋਮਨਾਥ ਦਾ ਨਾਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੈਨਾ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਜੰਗ ਵਿਚ ਜੇਤੂ ਹੋ ਕੇ ਪਰਾਇਆ ਧਨ ਲੁੱਟਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਚੋਰ, ਡਾਕੂ ਜਾਂ ਲੁਟੇਰੇ ਨਹੀਂ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਈਰਾਨੀ ਲੋਕ ਤਖ਼ਤ-ਏ-ਰਾਊਸ ਦੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ ਕੋਹ-ਏ-ਨੂਰ ਹੀਰੇ ਦੀ ਮਾਲਕੀ ਦਾ ਮਾਣ ਕਰਨ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਨਮੋਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਦੇਸ਼ਾਂ, ਕੰਮਾਂ ਜਾਂ ਹਕੂਮਤਾਂ ਦੀ ਨੈਰਿਕਤਾ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਨੈਤਿਕਤਾ ਨਾਲੋਂ ਨਿਵੇਕਲੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਹਰ ਕੌਮ ਲੁੱਟ ਦੇ ਮਾਲ ਦੀ ਨੁਮਾਇਸ਼ ਕਰ ਕੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਜੇਤੂ ਹੋਣ ਦਾ ਹੁਲਾਰਾ ਮਾਣਦੀ ਆਈ ਹੈ। ਮਨੁੱਖੀ ਮਨ ਵਿਚ ਸ਼ਕਤੀ ਅਤੇ ਜਿੱਤ ਲਈ ਏਨਾ ਸਤਿਕਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਕੁਝ ਕੁ ਨਮੋਸ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਬਦ-ਸੂਰਤੀਆਂ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਨਸ਼ਿਆ ਦੇਣ ਵਿਚ ਸਫਲ ਹਨ। ਇਸਲਾਮ ਬਾਰੇ ਇਹ ਆਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮਜ਼ਹਬ ਤਲਵਾਰ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਫੈਲਿਆ ਹੈ। ਧਰਮ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿਚ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵੀ ਗੌਰਵ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਪਰ ਇਸਲਾਮ ਨੇ ਇਸ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦਾ ਗੋਰਵ ਕਰਨ ਕਦੇ ਗੁਰੇਜ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।

ਸੱਭਿਅਤਾ ਦੇ ਆਰੰਭ ਵਿਚ ਮਨੁੱਖੀ ਸਮਾਜ ਆਪਣੇ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਸੱਚ-ਝੂਠ ਦਾ ਨਿਰਣਾ

47 / 140
Previous
Next