ਮੁੰਡਾ = ਪੁਲਿੰਗ

ਕੁੜੀ = ਇਲਿੰਗ

ਭਾਰਾ = ਪੁਲਿੰਗ

ਭਾਰੀ = ਇਲਿੰਗ

ਤਾਰ = ਇਲਿੰਗ

ਪੱਖਾ = ਪੁਲਿੰਗ

ਟਿਊਬ = ਇਲਿੰਗ

ਮੇਜ਼ = ਪੁਲਿੰਗ

ਅਰਥਾਤ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਨਾਵ ਸ਼ਬਦ ਅਜਿਹੀ ਸ਼ਬਦ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਲ਼ਿੰਗ ਦੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਨਿਹਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਵਚਨ ਲਈ ਰੂਪਾਂਤ੍ਰਿਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਪੜਨਾਂਵ- ਨਾਂਵ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਤੇ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਪੜਨਾਂਵ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੜਨਾਂਵ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਸ਼ਬਦ ਵਚਨ ਅਤੇ ਕਾਰਕ ਦੀ ਵਿਆਕਰਣਕ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਲਈ ਰੂਪਾਂਤ੍ਰਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ-

ਮੈਂ ਕਰਾਂ - ਇਕ ਵਚਨ, ਪਹਿਲਾ ਪੁਰਖ

ਤੂੰ ਕਰ - ਇਕ ਵਚਨ, ਦੂਜਾ ਪੁਰਖ

ਉਹ ਕਰੇ - ਇਕ ਵਚਨ, ਤੀਜਾ ਪੁਰਖ

ਤੁਸੀਂ ਕਰੋ- ਬਹੁ ਵਚਨ, ਦੂਜਾ ਪੁਰਖ

ਅਸੀਂ ਕਰੀਏ- ਬਹੁ ਵਚਨ, ਪਹਿਲਾ ਪੁਰਖ

ਉਹ ਕਰਣ - ਬਹੁ ਵਚਨ, ਤੀਜਾ ਪੁਰਖ

ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ- ਨਾਂਵ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਦੱਸਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਨਾਂਵ ਦੇ ਲਿੰਗ ਅਤੇ ਵਚਨ ਅਨੁਸਾਰ ਰੂਪਾਂਤ੍ਰਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ-

ਸੋਹਣਾ ਮੁੰਡਾ- ਇਕ ਵਚਨ ਪੁਲਿੰਗ

ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ - ਇਕ ਵਚਨ ਇਲਿੰਗ

ਸੋਹਣੇ ਮੁੰਡੇ- ਬਹੁ ਵਚਨ ਪੁਲਿੰਗ

ਸੋਹਣੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ - ਬਹੁ ਵਚਨ ਇਲਿੰਗ

ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੋ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਵਿਕਾਰੀ ਅਤੇ ਅਣਿਕਾਰੀ। ਵਿਕਾਰੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਨਾਂਵ ਦੇ ਲਿੰਗ ਅਤੇ ਵਚਨ ਅਨੁਸਾਰ ਆਪਣਾ ਰੂਪ ਬਦਲਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਵਿਕਾਰੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਨਾਵ ਦੇ ਲਿੰਗ/ਪੁਲਿੰਗ ਅਨੁਸਾਰ ਆਪਣੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ;

ਵਿਕਾਰੀ-

ਸੋਹਣਾ ਮੁੰਡਾ- ਇਕ ਵਚਨ ਪੁਲਿੰਗ

ਸੋਹਣੇ ਮੁੰਡੇ - ਬਹੁ ਵਚਨ ਪੁਲਿੰਗ

ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ - ਇਕ ਵਚਨ ਇਲਿੰਗ

ਸੋਹਣੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ - ਬਹੁ ਵਚਨ ਇਲਿੰਗ