ਅਵਿਕਾਰੀ

ਖੂਬਸੂਰਤ ਮੁੰਡਾ - ਇਕ ਵਚਨ ਪੁਲਿੰਗ

ਖੂਬਸੂਰਤ ਮੁੰਡੇ - ਬਹੁ ਵਚਨ ਪੁਲਿੰਗ

ਖੂਬਸੂਰਤ ਕੁੜੀ - ਇਕ ਵਚਨ ਇਲਿੰਗ

ਖੂਬਸੂਰਤ ਕੁੜੀਆਂ - ਬਹੁਤ ਵਚਨ ਇਲਿੰਗ

ਸੋਹਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਨਾਂਵ ਦੇ ਲਿੰਗ ਵਚਨ ਅਨੁਸਾਰ ਪਰਿਵਰਤਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਖੂਬਸੂਰਤ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹੈ ਅਤੇ ਖੂਬਸੂਰਤ ਅਵਿਕਾਰੀ।

ਸੰਬੰਧਕ- ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਸੰਬੰਧਕ ਬੰਦ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹਨ। ਇਹ ਕਾਰਕੀ ਵਾਹਕ ਵਜੋਂ ਵਿਚਰਦੇ ਹਨ। ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਸੰਬੰਧਕ ਨਾਂਵ ਜਾਂ ਪੜਨਾਂਵ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਚਰਕੇ ਕਿਰਿਆ ਨਾਲ ਕਾਰਕੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਰੂਪ ਦੇ ਆਧਾਰ ਉੱਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਸੰਬੰਧਕਾਂ ਨੂੰ ਵਿਕਾਰੀ ਅਤੇ ਅਵਿਕਾਰੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। (ਦਾ) ਸੰਬੰਧਕ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਬਾਕੀ ਦੇ ਸੰਬੰਧਕ (ਨੇ, ਨੂੰ, ਲਈ, ਵਿਚ ਅਵਿਕਾਰੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਸੰਬੰਧਕ ਹਨ।

ਪ੍ਰਕਾਰਜ ਦੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਸੰਬੰਧਕਾਂ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਵਰਗਾਂ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ-

ਪਹਿਲੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ - ਨੇ

ਦੂਜੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ - ਨੂੰ

ਤੀਜੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ - ਲਈ, ਵਿਚ, ਅੰਦ

(ਨੇ) ਸੰਬੰਧਕ ਨਾਂਵ ਤੋਂ ਬਾਦ ਵਿਚਰਕੇ ਨਾਂਵ ਨੂੰ ਕਰਤਾ ਨਾਂਵ ਵਾਕੰਸ਼ ਵਜੋਂ ਸਾਕਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ-

(1) ਰਾਮ ਨੇ

(2)ਸੀਤਾ ਨੇ

ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਵਾਕੰਸ਼ ਹੀ ਕਰਤਰੀ ਨਾਂਵ ਵਾਕੰਸ਼ ਹਨ।

(ਨੂੰ) ਸੰਬੰਧਕ ਕਰਮਣੀ ਨਾਵ ਵਾਕੰਸ਼ ਦੀ ਸਿਰਜਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਾਂਵ ਤੋਂ ਬਾਦ (ਨੂੰ) ਸੰਬੰਧਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸੰਬੰਧਕ ਨਾਂਵ ਵਾਕੰਸ਼ ਕਰਮਣੀ ਨਾਂਵ ਵਾਕੰਸ਼ ਵਜੋਂ ਸਾਕਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ-

(1) ਰਾਮ ਨੇ ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ

(2) ਸੀਤਾ ਨੇ ਗੀਤਾ ਨੂੰ ਤੋਹਫਾ ਦਿੱਤਾ।

ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਾਕਾਂ ਵਿਚ ਰਾਵਣ ਨੂੰ ਅਤੇ ਗੀਤਾ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਹੀ ਕਰਮਣੀ ਨਾਵਵਾਕੰਸ਼ ਹਨ।

(ਲਈ, ਵਿਚ) ਸੰਬੰਧਕ ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣਾਤਮਕ ਵਾਕੰਸ਼ ਦੀ ਸਿਰਜਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਾਂਵ ਤੋਂ ਬਾਦ (ਲਈ) ਜਾਂ (ਅੰਦਰ), (ਵਿੱਚ) ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸੰਬੰਧਕ ਨਾਂਵ ਵਾਕੰਸ਼ ਕਿਰਿਆ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਕ ਵਜੋਂ ਕਾਰਜਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ-

(1) ਰਾਮ ਨੇ ਇਹ ਕੰਮ ਸ਼ਾਮ ਲਈ ਕੀਤਾ ਹੈ।

(2) ਸੋਹਣ ਘਰ ਅੰਦਰ ਹੀ ਬੈਠਾ ਹੈ।

ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਾਕਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮ ਲਈ ਅਤੇ ਘਰ ਅੰਦਰ ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣਾਤਮਕ ਵਾਕੰਸ਼ ਹਨ।