ਮਾਧੋ ਮਹਾ ਜੋਤ ਮਧੂ ਮਰਦਨ ਮਾਨ ਮੁਕੰਦ ਮੁਰਾਰੀ ।
ਨਿਰ ਵਿਕਾਰ ਨਿਰ ਜੁਰ ਨਿਦ੍ਰਾ ਬਿਨ ਨਿਰਬਿਖ ਨਰਕ ਨਿਵਾਰੀ ।
ਕ੍ਰਪਾ ਸਿੰਧੂ ਕਾਲ ਤ੍ਰੈ ਦਰਸੀ ਕੁਕ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਨਾਸਨ ਕਾਰੀ ।
ਧਨੁਰ ਪਾਨ ਧ੍ਰਿਤਮਾਨ ਧਰਾ ਧਰ ਅਨਵਿਕਾਰ ਅਸਧਾਰੀ !
ਹੌਂ ਮਤਿ ਮੰਦ ਚਰਨ ਸਰਨਾਗਤ ਕਰ ਗਹ ਲਯੋ ਉਬਾਰੀ ।
ਇਸ ਛੰਦ ਵਿੱਚ ਪਹਲੀ ਤੁਕ 'ਚ "ਨ" ਦੂਜੀ 'ਚ 'ਪ’ ਤੀਜੀ ’ਚ 'ਮ’, ਚੌਥੀ 'ਚ ‘ਨ’ ਪੰਜਵੀਂ 'ਚ 'ਕ' ਛੇਵੀਂ ਤੁਕ ਵਿੱਚ 'ਧ' ਕਈ ੨ ਬਾਰ ਆਏ ਹਨ । ਇਹ ਅੱਖਰ ਉਪਨਾਗਰਕਾ ਵ੍ਰਿਤਿ ਦੇ ਹਨ।
ਪੰਜਾਬੀ ਉਦਾਹਰਣ :
ਜੋਗੀ ਵੇਸ ਰਾਂਝਾ ਤੇ ਸਹਤੀ ਸੰਵਾਦ ਹੀਰ ਸੱਯਦ ਫ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਾਹ ਚੋਂ’ ਰਾਂਝਾ ਬੋਲਿਆ ।
ਬ੍ਰਹਮ ਸੂਰਤ ਆਤਮਾ ਧਰਮ ਮੂਰਤ ਪਰਮ ਜੋਤ ਕੇ ਹਮੀਂ ਨਿਧਾਨ ਸਹਤੀ।
ਗੁਰੂ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਕੇ ਜੁਗਤ ਜੋਗੀ, ਸਗਲੀ ਤੀਰਥੋਂ ਕੇ ਅਸਨਾਨ ਸਹਤੀ।
ਗੇ ਸੁਨ ਨਾਰੀ ਹੋ ਨਾਰੀ ਅਨਾਰੀ ਨਾੜੀ ਵੈਦਗੀ ਹਮੇਂ ਪਛਾਨ ਸਹਤੀ ।
ਕਰੇਂ ਰੂਪ ਸਰੂਪ ਅਨੂਪ ਕਾਰਨ ਗਰਬ ਗਰਵ ਗਰੂਪ ਗੁਮਾਨ ਸਹਤੀ।
ਬਾਲ ਨਾਥ ਕਾ ਮੈਂ ਬਾਲ ਨਾਥ ਜੋਗੀ ਨਾਥ ਨਾਥ ਅਨਾਥ ਨਥਾਨ ਸਹਤੀ ।
ਸਹਤੀ ਨਾਮ ਔਰ ਬਾਤ ਭੀ ਨਹੀਂ ਸਹਤੀ ਕਹਤੀ ਔਰ ਭੀ ਚਤੁਰ ਜਬਾਨ ਸਹਤੀ ।
ਰੀਤ ਪੀਤ ਨਾਂ ਮੀਤ ਅਤੀਤ ਜੋਗੀ ਗੁਣ ਗਿਆਨ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਨ ਸਹਤੀ।
ਕਾਮ ਕਾਮਨਾ ਕਾਮ ਨਾਕਾਮ ਜੋਗੀ ਕਾਮ ਕਾਮ ਕੀ ਕਾਮ ਨਾਂ ਖਾਨ ਸਹਤੀ ।
੩. ਪਰੁਸ਼ਾ ਵ੍ਰਿਤਿ ਦੇ ਉਦਾਹਰਣ:
ਧੀਦੋ ਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਭਰਜਾਈਆਂ ਦਾ ਬਾਦ ਬਿਬਾਦ । ਧੀਦੋ ਨੇ ਆਖਿਆ, ਮੈਂ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਵਾਂਗਾ, ਤਾਂ ਭਰਜਾਈ ਬੋਲੀ :-
