ਸੁਨ ਵੇ ਖੋਟਿਆ ਛੋਟਿਆ ਝੋਟਿਆ ਵੇ, ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਕੰਧਾਂ ਜ਼ੋਰੀ ਢਾਈਆਂ ਜੇ ।
ਨਾਂ ਬੈਦ ਹਕੀਮ ਤਬੀਬ ਨਾੜੀ, ਨਾਂ ਤੂੰ ਸੰਤ ਮਹੰਤ ਗੁਸਾਈਆਂ ਜੇ ।
ਧੀਦੋ ਕਹਿਆ :-
ਛੋਟਾ ਹਾਂ ਨਾਹੀਂ ਖੋਟਾ ਕਰਮ ਖੋਟਾ, ਤਾਹੀਂ ਭਾਈਆਂ ਜ਼ਿਰਾਂ ਟਕਾਈਆਂ ਜੇ ।
ਪਿਛੋਂ ਤੁਸੀਂ ਰਲ ਕੇ ਪੋਚਾ ਦੇਣ ਆਈਆ..........................
ਹੋਰ ਉਦਾਹਰਣ :-
ਧੀਦੋ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲ ਤੁਰਿਆ, ਤੇ ਹੀਰ ਦੇ ਨਗਰ ਦੀ ਧਾਈ ਕਰ ਲਈ । ਜਾਂ ਉਹ ਚਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਸ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਸਾਰੀਆਂ ਬੇੜੀਆਂ ਜਾ ਚੁਕੀਆਂ ਸਨ, ਇੱਕ ਖੜੀ ਥੀ, ਕਿ ਉਹ ਭੀ ਠਿਲ ਪਈ, ਧੀਦੋ ਦੂਰੋਂ ਟਾਹਰਾਂ ਮਾਰਦਾ ਹੈ :
ਚੜ੍ਹੀ ਹਡੀ ਚਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪਾੜ ਵਡਾ ਸ਼ਾਇਦ ਫੇਰ ਮੁੜ ਸੂ ਸ਼ਾਸਸਾਰ ਮੀਆਂ!
ਬੇੜੀ ਮੋੜ ਕੇ ਲਈਂ ਚੜ੍ਹਾ ਮੈਨੂੰ ਤੈਨੂੰ ਕਹਾਂ ਵੰਗਾਰ ਵੰਗਾਰ ਮੀਆਂ ।
ਹੀਰ ਬਿਆਹੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਰਾਹ ਚੋਂ ਦਾਜੜ ਮੈਸਾਂ ਵਾਪਿਸ ਭੱਜ ਆਈਆਂ । ਹੀਰ ਦਾ ਸਸੁਰ ਮਹਰ ਅੱਜੂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੈਨ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਮਹਰ ਚੂਚਕ ਹੀਰ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਰਾਂਝੇ ਨੂੰ ਨਾਲ ਤੋਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਿੱਥੇ ਬਰਾਤ ਮੈਸਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਲਈ ਅਟਕੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਉੱਥੇ ਅਪੜੇ, ਤਾਂ ਬਰਾਤੀ ਸ਼ਿਕਾਰ ਖੇਡਨ ਚਲੇ ਗਏ ਹੋਏ ਸਨ । ਹੀਰ ਨੇ ਰਾਂਝੇ ਨੂੰ ਪਾਸ ਬੁਲਾ ਲਿਆ, ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਸੈਦਾ, ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀਰ ਬਿਆਹੀ ਗਈ ਸੀ, ਆਨ ਨਿਕਲਿਆ, ਤੇ ਰਾਂਝੇ ਨਾਲ ਗੁੱਥਮ ਗੁੱਥਾ ਹੋ ਗਿਆ । ਹੀਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਹੀ ਦਾ ਪੱਖ ਲਿਆ । ਮਹਰ ਅਜੂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਗੱਲ ਬਿਗੜ ਰਹੀ ਏ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਨੂੰ ਡਾਂਟਿਆ ਤੇ ਸਹਜ ਸੁਭਾਉ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀਰ ਕੋਲੋਂ ਮਾਜਰਾ ਪੁੱਛਿਆ ।
ਹੀਰੇ ਹਾਰ ਹੀਰੇ ਹਾਰ ਤੋੜ ਗਲੋਂ ਗਲੋਂ ਗਲ ਫ਼ਰੇਬ ਬਨਾ ਮੀਆਂ।
