ਤਕਰੀਬਨ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਚੱਲਣਾ ਸੀ। ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਜਿੰਦਗੀ ਸਾਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਨਸਾਨ ਬਿਲਕੁੱਲ ਬੇਵੱਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਏ। ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਮੋੜ ਆਉਣ ਲੱਗਾ। ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਦਾ ਕਾਮਾ ਛਿੰਦਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਚਲਾਕ ਤੇ ਮਤਲਬੀ ਸੀ। ਉਹ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਦੇ ਕਰੀਬ ਆਉਣ ਲੱਗਾ। ਮਹੀਨਾਂ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਘੁਲ ਮਿਲ ਗਏ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਖੰਡ ਖੀਰ ਹੋ ਗਏ। ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਭੋਲਾ ਬੰਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਸੋਚ ਦੇ ਛਿੰਦੇ ਨਾਲ ਪੱਗ ਵਟਾ ਲਈ ਦੋਵੇਂ ਪੱਗ ਵੱਟ ਭਰਾ ਬਣ ਗਏ।

ਛਿੰਦਾ ਵੇਖਣ ਵਿੱਚ ਉੱਚਾ ਲੰਬਾ ਗੱਭਰੂ ਸੀ। ਮੋਟੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਭਖਦਾ ਚਿਹਰਾ ਅਤੇ ਮੁੰਨੀ ਦਾਹੜੀ ਉਸ ਦੀ ਚਲਾਕੀ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਭਰਦੀਆਂ ਸਨ। ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਅਨਜਾਣਪੁਣੇ ਵਿੱਚ ਆਦਮੀ ਤੁੰਮੇ ਨੂੰ ਖਰਬੂਜਾ ਸਮਝ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਖਾਣ ਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਮਿੱਠਾ ਸਮਝਿਆ ਉਹ ਅੰਦਰੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਜਹਿਰ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਬਿਲਕੁਲ ਛਿੰਦਾ ਸੀ। ਬਾਹਰੋਂ ਵੇਖਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਉਹ ਬਿਲਕੁਲ ਸਿੱਧਾ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਪਰ ਅੰਦਰੋਂ ਛਿੰਦਾ ਇੱਕ ਜਹਿਰੀਲੇ ਸੱਪ ਵਾਂਗ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਲਪੇਟ ਵਿੱਚ ਜੋ ਵੀ ਆਇਆ ਉਹ ਸੁੱਕਾ ਨਾ ਗਿਆ।

ਛਿੰਦਾ ਤੇ ਚਰਨ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਘੁਲ ਮਿਲ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਛਿੰਦਾ ਆਮ ਹੀ ਚਰਨ ਸਿੰਘ ਦੇ ਘਰ ਆਉਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਸ਼ਾਮ