ਫੜ ਕੇ ਹੱਥ ਲਕੀਰਾਂ ਹੱਥ ਕੀ ਆਇਆ ਏ

ਖਿੱਦੋ ਬਣ ਕੇ ਲੀਰਾਂ ਹੱਥ ਕੀ ਆਇਆ ਏ

 

ਕੋਰੇ ਕਾਗਜ਼ ਐਵੇਂ ਉੱਡਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ

ਅਣ ਲਿਖੀਆਂ ਤਹਿਰੀਰਾਂ ਹੱਥ ਕੀ ਆਇਆ ਏ

 

ਮਿਰਜ਼ੇ ਨੂੰ ਤੇ ਇਸ਼ਕ ਸਲਾਮਤ ਰੱਖੇਗਾ

ਸਾਹਿਬਾਂ। ਤੇਰੇ ਵੀਰਾਂ ਹੱਥ ਕੀ ਆਇਆ ਏ

 

ਹਿੰਮਤ ਵਾਲੇ ਬਾਜ਼ੀ ਜਿੱਤ ਕੇ ਲੈ ਗਏ ਨੇ

ਵਿਹਲੜੀਆਂ ਤਕਦੀਰਾਂ ਹੱਥ ਕੀ ਆਇਆ ਏ

 

ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਧਰਿਆ ਵੇਲੇ ਨੇ

ਦੋ ਰੁਖ਼ੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਹੱਥ ਕੀ ਆਇਆ ਏ

 

ਬਾਲਾ ਨਾਥਾ ਹੀਰ ਨੇ ਜ਼ਹਿਰਾਂ ਖਾ ਲਈਆਂ

ਤੇਰੇ ਪੰਜਾਂ ਪੀਰਾਂ ਹੱਥ ਕੀ ਆਇਆ ਏ

 

ਝੱਲੀ 'ਤਾਹਿਰਾ' ਨੂੰ ਵੀ ਮਾਂ ਸਮਝਾਉਂਦੀ ਰਹੀ

ਸੱਸੀਆਂ, ਸੋਹਣੀਆਂ, ਹੀਰਾਂ ਹੱਥ ਕੀ ਆਇਆ ਏ

ਵਾਦਾ ਕਰ ਕੇ ਆਵਣ ਦਾ

ਮਾਣ ਵਧਾ ਦੇ ਸਾਵਣ ਦਾ

 

ਅੱਧਾ ਸ਼ਹਿਰ ਤੇ ਜੋਗੀ ਏ

ਫ਼ੈਦਾ ਭੇਸ ਵਟਾਵਣ ਦਾ

ਨਾ ਕਰ ਏਨਾ ਤੰਗ ਅਸਾਨੂੰ

ਆਵਣ ਲੱਗ ਪਏ ਸੰਗ ਅਸਾਨੂੰ

 

ਚਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਈ ਨਹੀਂ

ਮਹਿੰਗੀ ਪੈ ਗਈ ਵੰਗ ਅਸਾਨੂੰ

 

ਸਾਡਾ ਸਭ ਕੁਝ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਏ

ਆਪਣੇ ਕੋਲੋਂ ਮੰਗ ਅਸਾਨੂੰ

 

ਤੈਥੋਂ ਵੱਖ ਨਹੀਂ ਹੋਵਣ ਦੇਂਦੇ

ਗੰਦਿਆ। ਤੇਰੇ ਚੰਗ ਅਸਾਨੂੰ

 

ਸੋਚਾਂ ਵਿੱਚ ਘੁਮੇਰੀ ਹੋਈ

ਕਿੱਸਰਾਂ ਚੜ੍ਹਦਾ ਰੰਗ ਅਸਾਨੂੰ

ਕਿੰਨੇ ਸ਼ਿਅਰ ਨਿਤਾਰੇ ਸੋਚਾਂ

ਜਦ ਵੀ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਾਂ

 

ਅੱਜ ਕਿਉਂ ਚਾਰੇ ਕੱਠੇ ਹੋ ਗਏ

ਹੰਝੂ, ਯਾਦ, ਸਿਤਾਰੇ, ਸੋਚਾਂ

 

ਇੱਕ ਦਿਨ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਨਾ ਆਈ

ਕਿੰਨੇ ਮਿਹਣੇ ਮਾਰੇ ਸੋਚਾਂ

 

ਲੋੜਾਂ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸੱਦੇ ਘੱਲੇ

ਆਈਆਂ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਸੋਚਾਂ

 

ਆਪਣੇ ਪੱਲਿਓਂ ਦੇ ਕੇ ਆਈਆਂ

ਗਈਆਂ ਕਿਸ ਦਰਬਾਰੇ ਸੋਚਾਂ

 

'ਤਾਹਿਰਾ' ਲੋਕ ਚੱਟਾਨਾਂ ਵਰਗੇ

ਕੀਤੇ ਪਾਰੇ-ਪਾਰੇ ਸੋਚਾਂ