ਜੁਗ ਜਿਤੁ ਜਿਤੁ ਆਪਹਿ ਲਾਇਓ॥ (੪) ਸੋ

ਸੋ ਪਾਇਓ ਜੁ ਆਪਿ ਦਿਵਾਇਓ॥ (੫)

ਉਆ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਨੈ ਕੋਊ॥ (੬) ਜੋ ਜੋ

ਕਰੈ ਸੋਊ ਫੁਨਿ ਹੋਊ॥ (੭) ਏਕਹਿ ਤੇ ਸਗਲਾ

ਬਿਸਥਾਰਾ॥ (੮) ਨਾਨਕ ਆਪਿ

ਸਵਾਰਨਹਾਰਾ ॥੮॥

ਅਰਥ- ੧. (ਇਸ ਜੀਵ ਕੋਲੋਂ) ਇਕੋ ਪ੍ਰਭੂ ਹੀ (ਸਭ ਕਰਮ) ਕਰਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ੨. ਤੇ ਉਸ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਪਾਪ ਤੇ ਪੁੰਨ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ੩. ਇਸ ਜੁਗ ਵਿਚ (ਜੀਵ ਨੂੰ) ਜਿਸ ਜਿਸ ਪਾਸੇ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਪ ਲਾਇਆ ਹੈ (ਉਹ ਲੱਗਾ ਹੈ) ੪. ਜੀਵ ਨੇ ਉਹ ਪਦਾਰਥ ਹੀ ਪਾਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਆਪ ਉਸ ਨੂੰ ਦਿਵਾਇਆ ਹੈ। ੫. ਉਸ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦਾ ਅੰਤ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ। ੬. ਜੋ ਜੋ ਉਹ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਉਹੋ ਕੁਛ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ੭. ਇਕ (ਪ੍ਰਭੂ) ਤੋਂ ਹੀ ਇਹ ਸਾਰਾ ਵਿਸਥਾਰ ਹੋਇਆ ਹੈ। ੮. ਹੇ ਨਾਨਕ! ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪ ਹੀ ਸਭ ਨੂੰ ਬਨਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ॥੮॥

ਸਲੋਕੁ ॥

(੧) ਰਾਚਿ ਰਹੇ ਬਨਿਤਾ ਬਿਨੋਦ ਕੁਸਮ ਰੰਗ

ਬਿਖ ਸੋਰ॥ (੨) ਨਾਨਕ ਤਿਹ ਸਰਨੀ ਪਰਉ

ਬਿਨਸਿ ਜਾਇ ਮੈ ਮੋਰ ॥੧॥

ਅਰਥ- ੧. (ਇਸ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਜੀਵ) ਇਸਤ੍ਰੀ ਆਦਿ ਦੇ ਸੁਖਾਂ ਵਿਚ ਰਚ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਿਹੜੇ ਸੁਖ ਕਿ ਕਸੁੰਭੇ ਦੇ ਰੰਗ ਵਰਗੇ ਕੱਚੇ