ਜੀ ਕਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਤੇ ਗੁਰੂ ਨੇ ਇਹ ਦਾਤ ਦਿਤੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਹੀ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਰੂਪੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨੂੰ ਘੋਲਕੇ (ਭਾਵ ਅਭਿਆਸ ਕਰਕੇ) ਪੀਤਾ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਨਾਮ ਰਸ ਦੇ ਆਨੰਦ ਨੂੰ ਮਾਣਿਆਂ ਹੈ॥੨੦॥

ਸਲੋਕੁ ॥

(੧) ਙਣਿ ਘਾਲੇ ਸਭ ਦਿਵਸ ਸਾਸ ਨਹ

ਬਢਨ ਘਟਨ ਤਿਲੁ ਸਾਰ॥ (੨) ਜੀਵਨ

ਲੋਰਹਿ ਭਰਮ ਮੋਹ ਨਾਨਕ ਤੇਊ ਗਵਾਰ ॥੧॥

ਅਰਥ - ੧. (ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਜੀਵ ਦੀ ਦੇਹੀ ਦੇ ਅੰਦਰ) ਸ੍ਵਾਸ ਤੇ ਦਿਨ ਗਿਣ ਕੇ ਪਾਏ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਨਾ ਤੇ ਕੋਈ ਸ੍ਵਾਸ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਦਿਨ ਤਿਲ ਮਾਤ੍ਰ ਵਧਦਾ ਘਟਦਾ ਹੈ। ੨. ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਮਿਥੇ ਸ੍ਵਾਸਾਂ ਤੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਵਧ ਜੇ ਕੋਈ ਜੀਉਣਾ ਲੋੜਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮੂਰਖ ਹੈ ਤੇ ਮੋਹ ਤੇ ਭਰਮ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੈ॥੧॥

ਪਉੜੀ॥

(੧) ਙੰਙਾ ਙ੍ਰਾਸੈ ਕਾਲੁ ਤਿਹ ਜੋ ਸਾਕਤ ਪ੍ਰਭਿ

ਕੀਨ॥ (੨) ਅਨਿਕ ਜੋਨਿ ਜਨਮਹਿ ਮਰਹਿ

ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਨ ਚੀਨ॥ (੩) ਙਿਆਨ ਧਿਆਨ

ਤਾਹੂ ਕਉ ਆਏ॥ (੪) ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਹ

ਆਪਿ ਦਿਵਾਏ॥ (੫) ਙਣਤੀ ਙਣੀ ਨਹੀਂ ਕੋਊ

ਛੂਟੈ॥ (੬) ਕਾਚੀ ਗਾਗਰਿ ਸਰਪਰ ਫੂਟੈ॥ (੭)