ਲਈ) ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਡਿੱਗਦੇ ਢਹਿੰਦੇ ਸਾਧ ਜਨਾਂ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਵਿਚ ਆ ਪਏ ਹਾਂ। ੮. ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਫੁਰਮਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ (ਸਾਧੂ ਜਨਾਂ ਨੇ) ਸਾਡੇ ਦੁਖ ਦੇ ਫਾਹੇ ਕਟ ਦਿੱਤੇ ਹਨ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਲਿਆ ਹੈ ॥੩੦॥

ਸਲੋਕੁ ॥

(੧) ਜਹ ਸਾਧੂ ਗੋਬਿਦ ਭਜਨੁ ਕੀਰਤਨੁ

ਨਾਨਕ ਨੀਤ॥ (੨) ਣਾ ਹਉ ਣਾ ਤੂੰ ਣਹ

ਛੁਟਹਿ ਨਿਕਟਿ ਨ ਜਾਈਅਹੁ ਦੂਤ ॥੧॥

ਅਰਥ - (ਧਰਮਰਾਜ ਆਪਣੇ ਦੂਤ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ-) ੧. ਜਿਥੇ ਸਾਧੂ ਜਨ ਹੋਣ, ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਭਜਨ ਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇ ਤੇ ਹਰ ਸਮੇਂ ਹਰੀ ਕੀਰਤਨ ਹੁੰਦਾ ਹੋਵੇ, ੨. ਹੇ ਦੂਤ! ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਾ ਜਾਈਂ। ਜੇ ਤੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਗਿਓਂ ਤਾਂ ਨਾ ਮੈਂ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਤੂੰ ਛੁਟ ਸਕੇਂਗਾ (ਭਾਵ ਇਸ ਅਪਰਾਧ ਬਦਲੇ ਸਾਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਦੰਡ ਮਿਲੇਗਾ) ॥੧॥

ਪਉੜੀ ॥

(੧) ਣਾਣਾ ਰਣ ਤੇ ਸੀਝੀਐ ਆਤਮ ਜੀਤੈ

ਕੋਇ॥ (੨) ਹਉਮੈ ਅਨ ਸਿਉ ਲਰਿ ਮਰੈ ਸੋ

ਸੋਭਾ ਦੂ ਹੋਇ॥ (੩) ਮਣੀ ਮਿਟਾਇ ਜੀਵਤ

ਮਰੈ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਉਪਦੇਸ॥ (੪) ਮਨੂਆ ਜੀਤੈ

ਹਰਿ ਮਿਲੈ ਤਿਹੁ ਸੂਰਤਣ ਵੇਸ॥ (੫) ਣਾ ਕੋ

ਜਾਣੈ ਆਪਣੋ ਏਕਹਿ ਟੇਕ ਅਧਾਰ॥ (੬)

ਰੈਣਿ ਦਿਣਸੁ ਸਿਮਰਤ ਰਹੈ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਪੁਰਖੁ