جِسنے بِناں اّگوں بھاںبڑ مچا دِّتے۔ چِّٹھی وِچ دوهاں لڑاایآں دا وےروا تے کھالسا پھَوج دی هار دے کارن ساپھ ساپھ لِکھے هواے سن ()

()چِّٹھی لِکھی مهارانی نے سام سِںگھ نُوں,

"بَےٹھ رِهوں کی چِّت وِچ دھار, سِںگھا ۔

دووےں جںگ 'مُدکی' 'پھےرُو-سهِر' والے,

سِںگھ آاے اںگرےجاں توں هار, سِںگھا !

کاهنُوں هاردے, کِاُں مِهنے جّگ دےںدا ?

جِاُںدی هُںدی جو اّج 'سرکار', سِںگھا !

تےگ سِںگھاں دی تاں کھُںڈھی نهیں هو گای,

اَےپر آپنے هو گاے گّدار, سِںگھا !

"دےس-دھروهی وجیر, جرنَےل رل کے,

وےکھ, کَوم دا مُّل کی پا رهے نے۔

چاایں چاایں گُلامی دیآں بےڑیآں پا,

اُه پںجاب دی انکھ مِٹا رهے نے۔

"هُن وی چمکی نا جے سِںگھا ! تےگ تےری

تاں پھِر سارے نِسان مِٹااے جاسن۔

تےرے لاڈلے کَور دی هِّک اُّتے,

کّلھ نُوں گَےراں دے جھںڈے جھُلااے جاسن۔

پُّٹ سےرے-پںجاب دی مڑھی تاایں,

اُهدے پَےراں وِچ پھُّل رُلااے جاسن۔

بدلی جِنّھے تکدیر پںجاب دی سی,

اُهدی آتما نُوں تیر لااے جاسن۔

"اجے سماں های, وکت سںبھال سِںگھا,

رُڑھی جاںدی پںجاب دی سان رّکھ لَے۔

لهِںدی دِّسے 'رنجیت' دی پّگ مَےنُوں,

مواے مِّتر دی ےودھِآ ! آن رّکھ لَے۔"

چِّٹھی پڑھی تاں دِل 'چ بھُچال آيا,

کِسے روه وِچ آن سردار اُٹھِآ۔

چڑھِآ کھُون نےتر لالو لال هواے

(دےکھو باکی پھُٹنوٹ پنّا ۱۴۷ 'تے)