ਹਾਸਿਲ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਨਿਰੰਤਰ ਆਪਣੇ ਗਿਆਨ ਵਿਚ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੇ ਚਿੰਤਕਾਂ ਦਾ ਡੂੰਘੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਧਿਐਨ ਕਰਕੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਗਿਆਨਵਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਕਈ ਪਾਖੰਡ ਸਿਰਜੇ ਹਨ। ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਸੋਵਿਸ ਨੇ ਤਾਂ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਸੱਤਾ ਦੇ ਸਮਾਂਤਰ ਸੱਤਾ ਬਣਾ ਧਰਿਆ ਸੀ। ਸੁਕਰਾਤ ਕੋਲ ਆਪਣੀ ਸੂਝ-ਬੂਝ ਸਦਕਾ ਰਾਜਨੇਤਾ ਬਣ ਜਾਣ ਦੇ ਅਥਾਹ ਮੌਕੇ ਸਨ ਪਰ 'ਸਿੰਪੋਜ਼ੀਅਮ' ਨਾਂ ਦੇ ਸੰਵਾਦ ਵਿਚ ਉਹ ਐਲਕਬਿਆਡੀਜ਼ ਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੁਪਨੇ ਵਿਚ ਹੋਈ ਇਕ ਭਾਖਿਆ ਨੇ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤੀਵਾਨ ਹੋਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਲਿਆ। 406 ਈ. ਪੂ. ਵਿਚ ਸੁਕਰਾਤ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਏਥਨਜ਼ ਦੀ ਸੰਸਦ ਵਿਚ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਰਿਹਾ। Boule ਨਾਂ ਦੀ ਇਹ ਸਭਾ ਜਨ-ਪ੍ਰਤੀਨਿਧੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸੰਚਾਲਤ ਸੀ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਨਿਆਂ ਦੇ ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੀ ਦੇਖ-ਰੇਖ ਵੀ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਸੁਕਰਾਤ ਦੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੇ ਸਹਿਮਤੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਨਿਆਂ ਦੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿਚ ਲੋਕ-ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਲਈ ਚੁਣ ਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਕਰਾਤ ਦੇ ਅਡਿੱਗ ਸ਼ਖ਼ਸੀ ਬਲ ਉੱਪਰ ਬਹੁਤ ਯਕੀਨ ਸੀ। ਇਹ ਉਹੀ ਸਾਲ ਸੀ ਜਦੋਂ ਆਰਗੀਨੁਸੇ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਜੰਗੀ ਮੁਕੱਦਮਾ ਵਿਚਾਰ-ਅਧੀਨ ਸੀ। ਸਪਾਰਟਾ ਨਾਲ ਏਥਨਜ਼ ਦਾ ਯੁੱਧ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਜਾਰੀ ਸੀ। ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਅੱਠ ਫੌਜੀ ਜਰਨੈਲਾਂ ਉੱਤੇ ਸੰਸਦ ਵਿਚ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਦੋਸ਼ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਆਰਗੀਨਸੇ ਦੀ ਲੜਾਈ ਦੌਰਾਨ ਇਹ ਫੌਜੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਆਪਣੇ ਜੰਗੀ ਬੇੜੇ ਤੇ ਜੰਗ ਵਿਚ ਮਰੇ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਹੀ ਛੱਡ ਕੇ ਭੱਜ ਆਏ ਸਨ।

ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਵਿਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਫੌਜੀ ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੇ ਇਹ ਤਰਕ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਸਪਾਰਟਾ ਦੀ ਫੌਜ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਟਾਪੂ ਨੂੰ ਛੁਡਾਉਣ ਲਈ ਹੋਈ ਲੜਾਈ ਜਿੱਤ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਤੇ ਟਾਪੂ ਵੀ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਾ ਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਫੌਜ ਆਪਣਾ ਸਾਮਾਨ ਸਾਂਭ ਸਕਦੀ ਇਕ ਭਿਆਨਕ ਤੂਫ਼ਾਨ ਆਇਆ ਤੇ ਸੈਂਕੜੇ ਸਿਪਾਹੀ ਜੋ ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਸਾਧਾਰਣ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨ ਉਸ ਤੂਫ਼ਾਨ ਵਿਚ ਮਾਰੇ ਗਏ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਸਕੀਆਂ। ਏਥਨਜ਼ ਦੇ ਨਾਗਰਿਕ ਇਸ ਕਾਇਰਤਾਪੂਰਣ ਕਾਰਵਾਈ ਲਈ ਬਹੁਤ ਨਾਰਾਜ਼ ਸਨ ਤੇ ਬਹੁਤੇ ਫੌਜੀਆਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਸਸਕਾਰ ਨਾ ਕਰ ਪਾਉਣ ਕਾਰਨ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਸਨ। ਇਸ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਅੱਠ ਫੌਜੀ ਜਰਨੈਲਾਂ ਦੀ ਲਾਪਰਵਾਹੀ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਪਰ ਮੁਕੱਦਮਾ ਚਲਾ ਕੇ ਦੋਸ਼ ਤੈਅ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਤੇ 6 ਜਰਨੈਲਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਸੁਕਰਾਤ ਨੇ ਇਸ ਸਜ਼ਾ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ। ਏਥਨਜ਼ ਦੀ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਅਨੁਸਾਰ ਇੱਕੋ