ਚੱਲ ਆ
ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ
ਅੱਥਰੂ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀ
ਦਵਾਈ ਪਾ
ਮੈਂ ਰੋਂਦਾ ਲੱਗਣਾ
ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ
ਤੂੰ ਏਦਾਂ ਕਰੀਂ
ਖ਼ਾਬਾਂ 'ਚ ਰਹੀਂ
ਦੁਨੀਆਂਦਾਰੀ ਮੈਨੂੰ
ਰਾਸ ਨੀ ਆਈ
ਤੂੰ ਹੀ
ਤੋੜ ਸਕਦਾ ਸੀ ਮੈਨੂੰ
ਇਹ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੱਸ 'ਚ ਨਹੀਂ।
ਮੇਰੇ ਕਹੇ ਬੋਲ
ਤੇਰੇ ਕੋਣ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਆਏ
ਚੁੱਪ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਫਿਰ ?
ਇਸ ਹਾਸੇ ਨੂੰ
ਓਥੋਂ ਤੱਕ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣਾ
ਜਿੱਥੇ ਜਾ ਕੇ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਮ ਤੋੜਦੀ ਹੈ।
ਬੱਸ ਥੋੜੀ ਕੁ ਉਡੀਕ ਹੋਰ
ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ
ਹਾਸੇ ਮੈਨੂੰ ਜਲਦ ਹੀ
ਲੱਭ ਲੈਣਗੇ।
ਮੈਂ ਇਸ ਡਰ ਨਾਲ
ਹੱਸ-ਹੱਸ ਕੇ ਨਹੀਂ ਜਿਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਕਿ ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਣਾ ਹੈ।
ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਨਾ ਮਿਲੇ
ਜਿਹੜੀ ਮੈਂ ਭਾਲਦਾ ਹਾਂ
ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਮਿਲੇ
ਜਿਸਦੇ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਗੁਆਚ ਜਾਵਾਂ।
ਤੇਰਾ ਪਿਆਰ
ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਹ ਦਰੱਖਤ ਹੈ
ਜਿਹੜਾ
ਪਤਝੜ੍ਹ ਵਰਗੀ ਰੁੱਤ ਤੋਂ ਪਰ੍ਹੇ ਹੈ।
ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਵੀ ਕਵਿਤਾ
ਲਿਖੀ ਹੈ
ਤੇਰੇ ਲਈ
ਜੋ ਤੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਨੀ
ਕਦੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਪੁੱਜਣੀ ਨਹੀਂ
ਪਰ ਮੈਂ ਉਹ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ
ਹੈ
ਆਪਣੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ।