ਰੋਟੀਆਂ ਪੱਕਦੀਆਂ ਡਿੱਠੀਆਂ,

ਤੇਰੇ ਦਰ, ਤਨੂਰਾਂ ਉੱਤੇ,

ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਜੇਹੇ ਬੈਠੇ,

ਤੋਲ ਤੋਲ ਪਕਾਂਦੇ ਜਾਂਦੇ,

ਤੋਲ ਤੋਲ ਦੇਂਦੇ ਜਾਂਦੇ,

ਪੈਸੇ ਦੇਂਦੇ ਦਾਨੀ, ਰੋਟੀਆਂ ਲੈਂਦੇ,

ਤੇ ਦੇਂਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਉਡੀਕਵਾਨਾਂ ਨੂੰ,

'ਬਾਬਾ ਅਟੱਲ, ਪੱਕੀ ਪਕਾਈ ਘੱਲ' ਜੋ ਆਖਦੇ ।

ਤੂੰ ਨਾ ਪੱਕੀ ਪਕਾਈ ਘੱਲਦਾ ਕਦੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ,

ਇਉਂ ਪਏ ਪਖੰਡ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਚੱਲਦੇ,

ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਉੱਤੇ ।

 

ਤੂੰ ਸੋਹਣਿਆਂ ਦਾ ਸੁਲਤਾਨ,

ਡਿੱਠਾ ਤੇਰੇ ਦਰਬਾਰ,

ਇਕ ਮੀਨਾ ਬਜ਼ਾਰ ਹੁਸਨ ਦਾ ਲੱਗਾ,

ਸੁੰਦਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਡਾਰਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ,

ਮਸਤ ਇਲਾਹੀ ਰੰਗਾਂ,

ਗੁਟਕੇ ਲਏ ਵਿਚ ਹੱਥਾਂ,

ਕੁਝ ਪੜ੍ਹਦੀਆਂ ਗੁਣ ਗੁਣ ਕਰਦੀਆਂ,

ਕੁਝ ਘੁੱਟਣ ਤੇਰੀਆਂ ਲੱਤਾਂ,

ਕੁਝ ਝੱਸਣ,

ਕੁਝ ਥਾਪੜਨ,

ਕੁਝ ਮੁੱਕੀਆਂ ਮਾਰਨ,

ਸਭ ਲਾਹਣ ਥਕੇਵਾਂ ਤੇਰਾ,

ਤੂੰ ਕਦੇ ਨਾ ਥੱਕਦਾ, ਕਦੇ ਨਾ ਥੱਕਣਾ ।