ਡਿੱਠੀਆਂ ਸੁੰਦਰਾਂ ਰਾਣੀਆਂ,

ਝਾੜੂ ਫੇਰਦੀਆਂ ਤੇਰੇ ਦਰਬਾਰ,

ਸੰਗ-ਮਰਮਰਾਂ ਦੇ ਫਰਸ਼ਾਂ ਤੇ,

ਨਾ ਰਤਾ ਕੂੜਾ ਜਿੱਥੇ,

ਨਾ ਝਾੜੂ ਫੇਰਨ ਦੀ ਲੋੜ, ਨਾ ਵੇਲਾ,

ਸੋਹਣੇ ਸੋਹਣੇ ਨਰਮ ਝਾੜੂ,

ਸੋਹਣੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਨਰਮ ਬਾਹਵਾਂ,

ਸਫਲ ਹੁੰਦਾ ਜਨਮ ਝਾੜੂ ਫੇਰਦਿਆਂ,

ਸਵਾਦ ਆਉਂਦਾ ਝਾੜੂ ਫਿਰਦੇ ਵੇਖਦਿਆਂ,

ਕੇਹੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਸੋਹਣੀਆਂ ਕਾਰਾਂ, ਤੇਰੇ ਦਰਬਾਰ,

ਨਿਕਾਰਿਆਂ ਦੇ ਕਰਨ ਜੋਗ ।

 

ਰਾਗੀ ਗਾਉਣ ਤੇਰੇ ਦਰਬਾਰ,

ਹੇਕਾਂ ਕਢ ਕਢ ।

ਕੋਈ ਨਾ ਸੁਣਦਾ ਕਿਸੇ ਦੀ,

ਨਾ ਕੋਈ ਸੁਣਾਂਦਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ,

ਸਭ ਕੋਈ ਰੁੱਝਾ ਅਪਣੇ ਅਪਣੇ ਕੰਮੀ ।

ਸਭ ਸੁਣਾਂਦੇ ਤੈਨੂੰ,

ਤੂੰ ਸੁਣਦਾ ਸਭ ਦੀ,

ਰੌਲਿਆਂ ਵਿਚ, ਗੌਲਿਆਂ ਵਿਚ, ਕੰਨ ਦੇ ਦੇ ਕੇ ।