ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ ਦਾ ਹੱਥ ਮੰਗਿਆ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

"ਉਹ ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ ਦੀ ਮਾਂ ਬਣਨ ਵਾਲੀ ਹੈ ।" ਜਯਵੰਤ ਨੇ ਆਖਿਆ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਦੀ ਗੱਲ ਨਾ ਮੰਨੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੋਇਆ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਚੰਦ੍ਰਪ੍ਰਭਾ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਉਹਨੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ । ਇਸਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਰਾਜੇ ਨੇ ਜਯਵੰਤ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਇਨਕਾਰ ਨਾਲ ਜਯਵੰਤ ਨੂੰ ਬੜਾ ਸਦਮਾ ਪੁੱਜਾ। ਉਹਨੇ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰ ਲਈ । ਹੁਣ ਤੂੰ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕਰ ਕਿ ਇਸਦਾ ਪਾਪ ਰਾਜੇ 'ਤੇ ਪਿਆ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ? ਕੀ ਰਾਜਾ ਸਜ਼ਾ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਬਣਦਾ ?

ਵਿਕਰਮ ਬੋਲਿਆ-"ਨਹੀਂ, ਰਾਜੇ ਨੇ ਬਿਲਕੁਲ ਠੀਕ ਕੀਤਾ।"

ਬੇਤਾਲ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ-"ਉਹ ਕਿਵੇਂ ?"

"ਸੁਣ ਬੇਤਾਲ ! ਸੱਚ ਉਹੀ ਹੈ, ਜੋ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਚੋਰੀ-ਚੋਰੀ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਰਾਜੇ ਦਾ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨਾ ਠੀਕ ਸੀ । ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਰਨ ਲਈ ਜਯਵੰਤ ਖ਼ੁਦ ਦੋਸ਼ੀ ਹੈ। ਮੰਤਰੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਵੀ ਕੁੜੀ ਬਣੇ ਜਯਵੰਤ ਦੇ ਸੁਹੱਪਣ 'ਤੇ ਲੱਟੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ । ਉਹਨੇ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਕੀਤੀ ? ਉਹ ਤਾਂ ਜਿਊਂਦਾ ਹੈ । ਮੇਰਾ ਇਹੋ ਫ਼ੈਸਲਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਦੁਨੀਆ ਜਾਣਦੀ ਹੈ, ਉਹੀ ਸੱਚ ਹੈ । ਬਾਕੀ ਸਭ ਝੂਠ ਹੈ।”

ਬੇਤਾਲ ਬੋਲਿਆ-"ਤੂੰ ਠੀਕ ਆਖਦਾ ਏਂ ਰਾਜਾ ਵਿਕਰਮ !” ਤੇ ਉਹ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਉੱਡ ਗਿਆ।

ਵਿਕਰਮ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਛੇਤੀ ਹੀ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ 'ਤੇ ਲੱਦ ਲਿਆ । ਵਿਕਰਮ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਫਿਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ।

ਬੇਤਾਲ ਬੋਲਿਆ-"ਰਾਜਾ ਵਿਕਰਮ! ਜਦੋਂ ਜਯਵੰਤ ਦੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਾ ਕਿੱਸਾ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਚੱਲਾ ਤਾਂ ਉਹ ਬੜੀ ਦੁਖੀ ਹੋਈ । ਉਹਨੇ ਜਯਵੰਤ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ। ਰਾਜੇ ਨੇ ਮੁੰਡਾ ਦਾਈ ਨੂੰ ਦਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਦਾ ਵਿਆਹ ਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਦੋਵਾਂ ਦਾ